Temat interpretacji

Podatek od towarów i usług w zakresie uznania, że umowa o dofinansowanie jest podstawą do wyodrębnienia części kosztów pośrednich, związanych wyłącznie z realizowanym projektem i w związku z tym związanych wyłącznie ze sprzedażą zwolnioną z opodatkowania.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 24 lutego 2012 r., sygn. akt I SA/Wr 1755/11 oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 kwietnia 2013 r., sygn. akt I FSK 804/12 stwierdza, że stanowisko Fundacji, przedstawione we wniosku z dnia 22 maja 2011 r. (data wpływu do: Izby Skarbowej w Poznaniu 30 maja 2011 r., do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie 2 czerwca 2011 r.) uzupełnionym pismem sygnowanym datą 22 maja 2011 r. (data wpływu 2 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, że umowa o dofinansowanie jest podstawą do wyodrębnienia części kosztów pośrednich, związanych wyłącznie z realizowanym projektem i w związku z tym związanych wyłącznie ze sprzedażą zwolnioną z opodatkowania jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, że umowa o dofinansowanie jest podstawą do wyodrębnienia części kosztów pośrednich, związanych wyłącznie z realizowanym projektem i w związku z tym związanych wyłącznie ze sprzedażą zwolnioną z opodatkowania. W dniu 2 sierpnia 2011 r. uzupełniono wniosek o podpis drugiej osoby uprawnionej do reprezentowania Wnioskodawcy. Natomiast w dniu 26 września 2013 r. uzupełniono wniosek o opłatę za wydanie interpretacji indywidualnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Fundacja mieści się w zabytkowym pałacu. W ramach swojej działalności zobowiązana jest statutem do utrzymania i ciągłego poprawiania stanu zajmowanej nieruchomości oraz do zapewnienia całodziennej, bezpłatnej opieki dzieci w wieku przedszkolnym. W ramach celów statutowych Fundacja prowadzi również działalność edukacyjną skierowaną do młodzieży. Fundacja prowadzi również działalność gospodarczą polegającą na wynajmie sal wykładowych i pokoi gościnnych.

W okresie od listopada 2008 r. do czerwca 2010 r. Fundacja we współpracy z dwoma partnerskimi instytucjami (Uniwersytet i Fundacja A) zrealizowała projekt finansowany z funduszy europejskich w ramach POKL Wykształcenie i Rozwój. Studia podyplomowe dla menedżerów i edukatorów placówek kształcenia ustawicznego. Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT otrzymana dotacja stanowiła obrót wykazywany jako zwolniony z VAT.

Działalność gospodarcza Fundacji rozliczana jest jako działalność opodatkowana, natomiast działalność statutowa nieodpłatna jest traktowana jako niedająca w ogóle prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego.

Proporcja stosowana przy rozliczeniu podatku naliczonego została wskazana w pokontrolnej decyzji Urzędu Skarbowego, który za podstawę rozliczenia uznał stosunek powierzchni pałacu przeznaczonej na działalność gospodarczą do całości, bowiem część pałacu przeznaczona na przedszkole i działalność nieodpłatną jest terytorialnie wydzielona.

W ramach budżetu realizowanego projektu Fundacja otrzymała fundusze na opłacenie w całości tzw. kosztów bezpośrednich - wprost związanych z projektem, oraz częściowo na koszty pośrednie, czyli koszty ogólne Fundacji takie jak: ogrzewanie pałacu, środki czystości, energia elektryczna.

Bezpośrednio w umowie z Wojewódzkim Urzędem Pracy o dofinansowanie Fundacja ma wskazane w jakiej konkretnie kwocie poszczególne koszty pośrednie są refundowane.

I tak na przykład (cytat z umowy) Ustalono, że koszt ponoszony przez wnioskodawcę w związku z udostępnieniem obiektu do projektu zostanie policzony w następujący sposób: liczba miesięcy projektu (12) * wskazany koszt * wyliczony wskaźnik 2,3%, co daje odpowiednio:

• energia elektryczna 12 m-cy * 2200 zł * 2,3% = 607,20
• woda i kanalizacja 12 m-cy * 1200 zł * 2,3% = 331,20 (...).

Powołany w cytacie wskaźnik 2,3% został ustalony przez WUP na podstawie ilości zaplanowanych w umowie zajęć, jakie w ramach projektu faktycznie odbyły się na terenie pałacu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w stosunku do wyżej opisanych kosztów pośrednich, w myśl powołanego art. 90 ust. 2 ustawy o VAT uzasadnionym jest uznanie, że umowa o dofinansowania jest wystarczającą podstawą do wyodrębnienia części kwot kosztów pośrednich związanych wyłącznie z realizowanym projektem i w związku z tym związanych wyłącznie ze sprzedażą zwolnioną z opodatkowania...

Zdaniem Wnioskodawcy, w stosunku do wyżej opisanych kosztów pośrednich w myśl powołanego art. 90 ust. 2 uzasadnionym jest uznanie, że umowa o dofinansowanie jest wystarczającą podstawą do wyodrębnienia części kwot kosztów pośrednich związanych wyłącznie z realizowanym projektem i w związku z tym wyłącznie ze sprzedażą zwolnioną z opodatkowania.

Na tle przedstawionego opisu sprawy oraz sformułowanego pytania Zainteresowanego, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając z upoważnienia Ministra Finansów, wydał w dniu 30 sierpnia 2011 r. postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania nr ILPP2/443-822/11 -3/AK.

W ocenie tut. Organu, organy podatkowe w trybie przewidzianym w art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie uznania, że umowa o dofinansowanie jest podstawą do wyodrębnienia części kosztów pośrednich, związanych wyłącznie z realizowanym projektem i w związku z tym związanych wyłącznie ze sprzedażą zwolnioną z opodatkowania. Należy zauważyć, że kwestie dotyczące zawierania umów oraz konsekwencji z nich płynących, o których ocenę wnosi Strona w złożonym wniosku, regulują przepisy ustawy niepodatkowej, tj. ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93 ze zm.).

Sformułowane we wniosku pytanie, sprowadza się w istocie do żądania od Organu dokonania oceny, czy zawarta z Wojewódzkim Urzędem Pracy umowa stanowi wystarczającą podstawę do wyodrębnienia części kosztów pośrednich, związanych wyłącznie z realizowanym przez Wnioskodawcę projektem. Tym samym, nie dotyczy wykładni przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie Wnioskodawcy, lecz skutków zawartej umowy w postaci przyporządkowania ponoszonych przez Stronę kosztów, wyłącznie w odniesieniu do realizowanego projektu.

Pismem z dnia 6 września 2011 r. Fundacja złożyła zażalenie na postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania.

W odpowiedzi na zażalenie na postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania z dnia 7 października 2011 r. nr ILPP2/443/Z-28/11-2/SJ Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w wyniku ponownej analizy sprawy, z uwzględnieniem zarzutów przytoczonych w wezwaniu, wydał postanowienie utrzymujące w mocy zaskarżone postanowienie z dnia 30 sierpnia 2011 r. nr ILPP2/443-882/11-3/AK.

W związku z powyższym, Fundacja, wniosła w dniu 15 listopada 2011 r. skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu.

Po rozpoznaniu sprawy Sąd wydał wyrok w dniu 24 lutego 2012 r., sygn. akt I SA/Wr 1755/11, w którym uchylił zaskarżone postanowienie i poprzedzające je postanowienie z dnia 30 sierpnia 2011 r. nr ILPP2/443-882/11-3/AK.

Pismem z dnia 23 kwietnia 2012 r. Minister Finansów złożył skargę kasacyjną od wyżej powołanego wyroku WSA.

Wyrokiem z dnia 24 kwietnia 2013 r., sygn. akt I FSK 804/12 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 24 lutego 2012 r., sygn. akt I SA/Wr 1755/11 oraz w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 kwietnia 2013 r., sygn. akt I FSK 804/12 stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do zapisu art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych, o czym stanowi art. 86 ust. 11 ustawy.

W świetle art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Podatnikami na mocy art. 15 ust. 1 ustawy są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat tej działalności.

Działalność gospodarcza ust. 2 powołanego artykułu obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Podmioty, o których mowa w art. 15, w oparciu o art. 96 ust. 1 ustawy, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko zarejestrowanym, czynnym podatnikom podatku od towarów i usług oraz jedynie w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tj. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Natomiast prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony nie przysługuje m.in. przy nabyciu towarów i usług:

1. wykorzystywanych do czynności nie objętych zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług (tzn. niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem),
2. wykorzystywanych do czynności wprawdzie podlegających zakresowi opodatkowania podatkiem od towarów i usług, nie mniej jednak na podstawie przepisów szczególnych zwolnionych od tego podatku.

Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego, może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Fundacja mieści się w zabytkowym pałacu. W ramach swojej działalności zobowiązana jest statutem do utrzymania i ciągłego poprawiania stanu zajmowanej nieruchomości oraz do zapewnienia całodziennej, bezpłatnej opieki dzieci w wieku przedszkolnym. W ramach celów statutowych Fundacja prowadzi również działalność edukacyjną skierowaną do młodzieży. Fundacja prowadzi również działalność gospodarczą polegającą na wynajmie sal wykładowych i pokoi gościnnych.

W okresie od listopada 2008 r. do czerwca 2010 r. Fundacja we współpracy z dwoma partnerskimi instytucjami (Uniwersytet i Fundacja A) zrealizowała projekt finansowany z funduszy europejskich w ramach POKL Wykształcenie i Rozwój. Studia podyplomowe dla menedżerów i edukatorów placówek kształcenia ustawicznego. Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT otrzymana dotacja stanowiła obrót wykazywany jako zwolniony z VAT.

Działalność gospodarcza Fundacji rozliczana jest jako działalność opodatkowana, natomiast działalność statutowa nieodpłatna jest traktowana jako niedająca w ogóle prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego.

Proporcja stosowana przy rozliczeniu podatku naliczonego została wskazana w pokontrolnej decyzji Urzędu Skarbowego, który za podstawę rozliczenia uznał stosunek powierzchni pałacu przeznaczonej na działalność gospodarczą do całości, bowiem część pałacu przeznaczona na przedszkole i działalność nieodpłatną jest terytorialnie wydzielona.

W ramach budżetu realizowanego projektu Fundacja otrzymała fundusze na opłacenie w całości tzw. kosztów bezpośrednich - wprost związanych z projektem, oraz częściowo na koszty pośrednie, czyli koszty ogólne Fundacji takie jak: ogrzewanie pałacu, środki czystości, energia elektryczna.

Bezpośrednio w umowie z Wojewódzkim Urzędem Pracy o dofinansowanie Fundacja ma wskazane w jakiej konkretnie kwocie poszczególne koszty pośrednie są refundowane.

I tak na przykład (cytat z umowy) Ustalono, że koszt ponoszony przez wnioskodawcę w związku z udostępnieniem obiektu do projektu zostanie policzony w następujący sposób: liczba miesięcy projektu (12) * wskazany koszt * wyliczony wskaźnik 2,3%, co daje odpowiednio:

• energia elektryczna 12 m-cy * 2200 zł * 2,3% = 607,20
• woda i kanalizacja 12 m-cy * 1200 zł * 2,3% = 331,20 (...).

Powołany w cytacie wskaźnik 2,3% został ustalony przez WUP na podstawie ilości zaplanowanych w umowie zajęć, jakie w ramach projektu faktycznie odbyły się na terenie pałacu.

W przypadku, gdy podatnik dokonuje zakupów związanych zarówno z czynnościami w związku, z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i z czynnościami w związku, z którymi takie prawo nie przysługuje, zastosowanie znajdą przepisy art. 90 ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to na mocy art. 90 ust. 2 ustawy, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

W myśl natomiast art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W świetle art. 90 ust. 4 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 3 określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Z cytowanych powyżej regulacji art. 90 wynika, że proporcja ustalana jest w oparciu o obrót. Natomiast obrotem, w myśl art. 29 ust. 1 ustawy, jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Przy obliczaniu proporcji istotne jest zatem ustalenie, czy analizowane czynności stanowią podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług, a więc czy w odniesieniu do nich istnieje obrót w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy. W sytuacji, gdy są to czynności niebędące sprzedażą (niestanowiące obrotu, tj. czynności niepodlegające opodatkowaniu) wówczas nie uwzględnia się ich przy ustalaniu proporcji.

Oznacza to, że przepis art. 90 ustawy stosuje się wyłącznie do tej części obrotu i zakupów, która związana jest z działalnością gospodarczą podatnika w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem nie dotyczy działalności niepodlegającej opodatkowaniu.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie powinny być uwzględniane w proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 i 3 ustawy.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz opis stanu sprawy, należy zauważyć, że obowiązkiem Wnioskodawcy w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Wnioskodawca ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedaż opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi oraz zwolnionych od podatku.

Natomiast w sytuacji, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do proporcjonalnego rozliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 90 ust. 2 i następne ustawy.

Wnioskodawca wskazał we wniosku, że prowadzi działalność opodatkowaną oraz statutową nieodpłatną, w związku z tym dokonał podziału zajmowanych budynków, bowiem część pałacu przeznaczona na przedszkole i działalność nieodpłatną jest terytorialnie wydzielona.

Ponadto, Wnioskodawca prowadzi działalność mieszczącą się w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy (zarówno czynności opodatkowane, jak i zwolnione). Zatem, Zainteresowanemu przysługuje tylko prawo od odliczenia podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi.

Wnioskodawca wskazał, że w okresie od listopada 2008 r. do czerwca 2010 r. we współpracy z dwoma partnerskimi instytucjami (Uniwersytet i Fundacja A) zrealizował projekt finansowany z funduszy europejskich w ramach POKL Wykształcenie i Rozwój. Studia podyplomowe dla menedżerów i edukatorów placówek kształcenia ustawicznego. Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT otrzymana dotacja stanowiła obrót wykazywany jako zwolniony z VAT. Bezpośrednio w umowie z Wojewódzkim Urzędem Pracy o dofinansowanie Fundacja ma wskazane w jakiej konkretnie kwocie poszczególne koszty pośrednie są refundowane.

I tak na przykład (cytat z umowy) Ustalono, że koszt ponoszony przez wnioskodawcę w związku z udostępnieniem obiektu do projektu zostanie policzony w następujący sposób: liczba miesięcy projektu (12) * wskazany koszt * wyliczony wskaźnik 2,3% ().

Powołany w cytacie wskaźnik 2,3% został ustalony przez WUP na podstawie ilości zaplanowanych w umowie zajęć, jakie w ramach projektu faktycznie odbyły się na terenie pałacu.

W związku z tym, że Wnioskodawca dokonał wydzielenia części budynku przeznaczonego wyłącznie na działalność niepodlegającą opodatkowaniu (statutowa nieodpłatna) w odniesieniu do zakupów związanych z działalnością gospodarczą (zarówno opodatkowaną, jak i zwolnioną), Wnioskodawca przy braku możliwości bezpośredniego przyporządkowania ponoszonych kosztów do konkretnego rodzaju działalności gospodarczej winien ustalić właściwą proporcję jako udział rocznego obrotu z działalności gospodarczej opodatkowanej w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu działalności gospodarczej opodatkowanej i zwolnionej, zgodnie z art. 90 ustawy.

W rezultacie, mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie może rozliczyć podatku naliczonego w odniesieniu do opisanych kosztów pośrednich, stosując określony w umowie z Wojewódzkim Urzędem Pracy wskaźnik w wysokości 2,3% (ustalony przez WUP na podstawie ilości zaplanowanych w umowie zajęć, jakie w ramach projektu faktycznie odbyły się na terenie pałacu), natomiast zobowiązany jest do proporcjonalnego rozliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 90 ustawy w oparciu o obrót (kwotę należną z tytułu sprzedaży) w myśl art. 29 ust. 1 ustawy.

Tut. Organ informuje ponadto, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym zdarzeniu przyszłym, które nie zostały objęte pytaniem oraz własnym stanowiskiem w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz.U. z 2012, poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 311 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu