Interpretacja indywidualna z dnia 08.04.2015, sygn. ITPP2/4512-112/15/AJ, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Temat interpretacji

Wyłączenie z opodatkowania aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art.2 pkt 27e

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2015 r. (data wpływu 2 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za zorganizowaną część przedsiębiorstwa zespołu składników materialnych i niematerialnych oraz wyłączenia z opodatkowania czynności sprzedaży wyodrębnionej jednostki organizacyjnej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za zorganizowaną część przedsiębiorstwa zespołu składników materialnych i niematerialnych oraz wyłączenia z opodatkowania czynności sprzedaży wyodrębnionej jednostki organizacyjnej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Podstawowa działalnością Spółki jest sprzedaż i dystrybucja gazu płynnego, węgla, nawozów i soli drogowej. Spółka zamierza z całości prowadzonej działalności wyodrębnić biznes węglowy. W tym celu powołała spółkę pod firmą B. C. Sp. z o.o.. Spółka zamierza wnieść aportem do nowo zawiązanej spółki m.in.:

• stanowiące własność Spółki nieruchomości w miejscowościach B. koło miejscowości K. oraz prawo wieczystego użytkowania nieruchomości w miejscowości O. wraz ze znajdującymi się na nich budynkami i budowlami,
• sprzęt do przemieszczenia, załadunku, rozładunku i ważenia węgla oraz inne specjalistyczne urządzenia, w tym linie pakujące,
• wyposażenie służące do transportu węgla, w tym samochody ciężarowe, spycharki i ładowarki,
• wykaz rachunków klientów oraz opis bieżących relacji z klientami,
• inne aktywa trwałe (np. sprzęt komputerowy i wyposażenie biurowe), wartości niematerialne i prawne (m.in. prawo do znaków towarowych, oprogramowanie komputerowe),
• personel niezbędny do zarządzania, obsługi i eksploatacji składowisk w zakresie przechowywania, dystrybucji i sprzedaży węgla,
• prawo dystrybucji węgla do punktów sprzedaży detalicznej, prawo do dystrybucji w sieci sprzedaży X oraz prawa własności intelektualnej do wszystkich znaków firmowych wykorzystywanych w celach marketingowych związanych z węglem,
• prawo pierwszeństwa do korzystania z mocy produkcyjnych Spółki w zakresie przetwarzania węgla na terminalu przeładunkowym S. oraz sprzedaży węgla z ww. terminala, w tym zawartą na zasadach rynkowych, długoterminową umowę dzierżawy powierzchni wystarczającej do przechowywania nie mniej niż 50.000 ton węgla jednocześnie,
• porozumienie z P. oraz innymi dostawcami usług transportu kolejowego konieczne do kontynuacji bieżącej działalności w biznesie węglowym,
• zapasy towarowe węgla znajdujące się na placach składowych Spółki, nie więcej niż 50.000 ton,
• bezsporne należności z tytułu dostaw i usług dotyczące działalności węglowej,
• zobowiązania, w tym z tytułu umów cywilnoprawnych, umów leasingowych, dostaw i usług,
• środki pieniężne w kasie,
• wszelkie inne aktywa, porozumienia lub personel niezbędne do normalnego prowadzenia biznesu węglowego przez nową spółkę, jako samodzielnego przedsiębiorstwa.

Z transakcji wniesienia aportem wyłączona byłaby jedna z nieruchomości, na której oprócz handlu węglem prowadzona jest również inna działalność Spółki.

W strukturze organizacyjnej Spółki działalność w zakresie handlu węglem stanowi odrębny dział kierowany przez Dyrektora Operacyjnego ds. węgla, który podporządkowany jest zarządowi.

Spółka nie podjęła jeszcze żadnych aktów zewnętrznych (uchwały zarządu i zgromadzenia akcjonariuszy), które byłyby podstawą do wyodrębnienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa z przypisaniem do niej pracowników, kontraktów, składników materialnych i niematerialnych, która miałaby być przedmiotem aportu.

Księgi rachunkowe prowadzone przez Spółkę pozwalają w oparciu o prowadzoną ewidencję przychodów i kosztów ustalić przychody i koszty dla działalności węglowej. Dodatkowo dla wyodrębnionego segmentu węglowego Spółka sporządza rachunek zysków i strat.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

• Czy opisany w stanie faktycznym zespół składników materialnych i niematerialnych dotyczący handlu węglem, który ma być przedmiotem aportu, należy uznać za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT)?

• Czy do wniesienia aportem opisanych w stanie faktycznym zespołu składników materialnych i niematerialnych dotyczących handlu węglem będzie miał zastosowanie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT i w konsekwencji transakcja ta nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 2 lit 27e ustawy o VAT pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa - rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Z powyższej definicji wynika, że aby zespół składników majątkowych i niemajątkowych mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, muszą zostać spełnione łącznie następujące przesłanki:

• istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych,
• zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
• składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
• zespół tych składników może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.

W związku z powyższym, dla uznania wyodrębnionej jednostki za zorganizowaną część przedsiębiorstwa konieczne jest wyodrębnienie składników majątkowych zarówno na płaszczyznach organizacyjnej, finansowej, jak i funkcjonalnej.

Wyodrębnienie organizacyjne.

Ustawa o VAT nie wskazuje, co należy rozumieć przez wyodrębnienie organizacyjne. Jednakże zgodnie z dominującą praktyką organów podatkowych, o wyodrębnieniu organizacyjnym zorganizowanej części ze struktur przedsiębiorstwa powinny świadczyć odpowiednie zapisy statutu, regulaminu, zarządzenia lub innego aktu o podobnym charakterze. Spółka nie podjęła jeszcze żadnej uchwały wyodrębniającej z jej przedsiębiorstwa zorganizowanej części dotyczącej handlu węglem.

Wyodrębnienie finansowe.

Ustawa o VAT nie wskazuje, co należy rozumieć przez wyodrębnienie finansowe w rozumieniu definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w szczególności, czy konieczne jest prowadzenie odrębnych ksiąg rachunkowych czy sporządzanie bilansów.

W orzecznictwie i doktrynie przyjmuje się, że wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa (zob. U. Marciniuk, Podatek dochodowy od osób prawnych 2008. Komentarz; Wydawnictwo CH. Beck; Warszawa 2008; por. także interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 10 września 2009r., sygn. IPPB5/423-436/09-2/MB). Ponadto, jak wskazał Dyrektor Izby Skarbowej w interpretacji z dnia 9 czerwca 2009 r., sygn. IPPP2/443-312/09-2/AS, wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów, oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W sytuacji wyodrębnienia finansowego możliwe jest oddzielenie finansów przedsiębiorstwa od finansów jego zorganizowanej części. Zorganizowana część przedsiębiorstwa jest w stanie samodzielnie prowadzić działalność i istnieć niezależnie od przedsiębiorstwa głównego. Nie musi to być postać oddziału samodzielnie rozliczającego się. Ważne natomiast jest aby przenoszone należności i zobowiązania były wyodrębnione i dały się przyporządkować organizacyjnie i finansowo do wyodrębnionego majątku (tak aby można było przejąć funkcje gospodarcze).

Spółka posiada odrębne konta księgowe umożliwiające ewidencję zdarzeń gospodarczych dotyczących działalności węglowej. W rezultacie istnieje możliwość przyporządkowania przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do działalności w zakresie handlu węglem. Mając na uwadze opisane powyżej okoliczności, zdaniem Spółki, z uwagi na odrębne ewidencjonowanie na kontach rachunkowych zdarzeń gospodarczych dotyczących handlu węglem pozwalające na przypisanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do działalności węglowej jest spełniony warunek wyodrębnienia finansowego, o którym mowa w definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie funkcjonalne.

Zgodnie z definicją zorganizowanej części przedsiębiorstwa w ustawie VAT, wyodrębnienie funkcjonalne zespołu składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) oznacza przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych (także por. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 1 grudnia 2008 r., sygn. ITPB3/423-519b/08/AW). Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego składniki materialne i niematerialne zostaną przeznaczone do realizacji zadań polegających na handlu węglem. A zatem zadania gospodarcze przypisane działowi handlu węglem są ściśle określone i odrębne od zadań wykonywanych przez inne działy istniejące w ramach Spółki. Zespół składników, który ma być przedmiotem aportu, może stanowić niezależne przedsiębiorstwo trudniące się handlem węglem, z której to działalności będą uzyskiwane przychody. W skład zespołu składników, które będą objęte aportem, wejdą w szczególności środki trwałe oraz umowy na dostawę węgla zawarte z klientami, a także know how dotyczący handlu węglem. Dzięki tym aktywom spółka może prowadzić samodzielną działalność. Zdaniem Wnioskodawcy, definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w art. 2 pkt 27 e ustawy o VAT wskazuje, że najistotniejsze dla uznania danych składników materialnych i niematerialnych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest to, aby składniki materialne i niematerialne pozostawały ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Ponadto, składniki te muszą pozwalać na prowadzenie samodzielnej działalności.

Reasumując, w przedmiotowym stanie faktycznym nie została spełniona jedynie przesłanka wyodrębnienia organizacyjnego zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W sytuacji, gdy zostanie podjęta uchwała zarządu i zgromadzenia akcjonariuszy o wyodrębnieniu organizacyjnym zorganizowanej części przedsiębiorstwa w postaci działu handlu węglem z przypisaniem do tego działu zestawienia materialnych i niematerialnych składników (w tym zobowiązań), pracowników, umów z dostawcami i odbiorcami zostaną spełnione wszystkie przesłanki do uznania działu Wnioskodawcy zajmującego się handlem węglem jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Uwzględniając powyższe argumenty, zdaniem Spółki, aport opisanych w stanie faktycznym składników materialnych i niematerialnych spełnia warunek wyodrębnienia funkcjonalnego zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym, po spełnieniu przesłanki wyodrębnienia organizacyjnego (podjęcia uchwały zarządu i zgromadzenia akcjonariuszy o wyodrębnieniu zorganizowanej części przedsiębiorstwa), do zbycia opisanych w stanie faktycznym składników materialnych i niematerialnych będzie mieć zastosowanie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, a w konsekwencji planowana transakcja nie będzie podlegać przepisom ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów. Wobec powyższego załączone do wniosku dokumenty nie były przedmiotem merytorycznej analizy, a oceny stanowiska Spółki dokonano wyłącznie na podstawie opisu zdarzenia zawartego we wniosku i jego uzupełnieniu.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, z którego wynika, że przedmiotowy zespół składników będzie wyodrębniony organizacyjnie, funkcjonalnie i finansowo z istniejącego przedsiębiorstwa, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy