Stawka podatku dla dostaw na terenie kraju towarów wymienionych w poz. 129-134 załącznika nr 3 do ustawy, zakupionych przez Gminę z przeznaczeniem dla... - Interpretacja - IBPP2/443-507/12/WN

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 22.08.2012, sygn. IBPP2/443-507/12/WN, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

Stawka podatku dla dostaw na terenie kraju towarów wymienionych w poz. 129-134 załącznika nr 3 do ustawy, zakupionych przez Gminę z przeznaczeniem dla jednostki ochotniczej straży pożarnej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach. działając w imieniu Ministra Finansów, w związku z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 kwietnia 2012r. Sygn. akt I FSK 937/11 oraz wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 3 marca 2011r. Sygn. akt I SA/Rz 42/11, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 sierpnia 2010r. (data wpływu 19 sierpnia 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla dostaw na terenie kraju towarów wymienionych w poz. 129-134 załącznika nr 3 do ustawy, zakupionych przez Gminę z przeznaczeniem dla jednostki ochotniczej straży pożarnej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 sierpnia 2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla dostaw na terenie kraju towarów wymienionych w poz. 129-134 załącznika nr 3 do ustawy, zakupionych przez Gminę z przeznaczeniem dla jednostki ochotniczej straży pożarnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej równie Gmina) w partnerstwie z jednostką Ochotniczej Straży Pożarnej, złożyła w Urzędzie Marszałkowskim w ramach priorytetowej 4: Ochrona środowiska i zapobieganie zagrożeniom, Działanie 4.4: Zwalczanie i zapobieganie zagrożeniom Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa 2007-2013, wniosek o dofinansowanie projektu pod nazwą "...".Wniosek uzyskał dofinansowanie. Przedmiotem projektu jest zapewnienie bezpieczeństwa w czasie klęsk żywiołowych i miejscowych zagrożeń przez zakup samochodu ratowniczo-gaśniczego, z przeznaczeniem na cele ochrony przeciwpożarowej. Zamówiony samochód zgodnie z umową partnerską zawartą z jednostką Ochotniczej Straży Pożarnej, został przekazany tej jednostce protokołem zdawczo-odbiorczym.

Faktura za ww. samochód została wystawiona: Nabywca: Urząd Gminy J.; Odbiorca: Ochotnicza Straż Pożarna J. Protokół odbioru samochodu od wykonawcy został podpisany przez Ochotniczą Straż Pożarną J.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zgodnie z art. 41 ust. 2 i 10 ustawy o podatku od towarów i usług należało zastosować stawkę 7% do dostaw na terenie kraju towarów wymienionych w pozycji 129-134 załącznika nr 3 do ustawy, kupowanych przez Gminę dla ochotniczej straży pożarnej, przeznaczony na cele ochrony przeciwpożarowej, w kontekście art. 29 i 32 ustawy o ochronie przeciwpożarowej...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) stawka podatku VAT wynosi 22% z zastrzeżeniem m.in. ust. 2-12c. Stosownie do art. 41 ust. 2 w związku z ust. 10 tej ustawy dla dostaw na terenie kraju towarów wymienionych w poz. 129-134 załącznika nr 3 do ustawy, dla jednostek ochrony przeciwpożarowej, przeznaczonych na cele ochrony przeciwpożarowej, stawka podatku stanowi 7%. W przypadku Wnioskodawcy miała miejsce dostawa samochodu pożarniczego, ratowniczo-pożarniczego wymienionego w poz. 129 pkt 1 załącznika nr 3 do ustawy. Zakupiony przez gminę samochód został przekazany jednostce ochotniczej straży pożarnej z przeznaczeniem na cele ochrony przeciwpożarowej. Wobec spełnienia wszystkich przesłanek wskazanych w ww. przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, dla dostawy tych samochodów stawka podatku wynosi 7%. Na uzasadnienie ww. stanowiska Wnioskodawca wskazał na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 9 maja 2007r. sygn. akt III SA/Gl 568/07 (LEX nr 259625).

W tezie nr 2 WSA orzekł, iż nie można zaakceptować stanowiska, że skoro gmina nie została wymieniona w art. 15 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. Nr 147, poz. 1229, późn. zm.), to dostawa towarów wymienionych w poz. 129-134 załącznika nr 3 do ustawy podatkowej na cele ochrony przeciwpożarowej, gdy nabywcą jest gmina podlega opodatkowaniu według stawki 22%. W uzasadnieniu ww. wyroku WSA w Gliwicach wskazał na przepisy art. 29 i 32 ustawy o ochronie przeciwpożarowej stanowiącej, że koszty funkcjonowania jednostek ochrony przeciwpożarowej pokrywane są z budżetów jednostek samorządu terytorialnego a także koszty wyposażenia utrzymania, wyszkolenia i zapewnienia gotowości bojowej ochotniczej straży pożarnej też ponosi gmina. Są to ustawowe obligatoryjne nakazy finansowania jednostek ochrony przeciwpożarowej i powinny być uwzględnione przy wykładni przepisu art. 41 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach w całości został utrzymany w mocy wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego sygn. akt I FSK 1322/07 z dnia 28 października 2008 roku.

W interpretacji indywidualnej z dnia 12 października 2010r. znak: IBPP2/443-675/10/WN uznano stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Nie zgadzając się z treścią wydanej interpretacji Gmina, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 marca 2011r. przedmiotowej skargi, wyrokiem z dnia 3 marca 2011r. Sygn. akt I SA/Rz 42/11 uchylił ww. interpretację indywidualną znak: IBPP2/443-675/10/WN.

Sąd I instancji zgodził się, co do tego, że stosowanie obniżonej 7% stawki podatku na podstawie art. 41 ust. 2 i ust. 10 ustawy VAT, uzależnione jest od łącznego spełnienia następujących przesłanek:

  • towar będący przedmiotem dostawy wymieniony jest w poz. 129-134 zał. nr 3 do ustawy VAT,
  • dostawa dokonywana jest na terytorium kraju dla jednostek ochrony przeciwpożarowej,
  • towary będące przedmiotem dostawy są przeznaczone na cele ochrony przeciwpożarowej.

W ocenie Sądu, organ błędnie uznał, że nie została spełniona druga z ww. przesłanek, bo gmina nie jest jednostką ochrony przeciwpożarowej, a dostawa samochodu ratowniczo-gaśniczego nastąpiła na jej rzecz, ona bowiem figuruje na fakturze VAT jako nabywca towaru.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że chociaż nabywcą towaru była gmina, to zakup samochodu ratowniczo-gaśniczego nastąpił dla jednostki ochrony przeciwpożarowej, czyli w istocie dostawa towaru została dokonana na rzecz tej jednostki.

Sąd podzielił stanowisko zaprezentowane w orzeczeniach Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 października 2008r. sygn. akt I FSK 1322/07 i z dnia 15 czerwca 2010r. sygn. akt I FSK 1082/09 oraz Wojewódzkich Sądów Administracyjnych (np. wyrok WSA w Olsztynie z dnia 27 maja 2010r. sygn. akt I SA/Ol 259/10 i wyrok WSA w Krakowie z dnia 7 maja 2010r. sygn. akt I SA/Kr 358/10), że wykładni art. 41 ust. 2 i ust. 10 ustawy VAT nie można dokonywać z pominięciem przepisów art. 29 pkt 2 i art. 32 ust. 2 ustawy o ochronie przeciwpożarowej. Z pierwszego przepisu wynika, że koszty funkcjonowania jednostek ochrony przeciwpożarowej pokrywane są z budżetów jednostek samorządu terytorialnego, natomiast art. 32 ust. 2 stanowi, że koszty wyposażenia, utrzymania, wyszkolenia i zapewnienia gotowości bojowej ochotniczej straży pożarnej ponosi gmina.

Zdaniem Sądu, na uwzględnienie zasługuje zatem zawarty w skardze zarzut naruszenia przepisów prawa materialnego przez błędną wykładnię art. 41 ust. 2 i ust. 10 ustawy VAT, ponieważ wykładnia tych przepisów została dokonana w oderwaniu od treści art. 29 i 32 u.o.p.p. Powyższe przepisy podatkowe należy interpretować nie tylko za pomocą wykładni językowej, ale także z uwzględnieniem wykładni systemowej, czyli uwzględniającej miejsce interpretowanych przepisów w systemie prawa, w przeciwnym bowiem razie dochodzi do naruszenia spójności tego systemu i absurdalnych rozwiązań. Za niedopuszczalną należy zatem uznać taką wykładnię przepisów, która uniemożliwiałaby w niektórych przypadkach realizowanie ustawy o ochronie przeciwpożarowej z przyczyn podatkowych (por. wyrok NSA z 28 października 2008r. sygn. akt I FSK 1322/07).

Skoro zatem na Gminę został nałożony ustawowy obowiązek finansowania kosztów funkcjonowania jednostek ochrony przeciwpożarowej, jak również kosztów wyposażenia, utrzymania, wyszkolenia i zapewnienia gotowości bojowej ochotniczej straży pożarnej, a sama gmina nie jest jednostką ochrony przeciwpożarowej, to mimo, że formalnym nabywcą samochodu ratowniczo-gaśniczego jest gmina (ona figuruje na fakturze jako nabywca towaru), faktycznie dostawa tego sprzętu następuje na rzecz Ochotniczej Straży Pożarnej w (), z przeznaczeniem na cele ochrony przeciwpożarowej.

Od ww. wyroku WSA z dnia 3 marca 2011r. sygn. akt I SA/Rz 42/11 Minister Finansów wniósł skargę kasacyjną.

Wyrokiem z dnia 3 kwietnia 2012r. sygn. akt I FSK 937/11 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił ww. skargę kasacyjną.

W uzasadnieniu wyjaśniono, iż ponieważ jednym z warunków zastosowania stawki podatku w wysokości 7 % jest między innymi okoliczność, czy dostawa jest dokonana dla jednostek ochrony przeciwpożarowej, ustalenia wymaga, co należy rozumieć pod pojęciem "dla jednostek ochrony przeciwpożarowej".

Na podstawie art. 15 ustawy o ochronie przeciwpożarowej, jednostkami ochrony przeciwpożarowej są:

  • jednostki organizacyjne Państwowej Straży Pożarnej,
  • jednostki organizacyjne Wojskowej Ochrony Przeciwpożarowej,
  • zakładowa straż pożarna,
  • zakładowa służba ratownicza,
  • gminna zawodowa straż pożarna,
  • powiatowa (miejska) zawodowa straż pożarna,
  • terenowa służba ratownicza,
  • ochotnicza straż pożarna,
  • związek ochotniczych straży pożarnych,
  • inne jednostki ratownicze.

Gminne zawodowe straże pożarne i powiatowe (miejskie) zawodowe straże pożarne, terenowe służby ratownicze, tworzone są przez odpowiednie organy samorządu terytorialnego.

Jeżeli zatem gmina nabywa sprzęt na cele ochrony przeciwpożarowej dla będącej jej jednostką gminnej zawodowej straży pożarnej, dostawa taka powinna być opodatkowana stawką 7% VAT.

W dalszej części wyroku wskazano, iż podobnie powinno być gdy gmina nabywa, np. ze środków jednostek samorządu terytorialnego oraz Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego tego rodzaju sprzęt dla działającej w jej obszarze OSP. Stosowanie bowiem stawki obniżonej VAT na podstawie art. 41 ust. 10 u.p.t.u. ma zastosowanie "do dostaw na terytorium kraju towarów wymienionych w poz. 129-134 załącznika nr 3 do ustawy, dla jednostek ochrony przeciwpożarowej, przeznaczonych na cele ochrony przeciwpożarowej", z czego nie wynika, że to tego rodzaju jednostka musi być bezpośrednim nabywcą takiego sprzętu. Istotnym, w świetle normy tego przepisu, jest natomiast, aby korzystająca z obniżonej stawki VAT dostawa przy wykluczeniu ewentualnych nadużyć była przeznaczona dla jednostek ochrony przeciwpożarowej, w celach realizowanej przez nie ochrony przeciwpożarowej. Regulacja ta służy łatwiejszemu dostępowi do tego rodzaju sprzętu jednostkom ochrony przeciwpożarowej. Przy wykładni tego przepisu decydująca jest zatem jego wykładnia celowościowa, która nie pozostaje przy tym w sprzeczności z jego literalnym brzmieniem.

NSA, posiłkując się orzeczeniami NSA (por wyroki, m.in. z 28 października 2008r., sygn. akt I FSK 1322/07, z 15 czerwca 2010r., sygn. akt I FSK 1082/09, z 12 lipca 2011r., sygn. akt I FSK 1139/10 oraz z 20 grudnia 2011r. sygn. akt I FSK 1285/10) wyraził pogląd, iż wskazanie w fakturze jako nabywcy gminy, z jednoczesnym określeniem, że towar jest przeznaczony dla jednostki ochrony przeciwpożarowej, jest równoznaczne ze spełnieniem warunku dostawy dla jednostki ochrony przeciwpożarowej. Jeżeli bowiem celem, czy skutkiem konkretnej dostawy, jest dostawa towarów dla jednostek ochrony przeciwpożarowej, to wbrew temu co zarzuca się w skardze kasacyjnej, spełniony został warunek określony w tym przepisie.

W ocenie Sądu, wykładnia językowa, do której odwołuje się organ składający skargę kasacyjną, jest rzeczywiście punktem wyjścia dla wszelkiej wykładni prawa, lecz nie oznacza to, że pozostałe rodzaje wykładni nie mogą być uwzględniane w celu odkodowania treści danej normy prawnej. Wykładnie celowościowa i systemowa służą przede wszystkim wzmocnieniu wykładni językowej i co do zasady nie mogą prowadzić do rezultatów sprzecznych z wykładnią językową. Poszczególne rodzaje wykładni stanowią jednak części składowe procesu interpretacji przepisów prawa tworzące pewną całość (patrz: R. Mastalski, Wprowadzenie do prawa podatkowego, Warszawa 1995r.). W sytuacji zatem, gdy z analizowanego przepisu wynika, że warunkiem zastosowania preferencyjnej stawki jest to, by towary te przeznaczone były dla jednostek ochrony przeciwpożarowej i na określony w tym przepisie cel, a gmina, z mocy art. 29 ustawy o ochronie przeciwpożarowej, zobowiązana jest do ponoszenia kosztów funkcjonowania jednostek ochrony przeciwpożarowej, to sprzedaż towarów wymienionych w poz. 129-134 załącznika nr 3 do u.p.t.u. na rzecz jednostek samorządu terytorialnego, ze wskazaniem przeznaczenia tych towarów, na rzecz określonej jednostki, spełnia warunek dostawy dla jednostek ochrony przeciwpożarowej określony w art. 41 ust. 10 u.p.t.u. do zastosowania stawki podatku VAT wskazanej w ust. 2 tego przepisu.

Reasumując Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że z powyższych względów za nietrafny należy uznać zarzut skargi kasacyjnej wskazujący na naruszenie przez błędną wykładnię art. 41 ust. 2 i 10 u.p.t.u.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 270) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działania lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia.

Mając na uwadze ocenę prawną wyrażoną przez Sąd obu instancji oraz stan prawny mający zastosowanie w sprawie, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego, uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów w myśl art. 7 ust. 1 powołanej ustawy rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział jednak opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi oraz zwolnienia od podatku.

Stosownie do art. 41 ust. 2 ww. ustawy o VAT, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W załączniku nr 3 do ustawy, w poz. 129-134, wymieniono towary pod ogólnym tytułem Towary przeznaczone na cele ochrony przeciwpożarowej.

Natomiast art. 41 ust. 10 ww. ustawy o VAT stanowi warunek ograniczający stosowanie stawki 7% dla dostawy towarów wymienionych w poz. 129-134 załącznika nr 3 ww. ustawy.

Zgodnie z tym przepisem stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostaw na terytorium kraju towarów wymienionych w poz. 129-134 załącznika nr 3 do ustawy, dla jednostek ochrony przeciwpożarowej, przeznaczonych na cele ochrony przeciwpożarowej.

Stosowanie obniżonej 7% stawki podatku na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z ust. 10 tego artykułu ustawy o VAT, przy dostawie towarów na cele ochrony przeciwpożarowej, jest uzależnione od spełnienia łącznie następujących warunków:

  1. towar będący przedmiotem dostawy musi być wymieniony w poz. 129-134 załącznika do ustawy o VAT,
  2. dostawa jest dokonana na terytorium kraju dla jednostek ochrony przeciwpożarowej,
  3. towary będące przedmiotem dostawy są przeznaczone na cele ochrony przeciwpożarowej.

Należy w tym miejscu wskazać, że zgodnie z art. 15 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991r. o ochronie przeciwpożarowej (t.j. Dz. U. z 2009r. Nr 178, poz. 1380 ze zm.), jednostkami ochrony przeciwpożarowej są:

  1. jednostki organizacyjne Państwowej Straży Pożarnej;
    • jednostki organizacyjne Wojskowej Ochrony Przeciwpożarowej;
  2. zakładowa straż pożarna;
  3. zakładowa służba ratownicza;
  4. gminna zawodowa straż pożarna;
    • powiatowa (miejska) zawodowa straż pożarna;
  5. terenowa służba ratownicza;
  6. ochotnicza straż pożarna;
  7. związek ochotniczych straży pożarnych;
  8. inne jednostki ratownicze.

W myśl art. 29 ww. ustawy o ochronie przeciwpożarowej, koszty funkcjonowania jednostek ochrony przeciwpożarowej pokrywane są z:

  1. budżetu państwa;
  2. budżetów jednostek samorządu terytorialnego;
  3. dochodów instytucji ubezpieczeniowych, ubezpieczających osoby prawne i fizyczne;
  4. środków własnych podmiotów, o których mowa w art. 17, które uzyskały zgodę ministra właściwego do spraw wewnętrznych na utworzenie jednostki ochrony przeciwpożarowej.

Ponadto, zgodnie z art. 32. ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy, koszty wyposażenia, utrzymania, wyszkolenia i zapewnienia gotowości bojowej jednostek ochrony przeciwpożarowej, o których mowa w art. 15 pkt 1a-5 i 8, ponoszą podmioty tworzące te jednostki.

Koszty wyposażenia, utrzymania, wyszkolenia i zapewnienia gotowości bojowej ochotniczej straży pożarnej ponosi gmina, z zastrzeżeniem art. 35 ust. 1.

Należy wskazać, że w świetle ww. wyroku WSA w Rzeszowie z dnia 3 marca 2011r., sygn. akt I SA/Rz 42/11 oraz NSA z dnia 3 kwietnia 2012r. sygn. akt l FSK 937/11 niedopuszczalne jest odrywanie wykładni ww. art. 41 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług od przepisów art. 29 i 32 ww. ustawy z dnia 24 sierpnia 1991r. o ochronie przeciwpożarowej.

Z ww. przepisu art. 41 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że warunkiem zastosowania preferencyjnej stawki jest to, by towary te przeznaczone były dla jednostek ochrony przeciwpożarowej i na określony w tym przepisie cel. Skoro zaś gmina z mocy art. 29 ustawy o ochronie przeciwpożarowej zobowiązana jest do ponoszenia kosztów funkcjonowania jednostek ochrony przeciwpożarowej, to sprzedaż towarów, wymienionych w poz. 129-134 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, na rzecz jednostek samorządu terytorialnego ze wskazaniem przeznaczenia tych towarów na rzecz określonej jednostki, spełnia warunek dostawy dla jednostek ochrony przeciwpożarowej określony w art. 41 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług do zastosowania stawki podatku VAT wskazanej w ust. 2 tego przepisu.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawca w partnerstwie z jednostką Ochotniczej Straży Pożarnej, złożył w Urzędzie Marszałkowskim w ramach priorytetowej 4: Ochrona środowiska i zapobieganie zagrożeniom, Działanie 4.4: Zwalczanie i zapobieganie zagrożeniom Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa 2007-2013, wniosek o dofinansowanie projektu pod nazwą "...". Wniosek uzyskał dofinansowanie. Przedmiotem projektu jest zapewnienie bezpieczeństwa w czasie klęsk żywiołowych i miejscowych zagrożeń przez zakup samochodu ratowniczo-gaśniczego, z przeznaczeniem na cele ochrony przeciwpożarowej. Zamówiony samochód zgodnie z umową partnerską zawartą z jednostką Ochotniczej Straży Pożarnej, został przekazany tej jednostce protokołem zdawczo-odbiorczym.

Faktura za ww. samochód została wystawiona: Nabywca: Urząd Gminy J.; Odbiorca: Ochotnicza Straż Pożarna J. Protokół odbioru samochodu od wykonawcy został podpisany przez Ochotniczą Straż Pożarną J.

Mając na uwadze przedstawiony przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku opis sprawy, treść powołanych przepisów oraz ocenę prawną wyrażoną w ww. orzeczeniach WSA w Rzeszowie oraz NSA w Warszawie należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie zostaną spełnione warunki, określone przez ustawodawcę w art. 41 ust. 2 w związku z ust. 10 ustawy o VAT, bowiem w przedmiotowej sprawie nastąpi dostawa towarów wymienionych w poz. 129-134 załącznika nr 3 do ww. ustawy o VAT, zakupionych przez Gminę z przeznaczeniem dla jednostki ochotniczej straży pożarnej.

Przedmiotowa dostawa winna więc zostać opodatkowana stawką podatku VAT 7%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 963 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach