Temat interpretacji
Zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuję się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o których mowa w art. 86 ust. 3 i 5.
Art. 86 ust. 3 w/cyt. ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, iż w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż okreslona według wzoru: DŁ = 357 kg + n * 68 kg, gdzie n - oznacza ilość miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy, kwotę podatku naliczonego stanowi 50% kwoty podatku określonego w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątzrwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarół, dal której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 5000zł.
Stosownie do art. 86 ust. 5 ww. ustawy dopuszczalna ładowność pojazdów oraz ilość miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 3, określona jest na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawaych zgodnie z przepisami parwa o ruchu drogowym. Pojazdy, które w wyciągu ze świadectwa homologacji lub w odpisie z decyzji, o której mowa w zdaniu pierwszym, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub ilości miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 3 ustawy.
Z przepisów nie wynika, aby sam brak u podatnika odpisu świdectwa homologacji lub decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wynikający z obiektywnej niemożności jego uzyskania skutkował uznaniem tego pojazdu za samochód osobowy. Z załączonej do zapytania kserokopii dokumentu wydanego przez firmę sprzedającą oraz serwisującą samochody STAR, wynika iż samochód został wyprodukoany w 1981 r. (obowiązek uzyskania wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku ich uzyskania został wprowadzony dnia 1 stycznia 1984 r. przez art. 55 ustawy z dnia 1 lutego 1983 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 6, poz. 35)).
Zatem stanowisko Spółki w zakresie stosowania przepisów parawa podatkowego przedstawione w piśmie jest prawidłowe.