Temat interpretacji

Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. Budowa ścieżki rowerowej ().

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 20 lipca 2016 r. (data wpływu 28 lipca 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 września 2016 r. (data wpływu 22 września 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. Budowa ścieżki rowerowej () jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lipca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. Budowa ścieżki rowerowej (). Wniosek uzupełniono pismem z dnia 16 września 2016 r. (data wpływu 22 września 2016 r.) o informacje doprecyzowujące opisane zdarzenie przyszłe, przeformułowanie pytania, własne stanowisko oraz o wskazanie adresu elektronicznego w systemie teleinformatycznym wykorzystywanym przez organ podatkowy (ePUAP).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT i posługuje się nr NIP () nadanym w dniu 1 sierpnia 2011 r., składa miesięczne deklaracje VAT-7 w zakresie podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Gmina przystępuje do programu pn. Strategie niskoemisyjne w miastach subregionalnych RPO na lata 2014-2020 z poddziałania 3.1.1.

Będą to następujące inwestycje:

1. Budowa ścieżki rowerowej (),
2. Budowa ścieżki rowerowej (),
3. Rozbudowa skrzyżowania ().

Ad. 1

W ramach projektu powstanie ścieżka pieszo-rowerowa na odcinku 1,4 km. W związku z czym zostanie uporządkowany ruch pieszo-rowerowy, co zwiększy bezpieczeństwo na tym odcinku trasy. Ponadto poprawią się warunki ruchowe i komfort jazdy.

Przy budowie ścieżki pieszo-rowerowej wykorzystuje się następującą technologię robót:

• przygotowanie terenu usunięcie humusu,
• wywóz mas ziemnych,
• frezowanie nawierzchni,
• dostarczenie materiałów budowlanych i nawierzchniowych,
• wykonanie koryta pod konstrukcję ścieżki,
• wykonanie konstrukcji drogi: warstwa odsączająca z pospółki, warstwa ulepszonego podłoża z mieszanki związanej cementem, podbudowa z mieszanki niezwiązanej stabilizowanej mechanicznie, warstwa wiążąca z betonu asfaltowego, warstwa ścieralna,
• wykonanie konstrukcji ścieżki: warstwa odsączająca z pospółki, podbudowa z mieszanki niezwiązanej stabilizowanej mechanicznie, warstwa wiążąca z betonu asfaltowego, warstwa ścieralna z betonu asfaltowego,
• zagęszczenie przy użyciu walca drogowego i ubijarki.

Roboty budowlane wykonywane będą przy użyciu ciężkiego sprzętu budowlanego lub ręcznie, w zakresie następujących branż:

• drogowej: budowa konstrukcji nawierzchni; budowa ciągów pieszo-rowerowych,
• sanitarnej: przebudowa uzbrojenia niezwiązanego ze ścieżką,
• zieleni: wycinka drzew kolidujących z przedsięwzięciem.

Realizacja przedsięwzięcia będzie wymagała wykonania robót budowlanych. Teren inwestycji po zakończeniu prac zostanie uporządkowany, wszelkie powstałe odpady zostaną zagospodarowane.

Przy realizacji inwestycji zostaną wykonane roboty następującego rodzaju:

• roboty przygotowawcze (wycinka zieleni),
• roboty rozbiórkowe,
• roboty ziemne,
• roboty nawierzchniowe,
• roboty brukarskie,
• roboty budowlane,
• ułożenie nawierzchni.

Ad. 2

Projekt obejmuje budowę ścieżki pieszo-rowerowej o szerokości 3 m z kostki betonowej biegnącej wzdłuż drogi wojewódzkiej o długości ścieżki 273 m.

Budowa planowanego odcinka ścieżki pieszo-rowerowej obejmować będzie następujące rodzaje prac:

• organizację zaplecza,
• zabezpieczenie i przebudowę istniejącej infrastruktury technicznej,
• wycinkę drzew i krzewów,
• roboty ziemne,
• realizację i odbudowę odwodnienia,
• budowę warstw konstrukcyjnych ścieżki pieszo-rowerowej,
• prace wykończeniowe,
• prace porządkowe i likwidacyjne zaplecza budowlanego.

Odwodnienie zapewnią projektowane spadki podłużne i poprzeczne. Wody opadowe i roztopowe będą spływać bezpośrednio na drogę wojewódzką, gdzie będą przechwytywane przez projektowane wpusty uliczne i odprowadzane do kanalizacji deszczowej.

Ad. 3

W ramach przedsięwzięcia zostanie uporządkowany ruch drogowy i pieszo-rowerowy, zwiększy to bezpieczeństwo w rejonie projektowanego skrzyżowania. Ponadto poprawią się warunki ruchowe i komfort jazdy.

Przy rozbudowie skrzyżowania i ścieżki pieszo-rowerowej wykorzystuje się następującą technologię robót:

• frezowanie nawierzchni,
• wykonanie koryta pod konstrukcję jezdni,
• wykonanie konstrukcji drogi, która polegać będzie na dowozie wywrotkami kolejno: piasku średnioziarnistego jako warstwy odsączającej, następnie mieszanki związanej cementem, mieszanki betonu asfaltowego jako podbudowy, betonu asfaltowego jako warstwy wiążącej, ułożenie warstwy ścieralnej,
• zagęszczenie przy użyciu walca drogowego i ubijarki.

Roboty budowlane wykonywane będą przy użyciu ciężkiego sprzętu budowlanego lub ręcznie, w zakresie następujących branż:

• drogowej: budowa konstrukcji nawierzchni do uzyskania założonej nośności;
• przebudowa/budowa ciągów pieszo-rowerowych, skrzyżowań, poboczy i dróg dojazdowych,
• mostowej: budowa/przebudowa przepustów,
• sanitarnej: przebudowa uzbrojenia niezwiązanego z drogą,
• zieleni: wycinka drzew kolidujących z przedsięwzięciem.

W ramach przedsięwzięcia wykonana zostanie rozbudowa skrzyżowania drogi krajowej z drogą gminną wraz z budową ścieżki pieszo-rowerowej o łącznej długości ok. 0,4 km, czyli poniżej progu 1 km, nie mieszcząca się w definicji przedsięwzięcia mogącego potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko. Mając powyższe na uwadze, w świetle prawa krajowego i wspólnotowego, przedsięwzięcie nie kwalifikuje się do przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko, a jego realizacja wymaga uzyskania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach.

Mienie powstałe w wyniku realizacji projektu będzie wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu.

Towary i usługi nabyte w ramach ww. projektu będą dokumentowane fakturami VAT wystawionymi na rzecz Wnioskodawcy.

Ponadto z pisma z dnia 16 września 2016 r. stanowiącego uzupełnienie do wniosku wynika, że:

1. Opisane we wniosku projekty realizowane będą w celu zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty, co należy do zadań własnych gminy i związane jest bezpośrednio z realizacją ustawowych i statutowych zadań gminy, stosownie do treści art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. Projekt opisany we wniosku mieści się w następujących kategoriach działań wymienionych w punktach 1, 2 oraz 10 powołanego przepisu:
   1. ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej;
   2. gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego;
   3. kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.
2. Efekty opisanych we wniosku projektów będą należały do kategorii czynności:
   1. Budowa ścieżki rowerowej () niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT;
   2. Budowa ścieżki rowerowej () niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT;
   3. Rozbudowa skrzyżowania () niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

(przeformułowane w piśmie z dnia 16 września 2016 r.).

Czy w opisanych okolicznościach istnieje możliwość odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez wykonawców w odniesieniu do inwestycji?

Zdaniem Wnioskodawcy, po zakończeniu realizowanego projektu Gmina nie będzie wykonywała czynności opodatkowanych związanych z realizowanym projektem zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Zatem nie będzie miała możliwości odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez wykonawców.

Poniesiony przez Gminę wydatek na realizację powyższych inwestycji będzie w całości kosztem tej jednostki.

Ponadto, w piśmie z dnia 16 września 2016 r. stanowiącym uzupełnienie do wniosku Zainteresowany wskazał, że zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (art. 5 ust. 1), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Wnioskodawca w odniesieniu do wskazanego we wniosku stanu sprawy nie będzie prowadził żadnej działalności mającej charakter odpłatny, nie będzie to zatem ani odpłatna dostawa towarów, ani też odpłatne świadczenie usług w rozumieniu przytoczonego art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, jak również jakakolwiek z dalej wymienionych w punktach 2 5 rodzajów działalności, które w obrocie gospodarczym skutkują koniecznością naliczenia podatku VAT.

A zatem, skoro na przedmiotach wymienionych w treści wniosku, nie będzie odbywała się działalność tego typu w ocenie Wnioskodawcy brak jest również podstaw do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak bowiem wynika z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, jedynie w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Wykorzystanie przedmiotu inwestycji nie będzie w żaden sposób wiązało się z opodatkowaniem podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W świetle tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zatem w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza w myśl art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Natomiast, w świetle unormowań prawa wspólnotowego, w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Oznacza to, że organ władzy publicznej lub urząd obsługujący ten organ będą uznane za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonują czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach ich zadań oraz, gdy wykonują czynności mieszczące się w ramach zadań, ale czynią to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

• podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
• podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Tylko bowiem w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Na podstawie art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy:

• ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej (art. 7 ust. 1 pkt 1 wskazanej ustawy),
• gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (art. 7 ust. 1 pkt 2 powołanej ustawy),
• kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 2 tej ustawy).

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Gmina będąca zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT składa miesięczne deklaracje VAT-7 w zakresie podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Gmina przystępuje do programu pn. Strategie niskoemisyjne w miastach subregionalnych RPO na lata 2014-2020 z poddziałania 3.1.1. Będą to następujące inwestycje:

1. Budowa ścieżki rowerowej (),
2. Budowa ścieżki rowerowej (),
3. Rozbudowa skrzyżowania ().

Projekt wskazany w pkt 2 obejmuje budowę ścieżki pieszo-rowerowej o szerokości 3 m z kostki betonowej biegnącej wzdłuż drogi wojewódzkiej o długości ścieżki 273 m. Budowa planowanego odcinka ścieżki pieszo-rowerowej obejmować będzie następujące rodzaje prac:

• organizację zaplecza,
• zabezpieczenie i przebudowę istniejącej infrastruktury technicznej,
• wycinkę drzew i krzewów,
• roboty ziemne,
• realizację i odbudowę odwodnienia,
• budowę warstw konstrukcyjnych ścieżki pieszo-rowerowej,
• prace wykończeniowe,
• prace porządkowe i likwidacyjne zaplecza budowlanego.

Odwodnienie zapewnią projektowane spadki podłużne i poprzeczne. Wody opadowe i roztopowe będą spływać bezpośrednio na drogę wojewódzką, gdzie będą przechwytywane przez projektowane wpusty uliczne i odprowadzane do kanalizacji deszczowej.

Mienie powstałe w wyniku realizacji projektu będzie wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu. Towary i usługi nabyte w ramach ww. projektu będą dokumentowane fakturami VAT wystawionymi na rzecz Wnioskodawcy. Ponadto Zainteresowany wskazał, że opisany we wniosku projekt realizowany będzie w celu zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty, co należy do zadań własnych gminy i związane jest bezpośrednio z realizacją ustawowych i statutowych zadań gminy, stosownie do treści art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. Projekt opisany we wniosku mieści się w następujących kategoriach działań wymienionych w punktach 1, 2 oraz 10 powołanego przepisu:

1. ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej;
2. gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego;
3. kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

Efekty opisanego we wniosku projektu będą należały do kategorii czynności:

• Budowa ścieżki rowerowej () niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą kwestii możliwości odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez wykonawców w odniesieniu do inwestycji pn. Budowa ścieżki rowerowej ().

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż Wnioskodawca realizując opisane zadanie inwestycyjne pn. Budowa ścieżki rowerowej () nie będzie działał w charakterze podatnika VAT, ponieważ inwestycja związana z budową ścieżki rowerowej będzie dokonywana przez organ władzy publicznej w zakresie realizowania zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których został on powołany czyli ustawą o samorządzie gminnym, a efekty realizacji projektu nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zatem Zainteresowany nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją wskazanego projektu.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. Budowa ścieżki rowerowej (). Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Zainteresowany nie będzie działał jako podatnik VAT i wydatki związane z realizacją projektu nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Należy nadmienić, że kryterium kwalifikowalności wydatków w ramach rozliczeń dotyczących wykorzystywanych środków pomocowych Unii Europejskiej (w tym kwalifikowalności podatku od towarów i usług), nie jest zagadnieniem regulowanym przez przepisy prawa podatkowego. Określenie zasad kwalifikowalności wydatków, zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2016 r., poz. 383), należy do zadań instytucji zarządzającej, która na podstawie art. 25 ust. 1 ww. ustawy, odpowiada za prawidłową realizację programu operacyjnego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu