Interpretacja indywidualna z dnia 30.06.2011, sygn. IBPP3/443-746/11/KO, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

w zakresie ustalenia sposobu obliczenia proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 marca 2011r. (data wpływu 24 marca 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 czerwca 2011r. (data wpływu 22 czerwca 2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie ustalenia sposobu obliczenia proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 marca 2011r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie ustalenia sposobu obliczenia proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 20 czerwca 2011r. (data wpływu 22 czerwca 2011r.) będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 13 czerwca 2011r. znak IBPP3/443-390/11/KO.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca realizuje projekt ...", w ramach w ramach Działania 1.1 Wsparcie kapitałowe przedsiębiorczości Schemat A - Wsparcie kapitałowe funduszy Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013.

Projekt ten jest realizowany w oparciu o umowę o dofinansowanie projektu zawartą z Województwem w dniu 21 czerwca 2010r.

Realizacja projektu polega na udzielaniu pożyczek dla MŚP z terenu województwa. Wnioskodawca otrzymał na ten cel kwotę 10 mln złotych. Projekt ma być realizowany przez 5 lat, po tym okresie następuje 5 letni okres zachowania trwałości projektu. Po okresie realizacji i zachowania trwałości, otrzymane środki powiększone o przychody osiągnięte przez Wnioskodawcę dzięki gospodarowaniu środkami funduszu pożyczkowego oraz pomniejszone o koszty administracji i zarządzania funduszem pożyczkowym (średnio rocznie max 3% wartości dofinansowania) oraz wartość utraconego kapitału, podlegają zwrotowi na konto instytucji zarządzającej. Albo, po tym okresie może zostać podjęta decyzja o przedłużeniu umowy i dalszym funkcjonowaniu funduszu pożyczkowego. Kapitał funduszu pożyczkowego składa się z 10 mln złotych zwrotnej dotacji oraz 1 mln 111 tys. zł wkładu własnego Wnioskodawcy.

Działalność udzielania pożyczek świadczona jest dla mikro, małych i średnich przedsiębiorców z terenu województwa.

Usługi udzielania pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania pożyczek pieniężnych zwolnione są z podatku VAT, zgodnie z art. 1 ust. 8 pkt ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2010r. Nr 226, poz. 1476).

Na przychody funduszu składają się:

• wszelkiego rodzaju opłaty pobierane od MŚP
• odsetki od udzielonych pożyczek
• odsetki od lokat
• odsetki od środków zgromadzonych na rachunkach bankowych.

Koszty funduszu zapisane w umowie o dofinansowanie:

• koszty administracji i zarządzania funduszem
• utracony kapitał.

1. Udzielane pożyczki są oprocentowane. Klient po wypłacie pożyczki otrzymuje harmonogram spłat według którego spłaca kapitał wraz z odsetkami umownymi.

Harmonogram spłaty pożyczki zawiera następujące dane:

• nazwę usługi
• imiona i nazwiska lub nazwy sprzedawcy i nabywcy wraz z adresami
• numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy
• dzień, miesiąc i rok wystawienia harmonogramu
• datę sprzedaży równą dacie wypłaty pożyczki
• numer umowy pożyczki
• kwotę udzielonej pożyczki
• wysokość oprocentowania udzielonej pożyczki
• datę płatności poszczególnych rat
• wyszczególnione kwoty rat kapitałowych i odsetkowych
• posumowanie - kwotę rat kapitałowych razem i odsetek ogółem
• numer rachunku, na jaki należy kierować spłatę pożyczki.

Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r., w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, § 17 ust. 3 określa wymagania dotyczące dokumentowania usług pośrednictwa finansowego zwolnionych od podatku.

W myśl ww. rozporządzenia, wystawiany przez Wnioskodawcę harmonogram spłat zawiera wszystkie dane wymienione w rozporządzeniu, a mianowicie:

• określenie usługodawcy i usługobiorcy
• numer kolejny i datę ich wystawienia
• nazwę usługi
• kwotę, której dotyczy dokument.

W Spółce na odsetki umowne wystawiane są co miesiąc wewnętrzne faktury VAT, które służą do zaksięgowania odsetek umownych na kontach klientów. Faktury te wystawiane są na podstawie harmonogramu spłat. Klient nie dostaje co miesiąc faktury na odsetki, dostaje wyłącznie harmonogram spłat zwierający wymagane przez ww. rozporządzenie informacje i na jego podstawie księguje u siebie odsetki umowne.

2. W przypadku opóźnienia w spłacie raty pożyczkobiorca ma naliczane odsetki za nieterminową spłatę tzw. karne. Odsetki karne spłacane są w pierwszej kolejności, przed odsetkami umownymi i kapitałem.

Na odsetki karne naliczone Wnioskodawca wystawia wewnętrzną fakturę VAT, która stanowi podstawę zaksięgowania odsetek karnych naliczonych na koncie klienta. Faktura nie jest wysyłana do klienta.

W umowie pożyczki klient ma określoną kolejność spłat oraz wysokość odsetek karnych i termin spłaty raty. O zaległościach w spłacie klient jest informowany raz w roku podczas uzgodnień sald.

3. Klient jest również obciążany opłatami za korespondencję. O wysokości opłat informowany jest w wysyłanej korespondencji. Na naliczone opłaty za korespondencję Wnioskodawca nie wystawia żadnych dokumentów. Klient obciążany jest na podstawie kosztów opłat pocztowych faktycznie ponoszonych przez Wnioskodawcę.

4. Klient może być również obciążany różnymi opłatami związanymi z udzieloną pożyczką np. opłatą za rozpatrzenie wniosku, opłatą za zmianę harmonogramu spłat, opłatą za wydanie opinii o pożyczce, czy opłatą za wystawienie monitu, wezwania do zapłaty, wypowiedzenia umowy itp.

Na wyżej wymienione opłaty Wnioskodawca wystawia fakturę VAT i traktuje je jako zwolnione z podatku VAT, ponieważ stanowią integralną część usługi finansowej.

5. W dniu 20 grudnia 2010r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach wydał interpretację indywidualną dotyczącą opodatkowania przychodów uzyskiwanych ze środków Regionalnego Programu Operacyjnego. Zgodnie z wydaną interpretacją przychody od środków Regionalnego Programu Operacyjnego są zwrotne i nie stanowią przychodu Wnioskodawcy dla celów podatkowych. (IBPBI/2/423-1164/10/SD i IBPBI/2/423-1846/10/SD).

6. Wnioskodawca jest podatnikiem VAT.

7. W sprawie nie toczy się postępowanie podatkowe.

Pismem z dnia 20 czerwca 2011r. Wnioskodawca uzupełnił zaistniały stan faktyczny w następujący sposób:

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT.

Wnioskodawca wykonuje równocześnie czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług, czynności zwolnione od podatku VAT i czynności niepodlegające podatkowi VAT.

Pytanie 4 dotyczy opłat pobieranych od klienta w związku z udzieloną pożyczką. Opłaty naliczane są zgodnie z tabelą opłat i prowizji obowiązującą w Funduszu Pożyczkowym.

Zgodnie z ww. tabelą Wnioskodawca pobiera opłaty od następujących czynności:

• rozpatrzenie wniosku o udzielenie pożyczki
• prowizja za udzielenie pożyczki
• więcej niż trzykrotna zmiana harmonogramu spłat związana z wcześniejsza spłatą pożyczki
• brak rozliczenia wykorzystania pożyczki w terminie przewidzianym w umowie
• nie przedłużenie polisy ubezpieczenia i/lub nie wykonanie cesji na rzecz Wnioskodawcy
• wykorzystania pożyczki niezgodnie z przeznaczeniem
• wydanie opinii o udzielonej pożyczce
• sporządzenie umowy ugody
• przygotowanie monitu o spłacie, wezwania do zapłaty, wypowiedzenia umowy.

Opłaty te są nierozłącznie związane z usługą udzielania pożyczki i stanowią integralną część usługi finansowej. Bez usługi finansowej nie byłyby pobierane od klienta.

Wnioskodawca świadczy usługi doradztwa. W umowie na doradztwo z klientem jest zapis dotyczący wysokości opłaty za godzinę świadczonych usług doradczych. Opłata nie jest pobierana od klienta. Klient otrzymuje usługę doradczą w ramach pomocy de minimis oraz zaświadczenie de minimis. Opłaty za usługi doradztwa nie są przedmiotem niniejszego zapytania.

Wysyłana korespondencja dotyczy monitów o spłacie pożyczki, wezwań do zapłaty, wypowiedzenia umowy, pism wysyłanych przez Wnioskodawcę i związanych z dochodzeniem spłaty wierzytelności. Jest nierozłącznie związana z usługą udzielania pożyczki i stanowi integralną część usługi finansowej.

Doprecyzowane pytanie 1.

Spłata udzielanej pożyczki rozkładana jest klientowi na okres pięcioletni. Klient otrzymuje harmonogram spłat zawierający comiesięczne raty kapitałowe i raty odsetkowe i termin zapłaty. Harmonogram zawiera wszystkie dane wymagane Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r., w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, § 17 ust. 3 określa wymagania dotyczące dokumentowania usług pośrednictwa finansowego zwolnionych od podatku, informacje zostały podane w zapytaniu.

Czy Spółka może dokonywać ewidencji odsetek naliczonych na podstawie harmonogramu spłat w rejestrach VAT, bez wystawiania faktury VAT wewnętrznej...

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy środki Regionalnego Programu Operacyjnego przeznaczone na udzielanie pożyczek wraz z przychodami powinny być liczone do obrotu Wnioskodawcy w celu ustalenia udziału rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo (art. 90 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2004 r. Nr 54 poz. 535)...

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro przychody od środków Regionalnego Programu Operacyjnego służące do udzielania pożyczek są zwrotne i przychody od nich nie stanowią przychodów Wnioskodawcy, nie powinny być liczone do obrotu Wnioskodawcy w celu ustalenia udziału rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast przez świadczenie usług na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o VAT rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

W myśl art. 90 ust. 1 ustawy o VAT w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10, zgodnie z art. 90 ust 2 ustawy o VAT.

Stosownie do art. 90 ust. 3 ustawy o VAT proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Z powyższej regulacji wynika, że podatnik ma generalny obowiązek wyodrębniania podatku, który związany jest z czynnościami opodatkowanymi. Możliwe są jednak sytuacje, w których nie jest możliwe wyodrębnienie (podzielenie na części) kwot podatku związanych z czynnościami opodatkowanymi oraz związanych z czynnościami nieopodatkowanymi. Wówczas podatnik ma prawo skorzystać z odliczenia proporcjonalnego, w przypadku którego część podatku podlegającego odliczeniu ustala się za pomocą proporcji opartej na strukturze sprzedaży.

Zgodnie z treścią art. 29 ust. 1 i 2 ustawą o VAT podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W przypadku gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze.

Dla określenia, czy dane dotacje (subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze) są, czy też nie są opodatkowane istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, iż w sytuacji gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotację, subwencję), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia.

Kryterium uznania dotacji za zwiększającą obrót stanowi zatem stwierdzenie, iż dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią obrotu w rozumieniu przepisu art. 29 ust. 1 powołanej wyżej ustawy, czyli nie zwiększają podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne na pokrycie kosztów działalności nie podlega opodatkowaniu.

Włączenie zatem do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to celowa dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi. Nie jest więc obrotem ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca otrzymał na realizację projektu polegającego na udzielaniu pożyczek dla małych i średnich przedsiębiorstw kwotę 10 mln złotych. Projekt ma być realizowany przez 5 lat, po tym okresie następuje 5 letni okres zachowania trwałości projektu. Po okresie realizacji i zachowania trwałości, otrzymane środki powiększone o przychody osiągnięte przez Wnioskodawcę dzięki gospodarowaniu środkami funduszu pożyczkowego oraz pomniejszone o koszty administracji i zarządzania funduszem pożyczkowym oraz wartość utraconego kapitału, podlegają zwrotowi na konto instytucji zarządzającej. Albo, po tym okresie może zostać podjęta decyzja o przedłużeniu umowy i dalszym funkcjonowaniu funduszu pożyczkowego. Kapitał funduszu pożyczkowego składa się z 10 mln złotych zwrotnej dotacji oraz 1 mln 111 tys. zł wkładu własnego Wnioskodawcy.

Co więcej otrzymana przez Wnioskodawcę dotacja ma charakter pożyczki która podlega zwrotowi co tym bardziej podkreśla jej brak wpływu na obniżenie ceny świadczonych usług albowiem nie pełni dla Wnioskodawcy roli rekompensacyjnej z tytułu ewentualnego obniżenia ceny świadczonych usług.

W związku z powyższym biorąc pod uwagę zaistniały stan faktyczny oraz stan prawny otrzymana przez Wnioskodawcę dotacja, jako nie mająca wpływu na cenę świadczonych usług, nie stanowi obrotu, o którym mowa w art. 29 ust. 1 powołanej ustawy i nie stanowi podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Obrotem w rozumieniu ustawy o VAT, jako niepodlegające opodatkowaniu, nie są również kwoty uzyskane z wszelkich kar umownych (odsetki karne).

Natomiast do obliczenia proporcji o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy należy wziąć pod uwagę kwoty uzyskane z działalności podlegającej opodatkowaniu lecz korzystające ze zwolnienia takie jak odsetki od pożyczek, prowizje itp. jak też kwoty uzyskane z działalności opodatkowanej związanej ze ściąganiem długów (monity, wezwania do zapłaty, opłaty za korespondencje itp.) albowiem stanowią one obrót w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy. Fakt iż kwoty te są następnie przekazywane są na konto instytucji zarządzającej jest bez znaczenia gdyż przepisy ustawy o VAT nie warunkują uznania danych przychodów za obrót od sposobu ich dalszego wykorzystania czy przeznaczenia.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że Wnioskodawca obliczając proporcję, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT, do obrotu całkowitego, z tytułu czynności, w związku z którymi Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi Wnioskodawcy nie przysługuje takie prawo, nie wlicza otrzymanych środków otrzymanych na realizację projektu oraz kwot uzyskanych z czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Natomiast obliczając ww. proporcję należy w niej uwzględnić kwoty uzyskane z czynności podlegających opodatkowaniu.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy dotycząca:

• fakturowania otrzymanych odsetek i opłat,
• opodatkowania opłat za korespondencję podatkiem VAT oraz opłat z udzielona pożyczką, o których mowa w pytaniu nr 4

zawarta została w osobnych rozstrzygnięciach.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach