Temat interpretacji
Czy opisana sprzedaż podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług czy można tu skorzystać ze zwolnienia z uwagi na fakt, że jest to sprzedaż majątku osobistego z działalnością nie związanego?
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 6 czerwca 2011r. (data wpływu 9 czerwca 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 sierpnia 2011r. (data wpływu 26 sierpnia 2011r.) oraz pismem z dnia 1 września 2011r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki gruntowej przeznaczonej na cele budowlane wyłączonej z prowadzonej działalności gospodarczej jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 9 czerwca 2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki gruntowej przeznaczonej na cele budowlane wyłączonej z prowadzonej działalności gospodarczej.
Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 25 sierpnia 2011r., (data wpływu 26 sierpnia 2011r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 8 sierpnia 2011r.), znak: IBPP3/443-657/11/PH oraz pismem z dnia 1 września 2011r.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:
Od 2007 roku Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami (między innymi). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się głównie sprzedażą nieruchomości we własnym imieniu. Majątek osobisty Wnioskodawcy niezwiązany z prowadzoną działalnością stanowią nieruchomości (lub udziały w nieruchomościach) nabyte w większości w roku 1998 lub wcześniej. Nieruchomości te nigdy nie zostały włączone do działalności gospodarczej, nie były także w żaden sposób wykorzystywane w związku z działalnością gospodarczą.
Wnioskodawca podpisał przedwstępną umowę sprzedaży działki gruntowej będącej jego majątkiem osobistym. Sprzedawana działka jest przeznaczona na cele budowlane, w związku z tym jej dostawa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Sprzedaż jednak nie ma związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Jest to sprzedaż majątku osobistego. W związku ze sprzedażą przysługuje prawo do skorzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych (spełnione są wszystkie kryteria wymagane do skorzystania ze zwolnienia).
W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, iż nie wykorzystywał w żaden sposób działek opisanych w zdarzeniu nr 1. Przyczyną sprzedaży ww. działek są potrzeby finansowe Wnioskodawcy. Wnioskodawca zamierza zainwestować środki ze sprzedaży działek w spółki, których jest udziałowcem. Działalność ww. spółek to wydawnictwo oraz księgarnia, (obie spółki są spółkami z ograniczoną odpowiedzialnością). Żadna z wyżej wymienionych działek nie była przedmiotem umów najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze. Środki uzyskane ze sprzedaży działek zostaną przeznaczone na działalność wydawniczą oraz na potrzeby osobiste Wnioskodawcy. Od dnia rozpoczęcia działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami Wnioskodawca nie dokonywał sprzedaży działek ze swojego majątku osobistego. Wcześniej dokonując sprzedaży nieruchomości Wnioskodawca nie naliczał podatku VAT. Na dzień dzisiejszy Wnioskodawca nie jest w stanie przewidzieć czy poza opisanym we wniosku zdarzeniem i będzie sprzedawać działki z własnego majątku osobistego. Będzie to uzależnione od bieżących potrzeb Wnioskodawcy.
Wnioskodawca nabywał działki opisane we wniosku z zamiarem wykorzystania ich w przyszłości na cele mieszkaniowe własne lub swoich dzieci (Wnioskodawca jest ojcem trójki dzieci). Duże znaczenie przy nabywaniu ww. działek miało także przekonanie Wnioskodawcy, iż ulokowanie swoich oszczędności w nieruchomościach jest bezpieczniejszym sposobem oszczędzania niż lokowanie środków na rachunku bankowym. Kilka lat wcześniej na skutek dużej inflacji lokując oszczędności w gotówce można było stracić większość posiadanych aktywów. Reasumując bezpośrednim powodem zakupu działek była potencjalna możliwość wykorzystania ich na cele mieszkaniowe, a w razie niemożności zrealizowania tych celów miały stanowić bezpieczną lokatę zgromadzonych oszczędności. Miały być rezerwą na tzw. czarną godzinę.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy opisana sprzedaż podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług czy można tu skorzystać ze zwolnienia z uwagi na fakt, że jest to sprzedaż majątku osobistego z działalnością nie związanego...
Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż działki opodatkowana jest podatkiem od towarów i usług i bez znaczenia jest fakt, że sprzedaż majątku osobistego nie może być wykonywana w sposób częstotliwy (majątek osobisty można sprzedać raz). Podatnikiem podatku od towarów i usług jest osoba fizyczna i jeżeli z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej opodatkowuje dostawę terenów budowlanych nie może podmiotowo z tego zwolnienia korzystać sprzedając majątek osobisty.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2011r. nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (...), podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().
Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 i 2 ww. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnik tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia częstotliwości, przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne, było dokonywanie tej czynności wielokrotnie i w okolicznościach noszących znamiona działalności gospodarczej.
W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.
Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że od 2007 roku Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami (między innymi). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się głównie sprzedażą nieruchomości we własnym imieniu. Majątek osobisty Wnioskodawcy niezwiązany z prowadzoną działalnością stanowią nieruchomości (lub udziały w nieruchomościach) nabyte w większości w roku 1998 lub wcześniej. Nieruchomości te nigdy nie zostały włączone do działalności gospodarczej, nie były także w żaden sposób wykorzystywane w związku z działalnością gospodarczą.
Przyczyną sprzedaży działek są potrzeby finansowe Wnioskodawcy. Wnioskodawca zamierza zainwestować środki ze sprzedaży działek w spółki, których jest udziałowcem. Działalność ww. spółek to wydawnictwo oraz księgarnia, (obie spółki są spółkami z ograniczoną odpowiedzialnością). Żadna z wyżej wymienionych działek nie była przedmiotem umów najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze. Środki uzyskane ze sprzedaży działek zostaną przeznaczone na działalność wydawniczą oraz na potrzeby osobiste Wnioskodawcy. Od dnia rozpoczęcia działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami Wnioskodawca nie dokonywał sprzedaży działek ze swojego majątku osobistego. Wcześniej dokonując sprzedaży nieruchomości Wnioskodawca nie naliczał podatku VAT. Na dzień dzisiejszy Wnioskodawca nie jest w stanie przewidzieć czy poza opisanym we wniosku zdarzeniem będzie sprzedawać działki z własnego majątku osobistego. Będzie to uzależnione od bieżących potrzeb Wnioskodawcy.
Wnioskodawca nabywał działki opisane we wniosku z zamiarem wykorzystania ich w przyszłości na cele mieszkaniowe własne lub swoich dzieci (Wnioskodawca jest ojcem trójki dzieci). Duże znaczenie przy nabywaniu ww. działek miało także przekonanie Wnioskodawcy, iż ulokowanie swoich oszczędności w nieruchomościach jest bezpieczniejszym sposobem oszczędzania niż lokowanie środków na rachunku bankowym. Kilka lat wcześniej na skutek dużej inflacji lokując oszczędności w gotówce można było stracić większość posiadanych aktywów. Reasumując bezpośrednim powodem zakupu działek była potencjalna możliwość wykorzystania ich na cele mieszkaniowe, a w razie niemożności zrealizowania tych celów miały stanowić bezpieczną lokatę zgromadzonych oszczędności. Miały być rezerwą na tzw. czarną godzinę.
W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie majątku prywatnego nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o VAT, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. "Majątek prywatny" to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, iż majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.
Natomiast za podatnika, zgodnie z orzecznictwem TSUE, należy uznać również osobę, która zadeklarowała prowadzenie działalności gospodarczej i poczyniła w tym celu pewne nakłady, mimo że sama działalność gospodarcza jeszcze się nie rozpoczęła, a nawet jeśli nigdy nie zostanie rozpoczęta (wyrok Trybunału w sprawie 268/83, podobnie w sprawie C-110/94, C-97/90 czy też C-400/98).
Jak już wyżej zauważono, dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy VAT nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest, zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży. Za podatnika należy bowiem uznać również osobę, która zadeklarowała zamiar prowadzenia działalności gospodarczej i poczyniła w tym celu pewne nakłady, mimo że sama działalność gospodarcza się nie rozpoczęła. Działalność gospodarcza może składać się z kilku następujących po sobie transakcji.
W przedmiotowej sprawie należy mieć na uwadze, że Wnioskodawca już wcześniej przed rozpoczęciem działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami dokonywał sprzedaży działek. Natomiast działki, które obecnie zamierza sprzedać stanowiły lokatę kapitału, również środki ze sprzedaży działki zostaną zainwestowane w udziały w spółkach.
W świetle powyższego stwierdzić należy, iż nabycie działki na początku z zamiarem zaspokojenia własnych bądź w przyszłości dzieci, potrzeb mieszkaniowych, a później jako lokata oszczędności, a następnie sprzedaż tej działki i zainwestowanie uzyskanych środków ze sprzedaży gruntu w udziały w spółkach należy traktować jako działalność gospodarczą a Wnioskodawcę czyni podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu tejże transakcji.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Dodatkowo informuje się, iż ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie zdarzenia przyszłego nr 2 została zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.
Wniosek ORD-IN
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach