Temat interpretacji

Wyłączenie z opodatkowania czynności wniesienia do spółki komandytowej wkładu niepieniężnego w postaci aportu przedsiębiorstwa, z wyłączeniem prawa do nieruchomości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 29 października 2015 r. (data wpływu), uzupełnionym w dniu 28 grudnia 2015 r. (dopłata), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania czynności wniesienia do spółki komandytowej wkładu niepieniężnego w postaci aportu przedsiębiorstwa, z wyłączeniem prawa do nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 października 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania czynności wniesienia do spółki komandytowej wkładu niepieniężnego w postaci aportu przedsiębiorstwa, z wyłączeniem prawa do nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi firmę od 1994 r. Jego specjalnością są bramy, rolety oraz inne nowoczesne systemy osłonowe. Konkretnie jest to produkcja ww. wyrobów i ich montaż u klienta. Wnioskodawca sprzedaje wyroby do klientów detalicznych oraz hurtowych, dbając o najwyższą jakość produktów. Wnioskodawca posiada przedsiębiorstwo, na które składają, między innymi:

1. budynek produkcyjno-biurowy,
2. grunt,
3. maszyny, urządzenia i narzędzia wykorzystywane w procesie produkcji,
4. samochody firmowe (ciężarowe i osobowe),
5. komputery i urządzenia biurowe (np. kopiarki i drukarki),
6. meble biurowe,
7. regały magazynowe,
8. wyroby gotowe,
9. waga platformowa,
10. wyposażenie,
11. oprogramowanie księgowe,
12. należności,
13. zobowiązania,
14. umowy leasingowe,
15. prawa wynikające z innych umów i porozumień handlowych, bazę klientów i dostawców,
16. inne elementy wymienione w art. 55&¹ Kodeksu Cywilnego (dalej KC).

Wnioskodawca planuje założenie spółki komandytowej (zwanej dalej SK), do której zamierza wnieść aportem, jako wkład niepieniężny, całe swoje przedsiębiorstwo, z wyłączeniem nieruchomości (opisanej w pkt 1 i 2). Przyszła SK będzie korzystała z tej nieruchomości na podstawie umowy najmu zawartej z Wnioskodawcą. Prowadzona przez Wnioskodawcę dotychczasowa indywidualnie aktywność ograniczy się, po wniesieniu przedsiębiorstwa aportem do SK, jedynie do wynajmu.

Przedmiotem planowanej transakcji wniesienia aportu do SK będą więc elementy wymienione w art. 55&¹ KC, definiujące przedsiębiorstwo jako zorganizowany zespół składników służący prowadzeniu działalności gospodarczej. Wyłączenie nieruchomości nie wpłynie na zdolność prowadzenia działalności gospodarczej przez nowopowstałą SK. Nieruchomości niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej można uzyskać w innej formie, jak wynajem (co będzie miało miejsce), leasing itp.

Wnoszone przedsiębiorstwo, bez nieruchomości będzie posiadało pełną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot i będzie korzystało ze wszystkich nieruchomości na podstawie umowy najmu. Przedmiotem działalności wnoszonego przedsiębiorstwa jest działalność handlowa. Dla niezależnego działania gospodarczego przedsiębiorstwu temu nie jest niezbędna własność nieruchomości. Całkowicie wystarczającym jest zagwarantowanie przedsiębiorstwu, w ramach SK, prawa korzystania z przedmiotowych nieruchomości na podstawie stosunku obligacyjnego. Poza wyłączeniem nieruchomości w ramach wnoszonego jako wkład przedsiębiorstwa zostaną przeniesione wszelkie jego składniki, które stanowią trzon prowadzonej działalności gospodarczej. Podkreślić należy również, że na płaszczyźnie organizacyjnej i funkcjonalnej, wnoszone składniki majątkowe (przedsiębiorstwo) będą stanowić samodzielną całość operacyjną, zdolną do funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Nowopowstała SK będzie kontynuowała, co oczywiste, tę samą działalność gospodarczą co Wnioskodawca przed wniesieniem aportu do SK. Dodać tylko trzeba, iż SK najpierw powstanie i dopiero już po jej powstaniu zostanie do niej wniesiony aport przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Zatem na chwilę wniesienia przedsiębiorstwa do SK ten podmiot już będzie istnieć.

W przedsiębiorstwie Wnioskodawcy są zatrudnieni pracownicy, którzy po wniesieniu przedsiębiorstwa aportem do SK będą zatrudnieni w SK. Z punktu widzenia pracowniczego dojdzie do przejścia zakładu pracy zgodnie z art. 231 kodeksu pracy. Nowopowstała SK będzie czynnym podatnikiem VAT, a działalność tej spółki będzie opodatkowana podatkiem VAT.

Po wniesieniu aportu do SK Wnioskodawca będzie obciążał ten podmiot kwotami czynszu za najem ww. nieruchomości i będą w związku z tym wystawione przez niego faktury VAT. Jako wspólnik SK Wnioskodawca będzie prowadził działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o PIT bo to istota bytu SK na gruncie KSH i innych przepisów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wniesienie wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa do istniejącej SK, ale z wyłączeniem własności ww. nieruchomości, przy jednoczesnym oddaniu ich SK w najem, będzie stanowiło czynność wyłączoną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług w trybie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, wniesienie wkładu niepieniężnego w postaci aportu przedsiębiorstwa do SK, bez nieruchomości, będzie czynnością wyłączoną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca planuje założenie SK, której przedmiot działalności będzie taki sam jak prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Przedmiotem transakcji wniesienia aportu do SK będą elementy składające się na przedsiębiorstwo jako zorganizowany zespół składników służący prowadzeniu działalności gospodarczej. Z wnoszonego aportu zostaną wyłączone nieruchomości, które będą przedmiotem najmu przez Wnioskodawcę dla SK (nieruchomości pozostaną bowiem własnością Wnioskodawcy). Wymienione wyżej składniki przedsiębiorstwa stanowią zorganizowany kompleks majątkowy przeznaczony do prowadzenia określonej działalności. Poszczególne składniki pozostaną ze sobą w relacjach funkcjonalnych i organizacyjnych, które czynią z nich całość zdolną do kontynuacji określonej działalności - a to jest właśnie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55&¹ KC. Aby w rozumieniu ustawy o VAT określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako przedsiębiorstwo, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Przedsiębiorstwo tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 10 marca 2011 r. (sygnatura I FSK 1062/10) podtrzymał stanowisko Sądu I instancji i uznał, że wyłączenie ze składników przedsiębiorstwa nieruchomości i zagwarantowanie nabywcy możliwości korzystania z takich nieruchomości na podstawie umowy najmu sprawia, że nadal przedmiotem transakcji zbycia (aportu) będzie właśnie przedsiębiorstwo. Pojęcie zbycia należy rozumieć jako wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem tych czynności jako właściciel, tj. sprzedaż, zamiana, darowizna, jak również przeniesienie w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Czynność wniesienia aportem przedsiębiorstwa do SK będzie zatem formą zbycia przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, który stanowi, iż przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Dlatego, w konsekwencji, ta czynność nie będzie podlegać podatkowi od towarów i usług. Podobnie uważają organy podatkowe, czego przejawem jest interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach nr IBPP3/443-1241/14/JP z 21 stycznia 2015 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na uwadze, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, z którego wynika, że przedmiotem zbycia będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55&¹ Kodeksu cywilnego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 3 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy