Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Montaż swoich wyrobów Wnioskodawca traktuje jako usługę budowlaną i w przypadku gdy jest podwykonawcą wystawia faktury z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia.
2. Podwykonawcy Wnioskodawcy wystawiają dla Wnioskodawcy faktury z zastosowaniem odwrotnego obciążenia.
3. Rozliczając VAT z faktur podwykonawców Wnioskodawcy w budownictwie mieszkaniowym Wnioskodawca nalicza i odlicza VAT z zastosowaniem stawki 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Zgodnie z art. 17 ust. 1h ustawy, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Natomiast, w myśl art. 17 ust. 2 ustawy w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Załącznik nr 14 do ustawy, obowiązujący od dnia 1 stycznia 2017 r. zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), podlegających mechanizmowi odwrotnego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa, należy wskazać, że art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Zatem, w przypadku gdy usługodawca świadczy usługi wymienione w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy jako podwykonawca generalnego wykonawcy, zastosowanie ma mechanizm odwrotnego obciążenia, a tym samym zobowiązanym do rozliczenia podatku jest nabywający usługę, tj. generalny wykonawca. Natomiast transakcje, których przedmiotem jest świadczenie wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy usług, które realizowane są przez wykonawcę/generalnego wykonawcę na rzecz inwestora, podlegają opodatkowaniu według zasad ogólnych, tj. podatek VAT rozliczany jest przez wykonawcę/generalnego wykonawcę, natomiast inwestor otrzymuje fakturę na kwotę należności za wykonane usługi zawierającą podatek VAT.

Należy wskazać, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia podwykonawcy, zatem dla prawidłowego rozumienia tego terminu wystarczające jest posłużenie się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego PWN podwykonawca to firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy.

Natomiast, przy dalszych podzleceniach przyjąć należy podejście, zgodnie z którym podwykonawca zlecający jest w stosunku do swojego podwykonawcy głównym wykonawcą swojego zakresu prac (i rozliczy podzlecone usługi budowlane na zasadzie odwróconego obciążenia). Status podwykonawcy wynika bezpośrednio z zawartych pisemnych umów, a w przypadku ich braku świadczą o tym statusie okoliczności i charakter wykonywanych usług.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie pytania 1 jest to czy prawidłowym jest traktowanie dostawy wyrobów Wnioskodawcy wraz z montażem jako usługi budowlanej objętej odwrotnym obciążeniem.

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że zajmuje się produkcją i montażem skrzynek na listy, gablot informacyjnych, paneli adresowych i paneli domofonowych. Wnioskodawca jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9. Podmiot, na rzecz którego Wnioskodawca wykonuje świadczenie, którego dotyczy pytanie oznaczone we wniosku numerem 1 jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy, zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny. Pytanie oznaczone we wniosku numerem 1 dotyczy realizacji świadczenia na rzecz podwykonawcy dewelopera. Symbolem Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.) dla świadczenia będącego przedmiotem pytania oznaczonego we wniosku numerem 1 jest PKWiU 43.29.19.0. Przedmiotem umów cywilnych na wykonane świadczenia jest dostawa skrzynek na listy, gablot informacyjnych, paneli adresowych i paneli domofonowych wraz z montażem. Wynagrodzenie za wykonywane świadczenia jest ustalane na podstawie indywidualnej wyceny w zależności od stopnia skomplikowania montażu jak również według stałej ceny montażu w przypadku mniej skomplikowanych robót. Dostarczone towary są wliczane w wartość świadczonej usługi. Faktura jest wystawiana na jedno świadczenie Dostawa i montaż skrzynek na listy. Elementem dominującym w ustaleniu ceny całej usługi jest na ogół wartość towaru. Proporcje w cenie są zależne od wielkości budowy i stopnia skomplikowania montażu. Wszystkie elementy są wykonywane i montowane według indywidualnego projektu na daną budowę tzn. mają narzucone przez projektanta wymiary i kształty. O zakończeniu świadczenia decyduje prawidłowy montaż towaru na budowie zakończony protokołem odbioru robót. Montaż wykonywany w ramach realizacji świadczenia, którego dotyczy pytanie oznaczone we wniosku numerem 1 różni się w zależności od rodzaju skrzynek.

Mając na uwadze opis stanu faktycznego należy stwierdzić, że w analizowanej sytuacji względem świadczenia, którego dotyczy pytanie 1 znajdzie zastosowanie mechanizm odwrotnego obciążenia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy w zw. z art. 17 ust. 1h ustawy. Wnioskodawca wskazał, że jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz podmiot, na rzecz którego wykonuje świadczenie jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że podmiot, na rzecz którego wykonuje świadczenie jest podwykonawcą dewelopera. Zatem Wnioskodawca działa w tej konkretnej sytuacji jako podwykonawca w rozumieniu art. 17 ust. 1h ustawy. Jednocześnie Wnioskodawca zaklasyfikował świadczenie będące przedmiotem pytania oznaczonego we wniosku numerem 1 do PKWiU 43.29.19.0. Natomiast w załączniku nr 14 do ustawy, pod poz. 29 zostały wymienione Pozostałe roboty instalacyjne, gdzie indziej niesklasyfikowane sklasyfikowane do grupy PKWiU 43.29.19.0. W konsekwencji skoro świadczenie wykonywane przez Wnioskodawcę działającego jako podwykonawca stanowi usługi wymienione w załącznika nr 14 do ustawy, w analizowanym przypadku znajdzie zastosowanie mechanizm odwrotnego obciążenia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy w zw. z art. 17 ust. 1h ustawy. Zatem Wnioskodawca wystawiając faktury powinien stosować mechanizm odwrotnego obciążenia.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należy uznać za prawidłowe.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie pytania 2 jest to czy podwykonawcy dokonujący na rzecz Wnioskodawcy montażu wyprodukowanych przez Wnioskodawcę wyrobów stosują mechanizm odwrotnego obciążenia wystawiając faktury dla Wnioskodawcy.

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że wyroby sprzedaje łącznie z montażem, który najczęściej wykonują dla niego inne firmy podwykonawcze. Firmy podwykonawcze, które wykonują dla Wnioskodawcy montaż są podatnikami, o których mowa w art. 15 ustawy, u których sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9. Symbolem Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.) dla świadczenia będącego przedmiotem pytania oznaczonego we wniosku numerem 2 jest PKWiU 43.29.19.0.

Jak wynika z załącznika nr 14 do ustawy, pod poz. 29 zostały wymienione Pozostałe roboty instalacyjne, gdzie indziej niesklasyfikowane sklasyfikowane do grupy PKWiU 43.29.19.0. Tym samym w złączniku nr 14 do ustawy został wymieniony rodzaj usług świadczonych przez podwykonawcę na rzecz Wnioskodawcy. Ponadto Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym realizującym świadczenie na rzecz podwykonawcy dewelopera. Jednocześnie świadczącym usługę montażu jest firma podwykonawcza będąca podatnikiem, u którego sprzedaż nie jest zwolniona na podstawie art1 113 ust. 1 i 9 ustawy. Zatem spełnione są warunki wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 8 oraz ust. 1h ustawy. Tym samym w przedstawionych okolicznościach Wnioskodawca będzie zobowiązany do rozliczenia podatku z tytułu nabycia przedmiotowych usług od firm podwykonawczych. Natomiast firmy podwykonawcze wystawiając faktury na rzecz Wnioskodawcy powinny stosować mechanizm odwrotnego obciążenia.

Tym samym stanowisko w zakresie pytania nr 2 uznaje się za prawidłowe.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie pytania 3 jest to czy rozliczając VAT z faktur podwykonawców prawidłowo stosuje stawkę 8%.

Odnosząc się do przedstawionych wątpliwości wskazać należy, że na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Należy zaznaczyć, że zarówno w przepisach ustawy, jak i w rozporządzeniach, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki.

W świetle art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednak, zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,

• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.

W myśl art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Wnioskodawca wskazał, że świadczenie będące przedmiotem pytania oznaczonego we wniosku numerem 3 jest realizowane w ramach dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Zatem skoro świadczenie będące przedmiotem pytania oznaczonego we wniosku numerem 3 jest realizowane w ramach dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym Wnioskodawca ma prawo opodatkować je z zastosowaniem stawki określonej w art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy, tj. z zastosowanie stawki 8%

Tym samym stanowisko w zakresie pytania nr 3 uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że analiza prawidłowości klasyfikacji świadczeń będących przedmiotem niniejszego wniosku do grupowania PKWiU nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa. Wskazać należy, że to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania. Tut. Organ nie jest uprawniony do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości przyporządkowania formalnego towarów i usług do grupowania klasyfikacyjnego. W związku z powyższym niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane w złożonym wniosku. W konsekwencji, tut. Organ nie dokonywał klasyfikacji świadczeń przyjmując klasyfikację wskazaną przez Wnioskodawcę.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4 0/0, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej