Interpretacja indywidualna z dnia 16.09.2016, sygn. IBPP3/4512-368/16-2/SR, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

możliwość obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku naliczonego w ramach projektu

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 22 kwietnia 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku, który wpłynął do Organu 9 czerwca 2016 r., uzupełnionym pismem z 6 września 2016 r. (data wpływu 9 września 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku naliczonego w ramach projektu jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 czerwca 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku naliczonego w ramach projektu . Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 6 września 2016 r. (data wpływu 9 września 2016 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 26 sierpnia 2016 r. znak: IBPP3/4512-368/16-1/SR.

W przedmiotowym wniosku uzupełnionym pismem z 6 września 2016 r. przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca Uniwersytet (U.) jest jednym z Partnerów Konsorcjum naukowo-technicznego (zwanego dalej: Konsorcjum) pn. , ustanowionego w związku z realizacją projektu (zwanego dalej: Projektem), finansowanego ze środków Narodowego Centrum Badań i Rozwoju w ramach programu . Uczelnia z Liderem Konsorcjum będzie się rozliczać z poniesionych kosztów wnioskami o płatność na podstawie zapisów Umowy Konsorcjum.

Projekt składa się z fazy badawczej oraz fazy przygotowania do wdrożenia. Wyniki prac posłużą opracowaniu leku na bazie , dzięki któremu będzie można regenerować narządy i tkanki. Konsorcjum złoży wniosek patentowy na ten lek, a następnie przystąpi do jego komercjalizacji.

W ramach Projektu, zespół badawczy U. uczestniczy w zadaniu pn. w charakterze Partnera, odpowiedzialnego za szkolenie i wsparcie dla zespołu badawczego Szpitala Specjalistycznego . (K., Sponsora badania klinicznego) w ramach badania przewlekłej niewydolności serca oraz wspólną z K., realizację etapów 1, 5, 6 i 7, obejmujących odpowiednio:

• przygotowanie założeń do prac badawczych, przewidzianych do realizacji w ramach zadania nr 3,
• analizę danych pozyskanych podczas badań klinicznych (etap 2-4),
• implementację wyników prac badawczych,
• ewaluację prac badawczych w porównaniu do aktualnych standardów.

Wyżej wymienione elementy prac zostały zakwalifikowane jako badania przemysłowe, tj. część fazy badawczej, której wyniki mają stanowić podstawę przystąpienia do fazy przygotowania do wdrożenia.

Rozliczenia w okresie trwałości projektu, tj. w trakcie realizacji i do 5 lat po jego zakończeniu (w przypadku, gdy wyniki projektu zostaną skomercjalizowane), związane z prowadzeniem postępowania patentowego oraz z komercjalizacją wynalazku będą stanowić odpłatną usługę podlegającą opodatkowaniu VAT stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz 8 ust. 1 ustawy o VAT.

W uzupełnieniu wniosku z 6 września 2016 r. wskazano następujące informacje:

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, składającym deklaracje VAT.

Zgodnie z treścią § 3 umowy nr o wykonanie i finansowanie projektu realizowanego w ramach programu zawartej pomiędzy NCBiR w a Liderem Konsorcjum termin rozpoczęcia realizacji projektu przypada na dzień 16 listopada 2015 r., a termin zakończenia na dzień 15 listopada 2018 r. (przy czym zakup przez U. nie został jeszcze zrealizowany).

Wnioskodawca będzie nabywał towary i usługi udokumentowane fakturami VAT, w których będzie figurował jako nabywca.

Na pytanie Organu Kto jest dla konsorcjum (w skład którego wchodzi Wnioskodawca jako Partner), zleceniodawcą, dla którego konsorcjum ma wykonać projekt będący przedmiotem zapytania, kto z kim podpisał umowę na wykonanie projektu będącego przedmiotem zapytania?, Wnioskodawca odpowiedział, że Lider Konsorcjum zawarł w imieniu Konsorcjum umowę z Narodowym Centrum Badań i Rozwoju z siedzibą w (Numer umowy: o wykonanie i finansowanie projektu realizowanego w ramach programu ). NCBiR występuje w umowie jako Centrum, które zobowiązuje się udzielić Konsorcjum dofinansowania na realizację projektu.

Wnioskodawca nie otrzymuje wynagrodzenia od K. Wnioskodawca nie otrzymuje środków finansowych od innych członków Konsorcjum. W ramach realizacji projektu Wnioskodawca otrzymuje zaliczki na wykonanie zadań od NCBiR za pośrednictwem Lidera Konsorcjum.

Beneficjentem dofinansowania jest konsorcjum w składzie:

• J Lider Konsorcjum
• K.
• P.
• C.
• A.
• U.

U. jako partner został zobowiązany do realizacji etapów 1, 5, 6, 7 określonych we wniosku o dofinansowanie wspólnie z pozostałymi współwykonawcami projektu w tym również z K. Środki na realizację powierzonych zadań U. otrzymuje od NCBiR za pośrednictwem Lidera Konsorcjum zgodnie z zapisami umowy o wykonanie i finansowanie projektu realizowanego w ramach programu . Wspólna realizacja zadania U. z K. nie powoduje przepływów finansowych pomiędzy tymi Partnerami.

Zgodnie z treścią § 16 umowy nr o wykonanie i finansowanie projektu realizowanego w ramach programu zawartej pomiędzy NCBiR w a Liderem Konsorcjum w przypadku niezrealizowania określonych zadań w ramach projektu będącego przedmiotem zapytania Wnioskodawca jest zobowiązany do zwrotu otrzymanego dofinansowania w terminie 14 dni od dnia doręczenia wezwania, wraz z odsetkami w wysokości określonej jak dla zaległości podatkowej liczonymi od dnia przekazania środków na rachunek bankowy Wykonawcy do dnia ich zwrotu wraz z odsetkami bankowymi od dofinansowania przekazanego w formie zaliczki z zastrzeżeniem, że w przypadku niedokonanie zwrotu środków w pełnej wysokości wraz z odsetkami określonymi jak dla zaległości podatkowych wpłatę tę zalicza się proporcjonalnie na poczet kwoty głównej, rozumianej jako kwota dofinansowania przewidziana do zwrotu (bez odsetek) oraz kwoty odsetek jak dla zaległości podatkowych w stosunku w jakim w dniu wpłaty, pozostaje kwota zaległości głównej od kwoty odsetek. Wykonawca dokonuje zwrotu dofinansowania na konto bankowe wskazane przez NCBiR.

Na pytanie Organu Co konkretnie jest końcowym efektem zadania realizowanego w ramach projektu będącego przedmiotem wniosku (w tym np. prawa, licencje, patenty, rezultaty badań), jakie towary bądź usługi powstały/powstaną u Wnioskodawcy w wyniku realizacji zadania w ramach projektu będącego przedmiotem wniosku oraz kto (jakie podmioty) z efektów tych będą korzystały i na jakich warunkach finansowych (pytanie nr 7), Wnioskodawca wskazał, że celem projektu jest opracowanie leku na bazie , który posłuży do regeneracji narządów i tkanek.

W efekcie końcowym zadania realizowanego w ramach projektu będącego przedmiotem wniosku powstanie szereg praw określonych przez Członków Konsorcjum jako Prawa Własności Intelektualnej tj.:

1. Prawa własności przemysłowej takie jak:

• Prawo do uzyskania patentu na wynalazek lub wynalazki
• Prawo do uzyskania prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, uprawnienie do uzyskania prawa z rejestracji topografii układu scalonego

Wszelkie opisane wyżej Prawa Własności Intelektualnej stanowią własność współwykonawców (członków konsorcjum) od momentu ich powstania w następujących stałych wysokościach ustalonych w § 6 ust. 2 Umowy Konsorcjum

• J. %
• K. %
• P. %
• A. ..%
• U. %
• C. %

Zgodnie z treścią § 6 ust. 6 Umowy Konsorcjum z dnia oraz Aneksu nr 1 do Umowy Konsorcjum z dnia ., Strony zobowiązały się zawrzeć w terminie do dnia 30 września 2016 r. umowę dotyczącą zasad ochrony i korzystania z praw własności intelektualnej Projektu . Zgodnie z jej aktualnym projektem Strony nie mogą rozporządzać swoim udziałem w prawach własności intelektualnej Projektu.

Wnioskodawca nie jest zobowiązany do przekazania wyników prac zrealizowanych w ramach projektu będącego przedmiotem zapytania innemu podmiotowi.

Kwestia przeniesienia praw może zostać uregulowana w Umowie dotyczącej zasad ochrony i korzystania z praw własności intelektualnej Projektu , którą strony zobowiązały się zawrzeć do dnia 30 września 2016 r.

Zdefiniowane w pkt Ad. 7 Prawo Własności Intelektualnej stanowi własność Współwykonawców (członków konsorcjum) od momentu ich powstania w następujących stałych wysokościach:

• J. %
• K. %
• P. ..%
• A. %
• U. %
• C. %

Prawa majątkowe do wyników zadania realizowanego w ramach projektu będącego przedmiotem zapytania nie przechodzą na NCBiR.

Wnioskodawca wynik projektu może ewentualnie używać do celów dydaktycznych, badawczych, klinicznych lub promocyjnych, które mogą nie podlegać opodatkowaniu, być zwolnione z podatku lub mogą być opodatkowane.

Towary lub usługi, które zostaną nabyte w związku z realizacją projektu będą służyć celom badawczym, a więc opodatkowanym stawką podstawową, natomiast Wnioskodawca nie jest w stanie przewidzieć na tym etapie jaki będzie związek nabywanych towarów i usług ze sprzedażą w przyszłości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w ramach przedmiotowego projektu Wnioskodawca może obniżyć podatek VAT należny o kwotę podatku naliczonego?

Zdaniem Wnioskodawcy w przedmiotowym projekcie podatek VAT będzie podlegał odliczeniu, gdyż zakres prac przypadających U. świadczy o prowadzeniu pracy naukowo-badawczej na zlecenie podmiotu w tym wypadku lidera konsorcjum.

W tej sytuacji, gdy usługa naukowo-badawcza jest realizowana na zlecenie na rzecz zamawiającego, który będzie odbiorcą usługi, dysponentem lub zarządzającym prawami do wykorzystywania efektów prac naukowo-badawczych, wówczas czynność taką należy uznać za świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Jak wynika z zacytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Należy zatem stwierdzić, że każde nabycie towarów i usług przeznaczonych do czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej bez względu na to jakie faktycznie będą efekty tej działalności należy uznać za związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Istotna jest intencja nabycia jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowoprawne było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Z ogólnie przyjętej definicji zamiaru wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Istotą zamiaru są intencje jakie przyświecają dokonywanym czynnościom, jak i cel, który dana osoba ma osiągnąć dokonując tych czynności.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zatem zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7.

Zatem każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

• w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
• świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy jej wykonaniem a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną czynność w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i są wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Ponadto w art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wskazano, że podstawą opodatkowania z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Przepis ten oznacza, że do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wlicza się tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.

Z treści powołanych przepisów wynika, że w sytuacji gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotację, subwencję), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia. Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Nie ma przy tym znaczenia od kogo dostawca towaru lub świadczący usługę otrzymuje zapłatę czy od nabywcy czy od osoby trzeciej, ważne jest aby było to wynagrodzenie za daną konkretną usługę lub za daną konkretną dostawę.

W świetle orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, do podstawy opodatkowania podatkiem VAT zalicza się, w przypadkach które określa art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE, m.in. przyznane podatnikom subwencje bezpośrednio związane z ceną dostawy lub świadczenia. Przepis ten zmierza do obciążenia podatkiem VAT całej wartości towarów lub usług, a przez to do uniknięcia zmniejszenia przychodu z podatku na skutek przyznania subwencji (zob. np. pkt 26 wyroku w sprawie C-144/02). TSUE wskazywał wielokrotnie, że aby subwencja była uznana za bezpośrednio związaną z ceną danej transakcji, powinna ona być przyznawana konkretnie podmiotowi subwencjonowanemu po to, by dostarczał on określony towar lub wykonywał określoną usługę. Jedynie w tym przypadku subwencja może być uznana za świadczenie wzajemne względem dostawy towaru lub świadczonej usługi, a w związku z tym podlegać opodatkowaniu (zob. np. pkt 28 ww. wyroku C-144/02).

Ponadto, subwencje związane bezpośrednio z ceną interpretuje się jako obejmujące jedynie subwencje, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług i które są płacone przez stronę trzecią sprzedawcy lub dostawcy (zob. np. wyrok w sprawie C-184/00 pkt 18). Niezbędne jest, by cena, którą ma zapłacić nabywca lub usługobiorca, była ustalona w taki sposób, by zmniejszała się w stosunku odpowiadającym subwencji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, która stanowiłaby zatem element determinujący cenę, jakiej ten ostatni żąda (zob. pkt 29 wyroku C-144/02).

Wskazać należy, że zgodnie z art. 29 pkt 1 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Narodowym Centrum Badań i Rozwoju (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 900 ze zm.), do zadań Centrum należy pobudzanie inwestowania przez przedsiębiorców w działalność badawczo-rozwojową, w szczególności przez współfinansowanie przedsięwzięć prowadzonych przez podmiot posiadający zdolność do zastosowania wyników projektu w praktyce.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, składającym deklaracje VAT. Wnioskodawca jest jednym z Partnerów Konsorcjum naukowo-technicznego, ustanowionego w związku z realizacją projektu. Celem projektu jest opracowanie leku na bazie , który posłuży do regeneracji narządów i tkanek. Wnioskodawca uczestniczy w zadaniu pn. w charakterze Partnera, odpowiedzialnego za szkolenie i wsparcie dla zespołu badawczego K. w ramach badania przewlekłej niewydolności serca oraz wspólną z K., realizację etapów 1, 5, 6 i 7. Wnioskodawca został zobowiązany do realizacji etapów 1, 5, 6, 7 określonych we wniosku o dofinansowanie wspólnie z pozostałymi współwykonawcami projektu. Wnioskodawca będzie nabywał towary i usługi udokumentowane fakturami VAT, w których będzie figurował jako nabywca. Towary lub usługi, które zostaną nabyte w związku z realizacją projektu będą służyć celom badawczym, a więc opodatkowanym stawką podstawową, natomiast Wnioskodawca nie jest w stanie przewidzieć na tym etapie jaki będzie związek nabywanych towarów i usług ze sprzedażą w przyszłości. Wnioskodawca wynik projektu może ewentualnie używać do celów dydaktycznych, badawczych, klinicznych lub promocyjnych, które mogą nie podlegać opodatkowaniu, być zwolnione z podatku lub mogą być opodatkowane. Wszelkie opisane Prawa Własności Intelektualnej stanowią własność współwykonawców (członków konsorcjum) od momentu ich powstania. Środki na realizację powierzonych zadań Wnioskodawca otrzymuje od NCBiR za pośrednictwem Lidera Konsorcjum. W przypadku niezrealizowania określonych zadań w ramach projektu będącego przedmiotem zapytania Wnioskodawca jest zobowiązany do zwrotu otrzymanego dofinansowania.

Okoliczności przedstawione we wniosku wskazują, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z umową, w ramach której następuje wykonanie przez Wnioskodawcę skonkretyzowanego świadczenia w postaci przeprowadzenia badań na zlecenie Lidera Konsorcjum, których rezultatem będzie otrzymanie leku na bazie , który posłuży do regeneracji narządów i tkanek. Środki finansowe otrzymane z Narodowego Centrum Badań i Rozwoju przekazywane za pośrednictwem Lidera Konsorcjum na realizację ww. zadań stanowią w istocie wynagrodzenie za świadczone przez Wnioskodawcę usługi, gdyż treść wniosku wskazuje, że środki te nie są przeznaczone na ogólną działalność Wnioskodawcy, lecz na określone działanie realizację konkretnych zadań w ramach projektu, powinny zatem być uznane za zapłatę (dotację, subwencję lub inną dopłatę o podobnym charakterze) otrzymaną od osoby trzeciej (NCBiR), mającą bezpośredni wpływ na cenę świadczonych usług. Potwierdzenie tego stanowi również fakt, że w przypadku niezrealizowania określonych zadań w ramach projektu będącego przedmiotem zapytania Wnioskodawca jest zobowiązany do zwrotu otrzymanego dofinansowania.

Zatem wykonane przez Wnioskodawcę w ramach projektu zadania należy uznać za odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Przy czym należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych nie przewidują zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT dla usług badawczych świadczonych przez Wnioskodawcę. Jak wskazał Wnioskodawca, towary lub usługi, które zostaną nabyte w związku z realizacją projektu będą służyć celom badawczym, a więc opodatkowanym stawką podstawową. Tym samym, z uwagi na związek wydatków poniesionych na realizację zadań w ramach przedmiotowego projektu z czynnościami opodatkowanymi, Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zapłaconego przy nabyciu tych towarów i usług.

Należy również wskazać, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług w ramach projektu, przysługuje Wnioskodawcy bez względu na fakt, że Wnioskodawca nie jest w stanie przewidzieć na tym etapie jaki będzie związek nabywanych towarów i usług ze sprzedażą w przyszłości (Wnioskodawca wynik projektu może ewentualnie używać do celów dydaktycznych, badawczych, klinicznych lub promocyjnych, które mogą nie podlegać opodatkowaniu, być zwolnione z podatku lub mogą być opodatkowane). Istotnym w niniejszej sprawie jest, że zostały one nabyte celem wykonywania czynności opodatkowanych (do celów badawczych).

Podsumowując, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja skierowana jest tylko do Wnioskodawcy i nie odnosi się do pozostałych partnerów projektu, bowiem każdą czynność, z którą mogą być związane skutki podatkowo-prawne należy rozstrzygać indywidualnie.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, interpretacja traci ważność w przypadku zmiany stanu prawnego lub w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa St. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach