Interpretacja indywidualna z dnia 13.05.2011, sygn. IBPP3/443-343/11/KO, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

miejsce świadczenia usług gwarancyjnych wykonywanych na rzecz podatnika posiadającego siedzibę w Holandii

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2011r. (data wpływu 14 marca 2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia usług gwarancyjnych jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 marca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia usług gwarancyjnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zaistniałego stanu faktycznego:

Wnioskodawca zajmuje się sprzedażą sprzętu geodezyjnego nabywanego w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów od firmy T. z Holandii. Zgodnie z zawartą umową z dostawcą Wnioskodawca zobowiązany jest do wykonywania napraw gwarancyjnych sprzedawanego sprzętu, przy czym gwarantem pozostaje firma T., a Wnioskodawca pełni tylko rolę dystrybutora sprzętu i autoryzowanego serwisanta, natomiast ostateczny nabywca sprzedawanego sprzętu może zwrócić się o naprawę gwarancyjną do któregokolwiek z dystrybutorów sprzętu firmy T. lub autoryzowanego serwisanta.

Usługi napraw gwarancyjnych Wnioskodawca wykonuje w ramach własnej działalności lub podzleca podmiotom zewnętrznym.

Przebieg usług gwarancyjnych jest następujący:

• ostateczny nabywca sprzedawanych urządzeń zgłasza do firmy Wnioskodawcy usterkę sprzętu, serwisant wykonuje naprawę sprzętu bądź to w miejscu działalności firmy, bądź też w miejscu wskazanym przez ostatecznego nabywcę sprzętu (jest to zawsze terytorium RP),
• po wykonaniu naprawy w ramach gwarancji sporządzany zostaje protokół, w którym określa się zakres wykonanych robót, wykaz zużytych części zamiennych oraz określa ilość kilometrów, w sytuacji gdy naprawy dokonuje się u klienta,
• protokół taki wysyłany jest do firmy T. do zatwierdzenia; po weryfikacji przez pracowników firmy T. protokół zostaje wyceniony i zatwierdzony,
• na podstawie wycenionego (w euro) i zatwierdzonego protokołu z napraw Wnioskodawca wystawia fakturę sprzedaży VAT i wycenia ją wg kursu waluty z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury, i tak wyliczona kwota stanowi przychód Wnioskodawcy z tytułu świadczenia usług gwarancyjnych,
• następnie od tej kwoty Wnioskodawca nalicza podatek VAT wg stawki 23% i rozlicza w deklaracji VAT-7 jako podatek należny.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2010 r. miejsce świadczenia usług gwarancyjnych wykonywanych i rozliczanych w opisany sposób znajduje się poza terytorium Polski i w konsekwencji usługi te są czynnościami nie podlegającymi opodatkowaniu VAT na terytorium Polski...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 28b ustawy o VAT miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym nabywca posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania. W związku z tym, jeśli usługobiorcą jest unijna firma, zatem mimo, że usługi wykonywane są na terytorium kraju i z usług tych tj. naprawy gwarancyjnej korzysta polska firma, ale faktycznym zleceniodawcą oraz usługobiorcą jest firma holenderska miejscem świadczenia usług gwarancyjnych będzie Holandia, a w Polsce usługi te nie będą podlegały opodatkowaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m. in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy o VAT) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ww. ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Ogólna reguła dotycząca miejsca świadczenia usług określona została z dniem 1 stycznia 2010r. w art. 28b ustawy o VAT, wprowadzonym ustawą z dnia 23 października 2009r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 195, poz. 1504).

Generalnie, usługi opodatkowane są w miejscu gdzie nabywca ma swoją siedzibę jeśli jest on podatnikiem, bowiem w myśl art. 28b ust. 1 ww. ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

W przypadku zaś, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności (art. 28b ust. 2 cyt. ustawy o VAT).

Ustęp 3 cyt. artykułu stanowi natomiast, iż w przypadku gdy usługobiorca nie posiada siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym zwykle prowadzi on działalność lub w którym ma on miejsce zwykłego pobytu.

W tym miejscu wskazać należy, że na potrzeby Rozdziału 3 Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2010r. w art. 28a ustawodawca zawarł definicję podatnika.

W myśl art. 28a na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Powyższy przepis wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy o VAT. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność uznawaną za działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi gwarancyjne dla firmy z Holandii pozostającej gwarantem sprzedawanego przez Wnioskodawcę sprzętu geodezyjnego. Wnioskodawca po wykonaniu naprawy w ramach gwarancji sporządza protokół, który wysyła do firmy z Holandii do zatwierdzenia, po czym na podstawie wycenionego i zatwierdzonego protokołu przez pracowników firmy z Holandii - wystawia faktury sprzedaży VAT. Wobec powyższego przyjąć należy, iż świadczenie usług gwarancyjnych stanowi na gruncie przepisów ustawy o VAT świadczenie usług.

W przedmiotowej sprawie kluczowe znaczenie dla rozstrzygnięcia o miejscu opodatkowania usług, które świadczy Wnioskodawca, ma właściwe ustalenie podmiotu, dla którego będą one świadczone.

Z opisu przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest zobowiązany do wykonywania napraw gwarancyjnych sprzedawanego sprzętu, przy czym gwarantem zawsze pozostaje firma z Holandii.

Należy zatem podkreślić, iż Wnioskodawca nie jest zobowiązany wobec klientów realizujących swe uprawnienia wynikające z gwarancji. Wnioskodawca jest natomiast zobowiązany wobec gwaranta, gdyż to na jego zlecenie będzie dokonywać napraw urządzeń lub dostarczenia rzeczy wolnych od wad klientom gwaranta. Ponadto to od gwaranta Wnioskodawca otrzyma wynagrodzenie za przedmiotowe usługi.

A zatem, skoro przedmiotowe usługi, które świadczyć będzie Wnioskodawca, będą świadczone na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT, posiadającego siedzibę oraz miejsce stałego prowadzenia działalności w Holandii, zastosowanie znajdzie przepis art. 28b ust. 1 ustawy o VAT i miejscem świadczenia tych usług będzie terytorium Holandii.

Ze względu na powyższe, o sposobie rozliczenia podatku od wartości dodanej i jego wysokości, oraz o podmiocie zobowiązanym do jego rozliczenia przesądzają przepisy kraju, w którym znajduje się miejsce świadczenia usługi, tj. w przedmiotowej sprawie będą to przepisy obowiązujące na terytorium Holandii.

Należy przy tym zaznaczyć, iż niniejsza interpretacja nie ocenia prawidłowości wystawienia przez Wnioskodawcę faktury dla zagranicznego kontrahenta, ponieważ nie było to przedmiotem zapytania Wnioskodawcy.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach