Interpretacja indywidualna z dnia 03.11.2017, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.399.2017.1.AP, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Możliwość rozliczenia kwoty podatku należnego z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 września 2017 r. (data wpływu 11 września 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości rozliczenia kwoty podatku należnego z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 września 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości rozliczenia kwoty podatku należnego z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest podatnikiem VAT zarejestrowanym w Polsce dla celów VAT jako podatnik VAT czynny. Prowadzi on działalność produkcyjną oraz handlową w zakresie produkcji i sprzedaży przyczep samochodowych oraz komponentów do ich produkcji. Wnioskodawca produkuje różne typy przyczep samochodowych, w tym takie jak: towarowe, podłodziowe, lawety, przyczepy kontenerowe, platformy.

Dla celów prowadzonej działalności Wnioskodawca kupuje od kontrahentów spoza Unii Europejskiej towary. Transakcje te rozpoznaje dla celów VAT jako import towarów na terytorium kraju (art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT). Przy sprowadzaniu towarów do Polski i załatwianiu formalności związanych z zapłatą cła i VAT od tych towarów Wnioskodawca korzysta z usług agencji celnych. Dotychczas Wnioskodawca nie rozliczał VAT z tytułu importu towarów na podstawie art. 33a ust. 1 ustawy o VAT, a rozliczenie VAT odbywało się na zasadach ogólnych, w szczególności kwota VAT należnego była uiszczana zgodnie z art. 33 ust. 4 ustawy o VAT, tj. w terminie 10 dni licząc od dnia powiadomienia przez organ celny o wysokości podatku.

Wnioskodawca zawarł z agencją celną (dalej: Agencja) umowę, na podstawie której Agencja świadczyć będzie na rzecz Wnioskodawcy usługi obsługi celnej w procedurze dopuszczenia do obrotu, z zastosowaniem art. 33a ustawy o VAT. Agencja złożyła Wnioskodawcy oświadczenie, że będzie posiadać ważne pozwolenia na stosowanie uproszczeń, o których mowa w art. 166 oraz 182 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiające Unijny Kodeks Celny (dalej: UKC). Agencja będzie działać jako przedstawiciel bezpośredni Wnioskodawcy, w rozumieniu art. 18 ww. rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013.

Agencja oświadczyła Wnioskodawcy, że stosować będzie jedną z ww. procedur, tj. uproszczenie, o którym mowa w art. 182 UKC. Procedura, o której mowa w art. 166 UKC nie będzie stosowana.

Wnioskodawca spełni wszystkie warunki formalne związane z zastosowaniem art. 33a ust. 1 ustawy o VAT, a w szczególności złoży wszystkie niezbędne dokumenty, o których mowa w art. 33a ust. 2 ustawy o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca będzie uprawniony do rozliczenia VAT należnego w procedurze uproszczonej, zgodnie z art. 33a ust. 1 ustawy o VAT, tj. poprzez rozliczenie kwoty podatku należnego z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej składanej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu tych towarów?

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie on uprawniony do rozliczenia VAT należnego w procedurze uproszczonej, zgodnie z art. 33a ust. 1 ustawy o VAT, tj. poprzez rozliczenie kwoty podatku należnego z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej składanej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu tych towarów.

Stosowanie art. 33a ust. 1 ustawy o VAT uwagi ogólne

Zgodnie z art. 33a ust. 1 ustawy o VAT w przypadku gdy towary zostaną objęte na terytorium kraju uproszczeniem, o którym mowa w art. 166 oraz art. 182 unijnego kodeksu celnego, którego realizacja jest uzależniona od wcześniejszego wydania pozwolenia i w którym okresem rozliczeniowym jest miesiąc kalendarzowy, podatnik może rozliczyć kwotę podatku należnego z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej składanej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu tych towarów.

Na podstawie cytowanego powyżej przepisu podatnik może rozliczyć podatek należny od importu towarów w deklaracji podatkowej. Stanowi to wyjątek od zasady, a jednocześnie procedurę uproszczoną w porównaniu do standardowej procedury, o której mowa w art. 33 ustawy o VAT, zgodnie z którą podatnicy nie wykazują podatku należnego z tytułu importu w deklaracji podatkowej, a podatek z tego tytułu wpłacany jest w terminie 10 dni licząc od dnia powiadomienia przez organ celny o wysokości podatku (art. 33 ust. 4 ustawy o VAT).

Warunki formalne stosowania art. 33a ust. 1 ustawy o VAT

Stosowanie rozliczenia VAT z tytułu importu towarów na podstawie art. 33a ust. 2 ustawy o VAT możliwe jest pod warunkiem przedstawienia przez podatnika naczelnikowi urzędu celno-skarbowego, przed którym podatnik dokonuje formalności związanych z importem towarów, wydanych nie wcześniej niż 6 miesięcy przed dokonaniem importu:

• zaświadczeń o braku zaległości we wpłatach należnych składek na ubezpieczenie społeczne oraz we wpłatach poszczególnych podatków stanowiących dochód budżetu państwa, przekraczających odrębnie z każdego tytułu, w tym odrębnie w każdym podatku, odpowiednio 3% kwoty należnych składek i należnych zobowiązań podatkowych w poszczególnych podatkach; udział zaległości w kwocie składek lub podatku ustala się w stosunku do kwoty należnych wpłat za okres rozliczeniowy, którego dotyczy zaległość;
• potwierdzenia zarejestrowania podatnika jako podatnika VAT czynnego.

Zamiast ww. dokumentów możliwe jest również złożenie przez podatnika oświadczenia o tym, że ww. warunki spełnia (art. 33 ust. 2a-2b ustawy o VAT). Oświadczenia składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.

O zamiarze rozliczenia VAT na podstawie art. 33a ustawy o VAT należy pisemnie zawiadomić naczelnika urzędu celno-skarbowego oraz naczelnika urzędu skarbowego. Powinno to nastąpić przed początkiem okresu rozliczeniowego, od którego będzie stosował takie rozliczenie (art. 33a ust. 4 ustawy o VAT).

Wszystkie ww. warunki formalne zostaną przez Spółkę spełnione.

Warunki materialne stosowania art. 33a ust. 1 ustawy o VAT

Zgodnie z art. 33a ust. 1 ustawy o VAT, uproszczenie w rozliczeniu VAT z tytułu importu towarów dotyczy przypadków gdy towary zostaną objęte na terytorium kraju uproszczeniem, o którym mowa w art. 166 oraz art. 182 unijnego kodeksu celnego. Oba te przepisy UKC przewidują uproszczenia w imporcie towarów:

• art. 166 ust. 1 UKC przewiduje, że organy celne mogą wyrazić zgodę, aby osoba zgłosiła towary do procedury celnej w formie zgłoszenia uproszczonego, w którym można pominąć pewne standardowo wymagane dane lub dokumenty, które powinny zostać załączone do standardowego zgłoszenia celnego,
• art. 182 UKC związany jest z możliwością złożenia zgłoszenia celnego w postaci tzw. wpisu do rejestru zgłaszającego. Zgodnie z art. 182 ust. 2 UKC zgłoszenie celne w tej procedurze uznaje się za przyjęte w momencie dokonania wpisu towarów do rejestru. Uproszczenie to wymaga zezwolenia organów celnych, które wydawane jest na wniosek zgłaszającego.

Wskazane wyżej procedury mogą, ale nie muszą być stosowane łącznie.

W ocenie Wnioskodawcy, dla celów stosowania art. 33a ust. 1 ustawy o VAT wystarczającym jest, aby jedno z ww. uproszczeń było stosowane. Co prawda, w treści przepisu art. 33a ust. 1 ustawy o VAT pomiędzy oznaczeniem każdego z uproszczeń ustawodawca posłużył się spójnikiem oraz co mogłoby sugerować, że wyłącznie łączne zastosowanie obu uproszczeń powoduje, że art. 33a ust. 1 ustawy o VAT może być stosowany. Niemniej jednak, przyjęcie takiej interpretacji przepisów ustawy o VAT jest nieprawidłowe. Właściwy sposób interpretacji ww. regulacji jest taki, że zastosowanie jednej z dwóch lub obu procedur łącznie będzie wystarczające dla zastosowania art. 33a ust. 1 ustawy o VAT.

Taki sposób interpretacji ww. regulacji przyjmuje również Ministerstwo Finansów w wyjaśnieniach do tej regulacji (http://www.finanse.mf.gov.pl/documents/766655/d0363e8b-bff5-4765-a90a-91a34b3d89fe) Mając zatem na uwadze fakt, że stosowanie obecnie obowiązujących rozwiązań w zakresie rozliczania podatku VAT bezpośrednio w deklaracji podatkowej ma zostać utrzymane również pod rządami nowego unijnego prawa celnego, uwzględniając to, że obecnymi pozwoleniami z art. 76 ust. 1 lit. b i c WKC nadal będą obejmowane importowane towary, kierując się potrzebą zachowania ciągłości tych rozwiązań, należy przyjąć, że od dnia 1 maja 2016 r. uprawnienie, o którym mowa w art. 33a ustawy o podatku od towarów i usług będzie mogło być stosowane w przypadku, gdy towary zostaną objęte procedurą celną w procedurze uproszczonej wpisu do rejestru zgłaszającego (art. 182 ust. 2 unijnego kodeksu celnego) lub w procedurze zgłoszenia uproszczonego (art. 166 unijnego kodeksu celnego) na podstawie pozwolenia wydanego przed dniem 1 maja 2016 r., które pozostaje z mocy prawa ważne po tym dniu.

Również w piśmiennictwie wskazuje się, że procedura z art. 166 i art. 182 UKC nie muszą być stosowane łącznie, aby możliwe było skorzystanie z uproszenia na podstawie art. 33a ust. 1 ustawy o VAT (tak np.: T. Michalik; VAT. Komentarz).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej