Interpretacja indywidualna z dnia 11.10.2012, sygn. IBPP4/443-329/12/PK, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

rozpoznanie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 lipca 2012r. (data wpływu 31 lipca 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 września 2012r. (data wpływu 28 września 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 lipca 2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie zwrotu podatku oraz wykazania w deklaracji świadczenia usług poza krajem. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 24 września 2012r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług zajmującym się produkcją odlewów z żeliwa. Dostaw towarów dokonuje na rzecz kontrahentów krajowych jak i zagranicznych (z terenu innych państw członkowskich oraz państwa trzeciego).

Produkcja odlewów z żeliwa wykonywana jest na podstawie modelu, który jest odwzorowaniem kształtu odlewu żeliwnego. W większości sytuacji modele wykonywane są przez Spółkę lub na jej zamówienie w innej firmie modelarskiej.

W m-cu lipcu 2012 został do Wnioskodawcy przywieziony model przez kontrahenta od wartości dodanej z innego państwa członkowskiego, który stanowi jego własność w celu realizacji złożonego zamówienia na produkcję odlewu z żeliwa. Realizacja zamówienia będzie trwała przez dłuższy okres i po jej zakończeniu model zostanie zwrócony kontrahentowi z Niemiec.

Dostawa ta nie stanowi dla Spółki wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru za wynagrodzeniem, gdyż jest dostawą nieodpłatną i nie nastąpiło przeniesienie prawa do rozporządzenie towarem jak właściciel. Na powierzonym modelu Spółka musiała dokonać usługi adaptacji modelarskiej, gdyż przywieziony model nie spełniał standardów przyjętych przez odlewnię.

Po wykonaniu adaptacji Spółka wystawiła fakturę za wykonaną usługę na kontrahenta z Niemiec nie podlegająca opodatkowaniu w Polsce lecz zgodnie z art. 28b ustawy o podatku od towarów i usług, usługa ta jest opodatkowana w Niemczech, gdzie usługobiorca posiada siedzibę.

W związku z powyższym zadano pytania:

1. Czy przedmiotowa sprawa stanowi dla Spółki wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru...
2. Czy Spółka w związku z niewywiezieniem tego towaru przez kontrahenta unijnego po wykonaniu usługi, będzie musiała u siebie uznać wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru...
3. Jakie konsekwencje formalne będą wiązały się z pozostawieniem w Spółce powyżej 24 miesięcy powierzonych towarów (modeli) sprowadzonych do spółki przez kontrahenta niemieckiego i potrzebnych do realizacji złożonego zamówienia...

Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku przedmiotowej sprawy dostawa modeli nie stanowi dla Spółki wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru, gdyż nie była za wynagrodzeniem oraz nie nastąpiło przeniesienie własności do rozporządzenia towarem jako właściciel zgodnie z art. 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Spółka stoi na stanowisku, iż w przedmiotowym przypadku, gdy niemiecki kontrahent przywiezie z Niemiec na terytorium RP własne towary w celu wykonania na nich usługi, a następnie po wykonaniu usługi modele te nie zostaną wywiezione w wyznaczonym terminie tj. przed upływem 90 dni od dnia wykonania usług, to w świetle art. 12 ust. l pkt 6 obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru i konieczności zapłaty podatku będzie dotyczył kontrahenta niemieckiego.

Powierzone modele przywiezione do Spółki z innego kraju unijnego do realizacji złożonego przez, klienta zamówienia i używane przez okres dłuższy niż mowa w art. 12 ust. l pkt 7, nie powinny rodzić konsekwencji formalnych dla Wnioskodawca, gdyż powierzony towar nie jest własnością Spółki i nie decyduje ona o czasie ani terminie wywozu powierzonych modeli.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe

Zgodnie z unormowaniem zawartym w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Tutaj trzeba zwróci uwagę na art. 9 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT gdzie przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (dalej WNT), o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Powyższe stosuje się pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:
1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a-z zastrzeżeniem art. 10;
2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

Zaznaczyć należy, że w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów opodatkowaniu podatkiem VAT podlega czynność nabycia towarów. Należny podatek z tytułu obrotu rozliczany jest przez nabywcę towaru w państwie, do którego następuje dostawa towarów. Transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów towarzyszy zawsze lustrzana czynność, wykonywana przez drugą stronę transakcji, tj. dostawa towarów (co do zasady mająca charakter dostawy wewnątrzwspólnotowej). Podkreślić jednakże należy, że niewłaściwe rozpoznanie przez kontrahenta zagranicznego jego dostawy, nie powoduje braku wystąpienia u polskiego nabywcy wewnątrzwspólnotowego nabycia. Podobnie zadeklarowanie przez kontrahenta zagranicznego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów nie powoduje, że u polskiego nabywcy automatycznie dochodzi do nabycia wewnątrzwspólnotowego.

Wskazać należy, że potraktowanie danej czynności jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zawsze wymaga spełnienia dwóch podstawowych warunków:

• po pierwsze, podmiot z jednego państwa członkowskiego musi nabyć prawo do rozporządzania towarami jak właściciel, tak więc na rzecz tego podmiotu musi być dokonana dostawa,
• po drugie, po nabyciu towary są przemieszczane na terytorium innego państwa członkowskiego niż państwo wysyłki, przy czym nie gra tu roli, kto faktycznie przewozi towar i na czyje zlecenie jest to czynione, gdyż towary w wyniku dokonanej dostawy mogą być wysyłane lub transportowane przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Interpretując zawarty w art. 9 ustawy zwrot nabycie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel należy podkreślić, iż chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności. Zwrotu prawo do rozporządzania jak właściciel nie można interpretować jako prawo własności. Istotny jest przede wszystkim aspekt ekonomiczny, a nie prawny transakcji, w ramach której podatnik przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania towarami jak właściciel. Akcent sformułowanej definicji położony został głównie na podkreślenie przeniesienia ekonomicznego władztwa nad rzeczą w taki sposób, aby nabywca mógł nią dysponować podobnie jak właściciel.

Jak wynika z wniosku do Wnioskodawcy przywieziony został model przez kontrahenta (podatnika od wartości dodanej) z innego państwa członkowskiego, który stanowi jego własność w celu realizacji złożonego zamówienia na produkcję odlewu z żeliwa. Realizacja zamówienia będzie trwała przez dłuższy okres i po jej zakończeniu model zostanie zwrócony kontrahentowi z Niemiec. Dostawa jest nieodpłatna i nie nastąpiło przeniesienie prawa do rozporządzenie towarem jak właściciel.

Mając na uwadze, że przy przemieszczeniu przedmiotowego modelu od kontrahenta do Wnioskodawcy nie dochodzi do przeniesienia prawa do dysponowania modelem jak właściciel na Wnioskodawcę, transakcja ta dla Wnioskodawcy nie będzie stanowiła wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów niezależnie od czasu przez jaki przedmiotowy model będzie znajdował się u Wnioskodawcy.

Gwoli wyjaśnienia można dodać, że przywołane przez Wnioskodawcę terminy pozostawienia modelu w Spółce tj. 90 dniowy i 24 miesięczny które mogłoby skutkować uznaniem przedmiotowego przemieszczenia za WNT nie mają zastosowania do Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 6-7 ustawy przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1, przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz nie uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w przypadku gdy:

• na towarach mają zostać na terytorium kraju wykonane usługi na rzecz tego podatnika, pod warunkiem że towary po wykonaniu tych usług zostaną niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 90 dni od dnia wykonania usługi, z powrotem przemieszczone na terytorium państwa członkowskiego, z którego zostały pierwotnie wywiezione;
• towary mają być czasowo używane na terytorium kraju, nie dłużej jednak niż przez 24 miesiące, dla świadczenia usług przez tego podatnika posiadającego siedzibę działalności gospodarczej na terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu.

Należy zauważyć, że ww. okoliczności skutkujące uznaniem transakcji za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów odnoszą się do przemieszczenia o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy w myśl którego przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

W świetle powyższego pozostawienie przemieszczonego towaru, w zależności od okoliczności powyżej 90 dni lub 24 miesięcy u Wnioskodawcy nie będzie u niego rodziło skutków prawno - podatkowych albowiem to kontrahent z kraju członkowskiego który przemieścił towar będzie zobowiązany do rozpoznania na terytorium kraju wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, a w konsekwencji do jego rozliczenia, w sytuacji zaistnienia którejś z ww. okoliczności.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach