Interpretacja indywidualna z dnia 30.05.2011, sygn. ITPP1/443-406/10/BJ/11-S/BJ, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy
Temat interpretacji
Sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z miejscem postojowym na zewnątrz budynku i prawe do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego, należy traktować jako kompleksowe świadczenie podlegające opodatkowaniu jedną stawką podatku od towarów i usług, właściwą dla lokalu mieszkalnego.
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 15 lutego 2011 r. sygn. akt I SA/Gd 1184/10 stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 kwietnia 2010 r. (data wpływu 29 kwietnia 2010 r.) uzupełnione w dniu 24 czerwca 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej stawki podatku obowiązującej przy sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z przynależnym lokalem gospodarczym oraz prawem do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego usytuowanego na zewnątrz budynku - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 29 kwietnia 2101 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 24 czerwca 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej stawki podatku obowiązującej przy sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z przynależnym lokalem gospodarczym oraz prawem do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego usytuowanego na zewnątrz budynku.
W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawca zajmuje się m.in. budową domów mieszkalnych wielorodzinnych, a następnie sprzedażą lokali mieszkalnych w tych budynkach osobom fizycznym (działalność deweloperska). Obecnie Wnioskodawca realizuje m.in. budowę domu mieszkalnego. W budynku będzie znajdowało się 12 lokali mieszkalnych, które sprzedawane będą klientom wraz z przypadającymi na każdy lokal udziałami w nieruchomości wspólnej oraz przynależnym do tego lokalu pomieszczeniem gospodarczym, a także z prawem do wyłącznego korzystania z jednego miejsca postojowego. Miejsca postojowe zlokalizowane są poza budynkiem (ale na tej samej działce, na której realizowana jest budowa) i będą oddzielone w sposób trwały kolorem kostki brukowej oraz ponumerowane. Do każdego lokalu przypisane będzie prawo do wyłącznego korzystania z konkretnego miejsca postojowego. W piśmie uzupełniającym z dnia 24 czerwca 2010 r. Wnioskodawca wskazał, że prawo do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego należy traktować w kategoriach rzeczy umownej, które ze względu na jego istotę:
- nie może być samodzielnym przedmiotem obrotu,
- będzie każdorazowo nabywane i zbywane tylko łącznie z mieszkaniem.
Przedmiotowe prawo będzie ujawnione w dziale III księgi wieczystej, jako sposób korzystania.
Działka, na której usytuowane są miejsca postojowe jest elementem części (nieruchomości) wspólnej całej inwestycji i stanie się współwłasnością wszystkich właścicieli lokali mieszkalnych (w ramach wspólnoty), natomiast Wnioskodawca jako sprzedający już na etapie transakcji sprzedaży (tak w umowach przedwstępnych, a następnie w aktach notarialnych) wyraźnie określa i reguluje sposób korzystania z poszczególnych miejsc postojowych (konkretnemu lokalowi przypisane jest prawo do wyłącznego korzystania z konkretnego miejsca postojowego). Natomiast wartość lokalu mieszkalnego wykazana w akcie notarialnym będzie tak skalkulowana, że obejmie wszystkie elementy transakcji, inaczej mówiąc podana (wykazana) będzie jedynie wartość lokalu mieszkalnego. W związku z tym, że w umowach określana jest wyłącznie jedna wartość, to oczywiście uwzględnia ona także wartość prawa do korzystania z samego miejsca postojowego (powyższe dotyczy praw do korzystania z poszczególnych miejsc przez wszystkich właścicieli lokali mieszkalnych).
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Jaką stawkę podatku VAT należy zastosować przy sprzedaży lokali mieszkalnych, w opisanej sytuacji...
Zdaniem Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie właściwe będzie zastosowanie 7% stawki podatku VAT dla całości sprzedaży, także wliczając prawo do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego, przypisanego danemu (konkretnemu) lokalowi mieszkalnemu.
W interpretacji indywidualnej z dnia 20 lipca 2010 r. znak ITPP1/443-406/10/BJ oceniono stanowisko Spółki jako nieprawidłowe. Nie zgadzając się z treścią wydanej interpretacji, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, Spółka złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku.
Wyrokiem z dnia 15 lutego 2011 r., sygn. akt I SA/Gd 184/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną stwierdzając, iż miejsca postojowego nie można uznać za towar w rozumieniu ustawy, a co za tym idzie nie może ono stanowić samodzielnego przedmiotu obrotu oraz że nie podlega opodatkowaniu według odrębnej stawki podatku. Sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z prawem do wyłącznego korzystania z miejsca parkingowego (miejsca postojowego) o konkretnej powierzchni, znajdującego się w danym budynku, jak i poza nim, ale w ramach tej samej nieruchomości gruntowej, które nie zostało wyodrębnione jako samodzielny lokal użytkowy podlegać będzie jednej stawce podatku VAT, która jest właściwa dla lokalu mieszkalnego. Nie można bowiem dzielić przedmiotu sprzedaży na poszczególne składniki tylko i wyłącznie z przyczyn leżących po stronie przepisów podatkowych (możliwość zastosowania różnych stawek podatku), skoro przepisy cywilnoprawne traktują taki przypadek, jako jeden przedmiot sprzedaży.
W dniu 10 maja 2011 r. do tut. organu wpłynął prawomocny wyrok wydany przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku z dnia 15 lutego 2011 r., sygn. akt I SA/Gd 1184/10, uchylający zaskarżoną interpretację indywidualną.
W świetle obowiązującego stanu prawnego biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 15 lutego 2011 r., sygn. akt I SA/Gd 1184/10 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.
Wniosek ORD-IN
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy