Temat interpretacji
POSTANOWIENIE
Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kędzierzynie-Koźlu działając na podstawie art. 216 i art. 14a-14c ustawy z dn. 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 03.02.2006 r. w sprawie stosowania przepisów prawa podatkowego
postanawia
uznać za prawidłowe stanowisko podatnika, iż przy obliczaniu marży będącej podstawą opodatkowania usług turystycznych należy brać pod uwagę wszystkie wydatki dokonane dla bezpośredniej korzyści turysty związane z daną usługą turystyczną zarówno te udokumentowane fakturami VAT jak i te udokumentowane rachunkami czy też innymi dowodami księgowymi takimi jak bilety, dowody opłat.
UZSADNIENIE
Zgodnie z art. 14a Ordynacji podatkowej Naczelnik Urzędu Skarbowego na pisemny wniosek podatnika ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.
W dniu 06.02.2006 r. pan "X" złożył wniosek o wydanie interpretacji w sprawie możliwości zaliczenia do usług nabytych dla bezpośredniej korzyści turysty określonych wydatków ponoszonych na rzecz podmiotów nie będących podatnikami VAT, a więc udokumentowanych dokumentami innymi niż faktura VAT.
Stan faktyczny przedstawia się następująco:
Podatnik świadczy usługi w zakresie turystyki, dla których podstawą opodatkowania jest kwota marży pomniejszona o kwotę podatku należnego. W związku ze świadczonymi usługami turystycznymi podatnik nabywa między innymi usługi: transportowe, zakwaterowania. wyżywienia, ubezpieczenia, przewodnika, opieki na uczestnikami imprezy, a także bilety wstępu i komunikacyjne oraz inne usługi i towary niezbędne do zorganizowania imprezy.
Zdaniem podatnika wydatki związane z daną usługą turystyczną zarówno te udokumentowane fakturami VAT jak i te udokumentowane rachunkami czy też innymi dowodami księgowymi takimi jak bilety czy dowody opłat, są wydatkami dokonanymi dla bezpośredniej korzyści turysty i stanowią podstawę do obliczenia marży.
Naczelnik Urzędu Skarbowego podziela pogląd podatnika i uznaje, że przy obliczaniu marży będącej podstawą opodatkowania usług turystycznych należy brać pod uwagę wszystkie wydatki dokonane dla bezpośredniej korzyści turysty związane z daną usługą turystyczną zarówno te udokumentowane fakturami VAT jak i te udokumentowane rachunkami czy też innymi dowodami księgowymi takimi jak bilety czy dowody opłat.
Zgodnie z art. 119 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) marża stanowiąca podstawę opodatkowania jest różnicą między kwotą należności, którą ma zapłacić nabywca usługi, a ceną nabycia przez podatnika towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. Przy czym przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty rozumie się usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystyki, a w szczególności: transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie. Z treści powyższego artykułu nie wynika wprost, że wyliczenie marży ma być dokonane na podstawie wydatków udokumentowanych fakturami VAT, a zapis, iż dotyczy to usług nabytych od innych podatników nie oznacza, że muszą to być podatnicy podatku od towarów i usług (mogą to być zatem także podatnicy zwolnieni z tego podatku ).
Powyższa interpretacja dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego przez podatnika i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszego postanowienia.
Zgodnie z art. 14b § 1 i 2 Ordynacji podatkowej powyższa interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika. Interpretacja jest natomiast wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Na niniejsze postanowienie zgodnie z art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu za pośrednictwem Naczelnika tut. urzędu w terminie 7 dni od daty jego otrzymania (art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).