Interpretacja indywidualna z dnia 12.11.2012, sygn. ITPP2/443-1027/12/MD, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Temat interpretacji

Prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z biletu elektronicznego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 sierpnia 2012 r. (data wpływu 27 sierpnia 2012 r.), uzupełnionym w dniu 29 października 2012 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z biletu elektronicznego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 sierpnia 2012 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 29 października 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z biletu elektronicznego.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Pracownik zatrudniony w Pana przedsiębiorstwie korzysta - w ramach podróży służbowych z usług jednej firmy wykonującej przewóz osób taborem samochodowym (busy). Podróże służbowe dotyczą wyłącznie prowadzonej działalności przedsiębiorstwa. Zachowany jest związek z czynnościami opodatkowanymi. Zakupu biletu pracownik dokonuje drogą internetową, dokonując płatności kartą kredytową. Warunkiem zakupu biletu przez internet jest akceptacja regulaminu, który zawiera m.in. dostarczenie biletu drogą elektroniczną.

Z tytułu wykonanej usługi agent przedsiębiorstwa przesyła pracownikowi drogą elektroniczną tzw. rachunek pasażerski zawierający: potwierdzenie zapłaty za przejazd, dane wystawiającego (nazwa, NIP), dane dotyczące przejazdu (m. in. numer rezerwacji, numer zamówienia, datę, trasę przejazdu), kwotę należności netto, wyodrębnioną kwotę VAT oraz kwotę brutto. Dokument nie zawiera danych nabywcy. Bilety elektroniczne przesyłane są wyłącznie na skrzynki pocztowe należące do firmy. Bilet zostaje wydrukowany, podpięty pod druk delegacji służbowej pracownika i przedstawiony do rozliczenia.

W związku z powyższym zadano pytanie sprowadzające się do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z biletu elektronicznego.

Zdaniem Pana, wyrażonym w uzupełnieniu do wniosku, bilet podróżny zakupiony i otrzymany drogą elektroniczną stanowi podstawę do odliczenia podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) - dalej ustawa - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z ust. 2 pkt 1 lit. a) powołanego artykułu wynika, iż kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Przepis art. 88 ustawy przewiduje sytuacje, w których podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, pomimo, że spełnione są generalne przesłanki upoważniające go do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Stosownie do regulacji art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Jak wynika z powyższego, podatek naliczony w przypadku nabytych towarów i usług wynika z faktur otrzymywanych przez podatnika. Jednocześnie prawo do odliczenia uzależnione jest od otrzymania przez podatnika faktury, zgodnie z wymogami i trybie przewidzianym w przepisach prawa podatkowego.

Zasady wystawiania faktur VAT i innych dokumentów z nimi zrównanych są szczegółowo uregulowane w przepisach rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

W myśl § 17 pkt 1 tego rozporządzenia, za fakturę uznaje się również bilety jednorazowe uprawniające do przejazdu na odległość nie mniejszą niż 50 km, wydawane przez podatników uprawnionych do świadczenia usług polegających na przewozie osób: kolejami normalnotorowymi, taborem samochodowym, statkami pełnomorskimi, środkami transportu żeglugi śródlądowej i przybrzeżnej, promami, samolotami i śmigłowcami, jeżeli zawierają następujące dane:

1. nazwę i numer identyfikacji podatkowej sprzedawcy,
2. numer i datę wystawienia biletu,
3. informacje pozwalające na identyfikację rodzaju usługi,
4. kwotę należności wraz z podatkiem,
5. kwotę podatku.

W myśl przepisów § 3 ust. 1 - 3 rozporządzenia Ministra Finansów dnia 17 grudnia 2010 r. w sprawie przesyłania faktur w formie elektronicznej, zasad ich przechowywania oraz trybu udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej (Dz. U. Nr 249, poz. 1661), faktury mogą być przesyłane, w tym udostępniane, w formie elektronicznej w dowolnym formacie elektronicznym, pod warunkiem uprzedniej akceptacji tego sposobu przesyłania faktur przez odbiorcę faktury. Akceptacja albo jej cofnięcie może być wyrażona w formie pisemnej lub w formie elektronicznej. W przypadku cofnięcia akceptacji przez odbiorcę faktury wystawca faktury traci prawo do przesyłania temu odbiorcy faktur w formie elektronicznej od dnia następującego po dniu, w którym otrzymał powiadomienie od odbiorcy o cofnięciu akceptacji, chyba że strony uzgodnią inny termin utraty przez wystawcę prawa do przesyłania faktur w formie elektronicznej, nie dłuższy jednak niż 30 dni. Natomiast, zgodnie z treścią § 4 rozporządzenia faktury mogą być przesyłane w formie elektronicznej pod warunkiem zapewnienia autentyczności pochodzenia i integralności treści faktury.

Przy czym, stosownie do § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia, ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

1. autentyczności pochodzenia faktury - rozumie się przez to pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy albo wystawcy faktury;
2. integralności treści faktury - rozumie się przez to, że w fakturze nie zmieniono danych, które powinna zawierać faktura.

Zgodnie z przepisem § 2 ust. 2 ww. rozporządzenia, autentyczność pochodzenia i integralność treści faktury są zachowane, w szczególności, w przypadku wykorzystania:

• bezpiecznego podpisu elektronicznego w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym (Dz. U. Nr 130, poz. 1450 ze zm.), weryfikowanego za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu, lub
• elektronicznej wymiany danych (EDI) zgodnie z umową w sprawie europejskiego modelu wymiany danych elektronicznych, jeżeli zawarta umowa, dotycząca tej wymiany, przewiduje stosowanie procedur gwarantujących autentyczność pochodzenia faktury i integralność jej danych.

W myśl § 6 ww. rozporządzenia, faktury przesłane drogą elektroniczną są przechowywane w podziale na okresy rozliczeniowe w dowolny sposób zapewniający:

1. autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego;
2. łatwe ich odszukanie;
3. organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp do faktur.

Wskazane przepisy rozporządzenia określają m.in. prawidłowy sposób i warunki obrotu fakturami w formie elektronicznej. Obecnie podatnik nie ma obowiązku stosowania określonych procedur zapewniających autentyczność i integralność faktur w postaci elektronicznej - bezpieczny podpis elektroniczny i system elektronicznej wymiany danych (EDI).

Z treści złożonego wniosku wynika, że pracownik zatrudniony w Pana przedsiębiorstwie korzysta - w ramach podróży służbowych - z usług firmy wykonującej przewóz osób taborem samochodowym. Podróże służbowe dotyczą wyłącznie działalności prowadzonej przez przedsiębiorstwo. Zachowany jest związek z czynnościami opodatkowanymi. Zakup biletu pracownik realizuje drogą internetową. Warunkiem dokonania zakupu przez internet jest akceptacja regulaminu, który zawiera m.in. dostarczenie biletu drogą elektroniczną. Z tytułu wykonanej usługi agent przedsiębiorstwa przesyła pracownikowi drogą elektroniczną tzw. rachunek pasażerski zawierający potwierdzenie zapłaty za przejazd, dane wystawiającego (nazwa, NIP), dane dotyczące przejazdu (m.in. numer rezerwacji, numer zamówienia, datę, trasę przejazdu), kwotę należności netto, wyodrębnioną kwotę VAT oraz kwotę brutto. Dokument nie zawiera danych nabywcy. Bilet jest drukowany.

Na tym tle powziął Pan wątpliwość dotyczącą prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z biletu elektronicznego.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane regulacje z zakresu podatku od towarów i usług stwierdzić należy, że bilety elektroniczne otrzymywane przez Pana firmę drogą elektroniczną mogą być uznane za faktury w świetle § 17 pkt 1 ww. rozporządzenia w sprawie wystawiania faktur. Jednocześnie spełnione są w tym przypadku wymogi dotyczące obrotu fakturami w formie elektronicznej. Zatem przysługuje Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z ww. dokumentów otrzymywanych drogą elektroniczną, jeżeli dotyczą one przejazdu na odległość nie mniejszą niż 50 km, i nie występują wyłączenia określone w art. 88 ustawy.

Zaznacza się, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego przez Pana i nie ma mocy wiążącej dla wystawcy ww. dokumentów, który chcąc uzyskać interpretację indywidualną winien wystąpić z odrębnym wnioskiem. W kwestii praw i obowiązków podatkowych tego wystawcy, nie jest Pan bowiem podmiotem zainteresowanym, o którym mowa w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy