Interpretacja indywidualna z dnia 18.09.2017, sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.454.2017.2.OS, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Brak prawa do odliczenia.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 lipca 2017 r. (data wpływu 18 lipca 2017 r.), uzupełnionego pismem z dnia 14 września 2017 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki inwestycyjne poniesione na przebudowę targowiska jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki inwestycyjne poniesione na przebudowę targowiska.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 14 września 2017 r. (data wpływu) w zakresie doprecyzowania opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina Miasto ...jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina zamierza zrealizować projekt pn.: .... W ramach realizacji projektu planowana jest przebudowa części istniejącego targowiska miejskiego, w ramach powierzchni handlowej, rozumianej jako powierzchnia sprzedaży, o której mowa w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2017 r. poz.1073). wynoszącej ok. 778,1 m².

Zakres planowanych do przeprowadzenia prac obejmuje:

1. utwardzenie terenu targowiska z użyciem kostki brukowej bezfazowej;
2. wykonanie dwóch wiat handlowych o powierzchni zabudowy kolejno 358m² i 340,15m², w tym:
   1. fundamenty,
   2. słupy,
   3. płatew oczepowa,
   4. wiązary kratownicowe,
   5. pokrycie dachowe,
   6. obróbki blacharskie.
3. wykonanie oświetlenia pod wiatami w postaci lamp LED w oprawach liniowych w ilości wystarczającej dla zapewnienia odpowiedniego doświetlenia światłem sztucznym powierzchni pod wiatami po zapadnięciu zmroku;
4. wykonanie pergoli śmietnikowej na 3 pojemniki służące do ekologicznego sortowania i gromadzenia odpadów stałych;
5. remont i przebudowa części istniejącego ogrodzenia targowiska;
6. nadzór inwestorski, sprawowany przez uprawnionego inspektora nadzoru.

Wydatki, które zostaną przez Wnioskodawcę poniesione w związku z realizacją inwestycji będą dokumentowane przez wykonawców poszczególnych usług oraz dostawców towarów wystawianymi na Wnioskodawcę fakturami VAT, z wykazanymi na nich kwotami VAT naliczonego.

Przebudowane targowisko (zgodnie z celami regulaminu udzielania wsparcia ze środków Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich) służyć ma m.in promocji lokalnych produktów, rozumianych jako artykuły rolno-spożywcze, wytworzone przez podmioty prowadzące swoją działalność rolniczą lub gospodarczą na terenie województwa.

Uchwałą Nr Rady Miasta ...z dnia 29 grudnia 2016 r. Gmina Miasto ...powierzyła Miejskiemu Przedsiębiorstwu Gospodarki Komunalnej Spółka z o.o. w ... obowiązki wynikające z zadania własnego gminy, obejmujące sprawy targowiska miejskiego w..., w tym w szczególności organizację handlu na targowisku, utrzymanie targowiska we właściwym stanie technicznym, wywóz nieczystości, oświetlenie, prowadzenie szaletu. Gmina posiada 100% udziałów w Spółce.

W dniu 23.01.2017 r. pomiędzy Gminą Miasto ...a ww. Spółką zostało zawarte porozumienie ustalające zasady finansowania i rozliczania zadania własnego powierzonego uchwałą Nr Rady Miasta.... Zgodnie z zawartym porozumieniem Spółka zobowiązana jest do pobierania opłaty eksploatacyjnej i rezerwacyjnej od sprzedających na targowisku. Spółka może świadczyć również inne usługi związane z prowadzeniem targowiska. Przychody z powyższych tytułów stanowią przychody Spółki. Koszty wynikające z powierzonych obowiązków Spółka pokrywa z dochodów uzyskiwanych z tytułu pobieranych opłat. Gmina nie uzyskuje i nie będzie uzyskiwać z powyższych tytułów żadnych przychodów.

W momencie zakończenia inwestycji Gmina planuje przekazanie nowo wybudowanej infrastruktury i obiektów zlokalizowanych na targowisku w zarządzanie Spółce na dotychczasowych zasadach. Z tytułu posiadania targowiska miejskiego Gmina, stosownie do przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, uprawniona jest do pobierania opłaty targowej. Opłata targowa pobierana jest w systemie inkasa przez Spółkę jako inkasenta. Wpływ z tytułu opłaty targowej stanowią dochody Gminy. Za wykonywanie usług inkasa Spółka otrzymuje od Gminy wynagrodzenie w wysokości określonej jako odpowiedni % zebranych opłat, udokumentowane fakturą VAT wystawianą przez Spółkę

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, iż targowisko miejskie zostało udostępnione Miejskiemu Przedsiębiorstwu Gospodarki Komunalnej Spółka z o.o. w ...przez Gminę Miasto ...na podstawie Uchwały Nr ...Rady Miasta ...z dnia 29 grudnia 2016 r. w sprawie powierzenia Miejskiemu Przedsiębiorstwu Gospodarki Komunalnej Spółka z o.o. w ...obowiązku wynikającego z zadania własnego gminy, obejmującego sprawy targowiska miejskiego w....

Gmina Miasto ...powyższą uchwałą powierzyła Miejskiemu Przedsiębiorstwu Gospodarki Komunalnej Spółka z o.o. w ...obowiązki wynikające z zadań własnych gminy obejmujące sprawy zarządzania targowiskiem miejskim przy placu Targowym w ...zlokalizowanym na terenie działek gruntu nr 229/12, 229/4, 229/7, 229/11, 229/13, w tym w szczególności:

1. organizację handlu na targowisku;
2. utrzymywanie terenu targowiska i terenów bezpośrednio do niego przyległych w porządku i czystości;
3. utrzymywanie targowiska we właściwym stanie technicznym, zapewniającym racjonalne i bezpieczne z niego korzystanie i jego funkcjonowanie;
4. efektywne gospodarowanie, przekazanymi w ramach realizacji powierzonego zadania własnego gminy, środkami trwałymi;
5. wywóz nieczystości po każdym dniu sprzedaży;
6. oświetlanie targowiska stosownie do potrzeb użytkowników:
7. prowadzenie szaletu miejskiego ogólnodostępnego - wykonywanie prac konserwatorskich, utrzymywanie we właściwym stanie technicznym, zapewniającym racjonalne i bezpieczne z niego korzystanie, utrzymywanie w czystości;
8. zapewnienie dostępu do wody bieżącej użytkownikom targowiska;
9. konserwowanie i naprawa istniejących na targowisku urządzeń;
10. umieszczenie na tablicy ogłoszeń regulaminu targowiska, wykazów pobieranych opłat i przepisów dotyczących prowadzenia handlu na targowisku;
11. zapewnienie stałego pobytu osoby nadzorującej w godzinach funkcjonowania targowiska;
12. egzekwowanie przestrzegania regulaminu targowiska;
13. zapewnienie dojazdu do celów zaopatrzeniowych do nieruchomości położonych w północnej części targowiska;
14. wykonywania innych zadań związanych z funkcjonowaniem targowiska.

Przebudowane targowisko miejskie będzie udostępniane Spółce na dotychczasowych zasadach.

Gmina udostępni nieodpłatnie przebudowane targowisko Spółce w ramach realizacji zadań publicznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie Miasto ...realizującej powyższy projekt będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki inwestycyjne poniesione na przebudowę targowiska?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikom VAT przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim nabywane towary lub usługi wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych. Gmina Miasto ...będzie realizowała projekt, który nie będzie wykorzystywany przez nią na cele działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Gmina nie będzie miała możliwości dokonania odliczenia i odzyskania podatku VAT.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast zgodnie z treścią przepisu art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Jednostki samorządu terytorialnego wyposażone są w osobowość prawną oraz w pewnym zakresie wykonują samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w związku z czym spełniają definicję podatnika VAT. Zatem w zakresie dokonywanych czynności cywilnoprawnych, nawet jeśli dotyczą one zadań własnych gminy, jednostki samorządu terytorialnego uznawane są za podatników VAT

W ocenie Wnioskodawcy nieodpłatne przekazanie targowiska na rzecz Spółki w celu zarządzania nim, nie podlega opodatkowaniu VAT. Gmina udostępniła nieodpłatnie targowisko Spółce w ramach wykonywania zadań publicznych we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność. Zgodnie bowiem z art. 7 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446 z późn. zm.), do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, zaś w szczególności sprawy dotyczące targowisk i hal targowych. Tym samym należy stwierdzić, iż Wnioskodawca, udostępniając nieodpłatnie targowisko Spółce, realizuje w ten sposób zadania własne nałożone mocą ustawy, a zatem nie wykonuje działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 i tym samym nie działa jako podatnik podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy VAT. Zdaniem Gminy, to właśnie ze względu na fakt nieodpłatności przekazania targowiska na rzecz Spółki, należy przyjąć, że czynność ta nie podlega VAT. Stosownie bowiem do przepisu art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu od towarów i usług podlega odpłatna dostawa i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle powyższego w ocenie Wnioskodawcy, nieodpłatne udostępnienie targowiska oraz efektów zrealizowanej inwestycji Spółce, stanowi czynność, z tytułu której Gmina nie powinna rozpoznawać obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wtedy, kiedy zostaną spełnione określone przesłanki, tzn. odliczenia dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik VAT, zaś towary i usługi, z nabyciem których podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych (czyli takich, których następstwem jest określenie podatku należnego). Z uwagi na powyższy przepis, brak wykorzystania nieruchomości oraz innych składników majątku wchodzących w skład targowiska przez Gminę do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, oznacza. że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy VAT, nie będzie jej przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego wynikającego z faktur zakupu towarów i usług związanych z realizacją inwestycji.

Bez znaczenia dla powstania prawa do odliczenia przez Wnioskodawcę podatku naliczonego w związku z przebudową i rozbudową targowiska pozostaje fakt, że Spółka dokonuje sprzedaży opodatkowanej VAT, wykorzystując w tym celu udostępnione nieodpłatnie targowisko. Spółka, która jest spółką prawa handlowego, stanowi odrębny od Wnioskodawcy podmiot będący czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Jedyną opłatą pobieraną przez Gminę na targowisku będzie opłata targowa, stanowiąca dla Gminy dochód z działalności publicznoprawnej. Gmina pobierając taką opłatę będzie działała jako organ władzy publicznej, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy, w konsekwencji czego opłata ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221), zwanej dalej ustawą, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s.1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Stosownie do art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy w zakresie () targowisk i hal targowych (art. 7 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy o samorządzie gminnym).

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Jak wynika z wniosku przebudowane targowisko zostanie nieodpłatnie przekazane Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w ramach realizacji zadań publicznych, w której Wnioskodawca posiada 100% udziałów. Zgodnie z zawartym porozumieniem pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką, Spółka zobowiązana jest do pobierania opłaty eksploatacyjnej i rezerwacyjnej od sprzedających na targowisku. Spółka może świadczyć również inne usługi związane z prowadzeniem targowiska. Przychody z powyższych tytułów stanowią przychody Spółki. Przebudowane targowisko służyć ma m.in promocji lokalnych produktów, rozumianych jako artykuły rolno-spożywcze, wytworzone przez podmioty prowadzące swoją działalność rolniczą lub gospodarczą na terenie województwa

Wobec powyższego należy wskazać, że w odniesieniu do czynności nieodpłatnego użyczenia przez Gminę na rzecz Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przebudowanego targowiska Wnioskodawca nie będzie występował jako podatnik podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, a efekty planowanej inwestycji, które zostaną przekazane w nieodpłatne używanie Spółce, nie będą wykorzystywane do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem Gmina nie będzie działać w charakterze podatnika podatku VAT, a towary i usługi zakupione w celu realizacji inwestycji nie będą związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT wykonywanymi przez Gminę.

W konsekwencji mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki inwestycyjne poniesione na przebudowę targowiska, ponieważ jak wynika z okoliczności sprawy towary i usługi zakupione w celu realizacji inwestycji nie będą wykorzystywane do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej