Temat interpretacji
Czy prowadzona przeze mnie działalność gospodarcza w zakresie usług rachunkowo-księgowych może korzystać ze zwolnienia z VAT w oparciu o art. 113 ust. 1 ustawy o VAT?
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 października 2014 r. (data wpływu 7 października 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 grudnia 2014 r. (data wpływu 22 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 7 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.
Wniosek został uzupełniony w dniu 22 grudnia 2014 r. w zakresie doprecyzowania stanu faktycznego.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku).
Od 04 kwietnia 2005 r, Wnioskodawczyni prowadzi jako osoba fizyczna indywidualną działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług rachunkowo-księgowych. Wnioskodawczyni jestem czynnym podatnikiem VAT. Posiada Certyfikat Księgowy wydany przez Ministra Finansów uprawniający do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych. Usługi, które świadczy Zainteresowana polegają na obsłudze rachunkowo-księgowej i płacowej podmiotów prowadzących działalność gospodarczą.
Wykonywane w ramach umów czynności obejmują: prowadzenie w imieniu i na rzecz podatników na podstawie dostarczonych przez klienta dokumentów: podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ewidencji przychodów, ewidencji środków trwałych, wyposażenia, rejestrów VAT zakupu i sprzedaży, sporządzanie listy płac, deklaracji podatkowych PIT-11, PIT-4R, VAT, zeznań rocznych oraz do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie obsługiwanych na podstawie zawartych umów.
Umowa nie obejmuje udzielania na zlecenie lub na rzecz klientów porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami.
Wnioskodawczyni posiada jedynie upoważnienie do podpisywania i składania deklaracji miesięcznych VAT, oraz rocznych PIT-11, PIT-4R, a także do przekazywania dokumentacji ZUS w formie elektronicznej opatrzone podpisem elektronicznym Zainteresowanej, co stanowi element usługi księgowej. Zeznania podatkowe o osiągniętym dochodzie podpisywane są przez podatników. Wnioskodawca nie posiada upoważnienia do reprezentacji podatników w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych.
We wrześniu br. Wnioskodawczyni wystąpiła z wnioskiem o nadanie PKWiU dla usług świadczonych w ramach prowadzonej przez nią działalności. Urząd Statystyczny w Łodzi sklasyfikował te usługi pod numerem PKWiU 69.20.2 Usługi rachunkowo-księgowe.
Zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług zostało złożone przez Wnioskodawczynię w dniu 11 kwietnia 2005 r. co zostało potwierdzone decyzją o rejestracji jako podatnika VAT czynnego przez Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 21 kwietnia 2005 r. W zgłoszeniu rejestracyjnym Wnioskodawczyni wybrała rezygnację ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9 od dnia 12 kwietnia 2005 r.
Wnioskodawczyni zamierza skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT w ramach prowadzonej działalności na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy od 01 stycznia 2015 r.
W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawczyni nie świadczy i nie zamierza świadczyć usług, o których mowa w art. 113 ust. 13. Wartość sprzedaży dokonywanej przez Wnioskodawczynię w bieżącym roku podatkowym nie przekroczy kwoty 150 000 zł.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy prowadzona przez Wnioskodawczynię działalność gospodarcza w zakresie usług rachunkowo-księgowych może korzystać ze zwolnienia z VAT w oparciu o art. 113 ust. 1 ustawy o VAT...
Zdaniem Wnioskodawcy, wykonywane przez Zainteresowaną usługi obejmują: prowadzenie w imieniu i na rzecz podatników na podstawie dostarczonych przez klienta dokumentów: podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ewidencji przychodów, ewidencji środków trwałych, wyposażenia, rejestrów VAT zakupu i sprzedaży, sporządzanie listy płac, deklaracji podatkowych PIT-11, PIT-4R, VAT, zeznań rocznych oraz do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie obsługiwanych na podstawie zawartych umów. Usługi te zostały sklasyfikowane przez Urząd Statystyczny (PKWiU) 69.20.2 jako usługi rachunkowo-księgowe, wartość sprzedaży z tytułu świadczonych usług nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym wartości bez kwoty podatku VAT 150.000 zł, także nie są wyłączone ze zwolnień na podstawie art. 113 ust. 13, w związku z tym zdaniem Wnioskodawczyni może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Towarami w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.
Przez świadczenie usług zgodnie z art. 8 ust. 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również:
- przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
- zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
- świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.
Zgodnie z art. 113 ust. 2 powołanej ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:
- wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
- odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia
usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów
wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
- transakcji związanych z nieruchomościami,
- usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
- usług ubezpieczeniowych
- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
- odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
Podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności art. 113 ust. 4 ustawy.
Z przepisu art. 113 ust. 5 ww. ustawy wynika, że jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
Natomiast stosownie do art. 113 ust. 9 tej ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.
Ponadto, na mocy art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
Jak stanowi art. 113 ust. 11 ustawy, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.
Przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio do podatnika będącego osobą fizyczną, który przed zakończeniem działalności gospodarczej utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, a następnie rozpoczął ponownie wykonywanie czynności, o których mowa w art. 5 (art. 113 ust. 11a ustawy).
Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:
- dokonujących
dostaw:
- towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
- towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w
rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z
wyjątkiem:
- energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
- wyrobów tytoniowych,
- samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
- budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
- terenów budowlanych,
- nowych środków transportu;
- świadczących
usługi:
- prawnicze,
- w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
- jubilerskie;
W związku z wątpliwościami Wnioskodawczyni, należy rozstrzygnąć, czy świadczone usługi opisane we wniosku należy zaliczyć do usług w zakresie doradztwa, które nie korzystają ze zwolnienia z podatku VAT.
Podkreślić należy, iż ani ustawa o podatku od towarów i usług ani przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. Skoro jednak ustawa o podatku od towarów i usług w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy zastrzega, że do osób świadczących usługi doradztwa nie stosuje się zwolnienia, określonego w ust. 1 i 9 należy wobec braku w ustawie definicji doradztwa posłużyć się znaczeniem językowym.
Odnosząc się do powołanego wyżej art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, w którym ustawodawca wymienia usługi w zakresie doradztwa jako wyłączone ze zwolnienia z podatku VAT, należy stwierdzić, iż termin doradztwo obejmować może szereg usług doradczych, np.: podatkowe, prawne, finansowe i inne. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa 1996), pod pojęciem doradcy należy rozumieć tego, kto doradza. Natomiast doradzić, w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego, oznacza udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin usługi w zakresie doradztwa należy rozumieć szeroko.
Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 41 poz. 213 z późn. zm.) czynności doradztwa podatkowego obejmują:
- udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami;
- prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg rachunkowych, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie,
- sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie;
- reprezentowanie podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach wymienionych w pkt 1.
Z kolei, w myśl art. 2 ust. 2 ww. ustawy, zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 4, zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy.
Według art. 3 ustawy o doradztwie podatkowym podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1, są:
- osoby fizyczne, wpisane na listę doradców podatkowych;
- adwokaci i radcowie prawni;
- biegli rewidenci.
Treść przytoczonego wyżej przepisu art. 2 ustawy o doradztwie podatkowym wskazuje, że aby zaliczyć określone czynności do wykonywanych w ramach doradztwa podatkowego, muszą się one mieścić w zakresie czynności wymienionych w tym artykule, a składające się na nie elementy muszą wystąpić łącznie.
Zasady wykonywania czynności w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych określa ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r., poz. 330, z późn. zm.). W myśl art. 76a ust. 1 ww. ustawy usługowe prowadzenie ksiąg rachunkowych jest działalnością gospodarczą, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, polegającą na świadczeniu usług w zakresie czynności, o których mowa w art. 4 ust. 3 pkt 2-6.
Stosownie do zapisu art. 76a ust. 3 powołanej ustawy działalność, o której mowa w ust. 1, mogą wykonywać przedsiębiorcy, pod warunkiem, że czynności z tego zakresu będą wykonywane przez osoby, które:
- mają pełną zdolność do czynności prawnych;
- nie były skazane prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów, mieniu, obrotowi gospodarczemu, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, za przestępstwo skarbowe oraz za przestępstwa określone w rozdziale 9.
Z opisu sprawy wynika, iż od 04 kwietnia 2005 r, Wnioskodawczyni prowadzi jako osoba fizyczna indywidualną działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług rachunkowo-księgowych. Wnioskodawczyni jestem czynnym podatnikiem VAT. Posiada Certyfikat Księgowy wydany przez Ministra Finansów uprawniający do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych. We wrześniu br. Wnioskodawczyni wystąpiła z wnioskiem o nadanie PKWiU dla usług świadczonych w ramach prowadzonej przez nią działalności. Urząd Statystyczny sklasyfikował te usługi pod numerem PKWiU 69.20.2 Usługi rachunkowo-księgowe. Usługi, które świadczy Zainteresowana polegają na obsłudze rachunkowo-księgowej i płacowej podmiotów prowadzących działalność gospodarczą. Wykonywane w ramach umów czynności obejmują: prowadzenie w imieniu i na rzecz podatników na podstawie dostarczonych przez klienta dokumentów: podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ewidencji przychodów, ewidencji środków trwałych, wyposażenia, rejestrów VAT zakupu i sprzedaży, sporządzanie listy płac, deklaracji podatkowych PIT-11, PIT-4R, VAT, zeznań rocznych oraz do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie obsługiwanych na podstawie zawartych umów. Umowa nie obejmuje udzielania na zlecenie lub na rzecz klientów porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami. Wnioskodawczyni posiada jedynie upoważnienie do podpisywania i składania deklaracji miesięcznych VAT, oraz rocznych PIT-l 1, PIT-4R, a także do przekazywania dokumentacji ZUS w formie elektronicznej opatrzone podpisem elektronicznym Zainteresowanej, co stanowi element usługi księgowej. Zeznania podatkowe o osiągniętym dochodzie podpisywane są przez podatników. Nie posiadam upoważnienia do reprezentacji podatników w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych.
Zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług zostało złożone przez Wnioskodawczynię w dniu 11 kwietnia 2005 r. co zostało potwierdzone decyzją o rejestracji jako podatnika VAT czynnego przez Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 21 kwietnia 2005 r. W zgłoszeniu rejestracyjnym Wnioskodawczyni wybrała rezygnację ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9 od dnia 12 kwietnia 2005 r. Wnioskodawczyni zamierza skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT w ramach prowadzonej działalności na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy od 01 stycznia 2015 r. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawczyni nie świadczy i nie zamierza świadczyć usług, o których mowa w art. 113 ust. 13. Wartość sprzedaży dokonywanej przez Wnioskodawczynię w bieżącym roku podatkowym nie przekroczy kwoty 150.000 zł.
Mając na uwadze wskazane przepisy należy zauważyć, że o wyłączeniu ze zwolnienia o którym mowa w art. 113 ust. 1, zgodnie z art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy, decyduje kwalifikacja, bądź istota wykonywanych czynności. Wobec tego w sytuacji świadczenia jedynie usług rachunkowo-księgowych (przy założeniu, że nie są to usługi w zakresie doradztwa), podatnikowi przysługuje prawo do skorzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług regulowanego przepisem art. 113 ust. 1 ustawy.
Odnosząc przedstawiony opis sprawy do powołanych w sprawie przepisów prawa stwierdzić należy, że w sytuacji świadczenia przez Wnioskodawczynię usług polegających na obsłudze rachunkowo-księgowej podmiotów prowadzących działalność gospodarczą - przy braku czynności polegających na udzielaniu porad w zakresie doradztwa podatkowego czy podpisywania w imieniu klientów deklaracji VAT w ramach odrębnego zlecenia, lecz czynność podpisywania deklaracji stanowić będzie element kompleksowej obsługi klienta w zakresie świadczonych przez biuro Wnioskodawczyni usług rachunkowo-księgowych, Wnioskodawczyni będzie przysługiwało prawo do skorzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy, gdyż nie można ww. czynności uznać za świadczenie usług doradztwa, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy.
Ponadto należy zauważyć, iż w przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni złożyła w dniu 11 kwietnia 2005 r. zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług. W zgłoszeniu rejestracyjnym Wnioskodawczyni wybrała rezygnację ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9 od dnia 12 kwietnia 2005 r.
W związku z powyższym od 1 stycznia 2015 r. Wnioskodawczyni może skorzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, gdyż upłynie rok, licząc od końca roku, w którym Wnioskodawczyni zrezygnowała ze zwolnienia od podatku, tym samym zostanie spełniony wymóg określony w art. 113 ust. 11 ustawy uprawniający do ponownego skorzystania przez Wnioskodawcę ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy.
Mając zatem na uwadze opis sprawy oraz obowiązujące przepisy stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni będzie mogła korzystać od 1 stycznia 2015 r. ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy w zakresie świadczonych usług rachunkowo-księgowych, o ile nie będzie wykonywała czynności, które ze zwolnienia korzystać nie mogą, tj. określonych w art. 113 ust. 13 ustawy oraz do momentu przekroczenia kwoty 150.000 zł. Przy czym należy wskazać, iż jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, 150.000 zł, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
Tym samym, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawczyni tut. Organ uznał je za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Podkreślenia wymaga, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie stanu zdarzenia przyszłego i własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku nie mogą być zgodnie z art. 14 b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.
Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.
Wniosek ORD-IN (PDF)
Treść w pliku PDF 3 MB
Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi