Interpretacja indywidualna z dnia 29.04.2011, sygn. ILPP1/443-168/11-2/AW, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Temat interpretacji

Czy wyżej opisane usługi świadczone, na mocy umowy przez S.A., pełniącego rolę agenta transferowego na rzecz Funduszy, są zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie obowiązujących od dnia 1 stycznia 2011 r. znowelizowanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 24 stycznia 2011 r. (data wpływu 31 stycznia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług świadczonych przez agenta transferowego na rzecz funduszy jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług świadczonych przez agenta transferowego na rzecz funduszy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Bank S. A., na podstawie umowy o świadczenie usług agenta transferowego, świadczy na rzecz TFI oraz Funduszy, usługi obejmujące między innymi obsługę zleceń i rejestru uczestników Funduszy, przyjmowanie i weryfikację zleceń, rozpatrywanie zleceń błędnych, obsługę wpłat bezpośrednich, obsługę rejestru dystrybutorów, informowanie i przyjmowanie reklamacji, rozpatrywanie i przekazywanie reklamacji, raportowanie dotyczące obsługi rejestru uczestników, wysyłkę dokumentów związanych z prowadzeniem rejestru uczestników, prowadzenie i obsługę rejestru transakcji oraz rejestru uczestników funduszu, archiwizację dokumentów, prowadzenie repozytorium danych, dostarczanie oprogramowania lub dostępu do oprogramowania dla TFI i udostępnianie środowiska wsparcia produkcji oraz współpraca w rozwoju oprogramowania, podejmowanie innych czynności, które są niezbędne dla prawidłowego wykonania obowiązków wynikających z umowy.

Ponadto Bank, na mocy powyższej umowy, pełniąc rolę agenta transferowego, świadczy usługi polegające na prowadzeniu rejestru transakcji przeciwdziałanie praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu, a także usługi analizy rejestru uczestników w celu spełnienia wymogów wynikających z nowelizacji ustawy z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 46, poz. 276 ze zm.).

Wynagrodzenie Banku z tytułu świadczenia powyższych usług związanych z pełnieniem roli usług agenta transferowego jest ustalane w oparciu o wartość aktywów netto funduszy. Ponadto, Bank ma prawo do wynagrodzenia z tytułu wykonywanych czynności pobocznych kalkulowane w oparciu o ustalone mierniki (np. liczba rozmów, liczba aktywnych rejestrów, liczba paczek, liczba pudeł archiwizacyjnych, godzina robocza), w tym z tytułu:

• obsługi telefonicznej,
• obsługi korespondencji,
• archiwizacji,
• rozwoju i modyfikacji oprogramowania na wniosek TFI,
• prowadzenia rejestru transakcji przeciwdziałanie praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu,
• analizy rejestru uczestników w celu spełnienia wymogów wynikających z nowelizacji ustawy z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu.

Bank będzie również otrzymywać zwrot kosztów między innymi druków, kopert, opłat pocztowych i kurierskich, opłat telekomunikacyjnych, usług prawniczych, telemarketingu, niszczenia dokumentów czy zakupu pudeł archiwizacyjnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wyżej opisane usługi świadczone, na mocy umowy przez Bank, pełniącego rolę agenta transferowego na rzecz TFI oraz Funduszy, są zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie obowiązujących od dnia 1 stycznia 2011 r. znowelizowanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, wyżej opisane usługi świadczone na mocy umowy przez Bank, pełniącego rolę agenta transferowego na rzecz TFI oraz Funduszy, są zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie obowiązujących od dnia 1 stycznia 2011 r., znowelizowanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

W ocenie Zainteresowanego usługi agenta transferowego świadczone przez Bank na rzecz TFI, podobnie jak usługi pośrednictwa w zbywaniu i odkupywaniu jednostek uczestnictwa funduszy inwestycyjnych, uznawać należy za zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a w związku z art. 43 ust. 8 pkt 3 ustawy o VAT, jako usługi zarządzania funduszami inwestycyjnymi i zbiorczymi portfelami papierów wartościowych w rozumieniu przepisów o funduszach inwestycyjnych.

Wnioskodawca zwraca uwagę na fakt, że przepis art. 43 ust. 8 definiuje zarządzanie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT, jako: (1) zarządzanie aktywami, (2) dystrybucję tytułów uczestnictwa, (3) tworzenie rejestrów uczestników i administrowanie nimi, (4) prowadzenie rachunków i rejestrów aktywów oraz (5) przechowywanie aktywów.

Jak wynika z ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. Nr 146, poz. 1546 ze zm.), prowadzenie rejestru uczestników funduszu inwestycyjnego może zostać powierzone przez fundusz innemu podmiotowi niż towarzystwu funduszy inwestycyjnych zarządzającemu tym funduszem (wskazują na to pośrednio m. in. art. 31 ust. 2 pkt 3 oraz art. 65 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o funduszach inwestycyjnych). Oznacza to, że czynności polegające na prowadzeniu rejestru uczestników nie muszą być wykonywane wyłącznie przez towarzystwo zarządzające funduszem.

W analizowanym przypadku czynności te zostały przez Fundusze powierzone Bankowi. Prowadzenie rejestru uczestników Funduszy obejmuje szereg usług, w tym nie tylko rejestrowanie uczestników Funduszy, lecz także czynności polegające na obsłudze, przyjmowaniu i weryfikacji zleceń, w tym zleceń błędnych, obsłudze wpłat bezpośrednich, obsłudze rejestru dystrybutorów i rejestru transakcji, informowaniu, przyjmowaniu, rozpatrywaniu i przekazywaniu reklamacji, raportowaniu dotyczącym obsługi rejestru, wysyłce i archiwizacji dokumentów, prowadzeniu repozytorium danych, dostarczaniu oprogramowania/dostępu do oprogramowania, udostępnianiu środowiska wsparcia produkcji oraz współpracy w rozwoju oprogramowania (Wnioskodawca rozumie, że oprogramowanie to służy bezpośrednio prowadzeniu rejestru).

Pełnienie roli agenta transferowego jest ponadto ściśle powiązane z obowiązkiem prowadzenia rejestru transakcji przeciwdziałanie praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu, a także usługi analizy rejestru uczestników w celu spełnienia wymogów wynikających z nowelizacji ustawy z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu.

W ocenie Banku czynności wykonywane przez Bank na rzecz TFI oraz Funduszy, na podstawie umowy o świadczenie usług agenta transferowego, wskazują, że czynności te mogłyby zostać, co do zasady, zaklasyfikowane do wskazanych w art. 43 ust. 8 pkt 3 ustawy o VAT, jako czynności tworzenia rejestrów uczestników i administrowania nimi, potraktowane jako kompleksowa usługa zwolniona od podatku VAT.

Na tej podstawie należałoby uznać, że również usługi obsługi telefonicznej, obsługi korespondencji, archiwizacji oraz rozwoju i modyfikacji oprogramowania na wniosek TFI, a także zwrot kosztów między innymi druków, kopert, opłat pocztowych i kurierskich, opłat telekomunikacyjnych, usług prawniczych, telemarketingu, niszczenia dokumentów czy zakupu pudeł archiwizacyjnych, za które należne jest Bankowi oddzielne wynagrodzenie, jako niemające celu samego w sobie, powinny stanowić usługi pomocnicze do usługi głównej, tj. prowadzenia rejestru uczestników i administrowania nim oraz podlegać opodatkowaniu według zasad właściwych dla usługi głównej (być zwolnione od podatku VAT).

W ocenie Wnioskodawcy, świadczenie obejmujące z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę nie powinno być sztucznie dzielone, co mogłoby prowadzić do nieprawidłowości w funkcjonowaniu systemu podatku VAT (co podkreśla nie tylko ETS, ale i zauważają polskie organy podatkowe, np. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, interpretacja z dnia 31 sierpnia 2010 r., sygn. IPPP1-443-513/10-4/EK). W przypadku świadczeń złożonych o zasadach opodatkowania usług pomocniczych decyduje zawsze charakter usługi zasadniczej. Niemniej jednak, aby określone usługi stanowiły pewną całość, gdzie opodatkowanie tej całości zależy od opodatkowania usługi, koniecznym jest, aby usługi te nie miały samodzielnego bytu i nie mogły one stanowić dla klienta wartości samej w sobie.

Warto w tym miejscu bowiem wskazać, iż dla ustalenia czy mamy do czynienia z jedną usługą, czy też z szeregiem usług, nie ma znaczenia czy w umowie/na fakturze ustalona jest jedna cena, czy też są ustalone odrębne ceny za poszczególne czynności wykonywane na podstawie danej umowy (co ma miejsce w analizowanym przypadku). Stanowisko takie znajduje potwierdzenie w orzecznictwie ETS: okoliczność, że w dokumentach stanowiących część umowy i na fakturach wystawianych klientom wyróżniona jest odrębna cena za rzekomą usługę finansową nie jest sama w sobie decydująca. Zgodnie bowiem z orzecznictwem Trybunału okoliczność, że zafakturowana została jedna cena lub że umowa przewiduje odrębne ceny nie ma decydującego znaczenia przy określaniu, czy w danym przypadku występuje kilka odrębnych i niezależnych czynności, czy też jedna czynność pod względem gospodarczym (ETS w wyroku z dnia 2 grudnia 2010 r. w sprawie C-276/09 Everything Everywhere oraz z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen). Również w wyroku z dnia 5 czerwca 1997 r. w sprawie C-2/95 Sparekassernes Datacenter (SDC) ETS wskazał, że sposób w jaki poszczególne elementy usługi są fakturowane, jest nieistotny z punktu widzenia ich kwalifikacji dla celów VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z cytowanych wyżej przepisów jednoznacznie wynika, że każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czy określonym zachowaniu mieści się w tak sformułowanej definicji usługi.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Ponadto, zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. przepisem art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Art. 5a został dodany do ustawy o podatku od towarów i usług na podstawie art. 1 pkt 2 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2011 r. ustawy z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476).

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie zaznacza się, że w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy wprowadzonego art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578 ze zm.) oraz zmienionego art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726), stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Zarówno w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku, a nawet zwolnień od podatku.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r., w myśl art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, zwolnione od podatku były usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy, jednakże przepis ten został uchylony.

W konsekwencji zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy zwalnia się od podatku usługi zarządzania:

1. funduszami inwestycyjnymi i zbiorczymi portfelami papierów wartościowych w rozumieniu przepisów o funduszach inwestycyjnych,
2. portfelami inwestycyjnymi funduszy inwestycyjnych, o których mowa w lit. a, lub ich częścią,
3. ubezpieczeniowymi funduszami kapitałowymi w rozumieniu przepisów o działalności ubezpieczeniowej,
4. otwartymi funduszami emerytalnymi w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, a także Funduszem Gwarancyjnym utworzonym na podstawie tych przepisów,
5. pracowniczymi programami emerytalnymi w rozumieniu przepisów o pracowniczych programach emerytalnych,
6. obowiązkowym systemem rekompensat oraz funduszem rozliczeniowym utworzonymi na podstawie przepisów prawa o publicznym obrocie papierami wartościowymi, a także innymi środkami i funduszami, które są gromadzone lub tworzone w celu zabezpieczenia prawidłowego rozliczenia transakcji zawartych w obrocie na rynku regulowanym w rozumieniu tych przepisów albo w obrocie na giełdach towarowych w rozumieniu przepisów o giełdach towarowych, przez partnera centralnego, agenta rozrachunkowego lub izbę rozliczeniową w rozumieniu przepisów o ostateczności rozrachunku w systemach płatności i systemach rozrachunku papierów wartościowych oraz zasadach nadzoru nad tymi systemami.

Na podstawie art. 43 ust. 15 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

1. czynności ściągania długów, w tym factoringu;
2. usług doradztwa;
3. usług w zakresie leasingu.

Stosownie do art. 43 ust. 8 ustawy, przez zarządzanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 12, rozumie się:

1. zarządzanie aktywami;
2. dystrybucję tytułów uczestnictwa;
3. tworzenie rejestrów uczestników i administrowanie nimi;
4. prowadzenie rachunków i rejestrów aktywów;
5. przechowywanie aktywów.

Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów. Powyższe jest konsekwencją wprowadzenia do ustawy cyt. art. 5a, zgodnie z którym od dnia 1 stycznia 2011 r., jeżeli przepisy ustawy nie powołują symbolu statystycznego dla danego towaru bądź usługi, nie identyfikuje się ich za pomocą klasyfikacji statystycznych.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1 ze zm.).

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy winny być interpretowane w sposób ścisły, gdyż zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika. Zwolnienia stanowią pojęcia autonomiczne prawa wspólnotowego, które mają na celu uniknięcie rozbieżności pomiędzy państwami członkowskimi w stosowaniu systemu podatku VAT i które należy sytuować w ogólnym kontekście wspólnego systemu podatku VAT.

Wskazane wyżej wyłączenie usług ściągania długów i factoringu ze zwolnienia od podatku od towarów i usług zgodne jest z przepisem art. 13B (6) (d) Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EWG) (Dz. Urz. WE L Nr 145, str. 1 ze zm.), obowiązującej do dnia 31 grudnia 2006 r. Stosownie bowiem do ww. przepisu państwa członkowskie zwalniają transakcje, nie naruszając innych przepisów Wspólnoty, na warunkach, które ustalają w celu zapewnienia właściwego i prostego zastosowania zwolnień od podatku i zapobieżenia oszustwom podatkowym, unikaniu opodatkowania lub nadużyciom, transakcje, zarządzanie specjalnymi funduszami inwestycyjnymi, określonymi przez państwa członkowskie.

Ponadto, zgodnie z treścią przepisu art. 135 (1) (g) Dyrektywy 2006/112/WE Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2007 r., państwa członkowskie zwalniają transakcje, zarządzanie specjalnymi funduszami inwestycyjnymi, określonymi przez państwa członkowskie.

Analizując przedstawione powyżej regulacje zauważyć należy, że użyte w art. 43 ust. 1 pkt 12, ustawy, pojęcie usługi zarządzania funduszami inwestycyjnymi i zbiorczymi portfelami papierów wartościowych w rozumieniu przepisów o funduszach inwestycyjnych odpowiada określeniom wskazanym w art. 135 (1) (g) Dyrektywy 2006/112/WE transakcje, zarządzanie specjalnymi funduszami inwestycyjnymi, określonymi przez państwa członkowskie. Odpowiednikiem powyższego przepisu był w VI Dyrektywie art. 13 część B lit d.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Bank, na podstawie umowy o świadczenie usług agenta transferowego, świadczy na rzecz TFI oraz Funduszy, usługi obejmujące między innymi obsługę zleceń i rejestru uczestników Funduszy, przyjmowanie i weryfikację zleceń, rozpatrywanie zleceń błędnych, obsługę wpłat bezpośrednich, obsługę rejestru dystrybutorów, informowanie i przyjmowanie reklamacji, rozpatrywanie i przekazywanie reklamacji, raportowanie dotyczące obsługi rejestru uczestników, wysyłkę dokumentów związanych z prowadzeniem rejestru uczestników, prowadzenie i obsługę rejestru transakcji oraz rejestru uczestników funduszu, archiwizację dokumentów, prowadzenie repozytorium danych, dostarczanie oprogramowania lub dostępu do oprogramowania dla TFI i udostępnianie środowiska wsparcia produkcji oraz współpraca w rozwoju oprogramowania, podejmowanie innych czynności, które są niezbędne dla prawidłowego wykonania obowiązków wynikających z umowy.

Ponadto Bank, na mocy powyższej umowy, świadczy usługi polegające na prowadzeniu rejestru transakcji przeciwdziałanie praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu, a także usługi analizy rejestru uczestników w celu spełnienia wymogów wynikających z nowelizacji ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu.

Wynagrodzenie Banku z tytułu świadczenia powyższych usług związanych z pełnieniem roli usług agenta transferowego jest ustalane w oparciu o wartość aktywów netto funduszy. Ponadto, Bank ma prawo do wynagrodzenia z tytułu wykonywanych czynności pobocznych (np. liczba rozmów, liczba aktywnych rejestrów, liczba paczek, liczba pudeł archiwizacyjnych, godzina robocza), w tym z tytułu obsługi telefonicznej, obsługi korespondencji, archiwizacji, rozwoju i modyfikacji oprogramowania na wniosek TFI, prowadzenia rejestru transakcji przeciwdziałanie praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu, analizy rejestru uczestników w celu spełnienia wymogów wynikających z nowelizacji ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu.

Ponadto, Bank będzie również otrzymywać zwrot kosztów między innymi druków, kopert, opłat pocztowych i kurierskich, opłat telekomunikacyjnych, usług prawniczych, telemarketingu, niszczenia dokumentów czy zakupu pudeł archiwizacyjnych.

W związku z faktem, że w ustawie brak jest definicji słowa zarządzać, należy posłużyć się definicją tego określenia zawartą w Słowniku języka polskiego. Zgodnie z definicją Słownika języka polskiego PWN (http://sjp.pwn.pl), słowo zarządzać oznacza sprawować nad czymś zarząd.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej dokonał interpretacji pojęcia zarządzania powszechnymi funduszami ubezpieczeniowymi, które są zwolnione od podatku VAT w wyroku C-169/04 z dnia 4 maja 2006 r. (Abeby National plc i Inscape Investment Fund przeciwko Commissioners of Customs  Excise). W wyroku tym Trybunał stwierdził, iż pojęcie zarządzania funduszami powierniczymi jest autonomicznym pojęciem prawa wspólnotowego, którego treść nie może być zmieniona przez państwa członkowskie. Zarządzanie funduszami powierniczymi obejmuje usługę w zakresie administracyjnego zarządzania i prowadzenia rachunkowości funduszy świadczone przez podmiot zarządzający będący osobą trzecią, jeżeli tworzą one odrębną całość i wypełniają funkcję specyficzne i istotne dla zarządzania tymi funduszami.

W analizowanej sprawie należy wskazać, iż agent transferowy świadczy usługi polegające między innymi na obsłudze zleceń i rejestru uczestników Funduszy, przyjmowaniu i weryfikacji zleceń, rozpatrywaniu zleceń błędnych, obsłudze wpłat bezpośrednich, obsłudze rejestru dystrybutorów, informowaniu i przyjmowaniu reklamacji, rozpatrywaniu i przekazywaniu reklamacji, raportowaniu dotyczącego obsługi rejestru uczestników, wysyłce dokumentów związanych z prowadzeniem rejestru uczestników, prowadzeniu i obsłudze rejestru transakcji oraz rejestru uczestników funduszu, archiwizacji dokumentów, prowadzeniu repozytorium danych, dostarczaniu oprogramowania lub dostępu do oprogramowania dla TFI i udostępnianiu środowiska wsparcia produkcji oraz współpracy w rozwoju oprogramowania, podejmowaniu innych czynności, które są niezbędne dla prawidłowego wykonania obowiązków wynikających z umowy, a także na prowadzeniu rejestru transakcji przeciwdziałanie praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu, a także usługi analizy rejestru uczestników.

Należy zatem wskazać, iż czynności wykonywane przez agenta transferowego mają na celu poprawienie działania (poziomu usług) w zakresie obsługi funduszy inwestycyjnych. Tym samym ww. podniesienie efektywności działania następuje m. in. poprzez zapewnienie doskonałości operacyjnej, zarządzanie ryzykiem, a także ukierunkowanie na klienta.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż usługi wykonywane przez Wnioskodawcę, będącego agentem transferowym, nie noszą cech sprawowania zarządu, administrowania, czy kierowania czymś. Bowiem są to czynności prowadzenia rejestru poszczególnych uczestników funduszu inwestycyjnego, przeliczania środków pieniężnych wpłacanych przez inwestorów na nabywane środki uczestnictwa, a także przeliczania odkupywanych jednostek uczestnictwa na wypłacane inwestorowi środki pieniężne, czyli są to czynności o charakterze technicznym, a nie zarządczym. Zatem pełnienie funkcji agenta transferowego wymaga posiadania odpowiedniego systemu informatycznego, który spełni wymogi związane z obsługą rejestrów uczestników i rachunków członków oraz gwarancją bezpieczeństwa. Natomiast, aby świadczone usługi korzystały ze zwolnienia powinny, stosownie do orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE, dotyczyć specyficznych i istotnych elementów związanych z zarządzaniem funduszami powierniczymi. Wobec tego samo świadczenie usług o charakterze materialnym czy też technicznym, takie jak udostępnianie systemu informatycznego nie jest objęte zwolnieniem z art. 13 (B) (d) VI Dyrektywy.

Z tego względu, usługi świadczone przez agenta transferowego Zainteresowanego nie stanowią czynności w zakresie zarządzania funduszami inwestycyjnymi i nie są objęte zwolnieniem na mocy art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a w związku z art. 43 ust. 8 ustawy oraz art. 135 (1) (g) Dyrektywy 2006/112/WE.

W świetle przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i obowiązujących uregulowań prawnych, usługi świadczone na mocy przedmiotowej umowy przez Wnioskodawcę, pełniącego rolę agenta transferowego na rzecz TFI oraz Funduszy, nie korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu