Dot. prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z wydatkami poniesionymi na zakup towarów i usług związanych z organ... - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 15.04.2015, sygn. IPPP1/4512-76/15-2/BS, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Temat interpretacji

Dot. prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z wydatkami poniesionymi na zakup towarów i usług związanych z organizacją konferencji.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony  przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2015 r. (data wpływu 30 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z wydatkami poniesionymi na zakup towarów i usług związanych z organizacją konferencji jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 stycznia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z wydatkami poniesionymi na zakup towarów i usług związanych z organizacją konferencji.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca świadczy usługi organizacji konferencji lub szkoleń (jednej lub kilku w ramach jednej umowy o świadczenie usług). Sprzedawane usługi są opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

W celu prawidłowego wywiązania się z umowy Wnioskodawca na pewno nabywa usługi noclegowe, wyżywienia, cateringu i wynajmu sal konferencyjnych od jednego podatnika VAT.

Na cateringi składają się tak zwane przerwy kawowe, zimne bufety, grille (nie wszystkie przy każdej konferencji).

Na wynajem sali konferencyjnej składają się także usługi wynajmu rzutnika, ekranu, flipchartu, nagłośnienia (nie wszystkie przy każdej konferencji).

Zdarza się, że Wnioskodawca otrzymuje promocyjne oferty na usługi wynajmu sali konferencyjnej.

Zdarza się, że usługi wyżywienia w zakresie śniadania są skalkulowane razem z usługą noclegową.

Czasami Wnioskodawca od tego samego podatnika lub od innego podatnika nabywa inne usługi niezbędne do zorganizowania konferencji lub ją uatrakcyjniające, takie jak usługi szkoleniowe, usługi służące poprawie kondycji fizycznej, usługi związane z kulturą i rozrywką.

Zdarza się, że w przypadku nabycia od tego samego podatnika usługi takie są wkalkulowane w usługi pobytu (np. korzystanie z sauny, wypożyczanie rowerów, place sportowe) lub Wnioskodawca otrzymuje promocyjne oferty.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca ma prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z wydatkami poniesionymi na zakup towarów i usług związanych z organizacją konferencji...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zasadniczo każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być uznawane za odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Jeżeli zatem dwa lub więcej niż dwa świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter; to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie do celów stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do świadczenia zasadniczego, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem w skutecznym wykorzystaniu świadczenia zasadniczego. Ważne jest, czy świadczenia są ze sobą ściśle powiązane w taki sposób, że samodzielnie nie przynoszą wymaganej praktycznej korzyści z punktu widzenia przeciętnego konsumenta. Nie ma znaczenia subiektywny punkt widzenia dostawcy lub odbiorcy świadczenia. Istnienie jednego świadczenia złożonego nie jest wykluczone z tego powodu, że do poszczególnych elementów wykazane są odrębnie ceny. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Reasumując, Wnioskodawca ma prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z wydatkami poniesionymi na zakup towarów i usług związanych z organizacją konferencji, nawet jeśli część tych opłat pokrywa koszty zapewnienia przez organizatora usług noclegowych i gastronomicznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Ponadto, art. 8 ust. 1 ustawy określa, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

W myśl art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b) ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika: usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, w związku z nabyciem których podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, jak również w przypadkach wymienionych w art. 88 ustawy, a zatem także w przypadku nabycia przez podatnika: usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi organizacji konferencji lub szkoleń. Sprzedawane usługi są opodatkowane podatkiem od towarów i usług. W celu prawidłowego wywiązania się z umowy Wnioskodawca nabywa usługi noclegowe, wyżywienia, cateringu i wynajmu sal konferencyjnych od jednego podatnika VAT.

Na cateringi składają się tak zwane przerwy kawowe, zimne bufety, grille (nie wszystkie przy każdej konferencji).

Na wynajem sali konferencyjnej składają się także usługi wynajmu rzutnika, ekranu, flipchartu, nagłośnienia (nie wszystkie przy każdej konferencji).

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi, czy Wnioskodawca ma prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z wydatkami poniesionymi na zakup towarów i usług związanych z organizacją konferencji, w tym opłat dotyczących usług noclegowych i gastronomicznych.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie usługa kompleksowa rozumiana jako wykonanie funkcjonalnie powiązanych świadczeń przez jednego usługodawcę nie powinno być mylone z rozgraniczeniem na usługi zasadnicze i pomocnicze. Wykonanie usługi kompleksowej absolutnie nie jest identyfikowane z zastosowaniem jednej stawki podatku od towarów i usług. Każda z kategorii usług może mieć charakter kompleksowy i być świadczona przez jednego wykonawcę. Z punktu widzenia zastosowania właściwej stawki VAT może mieć jedynie znaczenie podział na usługi zasadnicze i pomocnicze, a nie charakter kompleksowej usługi. Usługa zasadnicza i pomocnicza opodatkowana jest tą samą stawką. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie.

Należy zaznaczyć, że strony w umowach cywilnoprawnych określają co jest przedmiotem sprzedaży. Jeżeli przedmiotem sprzedaży jest usługa kompleksowej organizacji konferencji (szkoleń, spotkań), wówczas nie można z niej wyłączyć poszczególnych elementów kosztów do odrębnej sprzedaży, ponieważ obrotem podatnika jest uzgodniona kwota za wykonanie określonej usługi, bez względu na jej poszczególne elementy. Wyliczenie, co się składa na wykonaną usługę ma istotne znaczenie informacyjne przy ustalaniu ceny, jednak nie może uzasadniać odrębnego kwalifikowania poszczególnych elementów zawartych w tym wyliczeniu (dla celów podatkowych).

W orzeczeniu wydanym w sprawie C-349/96 (Card Protection Plan Ltd) TS UE, odnosząc się do art. 2(1) VI Dyrektywy, uznał, że z przepisu tego wynika, po pierwsze, że każde świadczenie usług powinno być, co do zasady, traktowane jako świadczenie odrębne i niezależne, po drugie zaś, że świadczenie składające się z jednolitej usługi (z ekonomicznego punktu widzenia) nie powinno być w sztuczny sposób dzielone, gdyż to mogłoby spowodować naruszenie całego systemu opodatkowania. Ponadto, Trybunał podkreślił, że: świadczenie jednolitej usługi ma miejsce w szczególności w przypadkach, gdy jeden lub więcej elementów może być uznany za tworzący świadczenie (usługę) główne podczas, gdy jeden lub więcej elementów mogą być uznane za świadczenia (usługi) dodatkowe, do których stosuje się te same konsekwencje podatkowe, jak w przypadku świadczenia (usługi) głównego. Usługa musi być uznana za dodatkową w stosunku do usługi głównej, jeżeli nie stanowi dla nabywcy celu samego w sobie, ale środek lepszego wykorzystania dostarczonej usługi głównej.

Jednym z istotniejszych orzeczeń przytaczanych przez szereg komentatorów, jak i sam TS UE w późniejszych orzeczeniach, w którym jest sprawa z 27 października 2005 r. C-41/04 (Levob Verzekeringen). W wyroku tym TS UE zawarł kilka cennych uwag pozwalających na zidentyfikowanie usług złożonych.

By określić, czy mamy do czynienia z tzw. usługą kompleksową należy wg TS UE w pierwszej kolejności poszukiwać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej czynności celem określenia, czy podatnik dostarcza konsumentowi, rozumianemu jako przeciętny konsument, kilka odrębnych świadczeń głównych, czy też jedno świadczenie (por. przez analogię ww. wyrok w sprawie CPP, pkt 29).(pkt 20 orzeczenia Levob).

W konsekwencji, w świetle omawianego wyroku TS UE należy przyjąć, że nie ma charakteru kompleksowego taki zestaw świadczeń, których połączenie miałoby charakter działania sztucznego. W tym kontekście, za świadczenia odrębne należy więc uznać świadczenia wykonywane przez jednego świadczącego na rzecz jednego nabywcy, które nawet jeżeli są w pewien sposób powiązane, mogą być traktowane rozłącznie, a traktowanie to nie wpłynie na charakter żadnego z nich ani też nie sprawi, że wartość świadczeń z punktu widzenia nabywcy będzie inna, niż gdyby świadczenia te były uznane za świadczenie złożone.

Jak już wcześniej wskazano, zasadniczo każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być uznawane za odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Jeżeli zatem dwa lub więcej niż dwa świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie do celów stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Na podstawie przywołanych uregulowań i dokonanej analizy, w okolicznościach przedstawionych we wniosku, stwierdzić należy, że Wnioskodawca nie nabywa usługi która obiektywnie tworzy w aspekcie gospodarczym - jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter. Wnioskodawca jak sam wskazał w opisie stanu faktycznego nabywa różnego rodzaju usługi: noclegowe, wyżywienia, cateringu i wynajmu sal konferencyjnych, tj. odrębne świadczenia od jednego podatnika VAT w celu zorganizowania konferencji dla kontrahenta. Okoliczności stanu faktycznego nie wskazują, że Wnioskodawca nabywa kompleksową usługę organizacji konferencji, którą następnie odsprzedaje kontrahentowi. Okoliczności te wskazują natomiast jednoznacznie, że celem zakupu przez Wnioskodawcę są poszczególne usługi, które posłużą Wnioskodawcy do wywiązania się ze zobowiązania wobec kontrahenta w postaci wyświadczenia usługi polegającej na zorganizowaniu konferencji. Oznacza to, że w sytuacji nabycia nawet od jednego podatnika VAT przez Wnioskodawcę ww. zestawu świadczeń nie ma on charakteru kompleksowego. Nie można wyodrębnić usług zasadniczych i pomocniczych. Zakres nabywanych świadczeń jest różny - jak wskazuje Wnioskodawca - czasami od tego samego podatnika lub od innego podatnika nabywa inne usługi niezbędne do zorganizowania konferencji lub ją uatrakcyjniające.

Innymi słowy to kontrahent Wnioskodawcy może być ewentualnie zainteresowany zakupem jednego kompleksowego świadczenia w postaci organizacji konferencji, natomiast okoliczności stanu faktycznego wskazują, że celem Wnioskodawcy jest zakup poszczególnych, odrębnych świadczeń, które posłużą Wnioskodawcy do wykonania usługi zorganizowania konferencji.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy stwierdzić należy, że Wnioskodawcy, co do zasady, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z wydatkami poniesionymi na zakup towarów i usług związanych z organizacją konferencji z uwagi na ich związek z czynnościami opodatkowanymi. Jednakże, co należy podkreślić, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu zakupionych usług hotelowych i gastronomicznych, ponieważ usługi te zostały wymienione w art. 88 ustawy, który zawiera przypadki kiedy to podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy oceniane jako całość uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 295 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie