Interpretacja indywidualna z dnia 06.05.2016, sygn. 1061-IPTPP3.4512.163.2016.2.BM, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Temat interpretacji

Prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 kwietnia 2016 r. (data wpływu 8 kwietnia 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 kwietnia 2016 r. (data wpływu 28 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwrotu lub odzyskania w jakikolwiek inny sposób podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji dotyczącej regulacji rzeki od ul. wzdłuż ul. do , z wyłączeniem 30 metrowego odcinka rzeki w rejonie ul. jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 kwietnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwrotu lub odzyskania w jakikolwiek inny sposób podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji dotyczącej regulacji rzeki od ul. wzdłuż ul. do Alei , z wyłączeniem 30 metrowego odcinka rzeki w rejonie ul. .

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 27 kwietnia 2016 r. (data wpływu 28 kwietnia 2016 r.) o przedstawienie własnego stanowiska.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest Miastem na prawach powiatu oraz jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług z tyt. umów cywilnoprawnych.

Miasto w 2016 roku będzie realizować projekt współfinansowany na zasadzie dotacji przez Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w , dotyczący regulacji rzeki od ul. wzdłuż ul. do Alei , z wyłączeniem 30 metrowego odcinka rzeki w rejonie ul. . Roboty budowlane będą obejmowały: rekonstrukcję murów oporowych wraz z wykonaniem żelbetowych konstrukcji odciążających, wykonanie nowego profilu dna rzeki z kamieni otoczaków na podbudowie z betonu chudego i podsypce kruszywa. W ciągu ul. zostanie wykonany nowy most w miejscu starego obiektu. W związku z rozbiórką starego obiektu należy zdemontować i ponownie ułożyć rurociągi gazowe, kable energetyczne i kanalizację teletechniczną. Wykonany zostanie również odcinek sieci kanalizacji deszczowej z rur o średnicy 300 mm, 200 mm, 160 mm o łącznej długości 400 mb. Na całej długości modernizowanego odcinka rzeki wykonana zostanie bariera ochronna.

Właścicielem działki nr 89/2 obręb . Miasta jest Skarb Państwa. Działka zajęta jest pod płynące wody powierzchniowe. Gospodarowanie działką wykonuje Marszałek Województwa na podstawie art. 11 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 18 lipca 2001 roku Prawo wodne (tekst jednolity Dz.U. z 2012r. poz.145 z póżn. zm.). Działka 90 stanowi pas drogowy ul. we własności Miasta a działka 91 to tereny rekreacyjno-wypoczynkowe stanowiące również własność Miasta .

Przedmiotowa inwestycja należy do zadań własnych Miasta o których mowa w art. 7 ust.1 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2015r., poz.1515).

Nabywane towary i usługi związane z realizacją przedmiotowej inwestycji są tego rodzaju, iż dają się wyodrębnić jako związane wyłącznie z realizacją zadań publicznych - a zatem zadań niepodlegających ustawie i jednocześnie niegenerujących możliwości powstania przychodu, jako dające się wyodrębnić wydatki te nie podlegają rozliczeniu jako tzw. wydatki mieszane.

Z tytułu rewitalizacji rzeki nie są i nie będą pobierane opłaty od mieszkańców i od zarządcy drogi.

Za wykonane roboty budowlane wykonawca będzie wystawiał Miastu faktury VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z przedstawionym powyżej przedsięwzięciem Miastu przysługiwać będzie uprawnienie do zwrotu bądź odzyskania w jakikolwiek inny sposób przewidziany w ustawie o podatku VAT podatku naliczonego, zapłaconego wykonawcom, którzy na podstawie zawartych umów wykonają prace związane z w/w inwestycją i wystawią w związku z tym Miastu faktury VAT zawierające ten podatek...

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku), wydatki związane z przedstawionym we wniosku przedsięwzięciem nie będą w całości lub w części wykorzystywane bezpośrednio lub pośrednio do czynności podlegających ustawie o podatku VAT.

W związku z powyższym Miastu nie będzie przysługiwało uprawnienie do zwrotu bądź odzyskania w jakikolwiek inny sposób przewidziany w ustawie o podatku VAT podatku naliczonego, zapłaconego wykonawcom, którzy na podstawie zawartych umów wykonają prace związane z ww. inwestycją i wystawią w związku z tym Miastu faktury VAT zawierające ten podatek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W świetle art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W świetle postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania Gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym). W szczególności zadania własne, w myśl art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym, obejmują sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Z opisu sprawy wynika, iż Miasto, będące zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, w 2016 roku będzie realizować projekt współfinansowany na zasadzie dotacji przez Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w , dotyczący regulacji rzeki od ul. wzdłuż ul. do Alei , z wyłączeniem 30 metrowego odcinka rzeki w rejonie ul. .

Przedmiotowa inwestycja należy do zadań własnych Miasta o których mowa w art. 7 ust.1 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2015r., poz.1515). Nabywane towary i usługi związane z realizacją przedmiotowej inwestycji są tego rodzaju, iż dają się wyodrębnić jako związane wyłącznie z realizacją zadań publicznych - a zatem zadań niepodlegających ustawie. Za wykonane roboty budowlane wykonawca będzie wystawiał Miastu faktury VAT.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W omawianej sprawie warunek uprawniający do odliczenia nie zostanie spełniony, gdyż towary i usługi związane z realizacją przedmiotowej inwestycji będą związane z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z wydatkami poniesionymi na realizację projektu. Tym samym Zainteresowanemu nie będzie przysługiwało z tego tytułu prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Mając na względzie obowiązujące przepisy oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do zwrotu bądź odzyskania w jakikolwiek inny sposób przewidziany w ustawie o podatku VAT podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji dotyczącej regulacji rzeki od ul. wzdłuż ul. do Alei , z wyłączeniem 30 metrowego odcinka rzeki w rejonie ul. , ponieważ towary i usługi związane z realizacją przedmiotowej inwestycji będą związane z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi