Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź w zakresie ustawy dotyczącej zwrotu osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym pytanie Nr 2.

W pozostałym zakresie wniosek zostanie rozpatrzony odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku, gdy w lokalu przy ul. x będzie rozdzielenie na część przeznaczoną na prowadzenie działalności gospodarczej od części przeznaczonej na cele mieszkaniowe wówczas od części na cele mieszkaniowe przysługiwać będzie Wnioskodawcy zwrot różnicy podatku VAT pomiędzy stawką 23% a 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zasady zwrotu osobom fizycznym części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych przez te osoby w związku z budową i remontem budynku mieszkalnego lub jego części reguluje ustawa z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. Nr 177, poz. 1468 ze zm.), która weszła w życie z dniem 01 stycznia 2006 r.

W myśl art. 3 ust. 1 ww. ustawy, osoba fizyczna ma prawo do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w związku z:

1. budową budynku mieszkalnego;
2. nadbudową lub rozbudową budynku na cele mieszkalne lub przebudową (przystosowaniem) budynku niemieszkalnego, jego części lub pomieszczenia niemieszkalnego na cele mieszkalne, w wyniku których powstał lokal mieszkalny spełniający wymagania określone w odrębnych przepisach;
3. remontem budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego.

W art. 2 pkt 5 ww. ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym została zawarta definicja remontu. W myśl tego przepisu, ilekroć w ustawie jest mowa o remoncie rozumie się przez to wykonanie robót określonych w załączniku do ustawy.

Jest to jedno z ważniejszych pojęć używanych w ustawie. Definicja ta ma charakter definicji poprzez wyliczenie ściśle określonych robót uznanych za remont w myśl cytowanej ustawy. Z uwagi na powyższe, tylko wymienione prace mogą stanowić remont w rozumieniu ustawy. Z kolei zgodnie z opracowanym przez Ministerstwo Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa uszczegółowieniem wykazu robót zaliczanych do wydatków mieszkaniowych, wymienione w ustawie roboty polegają na wymianie, naprawie, uzupełnieniu, zmianie-przebudowie elementów lokalu w celu przywrócenia lub poprawy ich stanu pod względem użytkowym i technicznym. Prace te dotyczą wszystkich stałych (na trwałe związanych) elementów konstrukcyjnych, wykończeniowych i instalacyjnych, które obejmują w przypadku lokalu instalację elektryczną, w tym także elementy nierozerwalnie z nią związane, stanowiące stałą i nierozerwalną jej część.

Dokumentem stanowiącym podstawę do obliczenia kwoty zwrotu części wydatków, o których mowa w ust. 1, jest faktura wystawiona dla osoby fizycznej (art. 3 ust. 4).

Stosownie do art. 4 ust. 1 ww. ustawy prawo do zwrotu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, przysługuje, pod warunkiem że osoba fizyczna lub jej małżonek nie dokonywali czynności, o których mowa w art. 3 ust. 1, jako podatnicy podatku od towarów i usług, w celu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

W myśl natomiast art. 4 ust. 2 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków, związanych z budownictwem mieszkaniowym, prawo do zwrotu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, przysługuje pod warunkiem, że osoba fizyczna posiada:

1. prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane w rozumieniu ustawy z dnia 07 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2003r. Nr 207, poz. 2016 ze zm.) albo tytuł prawny do budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w przypadku remontu budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego;
2. pozwolenie na budowę w przypadku inwestycji, dla której zgodnie z ustawą z dnia 07 lipca 1994r. - Prawo budowlane wymagane jest takie pozwolenie.

Zwrot, o którym mowa powyżej, dotyczy wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych, które do dnia 30 kwietnia 2004 r. były opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%, a od dnia 01 maja 2004 r. są opodatkowane podatkiem VAT, tj. stawką 22% natomiast od dnia 01.01.2011 r. stawką 23% (art. 3 ust. 3 w zw. z art. 11a ust. 1 ww. ustawy). Ponadto zwrot dotyczy jedynie wydatków udokumentowanych fakturami VAT w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), wystawionymi od dnia 01 maja 2004 r.

Prawo do zwrotu części wydatków poniesionych na materiały budowlane zostało wprowadzone w tym celu, aby zdjąć z osób fizycznych ciężar finansowy wynikający z podwyższenia stawek podatku VAT na materiały budowlane. Prawo to nie przysługuje zatem, gdy podatek VAT naliczony w cenie materiałów budowlanych może być odliczony od podatku należnego.

Dotyczy to każdej sytuacji, gdy zakupy dokonywane są przez podatnika VAT na potrzeby prowadzonej przez niego działalności, niezależnie od tego, czy w związku z zakupem materiałów budowlanych na potrzeby tej inwestycji przysługiwało prawo do odliczenia, czy też nie. Także w przypadku realizowania inwestycji, w związku z którą nie będzie takiej osobie przysługiwało prawo do odliczenia podatku, lecz inwestycję taką będzie ona realizowała działając jako podatnik VAT, prawo do zwrotu nie przysługuje. Dotyczyć to może także sytuacji, w której osoba fizyczna kupuje materiały budowlane i dokonuje określonej inwestycji w celu wykonywania czynności zwolnionej od podatku VAT (w części lub w całości).

Biorąc pod uwagę wyżej cytowane przepisy prawo do zwrotu nie przysługuje tym osobom, które dokonują określonych inwestycji, uprawniających do zwrotu jako podatnicy podatku od towarów i usług. O prawie do odliczenia podatku naliczonego decyduje bowiem to w jakim charakterze osoba fizyczna dokonywała zakupów danych materiałów budowlanych, w jakim celu i na jakie potrzeby. Podkreślić należy, że nie ma znaczenia, to czy dana osoba fizyczna, mającą dochodzić zwrotu wydatków w ogóle jest podatnikiem VAT, lecz czy określoną inwestycję, uprawniającą do zwrotu realizuje prywatnie, czy też jako podatnik VAT.

Możliwa jest sytuacja, w której dany podmiot w odniesieniu do jednego i tego samego przedmiotu (towaru) występuje jednocześnie w części jako podatnik i w części prywatnie. Jeśli dana osoba realizuje daną inwestycję w części działając jako podatnik VAT, zaś w części jako osoba fizyczna, działając prywatnie wówczas ma prawo do zwrotu tych wydatków, które poniosła jako osoba fizyczna, a nie jako podatnik.

Prawo do zwrotu przysługuje również w sytuacji, gdy faktury dokumentujące poniesione wydatki są wystawione na Firmę Wnioskodawcy.

Jeśli zatem Wnioskodawca poniósł wydatki na zakup materiałów budowlanych związanych z inwestycją polegającą na remoncie lokalu przeznaczonego zarówno na cele mieszkaniowe jak i prowadzenie działalności gospodarczej, to od tej części lokalu która będzie przeznaczona na cele mieszkaniowe (jeżeli w lokalu tym Wnioskodawca będzie zamieszkiwał w sposób zorganizowany i ciągły) tj. lokal będzie służył zaspokojeniu własnych potrzeb mieszkaniowych przysługuje Wnioskodawcy prawo ubiegania się o zwrot części podatku VAT z tytułu zakupu materiałów budowlanych. Zwrot nie przysługuje od faktur, które dokumentują zakup usług związanych z przeprowadzonym remontem.

Jednocześnie zaznaczyć należy , iż uprawnienie do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych, związanych m.in. z remontem lokalu mieszkalnego jest możliwe jedynie w przypadku spełnienia wszystkich warunków określonych w art. 3 i art. 4 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym .

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 558 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie