Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 26.01.2005, sygn. PP I 443/2956/21/HCh/05, Dolnośląski Urząd Skarbowy

Temat interpretacji

Stosownie do art. 2 pkt 26 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535), pod pojęciem usług elektronicznych rozumie się usługi świadczone za pomocą internetu lub podobnej sieci elektronicznej, których świadczenie z natury zależne jest od technologii informatycznej i z reguły usługi te są zautomatyzowane, wymagają niewielkiej interwencji człowieka, oraz niemożliwe jest ich wykonanie bez wykorzystania technologii informatycznej; w szczególności usługami elektronicznymi są:

1. tworzenie i utrzymywanie stron internetowych, zdalne zarządzanie programami i sprzętem,

2. dostarczanie oprogramowania oraz jego uaktualnień,

3. dostarczanie obrazów, tekstu i informacji oraz udostępnianie baz danych,

4. dostarczanie muzyki, filmów i gier, w tym gier losowych i hazardowych, jak również przekazów o charakterze politycznym, kulturalnym, artystycznym, sportowym, naukowym i rozrywkowym oraz informacji o wydarzeniach,

5. usługi kształcenia korespondencyjnego.

• do usług elektronicznych nie zalicza się usług nadawczych radiowych i telewizyjnych, chyba że program radiowy lub telewizyjny jest nadawany wyłącznie za pośrednictwem internetu lub podobnej sieci elektronicznej, oraz usług telekomunikacyjnych.

Zawarty w wyżej wymienionym przepisie katalog usług elektronicznych ma charakter otwarty, na co wskazuje określenie "w szczególności". Podobnie w załączniku L do art. 9 ust. 2 lit. e Szóstej Dyrektywy z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej (77/388/EEC), stanowiącym przykładowy wykaz usług świadczonych drogą elektroniczną, w którym to załączniku zostały wskazane następujące usługi:

1. projektowanie i utrzymywanie stron internetowych, zdalne utrzymywanie i konserwacja oprogramowania i sprzętu,

2. dostarczanie i aktualizacja oprogramowania,

3. dostarczanie obrazów, tekstów i informacji oraz udostępnianie baz danych,

4. dostarczanie muzyki, filmów i gier, w tym gier losowych i hazardowych, oraz relacji z wydarzeń politycznych, kulturalnych, artystycznych, sportowych, naukowych i rozrywkowych,

5. usługi edukacyjne świadczone na odległość,

Jednakże z uregulowanej art. 2 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług definicji usług elektronicznych wynika, że przy identyfikacji danej usługi jako elektronicznej, koniecznym jest spełnienie przesłanek w tym przepisie wskazanych tj. czy są świadczone za pomocą internetu lub podobnej sieci elektronicznej, są zautomatyzowane a przede wszystkim, że zachodzi niemożliwość ich wykonania bez wykorzystania technologii informatycznej.

Jak wynika z pisma, Spółka nabywa od kontrahentów zagranicznych między innymi usługi napraw i modernizacji sprzętu, konserwacji routera oraz usługi prac konserwacyjnych mających zapewnić odpowiedni poziom wydajności i bezpieczeństwa systemu. Usługi te nie odpowiadają powyższym warunkom, zatem nie można ich zaliczyć do usług elektronicznych, lecz należy potraktować jako usługi na ruchomym majątku rzeczowym. Usługi na ruchomym majątku rzeczowym są szeroko zdefiniowaną kategorią usług, mieszczą się w niej bowiem wszelkie usługi związane z majątkiem ruchomym takie jak np. naprawy, konserwacje, remonty.

W myśl art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535) w przypadku świadczenia usług na ruchomym majątku rzeczowym miejscem świadczenia tych usług jest miejsce gdzie usługi są faktycznie świadczone. Należy jednak podkreślić, że w przypadku świadczenia przedmiotowych usług istnieje możliwość zmiany miejsca opodatkowania. Zgodnie z art. 28 ust. 7 ustawy, jeżeli nabywca tych usług podał świadczącemu numer identyfikacyjny, pod którym jest zidentyfikowany w innym państwie członkowskim niż państwo, w którym usługa została faktycznie wykonana wówczas miejscem świadczenia usługi jest państwo, które wydało ten numer, pod warunkiem że towary po wykonaniu tych usług zostaną wywiezione z terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi te zostały faktycznie wykonane. Przepis ust. 8 ww. artykułu stanowi, że w przypadku, gdy usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy (tj. polski podatnik podatku od towarów i usług), przepis ust. 7 stosuje się, jeżeli towary po wykonaniu usług zostaną niezwłocznie, nie później niż w terminie 30 dni od wykonania na nich usług, wywiezione poza terytorium kraju.

Z uwagi na to, iż warunek wywozu majątku ruchomego nie zostanie spełniony, zastosowanie znajdzie zasada wyrażona w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d ustawy według której miejscem opodatkowania przedmiotowych usług będzie miejsce, gdzie są one faktycznie świadczone.

Pozostałe usługi można zakwalifikować do usług elektronicznych, bowiem jak wskazał podatnik nabywane usługi zależne są od technologii informatycznej i z reguły są one zautomatyzowane wymagające niewielkiej interwencji człowieka, a ich wykonanie jest niemożliwe bez wykorzystania technologii informatycznej. Zgodnie z art. 27 ust. 3 i ust. 4 pkt 9 cytowanej ustawy jeżeli usługi elektroniczne są świadczone na rzecz osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego lub podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę, miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania. Krajowy usługobiorca z tytułu importu usług w przedmiotowym przypadku będzie na podstawie art. 17 ust. 2 ustawy podatnikiem. Oznacza to, że nabywca usługi, na podstawie faktury otrzymanej od kontrahenta niemieckiego, obowiązany będzie zgodnie z art. 106 ust. 7 cytowanej ustawy wystawić fakturę wewnętrzną, w której wykaże i rozliczy podatek należny. Jednocześnie na podstawie art. 86 ust. 10 pkt 2 ustawy podatnik ma prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z tej faktury w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy od importu usług.

Jednocześnie tut. Organ podatkowy informuje, że powyższa informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego została wydana na podstawie art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31.12.2004 r.