Temat interpretacji

Opodatkowanie transakcji wniesienia aportem przedsiębiorstwa do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 lipca 2016 r. (data wpływu 15 lipca 2016 r.) uzupełnionym pismami z dnia 18 sierpnia 2016 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 18 sierpnia 2016 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie 22 sierpnia 2016 r.) oraz z dnia 23 sierpnia 2016 r. (data wpływu 23 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji wniesienia aportem przedsiębiorstwa do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 lipca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji wniesienia aportem przedsiębiorstwa do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Wniosek został uzupełniony pismami z dnia 18 sierpnia 2016 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 18 sierpnia 2016 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie 22 sierpnia 2016 r.) o informacje doprecyzowujące opis sprawy oraz z dnia 23 sierpnia 2016 r. (data wpływu 23 sierpnia 2016 r.) o sprostowanie przedmiotu sprawy oraz podstawy prawnej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w najbliższym czasie otrzyma umową darowizny od swoich rodziców szereg składników majątkowych i niemajątkowych głównie nieruchomości, należących do wspólnego majątku rodziców Wnioskodawcy (współwłasność łączna), w oparciu o które mama Wnioskodawcy prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmu. Darowizna na rzecz Wnioskodawcy nie będzie obejmowała całego majątku w oparciu, o który mama Wnioskodawcy prowadzi działalność gospodarczą.

Wnioskodawca złoży wniosek o wpis w CEIDG, a także zarejestruje się jako czynny podatnik VAT. W oparciu o przedmiot darowizny Wnioskodawca będzie prowadził (kontynuował) działalność gospodarczą w zakresie wynajmu. Wnioskodawca w prowadzonej działalności gospodarczej nie będzie wykorzystywał innych składników majątkowych i niemajątkowych aniżeli te, które zostały mu przekazane w formie darowizny.

Należy wskazać, że przedmiotem darowizny będzie prawo własności 6 nieruchomości lokali użytkowych wraz z umowami najmu. Wszystkie lokale zostały nabyte przez rodziców Wnioskodawcy przed 2013 rokiem. Wszystkie lokale są wynajmowane podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą (gastronomia, sklep spożywczy itp.). Jest to najem stały i długoterminowy. Zgodnie z umowami najmu, to wynajmujący są zobowiązani do regulowania czynszu na rzecz wspólnoty mieszkaniowej, do zawarcia i uiszczania opłat za media. Darowizna na rzecz Wnioskodawcy będzie obejmowała również prawa i obowiązki wynikające z umów najmu (po uprzednim uzyskaniu zgody od wynajmujących na przeniesienie tych obowiązków na Wnioskodawcę), a także wszelką dokumentację, niezbędną dla prawidłowego rozliczania umów z najemcami oraz dokumentację związaną z samymi nieruchomościami.

W przyszłości Wnioskodawca planuje wnieść otrzymany darowizną zespół składników majątkowych i niemajątkowych do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, którą zawiąże wraz z innymi podmiotami, w formie wkładu niepieniężnego. W zamian za aport Wnioskodawcy zostaną wydane udziały o wartości nominalnej niższej aniżeli wartość przedmiotu wkładu (aport z agio). Nadwyżka wartości przedsiębiorstwa ponad wartość nominalną udziałów zostanie przelana na kapitał zapasowy Spółki.

Spółka będzie kontynuowała działalność w zakresie wynajmu w oparciu o przekazane jej składniki majątkowe i niemajątkowe.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że po otrzymaniu od swoich rodziców składników majątkowych i niemajątkowych (głównie nieruchomości) będzie kontynuował w pełnym zakresie działalność gospodarczą prowadzoną przez jego matkę w oparciu o te składniki. Wnioskodawca nie będzie musiał podejmować dodatkowych działań (poza oczywiście złożeniem wniosku do CEIDG i zarejestrowaniem jako podatnik VAT czynny), mających na celu uruchomienie działalności. Wnioskodawca przejmie bowiem wraz z nieruchomościami wszystkie umowy najmu zawarte z najemcami, dokumentację związaną z tymi umowami oraz z samymi nieruchomościami, a więc przejmie masę majątkową o takim stopniu zorganizowania, która pozwoli mu już na dzień dokonania darowizny prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie wynajmu. Taki sam zespół składników majątkowych i niemajątkowych zostanie przekazany spółce aportem, która również w pełnym zakresie, bez konieczności podejmowania dodatkowych działań, będzie kontynuowała działalność gospodarczą Wnioskodawcy. Przekazana Spółce całość będzie więc zdolna do samodzielnego wykonywania zadań gospodarczych.

Wnioskodawca nie może wykluczyć, że na dzień aportu będą istniały po jego stronie wierzytelności lub zobowiązania z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, natomiast jeżeli takowe będą występować, to również będą wchodziły w skład aportu. Aport będzie również obejmował prawa i obowiązki wynikające z umów najmu (a więc również zobowiązania związane z ich realizacją).

Wnioskodawca nie podjął jeszcze decyzji, czy zakończy prowadzenie działalności gospodarczej w ogóle (tj. czy złoży wniosek o wykreślenie z CEIDG i rejestru VAT), tym niemniej z uwagi na przeniesienie na Spółkę wszystkich składników majątku, w oparciu o które Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą w zakresie wynajmu, działalność prowadzona w oparciu o te składniki zostanie zakończona. Jeżeli Wnioskodawca do tego czasu nie rozpocznie działalności w innym zakresie, niezwiązanym z ww. przedsiębiorstwem, to po dokonaniu aportu zakończy prowadzenie przedmiotowej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy opisany powyżej zespół składników majątkowych i niemajątkowych, w oparciu o który Wnioskodawca będzie prowadził działalność gospodarczą w zakresie wynajmu, należy uznać za przedsiębiorstwo, a tym samym czy aport opisanych powyżej składników majątkowych i niemajątkowych do spółki kapitałowej będzie wyłączony z opodatkowania podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, opisany powyżej zespół składników niematerialnych, na który składają się przede wszystkim nieruchomości wraz z przypisanymi do nich umowami najmu, należy uznać za przedsiębiorstwo, a tym transakcja wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki kapitałowej nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 VATU, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary zgodnie z art. 2 pkt 6 VATU rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 8 ust. 1 VATU, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej.

Jednocześnie przepis art. 6 VATU wskazuje na wyłączenia określonych czynności spod zakresu stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Zgodnie bowiem z art. 6 pkt 1 VATU, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ustawodawca w ww. przepisie nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem transakcji zbycia. Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów usług pojęcie to należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia dostawy towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 VATU, tzn. zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa obejmuje wszelkie czynności w ramach których, następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem tych czynności, jak właściciel np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aport).

Wyłączenie stosowania ustawy o podatku od towarów i usług przewidziane w przepisie art. 6 pkt 1 VATU obejmuje jednakże tylko te czynności zrównane z pojęciem dostawy towarów, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Należy zaznaczyć, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji przedsiębiorstwa. Zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (dalej: KC).

Zgodnie z art. 55¹ KC przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności: oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa); własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości; prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych; wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne; koncesje, licencje i zezwolenia; patenty i inne prawa własności przemysłowej; majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne; tajemnice przedsiębiorstwa; księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Ponadto art. 55² KC stanowi, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. Zatem, składniki materialne i niematerialne, wchodzące w skład przedsiębiorstwa, powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik jest obowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności. W świetle powyższego Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż aport opisanego zespołu składników majątkowych i niemajątkowych będzie stanowił zbycie przedsiębiorstwa, a tym samym transakcja ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Mamy tu do czynienia z zespołem określonych składników materialnych i niematerialnych, który jako całość spełnia przesłanki pozwalające zakwalifikować go jako przedsiębiorstwo. Aport będzie obejmował bowiem: własność nieruchomości, umowy najmu, a także wszelką dokumentację potrzebną do rozliczenia umów oraz dokumentację związaną z samymi nieruchomościami. Wszystkie te składniki będą ze sobą funkcjonalnie powiązane. Będzie to określona masa majątkowa, o stopniu zorganizowania pozwalającym na kontynuację działalności gospodarczej w Spółce, bez potrzeby podejmowania dodatkowych czynności.

Z uwagi na powyższe stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe w pełnym zakresie. W przypadku jednak gdyby organ uznał, że opisany powyżej zespół składników majątkowych i niemajątkowych nie stanowi przedsiębiorstwa, to należy stwierdzić, że aport tych składników majątkowych i niemajątkowych będzie korzystał ze zwolnienia w podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zgodnie bowiem z art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. b VATU zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata;

Biorąc pod uwagę opisane zdarzenie przyszłe, należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie żadne z wyjątków określonych cytowanym przepisem nie zachodzi, w związku z czym aport opisanych składników majątkowych i niemajątkowych do spółki kapitałowej, nawet gdyby uznać że nie stanowi transakcji zbycia ZCP, powinien być zwolniony z opodatkowania tym podatkiem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. b, ewentualnie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a VATU, z uwagi na brak prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu tych składników.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Z kolei, na mocy art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepis art. 6 ustawy wskazuje na wyłączenia określonych czynności spod zakresu stosowania przepisów ustawy. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów, czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie transakcji zbycia należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu dostawy towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. zbycie obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Należy zauważyć, że powyższa regulacja stanowi implementację art. 19 ust. 1 i 2 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.) zwanej dalej Dyrektywą 112.

W myśl art. 19 ust. 1 i 2 Dyrektywy 112, w przypadku przekazania odpłatnie lub nieodpłatnie, lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Należy zaznaczyć, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji przedsiębiorstwa. Zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380, z późn. zm.) zwanej dalej Kodeksem cywilnym.

Zgodnie z art. 55¹ Kodeksu cywilnego przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zatem składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym, jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu. Użyte w ww. przepisie określenie w szczególności wskazuje jedynie na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w jego skład mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w tym artykule, a z drugiej, brak któregoś z tych elementów nie pozbawia zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa.

W myśl art. 55² Kodeksu cywilnego czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami tak, żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Zaznaczyć należy jednak, że w przypadku osób fizycznych termin przedsiębiorstwo odnosi się do całego zakresu prowadzonej przez nie działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w najbliższym czasie otrzyma umową darowizny od swoich rodziców szereg składników majątkowych i niemajątkowych głównie nieruchomości, należących do wspólnego majątku rodziców Wnioskodawcy (współwłasność łączna), w oparciu o które mama Wnioskodawcy prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmu. Darowizna na rzecz Wnioskodawcy nie będzie obejmowała całego majątku w oparciu, o który mama Wnioskodawcy prowadzi działalność gospodarczą.

Wnioskodawca złoży wniosek o wpis w CEIDG, a także zarejestruje się jako czynny podatnik VAT. W oparciu o przedmiot darowizny Wnioskodawca będzie prowadził (kontynuował) działalność gospodarczą w zakresie wynajmu. W prowadzonej działalności gospodarczej nie będzie on wykorzystywał innych składników majątkowych i niemajątkowych aniżeli te, które zostały mu przekazane w formie darowizny.

Przedmiotem darowizny będzie prawo własności 6 nieruchomości lokali użytkowych wraz z umowami najmu. Wszystkie lokale zostały nabyte przez rodziców Wnioskodawcy przed 2013 r. i są one wynajmowane podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą (gastronomia, sklep spożywczy itp.). Jest to najem stały i długoterminowy. Zgodnie z umowami najmu, to wynajmujący są zobowiązani do regulowania czynszu na rzecz wspólnoty mieszkaniowej, do zawarcia i uiszczania opłat za media. Darowizna na rzecz Wnioskodawcy będzie obejmowała również prawa i obowiązki wynikające z umów najmu (po uprzednim uzyskaniu zgody od wynajmujących na przeniesienie tych obowiązków na Wnioskodawcę), a także wszelką dokumentację, niezbędną dla prawidłowego rozliczania umów z najemcami oraz dokumentację związaną z samymi nieruchomościami.

W przyszłości Wnioskodawca planuje wnieść otrzymany darowizną zespół składników majątkowych i niemajątkowych do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, którą zawiąże wraz z innymi podmiotami, w formie wkładu niepieniężnego. W zamian za aport Wnioskodawcy zostaną wydane udziały o wartości nominalnej niższej aniżeli wartość przedmiotu wkładu (aport z agio). Nadwyżka wartości przedsiębiorstwa ponad wartość nominalną udziałów zostanie przelana na kapitał zapasowy Spółki.

Spółka będzie kontynuowała działalność w zakresie wynajmu w oparciu o przekazane jej składniki majątkowe i niemajątkowe.

Wnioskodawca wskazał, że przejmie wraz z nieruchomościami wszystkie umowy najmu zawarte z najemcami, dokumentację związaną z tymi umowami oraz z samymi nieruchomościami, a więc przejmie masę majątkową o takim stopniu zorganizowania, która pozwoli mu już na dzień dokonania darowizny prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie wynajmu. Taki sam zespół składników majątkowych i niemajątkowych zostanie przekazany Spółce aportem, która również w pełnym zakresie, bez konieczności podejmowania dodatkowych działań, będzie kontynuowała działalność gospodarczą Wnioskodawcy. Przekazana Spółce całość będzie więc zdolna do samodzielnego wykonywania zadań gospodarczych.

Wnioskodawca nie może wykluczyć, że na dzień aportu będą istniały po jego stronie wierzytelności lub zobowiązania z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, natomiast jeżeli takowe będą występować, to również będą wchodziły w skład aportu. Aport będzie również obejmował prawa i obowiązki wynikające z umów najmu (a więc również zobowiązania związane z ich realizacją).

Wnioskodawca nie podjął jeszcze decyzji, czy zakończy prowadzenie działalności gospodarczej w ogóle (tj. czy złoży wniosek o wykreślenie z CEIDG i rejestru VAT), tym niemniej z uwagi na przeniesienie na Spółkę wszystkich składników majątku, w oparciu o które Wnioskodawca będzie prowadził działalność gospodarczą w zakresie wynajmu, działalność prowadzona w oparciu o te składniki zostanie zakończona. Jeżeli Wnioskodawca do tego czasu nie rozpocznie działalności w innym zakresie, niezwiązanym z ww. przedsiębiorstwem, to po dokonaniu aportu zakończy prowadzenie przedmiotowej działalności gospodarczej.

Jak już wskazano, w przypadku osoby fizycznej przedsiębiorstwo obejmuje wszystkie zakresy prowadzonej przez nią działalności gospodarczej. Zatem w sytuacji rozpoczęcia przez Wnioskodawcę dodatkowej działalności w zakresie innym niż opisany najem nieruchomości, jego przedsiębiorstwo obejmować będzie każdy z tych rodzajów działalności gospodarczej. W takim przypadku zbycie całego przedsiębiorstwa polegałoby na zbyciu wszystkich rodzajów prowadzonej działalności, a nie tylko ich części.

Przy założeniu więc, że na dzień dokonania aportu, jedynym rodzajem działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę będzie opisany najem nieruchomości należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie przedmiotem aportu będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, zatem czynność ta będzie wyłączona spod działania ustawy, co wynika z art. 6 pkt 1 ustawy. W związku z tym, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do odprowadzenia należnego podatku od towarów i usług od przedmiotowej czynności.

Reasumując, opisany zespół składników majątkowych i niemajątkowych, w oparciu o który Wnioskodawca będzie prowadził działalność gospodarczą w zakresie wynajmu, należy uznać za przedsiębiorstwo, a tym samym aport tego przedsiębiorstwa do spółki kapitałowej będzie wyłączony z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W związku z rozstrzygnięciem dokonanym w niniejszej interpretacji, pytanie Wnioskodawcy: W przypadku gdyby organ uznał, że opisany powyżej zespół składników majątkowych i niemajątkowych nie stanowi przedsiębiorstwa, to czy aport tych składników majątkowych i niemajątkowych będzie korzystał ze zwolnienia w podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej VATU)? stało się bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu