Interpretacja indywidualna z dnia 09.05.2018, sygn. 0115-KDIT1-2.4012.232.2018.1.AD, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej
Temat interpretacji
Prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego związanego z nabyciem ciągnika wraz z beczką asenizacyjną.
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 kwietnia 2018 r. (data wpływu 10 kwietnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego związanego z nabyciem ciągnika wraz z beczką asenizacyjną jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 10 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego związanego z nabyciem ciągnika wraz z beczką asenizacyjną.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Gmina W. (dalej: Gmina lub Wnioskodawca) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Od dnia 1 stycznia 2017 r. Gmina dokonała centralizacji rozliczeń podatku od towarów i usług ze swymi jednostkami budżetowymi oraz zakładem budżetowym.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1875; dalej: ustawa o samorządzie gminnym) zadania własne Gminy obejmują m.in. sprawy: wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych. W ramach realizacji tego zadania Gmina dokonała zakupu ciągnika wraz z beczką asenizacyjną (dalej: Zespół pojazdów). Z tytułu zakupu Gmina otrzymała fakturę zakupową ze wskazaniem danych Gminy jako nabywcy.
Beczka asenizacyjna służy do wywozu nieczystości płynnych. Ciągnik oraz beczka asenizacyjna stanowią łącznie Zespół pojazdów, gdyż beczka asenizacyjna nie posiada własnego napędu. Powyższy Zespół pojazdów został wykazany w ewidencji środków trwałych Gminy i przekazany do użytkowania Samorządowemu Zakładowi Budżetowemu przy Urzędzie Gminy (dalej: Zakład), będącemu zakładem budżetowym Gminy. Od dnia oddania do użytkowania Zespół pojazdów wykorzystywany jest w celu odbioru ścieków z przydomowych oczyszczalni ścieków (dalej: POŚ) zlokalizowanych na posesjach mieszkańców Gminy. Świadczenia te Gmina wykonuje odpłatnie, a obrót z tego tytułu wykazywany jest przez Gminę w deklaracjach VAT składanych do urzędu skarbowego.
Ponadto Gmina nie wykorzystuje, ani nie przewiduje wykorzystywania zakupionego Zespołu pojazdów do wykonywania innych czynności lub świadczenia ww. usług na rzecz innych odbiorców. Oznacza to, że nie będą wywożone nieczystości z budynków i nieruchomości należących do Gminy lub jej jednostek organizacyjnych, stąd poniesiony wydatek jest związany wyłącznie z działalnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.
Gmina dokonała odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej zakup Zespołu pojazdów w deklaracji złożonej za listopad 2017 r.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy Gmina miała prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturze zakupowej Zespołu pojazdów?
Zdaniem Wnioskodawcy, miał pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturze zakupowej Zespołu pojazdów.
Uzasadnienie stanowiska Gminy.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie natomiast do treści art. 15 ust. 6 ww. ustawy, nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Ponieważ jednostki samorządu terytorialnego są wyposażone w osobowość prawną oraz w określonym zakresie wykonują samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, należy uznać, że spełniają zawartą w tym przepisie definicję podatnika podatku od towarów i usług. Oznacza to, że w zakresie czynności cywilnoprawnych dokonywanych przez jednostki samorządu terytorialnego, nawet, gdy dotyczą one zadań własnych, podmioty te powinny być uznawane za podatników podatku od towarów i usług.
Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Z treści tej regulacji wynika, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom podatku od towarów i usług, w sytuacji gdy towary i usługi, przy nabyciu których został naliczony podatek, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.
W zaistniałej sytuacji zakupione przez Gminę towary (Zespół pojazdów) są związane wyłącznie ze świadczeniem na rzecz mieszkańców usług odprowadzania ścieków z POŚ. Gmina nie używa i nie zamierza używać przedmiotowego Zespołu pojazdów do wywożenia nieczystości z budynków i nieruchomości należących do Gminy lub jej jednostek organizacyjnych. Stąd zakupiony Zespół pojazdów będzie, w ocenie Gminy, wykorzystywany wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
W przedmiotowym stanie faktycznym Gmina działa jako podatnik podatku od towarów i usług i od momentu nabycia przedmiotowego środka trwałego świadczy usługi odpłatnego odbioru ścieków z POŚ zlokalizowanych na posesjach mieszkańców Gminy, podlegające opodatkowaniu podatkiem według stawki 8%. Odbiór ścieków z posesji mieszkańców nie jest zatem realizowany przez Gminę działającą jako organ administracji publicznej w ramach czynności z zakresu władztwa administracyjnego.
Stanowisko Gminy, zgodnie z którym ma pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturze za dostawę ciągnika wraz z beczką asenizacyjną, zostało potwierdzone w interpretacjach podatkowych wydanych w podobnych stanach faktycznych, m.in. przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 19 lipca 2017 r. o sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.251.20I7.2.MK. W wydanej interpretacji organ podatkowy stwierdził, że (...) z okoliczności sprawy nie wynika aby ciągnik wraz z wozem asenizacyjnym miał być wykorzystywany do działalności innej niż działalność gospodarcza, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Tym samym Gmina nie będzie zobowiązana stosować współczynnika, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy. Z okoliczności sprawy nie wynika również aby ciągnik oraz wóz asenizacyjny miały być wykorzystywane do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług. W związku z powyższym ciągnik wraz z wozem asenizacyjnym będą wykorzystywane wyłącznie do czynności opodatkowanych i Wnioskodawca będzie miał prawo do pełnego odliczenia podatku w związku z zakupem ciągnika i wozu asenizacyjnego.
Reasumując, zdaniem Gminy, przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku od towarów i usług wynikającego z faktury dokumentującej wydatki na zakup Zespołu pojazdów.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej