Interpretacja indywidualna z dnia 18.02.2016, sygn. IPPP2/4512-1126/15-4/AOg, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Temat interpretacji

Wnioskodawca nie będzie mógł skorzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony  przedstawione we wniosku z dnia 24 listopada 2015 r. (data wpływu 25 listopada 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 lutego 2016 r. (data wpływu 4 lutego 2016 r.), na wezwanie tut. Organu nr IPPP2/4512-1126/15-2/AOg z dnia 22 stycznia 2016 r. (data doręczenia 27 stycznia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• prawa do skorzystania ze zwolnienia z podatku VAT na mocy art. 113 ust. 1 ustawy o podatku i usług (pytanie nr 1),

• braku zakwalifikowania świadczonych przez Wnioskodawcę usług do kategorii usług doradczych w rozumieniu art. 113 ust. 13 pkt 2b) ustawy od podatku od towarów i usług (pytanie nr 4)

jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 listopada 2015 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 1 lutego 2016 r. (data wpływu 4 lutego 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• prawa do skorzystania ze zwolnienia z podatku VAT na mocy art. 113 ust. 1 ustawy o podatku i usług (pytanie nr 1),

• braku zakwalifikowania świadczonych przez Wnioskodawcę usług do kategorii usług doradczych w rozumieniu art. 113 ust. 13 pkt 2b) ustawy od podatku od towarów i usług (pytanie nr 4).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Od dnia 3 lutego 2013 r. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie prowadzenia ksiąg podatkowych. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest prowadzenie dla klientów podatkowej księgi przychodów i rozchodów, wyliczanie podatków, wypełnianie i przesyłanie do urzędów skarbowych deklaracji podatkowych klientów Wnioskodawcy, a także udzielanie klientom informacji o wysokości należnych podatków. Przeważająca działalność gospodarcza (kod PKD) to 69.20.Z: działalność rachunkowo księgowa; doradztwo podatkowe. Pomimo połączenia działalności rachunkowo-księgowej i doradztwa podatkowego w jednym PKD (69.20. Z.) Wnioskodawca faktycznie nie świadczy usług doradztwa podatkowego i nie ma uprawnień do świadczenia usług doradztwa. Jest w stanie jedynie udzielić informacji czysto technicznej swoim klientom, czy daną fakturę może zaksięgować do kosztów podatkowych, czy też nie, ale jest to związana z przedmiotem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej w ramach prowadzenia podatkowych ksiąg przychodów i rozchodów dla swoich klientów.

Od początku prowadzenia swojej działalności, czyli od dnia 3 lutego 2013 r. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT, ze względu na to, że faktycznie nie prowadzi usług doradztwa podatkowego (Wnioskodawca nie jest doradcą podatkowym i nie ma do tego stosownych uprawnień). Wnioskodawca chciałby skorzystać ze zwolnienia z podatku VAT na mocy art. 113 ust 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U Nr 54, poz. 525 z późn. zm) w prowadzonej działalności Wnioskodawca nie osiąga wartości sprzedaży powyżej 150.000 zł rocznie.

W uzupełnieniu z dnia 1 lutego 2016 r. Wnioskodawca wskazał, że:

1. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej udziela swoim klientom wyjaśnień dotyczących kwoty należnych podatków, terminu płatności danego podatku, właściwego numeru konta do wpłaty należności podatkowych, a także udziela wyjaśnień w zakresie, czy dany wydatek może być kosztem uzyskania przychodu, czy też nie. Wnioskodawca informuje również o konsekwencjach z kodeksu karnoskarbowego przy niezastosowaniu się do prawa podatkowego.
2. Klienci udzielają Wnioskodawcy pełnomocnictwa do reprezentowania ich we wszelkich sprawach przed urzędem skarbowym. Do tej pory Wnioskodawca nie reprezentował ich przed urzędem, poza wysyłką deklaracji klientów drogą elektroniczną na podstawie deklaracji UPL-1.
3. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług od dnia 7 lutego 2013 r.
4. Podatek VAT Wnioskodawca rozlicza kwartalnie od dnia 7 lutego 2013 r., czyli począwszy od pierwszego kwartału 2013 r.
5. W 2015 r. Wnioskodawca nie przekroczył kwoty obrotu 150.000 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia z podatku VAT, na mocy art. 113 ustawy o podatku i usług...
2. Jeżeli tak, to czy zgłoszenia aktualizującego VAT-R Wnioskodawca może dokonać w trakcie trwania kwartału (podatek VAT Wnioskodawca rozlicza kwartalnie)...
3. W jakiej sytuacji Wnioskodawca musiałby dokonać ponownego zgłoszenia do podatku VAT jako podatnik VAT czynny...
4. Czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi mieszczą się w zakresie doradztwa podatkowego, wskazanego w art. 113 ust. 13 pkt 2b) ustawy od podatku od towarów i usług (pytanie sformułowane ostatecznie w piśmie z dnia 1 lutego 2016 r.)...

Zdaniem Wnioskodawcy,

1. Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia w podatku VAT, ponieważ nie prowadzi działalności w zakresie świadczenia usług doradztwa podatkowego.
2. Tak, można dokonać takiego zgłoszenia, także trakcie trwania kwartału.
3. Ponownego zgłoszenia należałoby dokonać w przypadku przekroczenia wartości sprzedaży w danym roku podatkowym w kwocie 150.000 zł
4. Faktyczne usługi doradztwa podatkowego są świadczone przez doradców podatkowych, a nie księgowych prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów.

W uzupełnieniu z dnia 1 lutego 2016 r. Wnioskodawca wskazał ponadto, że świadczone przez niego usługi nie mieszczą się w pojęciu doradztwo wskazanym w art. 113 ust. 13 pkt 2 b) ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego w zakresie pytań nr 1 oraz nr 4 jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zwalnia się również od podatku od towarów i usług sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 ustawy o VAT, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w art. 113 ust. 1 (art. 113 ust. 9 ustawy).

Przez sprzedaż - zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z kolei przepis art. 113 ust. 2 ustawy stanowi, że do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
   1. transakcji związanych z nieruchomościami,
   2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
   3. usług ubezpieczeniowych,
   - jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Na podstawie art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności.

Z art. 113 ust. 5 ustawy wynika natomiast, że jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Stosownie do art. 113 ust. 11 cyt. ustawy podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9 nie stosuje się do podatników świadczących usługi:

1. prawnicze,
2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
3. jubilerskie.

Z uwagi na powyższe przepisy należy wskazać, że usługi m.in. w zakresie doradztwa (poza pewnymi wyjątkami) oraz usługi prawnicze nie mogą korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT.

Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. Termin doradztwo obejmuje szereg usług doradczych m. in. podatkowych, prawnych, finansowych, technicznych, inżynierskich i innych. Zgodnie z Małym Słownikiem Języka Polskiego PWN, Warszawa 1994 doradzać znaczy udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Tak więc doradztwo jest udzieleniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin usługi w zakresie doradztwa należy rozumieć szeroko.

Jednym z rodzajów doradztwa jest doradztwo podatkowe.

Ponadto zaznaczyć należy, że doradztwo podatkowe i związany z tym zawód doradcy podatkowego jest materią regulowaną ustawowo - ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (Dz.U. z 2011 r. Nr 41, poz. 213 z późn. zm.). Dla celów określenia czynności, jakie może wykonywać doradca podatkowy został określony ustawowo zakres czynności uznawanych za czynności doradztwa podatkowego. Czynności doradztwa podatkowego - zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy obejmują:

1. udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami;
2. prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg rachunkowych, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie;
3. sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie;
4. reprezentowanie podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach wymienionych w pkt 1.

Stosownie do art. 2 ust. 1a ustawy o doradztwie podatkowym, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do czynności wykonywanych na rzecz osób trzecich odpowiedzialnych za zaległości podatkowe oraz następców prawnych podatników, płatników lub inkasentów w rozumieniu przepisów Ordynacji podatkowej.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ww. ustawy, zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 4, zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ww. ustawy, podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1, są:

• osoby fizyczne wpisane na listę doradców podatkowych;

• adwokaci i radcowie prawni;

• biegli rewidenci.

Ustawa o VAT przywołując pojęcie usług w zakresie doradztwa (zakres tego pojęcia obejmuje również doradztwo podatkowe), nie odwołuje się jednak wprost do innych aktów prawnych, w tym do ustawy o doradztwie podatkowym, zatem do celów stosowania przepisu art. 113 ust. 13 pkt 2b) ustawy o VAT definicją czynności doradztwa podatkowego, stworzoną na potrzeby uregulowania zawodu doradcy podatkowego, można posiłkować się jedynie pomocniczo - decydujące znaczenie ma więc w omawianym zakresie wykładnia językowa.

Z uwagi na wykładnię językową terminu doradztwo oraz potoczne rozumienie tego terminu, jak również treść art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o doradztwie podatkowym, należy zauważyć, że doradztwo podatkowe obejmuje czynności polegające na udzieleniu porad z zakresu podatków czy też wskazaniu sposobu postępowania w sprawie związanej z podatkami, w tym również na opracowaniu pewnej koncepcji czy strategii, którą podmiot np. podatnik może wykorzystać w prowadzonej przez siebie działalności np. do podjęcia lub zaniechania konkretnego działania. Tym samym z katalogu czynności uznawanych za doradztwo podatkowe w rozumieniu ustawy o doradztwie podatkowym, do celów stosowania przepisu art. 113 ust. 13 pkt 2b) ustawy o VAT, za czynności o charakterze doradczym powinny zostać uznane tylko czynności polegające na udzielaniu takim podmiotom jak: podatnicy, płatnicy i inkasenci, osoby trzecie odpowiedzialne za zaległości podatkowe oraz następcy prawni podatników, płatników lub inkasentów, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami. Powyższe znajduje również potwierdzenie w uzasadnieniu wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 22 maja 2007 r., sygn. K 42/05.

Natomiast czynności polegające na prowadzeniu ksiąg i ewidencji podatkowych ze swej istoty bliskie są działalności zawodowej osób uprawnionych do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych, czyli czynności księgowe, a czynności polegające na sporządzaniu deklaracji i zeznań podatkowych mają w znacznej mierze charakter techniczny, a nie prawny, choćby z tego względu, że sporządzane są na podstawie innych dokumentów, w szczególności ksiąg rachunkowych. Tym samym czynności te nie stanowią doradztwa, o którym mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2b) ustawy o VAT, niezależnie od tego, że zostały uznane za czynności doradztwa podatkowego w rozumieniu ustawy o doradztwie podatkowym (art. 2 ust. 1 pkt 2 i 3 tej ustawy).

Powyższą wykładnię potwierdza również systematyka ustawy o VAT, zgodnie z którą prawodawca rozróżnia usługi doradcze od księgowych (art. 281 pkt 3 ustawy).

Jak wynika z powyższych okoliczności, czynności wymienione w art. 2 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o doradztwie podatkowym nie sposób uznać za pomoc, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, polegającą na udzielaniu porad, opinii i wyjaśnień z zakresu obowiązków podatkowych i tym samym nie stanowią doradztwa, o którym mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2b) ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto zauważyć należy, że zwolnienie na podstawie art. 113 ustawy nie ma zastosowania do czynności reprezentowania podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach m.in. podatkowych i celnych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy o doradztwie podatkowym, mających z reguły charakter usług prawniczych.

Z opisu sprawy wynika, że od dnia 3 lutego 2013 r. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie prowadzenia ksiąg podatkowych. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest prowadzenie dla klientów podatkowej księgi przychodów i rozchodów, wyliczanie podatków, wypełnianie i przesyłanie do urzędów skarbowych deklaracji podatkowych klientów Wnioskodawcy, a także udzielanie klientom informacji o wysokości należnych podatków. Przeważająca działalność gospodarcza (kod PKD) to 69.20.Z: działalność rachunkowo księgowa; doradztwo podatkowe. Pomimo połączenia działalności rachunkowo-księgowej i doradztwa podatkowego w jednym PKD (69.20. Z.) Wnioskodawca faktycznie nie świadczy usług doradztwa podatkowego i nie ma uprawnień do świadczenia usług doradztwa, Jest w stanie jedynie udzielić informacji czysto technicznej swoim klientom, czy daną fakturę może zaksięgować do kosztów podatkowych, czy też nie, ale jest to związana z przedmiotem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej w ramach prowadzenia podatkowych ksiąg przychodów i rozchodów dla swoich klientów.

Od początku prowadzenia swojej działalności, czyli od dnia 3 lutego 2013 r. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT, ze względu na to, że faktycznie nie prowadzi usług doradztwa podatkowego (Wnioskodawca nie jest doradcą podatkowym i nie ma do tego stosownych uprawnień). Wnioskodawca chciałby skorzystać ze zwolnienia z podatku VAT na mocy art. 113 ust 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej udziela swoim klientom wyjaśnień dotyczących kwoty należnych podatków, terminu płatności danego podatku, właściwego numeru konta do wpłaty należności podatkowych, a także udziela wyjaśnień w zakresie, czy dany wydatek może być kosztem uzyskania przychodu, czy też nie. Wnioskodawca wskazał jednak, że informuje również o konsekwencjach z kodeksu karnoskarbowego przy niezastosowaniu się do prawa podatkowego.

Klienci udzielają Wnioskodawcy pełnomocnictwa do reprezentowania ich we wszelkich sprawach przed urzędem skarbowym. Do tej pory Wnioskodawca nie reprezentował ich przed urzędem, poza wysyłką deklaracji klientów drogą elektroniczną na podstawie deklaracji UPL-1.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług od dnia 7 lutego 2013 r.

Podatek VAT Wnioskodawca rozlicza kwartalnie od dnia 7 lutego 2013 r., czyli począwszy od pierwszego kwartału 2013 r. W 2015 r. Wnioskodawca nie przekroczył kwoty obrotu 150.000 zł.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą następujących kwestii:

1. prawa do skorzystania ze zwolnienia z podatku VAT na mocy art. 113 ustawy o podatku i usług,
2. możliwości dokonania zgłoszenia aktualizującego VAT-R w trakcie trwania kwartału,
3. obowiązku ponownego zgłoszenia do podatku VAT jako podatnik VAT czynny,
4. czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi mieszczą się w zakresie doradztwa podatkowego, wskazanego w art. 113 ust. 13 pkt 2b) ustawy od podatku od towarów i usług.

W złożonym przez siebie wniosku Wnioskodawca oświadczył, że nie posiada uprawnień do świadczenia usług doradztwa, ani nie wykonuje czynności w tym w zakresie. Jednakże przeczy temu przedstawiony we wniosku opis wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności. Wnioskodawca w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu wyraźnie wskazał, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej udziela swoim klientom wyjaśnień dotyczących kwoty należnych podatków, terminu płatności danego podatku, właściwego numeru konta do wpłaty należności podatkowych, a także udziela wyjaśnień w zakresie, czy dany wydatek może być kosztem uzyskania przychodu, czy też nie. Wskazuje więc podatnikom korzystny dla nich sposób postępowania. Wnioskodawca informuje również o konsekwencjach z kodeksu karnoskarbowego przy niezastosowaniu się do prawa podatkowego. Ponadto Wnioskodawca ma możliwość reprezentowania podatników przed urzędem skarbowym i pomimo, że do tej pory nie występował w charakterze pełnomocnika, to sam fakt, że otrzymuje takie umocowanie świadczy o tym, że przewiduje takie działania, ma do nich uprawnienia i mieszczą się one w przedmiocie jego działalności. W konsekwencji należy stwierdzić, że działalność Wnioskodawcy obejmuje nie tylko usługi o charakterze technicznym, czy biurowo-księgowym, ale także czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1 i 4 o doradztwie podatkowym, a to powoduje, że ww. czynności niewątpliwie wypełniają znamiona usług o charakterze doradczym.

Zatem z uwagi na zdarzenie przyszłe i w odniesieniu do obowiązujących przepisów prawa stwierdzić należy, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi mieszczą się w zakresie usług doradztwa podatkowego, wymienionych w art. 113 ust. 13 pkt 2b) ustawy od podatku od towarów i usług, co powoduje, że Wnioskodawca, wbrew zaprezentowanemu stanowisku, nie będzie mógł skorzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy. Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 oraz nr 4 jest nieprawidłowe.

Tut. Organ zauważa, że w związku z uznaniem stanowiska za nieprawidłowe w zakresie pytania nr 1 odpowiedź na pytania nr 2 i nr 3 stała się bezprzedmiotowa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie