Interpretacja indywidualna z dnia 08.12.2015, sygn. ITPP2/4512-925/15/PS, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Temat interpretacji

Brak obowiązku opodatkowania sprzedaży działek gruntu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 września 2015 r. (data wpływu 25 września 2015 r.), uzupełnionym w dniu 23 listopada 2015 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania sprzedaży działki (działek) gruntu jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 września 2015 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 23 listopada 2015 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania sprzedaży działki (działek) gruntu.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Jest Pani właścicielem działki nr 206/4 o pow. 5,36 ha, obręb i gmina K., o symbolu użytku RIIIb, RIVb, nabytej umową darowizny z dnia 26 listopada 1998 r. Działka wchodzi w skład gospodarstwa rolnego i prowadzona jest na niej działalność rolnicza. W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego z dnia 14 września 2009 r. działka przeznaczona jest pod działalność usługową. Nie prowadzi Pani działalności gospodarczej. Prowadzi wyłącznie gospodarstwo rolne. Wyżej wymieniona działka wykorzystywana była wyłącznie pod działalność rolniczą (uprawę zbóż i rzepaku). Działka nie była przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej czynności o podobnym charakterze. Grunt jest oferowany poprzez biura nieruchomości oraz stronę internetową. W razie zainteresowania ze strony potencjalnego klienta jest Pani w stanie podzielić grunt na mniejsze działki do 5.000 m kw. (maksymalnie na około 11 działek). Podkreśla Pani, że jest to ostateczność, ponieważ najdogodniej dla niej jest sprzedać grunt jako całość (5,36 ha). Dokonywała Pani zakupu gruntów rolnych na powiększenie swojego gospodarstwa. Do tej pory nie sprzedawała gruntów, ani nie występowała w charakterze podatnika od towarów i usług w związku ze sprzedażą gruntów. Posiada Pani inne nieruchomości, ale nie zamierza ich w przyszłości sprzedawać.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż opisanych działek rolnych będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług - VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z ujęciem w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego pod usługi, sprzedaż z przeznaczeniem na działalność nierolniczą będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, natomiast sprzedaż na cele powiększenia innego gospodarstwa rolnego będzie zwolniona od podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 cyt. ustawy.

Artykuł 7 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Nie każda czynność stanowiąca dostawę lub świadczenie usług, w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Żeby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze, czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Definicja podatnika zawarta w art. 15 ust. 1 ww. ustawy jest odpowiednikiem terminu użytego w art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, z późn. zm.)], który stanowi, że podatnikiem jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel, czy też rezultaty takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że zbycie działki (działek) gruntu, o której mowa we wniosku, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż nie wystąpi Pan w charakterze podatnika, ponieważ czynność (czynności) ta nie będzie stanowić działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy. Skoro działka wykorzystywana była wyłącznie pod działalność rolniczą (uprawę zbóż i rzepaku), nie była przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej czynności o podobnym charakterze, do jej (ich) zbycia przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie będą miały zastosowania. Z treści wniosku nie wynika bowiem, żeby oprócz zaoferowaniem gruntu do sprzedaży poprzez biura nieruchomości oraz stronę internetową i ewentualnym podziałem, podejmowała Pani zorganizowane czynności mające na celu przygotowanie działki do sprzedaży, co wyklucza handlowy cel transakcji.

W konsekwencji, sprzedając grunt (grunty), o którym mowa we wniosku, będzie korzystać Pani z przysługującego prawa do rozporządzania majątkiem osobistym. Taka czynność sprzedaży oznaczała działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Reasumując należy stwierdzić - mając również na uwadze aktualne orzecznictwo sądowe, w tym wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby (C-180/10) i Emilian Kuć, Halina Jeziorska-Kuć (C-181/10) - że sprzedaż przedmiotowych działek gruntu nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest normatywnych przesłanek, aby uznać Panią za podatnika tego podatku.

Podkreślić należy, że przywołane orzeczenie TSUE wyznacza aktualnie kierunki interpretacyjne i stanowi podstawę orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkich Sądów Administracyjny, np. NSA z dnia 23 stycznia 2014 r. (sygn. akt I FSK 143/13), z dnia 17 grudnia 2013 r. (sygn. akt I FSK 114/13), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt. I FSK 1656/11) oraz WSA z dnia 10 października 2013 r. (sygn. akt I SA/Po 379/13), z dnia 14 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 730/11), które zapadły na tle wyroku Trybunału.

Analiza ww. orzeczeń pozwala na stwierdzenie, że podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak podział gruntu na mniejsze działki, uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, wykonywanie czynności marketingowych, świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną), a ponieważ w przedmiotowej sprawie nie mamy do czynienia ze zbiorem tych zorganizowanych działań, zbycie działki (działek) nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z uwagi na fakt, że uważa Pani, że w przypadku dostawy działki na cele inne niż rolnicze jej sprzedaż będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, oceniając stanowisko całościowo należało uznać je za nieprawidłowe.

Końcowo wskazać należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70 - 561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy