Interpretacja indywidualna z dnia 31.03.2011, sygn. IPPP3/443-138/11-2/JF, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie
Temat interpretacji
Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia samochodu osobowego
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 28.01.2011 r. (data wpływu 31.01.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku naliczonego od nabytego samochodu - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 31.01.2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku naliczonego od nabytego samochodu.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:
Wnioskodawczyni w dniu 24.06.2010 r. rozpoczęła działalność gospodarczą. W dniu 27.07.2010 r. zakupiła pojazd z homologacją ciężarową Renault Megane - faktura VAT z dn. 27.07.2010 r., kwota netto 41 596,36 zł (brutto 50 750,00 zł). Pojazd ten został ujęty w ewidencji zakupów VAT w pozycji 11 oraz został wpisany do ewidencji środków trwałych (długość amortyzacji 5 lat). Zakup ten został wykazany w deklaracji VAT-7 za miesiąc 07/2010 w pozycji 46 - nabycie towarów i usług zaliczanych do środków trwałych z kwotą netto 41 598,36 zł oraz w pozycji 47 - podatek naliczony w kwocie 9 152. Zwrot podatku VAT nastąpił dnia 31. 08.2010 r. na firmowy rachunek bankowy.
Ponieważ w pierwszych miesiącach funkcjonowania działalności sprzedaż była znikoma, Wnioskodawczyni podjęła się wykonania na zlecenie kursów językowych, a więc usługi zwolnionej z VAT. Sprzedaż zwolniona miała miejsce tylko w miesiącach październiku i listopadzie. W październiku zostały wystawione 2 faktury na łączną kwotę netto 1 925 zł (brutto 1 925 zł). Sprzedaż ta została wykazana w deklaracji VAT-7 za miesiąc 10/2010 w pozycji 20 - dostawa towarów oraz świadczenie usług na terytorium kraju, zwolnione od podatku.
W miesiącu listopadzie zostały wystawione także 2 faktury na łączną kwotę netto 2 371,31 zł (brutto 2 371,31 zł). Sprzedaż ta została wykazana w deklaracji VAT-7 za miesiąc 11/2010 w pozycji 20 - dostawa towarów oraz świadczenie usług na terytorium kraju, zwolnione od podatku. Ponadto, w miesiącach październiku i listopadzie miała miejsce także sprzedaż opodatkowana.
Sprzedaż opodatkowana w roku 2010 wyniosła netto 14 779 zł, a sprzedaż zwolniona 4 296 zł. Łączna sprzedaż (sprzedaż opodatkowana + sprzedaż zw.) w roku 2010 r. wyniosła 19 075 zł netto.
Usługi zwolnione z VAT są usługami, które Wnioskodawczyni wykonywała dorywczo. Nie stanowią one głównego przedmiotu Jej działalności. Samochodu Renault Megane używała Pani tylko do sprzedaży opodatkowanej. Ponieważ koszty dojazdu samochodem na w/w kursy językowe były zbyt wysokie Wnioskodawczyni zrezygnowała z tej formy dojazdu i korzystała z komunikacji publicznej.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy w przypadku wyżej opisanego stanu faktycznego ma zastosowanie art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług...
Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (...).
Zgodnie z powyższym Wnioskodawczyni uważa, że korekta kwoty podatku odliczonego nie odnosi się do zakupu samochodu Renault Megane.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. nr 54, poz. 535 ze zm.) - zwaną dalej ustawą, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Jak wynika z powyższych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone w nich warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Co do zasady warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego jest bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.
W przypadku gdy podatnik dokonuje zakupów związanych zarówno z czynnościami, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego jak i czynnościami, w związku, z którymi takie prawo nie przysługuje, zastosowanie znajdują przepisy art. 90 ustawy, mające na celu określenie wartości podatku naliczonego, służącego wyłącznie czynnościom, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z pominięciem tej części podatku naliczonego, w jakiej nabyte towary i usługi będą wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.
Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.
W myśl ust. 2, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.
Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo (ust. 3).
Jak powyższe przepisy wskazują, zasada proporcjonalnego odliczania podatku naliczonego w oparciu o przepisy art. 90 ustawy znajduje zastosowanie wyłącznie w przypadku, gdy podatnik nie ma możliwości wyodrębnienia całości lub części kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje. W przypadku, kiedy takie wyodrębnienie jest możliwe podatnik posiada prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego związane tylko z czynnościami opodatkowanymi. W sytuacji występowania czynności opodatkowanych i zwolnionych oraz kiedy nabyty towar lub usługa służy wyłącznie czynnościom opodatkowanym, podatnik posiada prawo do obniżenia całej kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy dokonanych zakupach.
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż dla celów działalności opodatkowanej Wnioskodawczyni nabyła samochód z homologacją ciężarową. W deklaracji podatkowej za miesiąc lipiec 2010 r. dokonano obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę 9 152 zł podatku naliczonego i Wnioskodawczyni otrzymała zwrot z tego tytułu. Równocześnie z działalnością opodatkowaną miało miejsce również świadczenie usług podlegające zwolnieniu od podatku (kursy językowe), przy czym ww. samochód do działalności zwolnionej nie był wykorzystywany.
Stan sprawy wskazuje, że prowadząc działalność opodatkowaną i zwolnioną Wnioskodawczyni jest w stanie wyodrębnić czynności opodatkowane i zwolnione oraz, że nabyty towar (samochód) nie był przez Wnioskodawczynię wykorzystywany do działalności zwolnionej a służył wyłącznie działalności opodatkowanej. W takich okolicznościach nie znajdzie zastosowania przepis art. 90 ustawy dotyczący braku możliwości odrębnego określenia sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej. Ze względu na wykorzystywanie nabytego samochodu wyłącznie do sprzedaży opodatkowanej, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, Wnioskodawczyni posiada prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego przy nabyciu przedmiotowego samochodu. Tym samym Wnioskodawczyni zasadnie uważa, iż nie ma obowiązku korekty podatku naliczonego i, że przepis art. 90 ustawy nie znajduje zastosowania do przedstawionego stanu faktycznego.
Mając na uwadze powyższe należy uznać stanowisko Wnioskodawczyni za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.
Wniosek ORD-IN
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie