Interpretacja indywidualna z dnia 12 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDSB2-1.4011.316.2023.3.EA
Temat interpretacji
Możliwość skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego (ulga na powrót).
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
4 sierpnia 2023 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zastosowania zwolnienia przedmiotowego. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwania - pismami z 5 września 2023 r. (które wpłynęły 5 września 2023 r. i 3 października 2023 r.), pismami z 6 października 2023 r (które wpłynęły 6 października 2023 r. i 9 października 2023 r.)
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Zwróciła się Pani z prośbą o udzielenie informacji, czy może ubiegać się o skorzystanie z „ulgi na powrót”. Pani zdaniem ulga na powrót nie dotyczy tylko posiadaczy Karty Polaka, ale także obcokrajowców (pochodzi Pani z Białorusi), którzy mieszkali w Polsce przez 5 lat do 2021 r. i teraz wracają.
Od 2011 do 2018 roku studiowała Pani dziennie w Polsce.
Okres studiów:
- W latach 2011 - 2012 – (…);
- W latach 2012 - 2015 – (…);
- W latach 2015 - 2018 – (…).
W latach 2016 - 2017 pracowała Pani z przerwami na umowę zlecenie. W 2017 r. wróciła Pani do Białorusi, a w listopadzie 2022 r. wróciła Pani do Polski.Od czerwca tego roku prowadzi Pani działalność gospodarczą z kodem działalności 62.02.
Uzupełnienie i doprecyzowanie stanu faktycznego
Doprecyzowała Pani, że:
‒w okresie 2011 - 2017 studiowała Pani dziennie w Polsce;
‒w 2017 r. wróciła Pani do Białorusi i mieszkała Pani na Białorusi do marca 2022 r.;
‒w Polsce w czasie studiów przebywała Pani na podstawie wizy studenckiej oraz karty pobytu (2016 – 2017). Nie posiada Pani Karty Polaka;
‒od czerwca tego roku jest Pani przedsiębiorcą na ryczałcie z kodem działalności 62.02.
4 listopada 2022 r. przeniosła Pani swoje miejsce zamieszkania do Polski. Od momentu przyjazdu do Polski Pani centrum interesów osobistych i gospodarczych znajduje się w Polsce. Przyjazd nastąpił z zamiarem pozostania w Polsce na stałe. Wynajmuje Pani mieszkanie (ma Pani umowę (...) i meldunek), pracuje Pani w Polsce (prowadzi Pani działalność gospodarczą z kodem działalności 62.02). Do Polski przeprowadziła się Pani w celu świadczenia pracy. W wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega Pani w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.
Od dnia powrotu do Polski - to z Polską ma Pani powiązania osobiste i majątkowe. W Polsce prowadzi Pani aktywność społeczną, polityczną, kulturalną, obywatelską, przynależy Pani do organizacji/klubów itp. Nieograniczony obowiązek podatkowy na Białorusi miała Pani do 29 maja 2023 r. (zdalnie pracowała Pani dla białoruskiej firmy).
Posiada Pani historię zatrudnienia, która jest dowodem potwierdzającym Pani miejsce zamieszkania dla celów podatkowych poza Polską w latach 2019-2021 oraz w roku 2022 do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmieniła Pani miejsce zamieszkania na terytorium Polski.
Dowodem potwierdzającym Pani miejsce zamieszkania na terytorium Polski przez co najmniej 5 lat kalendarzowych poprzedzających trzy letni okres tj. lata 2019-2021 są dyplomy studiów dziennych oraz certyfikat o przyznaniu stypendium na studia licencjackie i magisterskie.
W żadnym z trzech lat podatkowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zmieniła Pani miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nie przebywała Pani na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni.
Od marca do listopada w 2022 roku mieszkała Pani w Gruzji, gdzie uzyskała Pani wizę Polish Business Harbor. Dokumentem potwierdzającym Pani przyjazd do Polski w 2022 r. jest wiza Polish Business Harbor.
Będzie Pani uzyskiwała dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30c albo art. 30ca albo ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w zakresie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.
Suma osiąganych przez Panią przychodów nie przekroczy - w żadnym roku podatkowym, w którym będzie Pani chciała skorzystać z ulgi na powrót - kwoty 85 528 zł (z wyłączeniem przychodów podlegajcych opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym, zwolnionych od podatku dochodowego oraz od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku).
W czasie 5-letniego okresu studiów nieprzerwanie przebywała Pani w Polsce. W tym okresie nie wyjeżdżała Pani z Polski jednorazowo na dłużej niż 6 miesięcy. Wszystkie Pani pobyty poza granicami Polski w tym okresie nie przekroczyły łącznie 10 miesięcy. Wyjeżdżała Pani tylko na wakacje.
W trakcie 5-letniego pobytu w Polsce mieszkała Pani:
‒październik 2011 r. - czerwiec 2012 r. – (…);
‒październik 2012 r. - czerwiec 2013 r. – (…);
‒październik 2013 r. - czerwiec 2014 r. – (…);
‒październik 2014 r. - czerwiec 2015 r. – (…);
‒październik 2015 r. - czerwiec 2016 r. – (…);
‒lipiec 2016 r. – wrzesień 2016 r. – (…);
‒październik 2016 r. - czerwiec 2017 r. – (…);
‒lipiec 2017 r. – sierpień 2017 r. – (…).
Za pobyt w akademikach płaciła Pani gotówką.
Jest Pani w stanie uzyskać zaświadczenia o udzieleniu Pani miejsca w akademiku podczas studiów oraz wyciągi bankowe. W latach 2016 - 2017 pracowała Pani w (…), zdalnie w (…), jest Pani w stanie uzyskać potwierdzenia przelewów bankowych wynagrodzeń.
W piśmie z 6 października 2023 r. doprecyzowała Pani, że działalność gospodarczą w Polsce rozpoczęła Pani w maju 2023 r.
Pytanie (sformułowane w piśmie z 5 września 2023 r. – data wpływu 3 października 2023 r.)
Czy spełnia Pani warunki do korzystania ze zwolnienia z podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Pani stanowisko w sprawie (doprecyzowane ostatecznie pismem, które wpłynęło 9 października 2023 r.)
Pani zdaniem przysługuje Pani prawo do skorzystania z „ulgi na powrót”, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT i może Pani skorzystać z przedmiotowego zwolnienia z opodatkowania w latach 2023-2026.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):
Wolne od podatku dochodowego są przychody podatnika, który przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte:
a)ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy,
b)z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8,
c)z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30c albo art. 30ca albo ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w zakresie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych,
d)z zasiłku macierzyńskiego, o którym mowa w ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa
- w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym podatnik przeniósł to miejsce zamieszkania, albo od początku roku następnego, z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44.
Na podstawie art. 21 ust. 39 ww. ustawy:
Przy obliczaniu kwoty przychodów podlegających zwolnieniu od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie uwzględnia się przychodów podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie niniejszej ustawy, zwolnionych od podatku dochodowego oraz od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Stosownie do art. 21 ust. 43 ww. ustawy:
Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 152, przysługuje pod warunkiem, że:
1)w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podatnik podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu oraz
2)podatnik nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie obejmującym:
a)trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz
b)okres od początku roku, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz
3)podatnik:
a)posiada obywatelstwo polskie, Kartę Polaka lub obywatelstwo innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej lub
b)miał miejsce zamieszkania:
-nieprzerwanie co najmniej przez okres, o którym mowa w pkt 2, w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, Konfederacji Szwajcarskiej, Australii, Republice Chile, Państwie Izrael, Japonii, Kanadzie, Meksykańskich Stanach Zjednoczonych, Nowej Zelandii, Republice Korei, Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub Stanach Zjednoczonych Ameryki, lub
-na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieprzerwanie przez co najmniej 5 lat kalendarzowych poprzedzających okres, o którym mowa w pkt 2, oraz
4)posiada certyfikat rezydencji lub inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia, oraz
5)nie korzystał uprzednio, w całości lub w części, z tego zwolnienia - w przypadku podatników, którzy ponownie przeniosą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
W myśl natomiast art. 21 ust. 44 ww. ustawy:
Suma przychodów zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty 85 528 zł.
Powyższe przepisy zostały wprowadzone z dniem 1 stycznia 2022 r. przez art. 1 pkt 13 lit. a) tiret 13 ustawy z dnia 23 listopada 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.).
Ponadto, z art. 53 ww. ustawy zmieniającej wynika, że:
Zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy zmienianej w art. 1, ma zastosowanie do podatników, którzy przenieśli miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po dniu 31 grudnia 2021 r.
Zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, polega na zwolnieniu od podatku dochodowego niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r. podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.
Jak wynika z art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
W świetle art. 4a ww. ustawy:
Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
W tym wypadku odnieść należy się do umowy między rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Białorusi w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku sporządzonej w Mińsku 18 listopad 1992 r. (Dz. U. z 1993 r., nr 120, poz. 534).
Stosownie do art. 4 ust. 1 ww. umowy:
W rozumieniu niniejszej umowy określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu ze względu na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze.
Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że w latach 2011 – 2017 studiowała Pani dziennie i mieszkała w Polsce, w 2017 r. wróciła Pani do Białorusi, następnie przeprowadziła się Pani do Polski 4 listopada 2022 r. na podstawie wizy Polish Business Harbor. W żadnym z trzech lat podatkowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zmieniła Pani miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nie przebywała Pani na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni. Od maja 2023 r prowadzi Pani w Polsce działalność gospodarczą opodatkowaną ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. W wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega Pani w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Przed przeprowadzką mieszkała Pani na Białorusi i w Gruzji. Posiada Pani historię zatrudnienia, która jest dowodem potwierdzającym Pani miejsce zamieszkania do celów podatkowych poza Polską w latach 2019-2021 oraz w roku 2022 do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmieniła Pani miejsce zamieszkania na terytorium Polski. Przyjechała Pani do Polski w celu świadczenia pracy i z zamiarem pozostania na stałe. W wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania do Polski z Polską ma Pani powiązania osobiste i majątkowe, w Polsce prowadzi Pani aktywność społeczną, polityczną, kulturalną, obywatelską, przynależy Pani do organizacji/klubów.
Ww. ulga polega na zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy – tak jak Pani – przenieśli miejsce zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r.
W celu skorzystania z ww. preferencji podatkowej, tj. tzw. „ulgi na powrót” spełnione muszą być jednak wszystkie dodatkowe warunki wskazane w art. 21 ust. 39, 43 i 44 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Aby zapewnić sobie możliwość skorzystania z omawianej preferencji podatkowej, należy zarówno przez trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz w okresie od początku roku, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego ten dzień, nie posiadać miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i co istotne – w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej należy mieć nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium RP.
Z treści wniosku wynika, że przybyła Pani na terytorium Polski 4 listopada 2022 r. z zamiarem osiedlenia się na stałe i w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega Pani w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Zatem, warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został spełniony.
Następny warunek określa art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) i b) ww. ustawy.
W okresie trzech lat kalendarzowych poprzedzających rok 2022, w którym przeprowadziła się Pani na stałe do Polski oraz w roku 2022 do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmieniła Pani miejsce zamieszkania na terytorium Polski nie miała Pan miejsca zamieszkania na terytorium Polski, co potwierdza Pani historia zatrudnienia. Zatem, spełniła Pani również wymagania wskazane w art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) i b) ww. ustawy.
Jednym z warunków, wymienionych w art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. b) ww. ustawy jest posiadanie przez podatnika miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieprzerwanie przez co najmniej 5 lat kalendarzowych poprzedzających okres, o którym mowa w pkt 2.
Z treści wniosku wynika, że w latach 2011 – 2017 studiowała Pani dziennie w Polsce. W czasie studiów przebywała Pani w Polsce na podstawie wizy studenckiej oraz karty pobytu. W czasie 5-letniego okresu studiów nieprzerwanie przebywała Pani w Polsce. W tym okresie nie wyjeżdżała Pani z Polski jednorazowo na dłużej niż 6 miesięcy. Wszystkie Pani pobyty poza granicami Polski w tym okresie nie przekroczyły łącznie 10 miesięcy.
Wobec powyższego wskazać należy, że spełniła Pani również warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Kolejnym istotnym kryterium umożliwiającym zastosowanie „ulgi na powrót” jest stosownie do art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy, posiadanie certyfikatu rezydencji lub innych dowodów dokumentujących miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia.
Zgodnie z art. 5a pkt 21 ww. ustawy:
Ilekroć w ustawie mowa jest o certyfikacie rezydencji - oznacza to zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika.
Z treści ww. regulacji wynika, że dokumentowanie miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do „ulgi na powrót” może alternatywnie nastąpić posiadanym przez podatnika certyfikatem rezydencji lub innym dowodem. Wystarczy zatem, że podatnik posiada inne dokumenty, które potwierdzą jego miejsce zamieszkania w innym państwie, niemniej muszą być to dokumenty potwierdzające miejsce zamieszkania dla celów podatkowych. Takimi dokumentami mogą być np. umowa o pracę, albo umowa najmu mieszkania za granicą, albo zaświadczenie od byłego pracodawcy. Można w tym zakresie przedstawić również inne dowody.
Choć przepisy podatkowe nie wymieniają w tym zakresie żadnego katalogu, to należy pamiętać, że zgodnie z art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.):
Jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.
Powyższe oznacza, że innymi dowodami wskazującymi na miejsce zamieszkania poza Polską mogą być m.in. umowa o pracę, historia zatrudnienia, zagraniczne zeznania podatkowe, zagraniczna umowa najmu nieruchomości, paski wynagrodzeń, wyciągi bankowe czy też zagraniczne zaświadczenie od pracodawcy. Można w tym zakresie przedstawić również inne dowody.
Z treści wniosku wynika, że posiada Pani historię zatrudnienia, która jest dowodem potwierdzającym Pani miejsce zamieszkania do celów podatkowych poza Polską w latach 2019-2021 oraz w roku 2022 do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmieniła Pani miejsce zamieszkania na terytorium Polski. Posiada Pani również dowody potwierdzające Pani miejsce zamieszkania na terytorium Polski przez co najmniej 5 lat kalendarzowych poprzedzających trzy letni okres tj. lata 2019-2021 i są to: dyplomy studiów dziennych, certyfikat o przyznaniu stypendium na studia licencjackie i magisterskie, dokumenty potwierdzające zamieszkanie w akademiku, przelewy bankowe wynagrodzeń.
W związku z powyższym spełniła Pani warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Stosownie do przedstawionego we wniosku opisu sprawy, spełniła Pani również zastrzeżenie wynikające z art. 53 ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, ponieważ przeniosła Pani swoje miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po dniu 31 grudnia 2021 r.
Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy uznać, że w latach 2023-2026 będzie przysługiwało Pani prawo do skorzystania z tzw. „ulgi na powrót”, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przedmiotowe zwolnienie z opodatkowania będzie obejmowało przychody do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 152 lit. a)-d) ww. ustawy.
Zatem Pani stanowisko jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa. Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze. zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).