Interpretacja indywidualna z dnia 03.12.2013, sygn. ITPP2/443-1013/13/AJ, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Temat interpretacji

Czy przy sprzedaży w drodze licytacji w postępowaniu egzekucyjnym zajętej nieruchomości, komornik sądowy jako płatnik podatku od towarów i usług będzie zobowiązany do naliczenia i odprowadzenia do Urzędu Skarbowego podatku od towarowi usług?
W przypadku odpowiedzi twierdzącej - w jakiej wysokości naliczyć podatek?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 18 września 2013 r. (data wpływu 23 września 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku naliczenia podatku z tytułu dostawy w trybie egzekucji komorniczej nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym i budynkiem gospodarczym z garażem - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 września 2013 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku naliczenia podatku z tytułu dostawy w trybie egzekucji komorniczej nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym i budynkiem gospodarczym z garażem.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W toku postępowania egzekucyjnego, jako komornik dokonał Pan pismem z dnia 6 września 2012 r. zajęcia nieruchomości położonej w mieście M., dla której Sąd Rejonowy w M. prowadzi księgę wieczystą. Nieruchomość stanowi ustawową wspólność majątkową dłużników, zamieszkałych w mieście G. W toku podjętych czynności dłużnik złożył oświadczenie, że nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług i nie prowadzi działalności gospodarczej od 2004 r. Ponadto oświadczył, że nie pracuje, nie prowadzi działalności gospodarczej, nie pobiera świadczeń, utrzymuje się z pomocy rodziny. Według oświadczenia dłużnika, przedmiotowa nieruchomość nie jest zamieszkana, ani eksploatowana, a przy jej sprzedaży nie powstaje obowiązek zwrotu podatku od towarów i usług do urzędu skarbowego. Dłużniczka oświadczyła, że nie pracuje zawodowo, jest na utrzymaniu córki, przy sprzedaży nieruchomości nie powstaje obowiązek zwrotu podatku od towarów i usług do urzędu skarbowego. Ponadto oświadczyła, że przedmiotowa nieruchomość nie jest zamieszkana i nie jest użytkowana od około dziesięciu lat. Dłużnicy oświadczyli ponadto, że nie pobierają żadnych świadczeń. Urząd Skarbowy w M. w piśmie z dnia 28 listopada 2012 r., wskazał, że dłużnicy nie występują w bazie oraz, że nie posiada informacji dotyczącej tego, czy odliczyli podatek od towarów i usług przy nabyciu przedmiotowej nieruchomości. Naczelnik Urzędu Skarbowego w G. poinformował w złożonym oświadczeniu, że dłużnik w okresie od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia 13 października 2005 r. figurował w bazie urzędu jako podatnik podatku od towarów i usług. Nie ma informacji o nabyciu i sprzedaży przedmiotowej nieruchomości. W odniesieniu do dłużniczki Naczelnik Urzędu Skarbowego w G. oświadczył, że nie figuruje i nie figurowała jako podatnik.

Nieruchomość, która jest przedmiotem postępowania egzekucyjnego, oznaczona jest geodezyjnie i stanowi dwie działki o numerach 1241 i 1385, o łącznej pow. 0,0796 ha. Grunt jest zabudowany budynkiem mieszkalnym i budynkiem gospodarczym z garażem. Droga dojazdowa do nieruchomości jest utwardzona. Opisywana nieruchomości wyposażona jest w następujące media: wodociąg miejski, kanalizacja, energia elektryczna. Budynek mieszkalny i gospodarczy zostały wzniesione w latach 70-tych, a przebudowa budynku mieszkalnego jest nieukończona. Budynek mieszkalny jest budynkiem wolnostojącym, jednorodzinnym, piętrowym z poddaszem użytkowym. Wzniesiony został systemem gospodarczym. Jest murowany z żelbetonowymi stropami i drewnianym stropodachem bez ocieplenia i wykończenia. Niska ciepłochronność ścian, schody żelbetowe zarówno do piwnicy jak i na piętro. Stolarka otworowa drewniana, zużyta, a okna częściowo wymienione na nowe. W ścianie szczytowej na piętrze osadzone duże okna, na poddaszu brak stolarki okiennej. Centralne ogrzewanie częściowo zdemontowane, a w wielu pomieszczeniach brak nowej instalacji. Instalacja elektryczna niekompletna, podobnie jak wodno-kanalizacyjna. Nieruchomość bez dozoru, powierzchnia zabudowy 157 m&², natomiast powierzchnia obliczeniowa 261,50 m&².

Budynek gospodarczy to budynek parterowy, murowany, mocno zaniedbany, spękany, wejście w złym stanie. Obiekt niepasujący do typu budynku mieszkalnego, może jedynie służyć jako magazyn do czasu ukończenia przebudowy budynku mieszkalnego. Posesja jest ogrodzona, a otoczenie budynków nieurządzone i zaniedbane.

Zgodnie z odpowiedzią ZUS dłużniczka nie figuruje w posiadanych zbiorach, a dłużnik zgłoszony jest do ubezpieczenia przez Powiatowy Urząd Pracy, jako osoba bezrobotna niepobierająca zasiłku dla bezrobotnych. W ewidencji Urzędu Skarbowego w G. brak jest danych na temat działalności gospodarczej dłużników i ich miejsca zatrudnienia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

• Czy przy sprzedaży w drodze licytacji w postępowaniu egzekucyjnym zajętej nieruchomości, komornik sądowy jako płatnik podatku od towarów i usług będzie zobowiązany do naliczenia i odprowadzenia do Urzędu Skarbowego podatku od towarowi usług...
• W przypadku odpowiedzi twierdzącej - w jakiej wysokości naliczyć podatek...

Zdaniem Wnioskodawcy, przy sprzedaży przedmiotowej nieruchomości w drodze licytacji w postępowaniu egzekucyjnym nie powstaje obowiązek naliczenia i odprowadzenia do Urzędu Skarbowego podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl regulacji zawartej w art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 ze zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Zgodnie art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. ustawy Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 7 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle powyższych przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług, jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z treści wniosku wynika, że prowadzi Pan wobec dłużników postępowanie egzekucyjne, którego przedmiotem jest grunt zabudowany budynkiem mieszkalnym oraz budynkiem gospodarczym z garażem. Budynki zostały wybudowane w latach 70-tych Przebudowa budynku mieszkalnego nie została zakończona. Budynek gospodarczy jest mocno zaniedbany. Dłużnicy nie pracują, utrzymują się z pomocy rodziny. Dłużnik prowadził działalność gospodarczą w okresie od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia 13 października 2005 r. Nieruchomość stanowi ustawową wspólność majątkową małżeńską dłużników.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści powołanych przepisów prawa pozwala na stwierdzenie, że okoliczności przedmiotowej sprawy nie wskazują, by zbycie przedmiotowej nieruchomości planowane przez Pana w trybie licytacji publicznej podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Z treści wniosku nie wynika, by dłużnicy wykorzystywali ją w działalności gospodarczej. Powyższe potwierdzają informacje uzyskane przez Pana z dwóch urzędów skarbowych, z których wynika, że nie posiadają one danych o nabyciu i sprzedaży nieruchomości, o której mowa we wniosku oraz nie posiadają informacji dotyczących tego, czy podatek od towarów i usług został odliczony. W takim przypadku stanowi ona majątek prywatny, a jej sprzedaż należy uznać za korzystanie z przysługującego dłużnikom prawa do rozporządzania tym majątkiem. Dłużnicy nie wystąpią w charakterze podatników, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, gdyż czynność ta nie będzie stanowiła działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy. Skoro planowana dostawa nie będzie podlegała opodatkowaniu, nie będzie Pan, jako komornik, zobowiązany do naliczenia i odprowadzenia podatku do właściwego urzędu skarbowego.

Powyższe oznacza, że rozstrzygnięcie kwestii stawki podatku obowiązującej dla tej dostawy, stało się bezprzedmiotowe.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Końcowo informuje się, że analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy, bowiem wyczerpujący opis stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie z załączonych do niego dokumentów, w związku z czym nie były one przedmiotem merytorycznej analizy, a niniejszą interpretację wydano wyłącznie w oparciu o stan faktyczny przedstawiony we wniosku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy