Temat interpretacji

Przedmiotem działalności spółki jest zgodnie z umową zawartą z Zarządem Zasobu Komunalnego zarządzanie lokalami mieszkalnymi, które jest zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów

i usług jak również zarządzanie lokalami użytkowymi i wynajem lokali użytkowych opodatkowane 22 % stawką podatku od towarów i usług. Z tytułu konserwacji budynków będących własnością gminy spółka dokonuje również zakupu usług remontowo-budowlanych, a następnie zgodnie z zawartą umową refakturuje powyższe usługi na gminę.

Tut. Organ podatkowy informuje, iż zgodnie z art. 90 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.)

w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak

i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub część kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Zgodnie z ust. 3 i 4 tego artykułu proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo. Proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Przy czym do obrotu tego nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów zaliczanych przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności. Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się także obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w załączniku Nr 4 w poz. 3, w zakresie, w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie.

W związku z tym, iż kwota obrotu uzyskana w roku 2003 r. była niereprezentatywna, spółka zgodnie z art. 90 ust. 8 i 9 ustawy, przyjęła proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formie protokołu.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-7, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli kwota korekty nie przekroczy 0,01% kwoty podatku naliczonego podlegającego korekcie.

Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty.

Natomiast w myśl art. 163 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, korekta kwoty podatku naliczonego, o której mowa w art. 91, za rok 2004 dotyczy okresu od dnia 1 maja do końca roku podatkowego. Do obliczenia proporcji przyjmuje się obroty osiągnięte w tym okresie. Obliczoną za ten okres proporcję stosuje się również przy wyliczeniu kwoty podatku naliczonego podlegającego odliczeniu zgodnie z art. 90 w trakcie 2005 r.

Spółka we własnym imieniu zawiera umowy na zakup usług remontowo-budowlanych, które następnie refakturuje na gminę. Istotą refakturowania jest to, że podatnik kupując określoną usługę odsprzedaje ją swojemu kontrahentowi, a więc czynność ta praktycznie sprowadza się do przeniesienia kosztów poniesionych przez podatnika na swojego kontrahenta. Ponadto podatnik nie dolicza marży handlowej, a zatem w rzeczywistości dochodzi jedynie do zwrotu faktycznie poniesionych kosztów. Ceny netto jak i stawki podatku od towarów i usług występujące

w wystawionych refakturach są takie same, jak na fakturze wystawionej przez rzeczywistego usługodawcę.

Uznać zatem należy, że świadczeniem usługi jest nie tylko jej wykonanie ale także doprowadzenie do jej wykonania i wzięcia za nią odpowiedzialności (uchwała SN z 15 października 1998 r. III ZP 8/98) wydana wprawdzie w stanie prawnym obowiązującym przed 1 maja 2004 r,. ale zachowująca nadal swoją aktualność w tym przedmiocie. Potwierdzeniem słuszności tego stanowiska jest niewątpliwie brzmienie art. 6 ust. 4 VI Dyrektywy, który stanowi, że "uczestnictwo w świadczeniu usług podatnika działającego we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej, uważane jest za otrzymanie i dostarczenie tych usług przez niego samego".

Przyjąć zatem należy, że odsprzedaż usługi jest tożsama ze świadczeniem usługi, a w związku

z tym podatnik ma prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną.

Zgodnie z generalną zasadą określoną w art. 86 ust. 1 ww. ustawy, w zakresie, w jakim towary

i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego(...).

Zdaniem tut. Organu podatkowego "refakturowanie" usług remontowo-budowlanych, które jest wykazywane przez spółkę w deklaracji VAT-7 jako sprzedaż opodatkowana, wlicza się do obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.