
Temat interpretacji
POSTANOWIENIE
Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Kraków działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) po rozpatrzeniu Państwa wniosku znak: (...) z dnia 29.12.2004 r. (data wpływu 03.01.2005 r.), uzupełnionego pismem znak: (...) z dnia 25.01.2005 r. (data wpływu 27.01.2005 r.), w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług, stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 3.01.2005 r. do tutejszego Urzędu wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji w zakresie podatku od towarów i usług w sprawie odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabyć związanych z inwestycją prowadzoną przez Gminę X, której przedmiotem jest "Modernizacja budynku wynajmowanego przez klub sportowy w miejscowości (...)". Ze względu na braki formalne tutejszy organ podatkowy wezwał wnioskodawcę (wezwanie nr (...) z dnia 19.01.2005 r.) o uzupełnienie wniosku. Wnioskodawca uzupełnił opis stanu faktycznego oraz przedstawił własne stanowisko w sprawie.
Część pomieszczeń w przedmiotowym budynku pawilonu sportowego wraz z boiskiem sportowym na mocy umowy użyczenia z dnia 27 stycznia 2004 r. została przez Gminę użyczona nieodpłatnie Ludowemu Klubowi Sportowemu. W dniu 28.09.2004 r. strony aneksem do umowy użyczenia wprowadziły zmianę, iż użyczenie następuje odpłatnie za kwotę 1,00 zł + podatek od
towarów i usług.
We wniosku przedstawiono następujące stanowisko: Gmina może odliczyć znikomą część podatku naliczonego od podatku należnego z uwagi na to, iż podatek należny z tytułu najmu jest bardzo mały, tj. 0,22 zł, a koszt inwestycji planuje się na kwotę 680.000 zł.
Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych.
Umowa użyczenia należy do grona umów nazwanych i została uregulowana w art. 710-719 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Zgodnie z treścią art. 710 Kodeksu cywilnego przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy.
Gmina zawarła umowę użyczenia w dniu 27.01.2004 r. Wprowadzenie aneksem do tej umowy odpłatności w wysokości 1 zł + podatek od towarów i usług nie można uznać za zmianę charakteru tej umowy. Zdaniem tutejszego organu kwota 1 zł nie jest wynagrodzeniem, nie jest ekwiwalentem i nie można uznać tej umowy za odpłatną. Tym samym zawarta umowa nadal ma charakter nieodpłatny i co do istoty jest umową użyczenia, o której mowa w art. 710 Kodeksu cywilnego.
W myśl art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług użyczenie rzeczy ze względu na swój nieodpłatny charakter jest czynnością co do zasady nieopodatkowaną podatkiem od towarów i usług, za wyjątkiem sytuacji wymienionej w art. 8 ust. 2 ustawy.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (...).
W świetle powyższych przepisów nabywane w ramach prowadzonej inwestycji towary i usługi, nie są wykorzystywane przez Gminę do wykonywania czynności opodatkowanych i wobec niespełnienia przesłanek wynikających z art. 86 w/w ustawy, Gmina nie może obniżyć podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu usług i towarów związanych z w/w inwestycją.
Powyższa interpretacja:
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia, traci swoją moc z chwila zmiany przepisów jej dotyczących;
- nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.
