W ocenie Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu przedstawione przez Podatnika stanowisko w sprawie jest prawidłowe. - Interpretacja - PP II 443/1/156/150i/05

Shutterstock

Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 25.08.2005, sygn. PP II 443/1/156/150i/05, Dolnośląski Urząd Skarbowy

Temat interpretacji

Pytanie podatnika

W ocenie Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu przedstawione przez Podatnika stanowisko w sprawie jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Natomiast zgodnie z art. 7 ust. 1 powołanej ustawy przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W myśl art. 8 ust. 1 przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów. Podstawą opodatkowania zgodnie z art. 29 ust. 1 tej ustawy jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4. Obrotem zaś jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje z kolei całość świadczenia należnego od nabywcy. Natomiast ustęp 3 tego artykułu stanowi, iż jeżeli należność jest określona w naturze, podstawą opodatkowania jest wartość świadczenia obliczona na podstawie przeciętnych cen stosowanych w danej miejscowości lub na danym rynku w dniu wykonania świadczenia, pomniejszona o podatek. Wobec powyższego, zamiana towarów stanowi czynność opodatkowaną jaką jest odpłatna dostawa towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1, w związku z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Zamiana taka, skutkuje bowiem przeniesieniem prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. W przypadku zamiany występuje również wynagrodzenie, którym jest otrzymanie innej rzeczy. Oznacza to, iż w tym przypadku wynagrodzenie nie ma formy pieniężnej, lecz jest określone w naturze.

Jak wynika ze złożonego wniosku, przedmiotem transakcji ze strony Gminy jest oddanie na rzecz Spółdzielni Mieszkaniowej w użytkowanie wieczyste gruntu wraz z przeniesieniem własności budynków mieszkalnych i budynku użytkowego posadowionych na tym gruncie. W zamian, Spółdzielnia Mieszkaniowa przeniosła na rzecz Gminy prawo użytkowania wieczystego gruntów wraz z prawem własności urządzeń drogowych.

Tutejszy organ podatkowy wskazuje, iż zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 545 ze zm.) zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Przez towary używane natomiast należy rozumieć budynki i budowle lub ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat.

Zatem, przedmiotowa dostawa będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wątpliwości podatnika dotyczą również tego, czy transakcja zamiany prawa wieczystego użytkowania będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tutejszy organ podatkowy wskazuje, iż prawo użytkowania wieczystego jest prawem rzeczowym, którego treść i granice określone zostały zasadniczo w przepisach Kodeksu cywilnego oraz ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.).

Zgodnie z art. 232 Kodeksu cywilnego, grunty stanowiące własność Skarbu Państwa, a położone w granicach administracyjnych miast oraz grunty Skarbu Państwa położone poza tymi granicami, lecz włączone do planu zagospodarowania przestrzennego miasta i przekazane do realizacji zadań jego gospodarki, a także grunty stanowi­ące własność gmin lub ich związków, mogą być oddawane w użytkowanie wieczyste osobom fizycznym i osobom prawnym.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), przez dostawę towarów rozumie się, co do za­sady, przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste nie mieści się w zakresie definicji dostawy towarów, zawartej w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., nie daje bowiem praw do rozporządzania gruntem jak właściciel, ani nie zostało wymienione pośród praw wskazanych w tym przepisie.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów. Ponieważ oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste jest świad­czeniem na rzecz innego podmiotu, i nie jest dostawą towarów, uznać należy, że jest ono świadczeniem usług, w rozumieniu przepisu art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r.

Jak wskazuje Strona, przedmiotowa transakcja nie ma charakteru zrzeczenia się przez Spółdzielnię Mieszkaniową prawa użytkowania wieczystego, o którym mowa w art. 179, w związku z art. 237 kodeksu cywilnego. Nie jest to bowiem czynność nieodpłatna. W zamian za przeniesienie przez Spółdzielnię Mieszkaniową prawa użytkowania wieczystego gruntów, Gmina oddała na rzecz Spółdzielni Mieszkaniowej prawo użytkowania wieczystego innej nieruchomości gruntowej. Podatnik wskazał, iż przedmiotowa zamiana realizowana jest na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.). Zgodnie z treścią tego przepisu nieruchomości stanowiące własność Skarbu Państwa oraz własność jednostki samorządu terytorialnego mogą być przedmiotem zamiany na nieruchomości stanowiące własność osób fizycznych lub osób prawnych. W przypadku nierównej wartości zamienianych nieruchomości stosuje się dopłatę, której wysokość jest równa różnicy wartości zamienianych nieruchomości. Natomiast zgodnie z ustępem 2 tego artykułu ust. 1 stosuje się odpowiednio w przypadku zamiany własności nieruchomości na prawo użytkowania wieczystego lub prawa użytkowania wieczystego na własność nieruchomości, a także wzajemnej zamiany praw użytkowania wieczystego.

Jak wynika ze złożonego wniosku, Gmina ustanowiła prawo wieczystego użytkowania gruntów zabudowanych budynkami mieszkalnymi i budynkiem użytkowym, w zamian za prawo wieczystego użytkowania gruntów zabudowanych urządzeniami drogowymi od jej dotychczasowego użytkownika tj. Spółdzielni Mieszkaniowej.

Oddanie gruntów w wieczyste użytkowanie, stanowi usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy.

Ponadto, tutejszy organ podatkowy wskazuje, iż do czynności oddania nieruchomości gruntowych w użytkowanie wieczyste, będą miały zastosowanie zasady ogólne dotyczące momentu powstania obowiązku podatkowego, wynikające z ustawy

z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Zgodnie, z art. 19 ust. 1 ww. ustawy, obowiązek podatkowy powstaje w chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Zgodnie ust. 11 powołanej ustawy, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części. Ponieważ, użytkowanie wieczyste ma charakter usługi ciągłej, zgodnie z wyżej wymienionymi ogólnymi zasadami przewidzianymi w ustawie, obowiązek podatkowy będzie powstawał z chwilą otrzymania zapłaty poszczególnych opłat należnych z tytułu oddania w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowych. Zatem, w analizowanym przypadku nie powstaje obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług, w odniesieniu do pierwszej opłaty, jeśli opłata ta nie jest pobierana zgodnie z art. 71 ust. 5, w związku z art. 15 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami z dnia 21 sierpnia 1997 r. Natomiast, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będą podlegały opłaty roczne wnoszone z tego tytułu.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu sporządzenia wniosku tj. w dniu 25.05.2005 r.

Dolnośląski Urząd Skarbowy