Interpretacja indywidualna z dnia 24.11.2011, sygn. ITPP2/443-1161/11/AW, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Temat interpretacji

Stawka podatku mającej zastosowanie do transakcji dostawy nieruchomości zabudowanej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 sierpnia 2011 r. (data wpływu 19 sierpnia 2011 r.), uzupełnionym w dniach 7 i 22 listopada 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku mającej zastosowanie do transakcji dostawy nieruchomości zabudowanej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 sierpnia 2011 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 7 i 22 listopada 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku mającej zastosowanie do transakcji dostawy nieruchomości zabudowanej.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniach, zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W 2007 r., po przeprowadzeniu procedury egzekucyjnej prowadzonej przez komornika sądowego, sąd wydał postanowienie o przysądzeniu na rzecz Spółki prawa własności nieruchomości zabudowanej. Ww. postanowienie uprawomocniło się dnia 22 lipca 2008 r. Nabycie nieruchomości nie zostało udokumentowane fakturą VAT. W skład nieruchomości wchodzą działki nr 80/9, 81/2, 85/1, 86/3 o łącznej powierzchni gruntu 11.317 m², hala magazynowa, budynek biurowy, utwardzenie terenu płyty betonowe i utwardzenie asfalt. Działki przylegają do siebie tworząc zwarty kompleks. Teren wokół budynku jest zagospodarowany, wykonane są place i parkingi o nawierzchni utwardzonej w 70% asfaltem i w 30% płytami betonowymi. Zagospodarowanie terenu (utwardzenie placów i parkingów) Spółka kwalifikuje jako budowle w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 118 ze zm.). Hala magazynowa i budynek biurowy stanowią zwartą zabudowę.

W momencie nabycia przez Spółkę nieruchomość stanowiła przedmiot zawartej na czas nieokreślony umowy najmu pomiędzy dotychczasowym jej użytkownikiem - spółką akcyjną a poszczególnymi najemcami. W konsekwencji najemcy, mimo nabycia prawa własności nieruchomości przez Spółkę, płacili czynsze wynikające z umów najmu na rzecz ww. spółki akcyjnej. Przedmiotem najmu była cała nieruchomość, lecz dzierżawcami poszczególnych pomieszczeń magazynowych byli różni najemcy, którzy korzystali również z otaczających budynek placów, wykorzystując je na dojazd i postoje. Okresowo zdarzały się i nadal zdarzają przypadki, że niektóre pomieszczenia pozostawały niewykorzystane ze względu na ruch dzierżawców (jedni odchodzą, drudzy przychodzą), niemniej jednak w budynku nie ma pomieszczeń, które nigdy nie były użytkowane.

W wyniku toczącego się z powództwa Spółki postępowania przed sądem rejonowym o eksmisję przeciwko kilku najemcom, sąd nakazał opuszczenie, opróżnienie i wydanie zajmowanych pomieszczeń nieruchomości Spółce. Na skutek apelacji wniesionych przez pozwanych, mocą wyroku sądu okręgowego, wyrok sądu pierwszej instancji został utrzymany w mocy. Najemcy, z którymi Spółka wygrała proces o eksmisję, zgodzili się na płacenie czynszu dzierżawnego od dnia 1 kwietnia 2010 r. i tak zostali obciążeni. Spółka nadal wydzierżawia część magazynu różnym podmiotom, pobierając za to czynsze dzierżawne. Innej działalności poza wydzierżawianiem pomieszczeń podmiotom w przedmiotowej nieruchomości nie prowadzi.

Budynek był wybudowany w latach 1982-1985 i w czasie jego istnienia korzystano ze wszystkich jego części. Wydatki poniesione na ulepszenie w poszczególnych obiektach nie przekroczyły 30% ich wartości początkowej. Spółka zamierza sprzedać nieruchomość i ma wątpliwość, czy w świetle wyżej opisanych faktów wystąpi podatek od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przy sprzedaży nieruchomości (przeniesieniu prawa własności) w całości, nabytej w sposób opisany we wniosku, wystąpi należny podatek od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, przy sprzedaży (przeniesieniu prawa własności) całej nieruchomości nabytej w sposób opisany we wniosku - na podstawie art. 43 ust. 1 ppkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług - nie wystąpi należny podatek od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami - w świetle art. 2 pkt 6 ww. ustawy są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Art. 7 ust. 1 ustawy określa, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

I tak, w świetle zapisów art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 ustawy, zgodnie z którym, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Żeby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli lub ich części) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekroczą 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę, najem. Zarówno sprzedaż, jak i dzierżawa są bowiem czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

W ust. 10 cyt. artykułu podano, że podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Zgodnie z ust. 11 tego artykułu, oświadczenie, o którym w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.

Powyższe przepisy wskazują, że ustawodawca - na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy - daje podatnikom możliwość zrezygnowania z przysługującego zwolnienia od podatku dostaw, spełniających warunki określone w ust. 1 pkt 10 tego artykułu i opodatkowania tych transakcji na zasadach ogólnych.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a cyt. ustawy, zwalnia się dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (ust. 7a ww. artykułu).

W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu (art. 29 ust. 5 ustawy).

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka zamierza sprzedać nieruchomość zabudowaną, nabytą na mocy postanowienia sądu o przysądzeniu prawa własności. Nabycie nie zostało udokumentowane fakturą VAT. W jej skład wchodzą 4 działki o łącznej powierzchni 11.317 m², hala magazynowa, budynek biurowy, utwardzenie terenu w postaci płyt betonowych i asfaltu. Teren wokół budynku jest zagospodarowany, wykonane są place i parkingi o nawierzchni utwardzonej w 70% asfaltem i w 30% płytami betonowymi, które Spółka kwalifikuje jako budowle w rozumieniu przepisów ustawy - Prawo budowlane. W momencie nabycia przez Spółkę nieruchomość stanowiła przedmiot zawartej na czas nieokreślony umowy najmu pomiędzy dotychczasowym jej użytkownikiem - spółką akcyjną a poszczególnymi najemcami. Przedmiotem najmu była cała nieruchomość, lecz W wyniku toczącego się z powództwa Spółki postępowania przed sądem rejonowym o eksmisję przeciwko kilku najemcom, sąd nakazał opuszczenie, opróżnienie i wydanie zajmowanych pomieszczeń nieruchomości Spółce. Najemcy, z którymi Spółka wygrała proces o eksmisję, zgodzili się na płacenie czynszu dzierżawnego od dnia 1 kwietnia 2010 r. i tak zostali obciążeni. Spółka nadal wydzierżawia część magazynu różnym podmiotom, pobierając za to czynsze dzierżawne. Innej działalności poza wydzierżawianiem pomieszczeń podmiotom w przedmiotowej nieruchomości nie prowadzi. Budynek był wybudowany w latach 1982-1985 i w czasie jego istnienia korzystano ze wszystkich jego części. Wydatki poniesione na ulepszenie w poszczególnych obiektach nie przekroczyły 30% ich wartości początkowej.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że dostawa hali magazynowej oraz budynku biurowego będzie zwolniona od podatku na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż nastąpiło ich pierwsze zasiedlenie w rozumieniu art. 2 pkt 14 tej ustawy, a pomiędzy pierwszym zasiedleniem i planowaną dostawą upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Natomiast dostawa placów i parkingów, przyjmując, że - jak wskazała Spółka - są to budowle w świetle regulacji ustawy - Prawo budowlane, będzie zwolniona od podatku na podstawie ww. przepisu, o ile nastąpiło ich pierwsze zasiedlenie (wydanie do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu), lub w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, jeśli nie zostały one zasiedlone. Biorąc pod uwagę zapisy zawarte w art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, zwolnieniem objęta będzie również dostawa gruntu, na którym posadowione są ww. obiekty.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok,, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 3 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy