Czy przekazanie towarów kontrahentom na cele związane z promocją przedsiębiorstwa i umocnieniem jego dobrego wizerunku stanowi przekazanie towarów na ... - Interpretacja - IBPP2/443-592/10/UH

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 05.10.2010, sygn. IBPP2/443-592/10/UH, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

Czy przekazanie towarów kontrahentom na cele związane z promocją przedsiębiorstwa i umocnieniem jego dobrego wizerunku stanowi przekazanie towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem podlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 lipca 2010r. (data wpływu 20 lipca 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 września 2010r. (data wpływu 27 września 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy przekazanie towarów kontrahentom na cele związane z promocją przedsiębiorstwa i umocnieniem jego dobrego wizerunku stanowi przekazanie towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem podlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lipca 2010r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy przekazanie towarów kontrahentom na cele związane z promocją przedsiębiorstwa i umocnieniem jego dobrego wizerunku stanowi przekazanie towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem podlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 21 września 2010r. (data wpływu 27 września 2010r.) będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 9 września 2010r. znak: IBPP2 /443-592/10/UH.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, spółka akcyjna, zamierza nieodpłatnie przekazywać swoim obecnym i potencjalnym kontrahentom towary na potrzeby promocji i umocnienia jego dobrego wizerunku. W przypadku obecnych kontrahentów ma to na celu intensyfikację i zwiększenie wolumenu oraz wartości składanych przez nich zamówień. W przypadku klientów nowych chodzi o zainteresowanie ich ofertą Wnioskodawcy i umożliwienie im wypróbowania produktów, dzięki czemu będą oni mogli stać się jej klientami. Przekazanie towarów pozwoli na przekonanie nowych klientów, że towary są atrakcyjne, spełniają ich wymagania, a sama spółka posiada ofertę atrakcyjniejszą niż konkurenci. Dzięki temu w obu wskazanych przypadkach oczekiwany jest wzrost przychodów spółki. Spółka będzie bowiem postrzegana jako solidny partner, który przed realizacją zamówienia dopuszcza możliwość wypróbowania swoich produktów. Produkty przekazane w tym celu nie są zwracane do spółki, ponieważ jako używane nie mogłyby zostać ponownie przekazane ani sprzedane, a ponadto stanowią element polityki marketingowej spółki.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca stwierdził, iż:

  1. przysługiwało (przysługuje) mu w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu wskazanych we wniosku towarów na potrzeby promocji przedsiębiorstwa i umocnienia jego dobrego wizerunku.
  2. przekazywane przez niego towary nie stanowią ani drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych ani też nie stanowią prezentów o małej wartości i próbek.
  3. jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku) lub jednostkowy koszt wytworzenia przekazanego towaru wynoszą powyżej 10 zł (od kilkunastu złotych do kilku tysięcy złotych).
  4. będzie przekazywał kontrahentom produkty (towary) znajdujące się w jego ofercie handlowej, czyli sprzęt oświetleniowy (w szczególności: oprawy, źródła światła, elektronikę, akcesoria).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w sytuacji przekazania przez podatnika towarów obecnym i potencjalnym kontrahentom na potrzeby promocji przedsiębiorstwa i umocnienia jego dobrego wizerunku można mówić o przekazaniu towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem ...

  • Czy w przypadku udzielenia pozytywnej odpowiedzi na powyższe pytanie, takie przekazanie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

  • Zdaniem Wnioskodawcy, nieodpłatne przekazanie towarów obecnym i potencjalnym kontrahentom należy uznać za przekazanie towarów na potrzeby reprezentacji lub promocji. Przekazanie towarów na potrzeby promocji jest bezpośrednio związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa i jako takie, nie powinno podlegać opodatkowaniu. Takie nieodpłatne przekazanie nie jest odpłatną dostawą w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie bowiem z art. 7 ust 2 tej ustawy nieodpłatne przekazanie towarów przez podatnika jest równoznaczne z dostawą wyłącznie wówczas, gdy jest to przekazanie na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem. "Wykładnia literalna tego przepisu pozwala uznać, że istnieje wyjątek od zasady opodatkowania dostawy towarów, polegający właśnie na tym, że przekazanie towarów należących do przedsiębiorstwa podatnika na cele związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem nie stanowi podlegającej opodatkowaniu dostawy. Wnioskodawca powołuje się także na treść wyroku poszerzonego składu 7 sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 marca 2009r. (IFPS 6/08, opubl. Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych), z którego wynika, iż przekazanie przez podatnika bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem w świetle art. 7 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym od 1 czerwca 2005r., nie stanowi dostawy towarów, nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem tych towarów. Tym samym nieodpłatne przekazanie towarów przez podatnika na cele związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą nie podlega opodatkowaniu VAT, co także potwierdza Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (z dnia 5 października 2007r., opubl. Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych), zgodnie z którym za odpłatną dostawę nie należy uznawać nieodpłatnego przekazania towarów na cele związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem.

    Reasumując wnioskodawca stoi na stanowisku, iż nieodpłatne przekazanie przez podatnika towarów obecnym i potencjalnym kontrahentom stanowi przekazanie tych towarów na potrzeby reprezentacji, promocji przedsiębiorstwa i reklamy, tj. przekazanie towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, a w konsekwencji nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

    Należy również zauważyć, że pogląd tak i jak prezentowany w niniejszym wniosku jest ugruntowany zarówno w orzecznictwie wojewódzkich sądów administracyjnych jak i Naczelnego Sądu Administracyjnego. Ponadto zgodnie z przepisem art. 14a Ordynacji podatkowej minister właściwy do spraw finansów publicznych dąży do zapewnienia jednolitego stosowania prawa podatkowego przez organy podatkowe oraz organy kontroli skarbowej, dokonując w szczególności jego interpretacji, przy uwzględnieniu orzecznictwa sądów. Norma ta dotyczy co prawda interpretacji ogólnej, ale z kolei art. 14e § 1 stanowi, że minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości tym samym można przyjąć, że jeśli interpretowany stan faktyczny był przedmiotem oceny dokonywanej przez sądy administracyjne i w tym zakresie orzecznictwo jest ugruntowane to zarówno interpretacja indywidualna jak i ogólna powinna to orzecznictwo uwzględniać. W przeciwnym razie można będzie przyjąć, że minister właściwy do spraw finansów w sposób oczywisty narusza przepisy prawa.

    W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

    Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu tym podatkiem podlega między innymi odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług.

    Przepis art. 7 ust. 1 cyt. ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.
    Ustawodawca dla celów podatku od towarów i usług zrównał z odpłatną dostawą towarów niektóre nieodpłatne czynności.

    I tak, zgodnie z treścią art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

    1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
    2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny
    • jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

    Jak stanowi art. 7 ust. 3 cyt. ustawy o VAT, przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

    Zauważyć jednocześnie należy, iż stosownie do przepisu art. 7 ust. 4 ustawy o VAT przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

    1. o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
    2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.

    Z cytowanych wyżej przepisów (art. 7 ust. 2 i art. 7 ust. 3) wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nie tylko nieodpłatne przekazanie towarów na cele niezwiązane z prowadzonym przedsiębiorstwem, ale także nieodpłatne przekazanie wszelkich towarów związanych bezpośrednio z prowadzonym przedsiębiorstwem, niestanowiących jednak próbek, prezentów o małej wartości, czy też drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych. Dla opodatkowania danej czynności nieodpłatnego przekazania istotne jest jednak to, czy podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności w całości lub w części.

    Przez odpłatną dostawę towarów należy więc rozumieć także przekazanie towarów bez wynagrodzenia, jeżeli przekazania dokonano na cele związane z przedsiębiorstwem, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu towarów za wyjątkiem druków reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości oraz próbek.

    Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca zamierza nieodpłatnie przekazywać kontrahentom towary tj. sprzęt oświetleniowy w szczególności oprawy, źródła światła, elektronika, akcesoria, które znajdują się w jego ofercie handlowej. Przekazania te mają na celu intensyfikację i zwiększenie wolumenu oraz składanych zamówień a także pozyskiwanie nowych klientów. W związku z powyższym Wnioskodawca będzie postrzegany jako solidny partner, który przed realizacją zamówienia dopuszcza możliwość wypróbowania swoich produktów. Przekazywane w ten sposób produkty nie są zwracane Wnioskodawcy, ponieważ jako używane nie mogłyby zostać ponownie przekazane ani sprzedane, stanowią one bowiem element polityki marketingowej spółki.

    W efekcie powyższych działań Wnioskodawca liczy na wzrost przychodów.

    Przy nabyciu wskazanych we wniosku towarów, Wnioskodawcy przysługiwało (przysługuje) w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

    Przekazywane przez Wnioskodawcę towary nie stanowią drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych oraz nie stanowią prezentów o małej wartości i próbek.

    Jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku) lub jednostkowy koszt wytworzenia przekazanego towaru wynoszą powyżej 10 zł (od kilkunastu złotych do kilku tysięcy złotych).

    Z uwagi na brzmienie art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa.

    Od tej zasady przewidziano jednak pewne wyjątki. Przepis art. 7 ust. 2 ww. ustawy wskazuje bowiem czynności, które mimo braku odpłatności uważane są za zrównane z odpłatną dostawą. Do czynności takich ustawodawca zaliczył przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, pod warunkiem jednak, iż podatnikowi przysługiwało przy ich nabyciu prawo do całkowitego albo częściowego odliczenia podatku naliczonego.

    Jednocześnie na mocy cyt. art. 7 ust. 3 ustawy o VAT, ustawodawca wyłączył z opodatkowania czynności, które ściśle związane są z prowadzonym przedsiębiorstwem t.j. drukowane materiały reklamowe i informacyjne, prezenty o małej wartości oraz próbki.

    Ponieważ interpretacja art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, w oparciu o wykładnię wyłącznie gramatyczną budzi pewne wątpliwości, zatem nie można się tylko na niej opierać. Aby dokonać kompleksowej wykładni ww. przepisu, zdaniem tut. Organu, koniecznym jest sięgnięcie do wykładni o charakterze kompleksowym.

    Przy wykładni przedmiotowych przepisów ustawy należy wziąć pod uwagę zasadę racjonalności ustawodawcy oraz interpretować przepis art. 7 ust. 2 w zestawieniu z art. 7 ust. 3 ww. ustawy o VAT. Przekazanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek niewątpliwie jest związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, wobec tego w przypadku nie objęcia regulacją art. 7 ust. 2 przekazania lub zużycia towarów przez podatnika na cele związane z jego przedsiębiorstwem, przepis art. 7 ust. 3 byłby zbędny.

    Skoro zatem z zakresu opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania towarów, na cele inne niż bezpośrednio związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, wyłączono, na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy o VAT, jedynie przekazanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek, to należy uznać, iż opodatkowaniu podlegają wszelkie inne przekazania towarów pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od tych czynności w całości lub w części.

    Gdyby przyjąć, iż opodatkowaniu na mocy ust. 2 podlegają wyłącznie czynności w ogóle niezwiązane z przedsiębiorstwem, zbędne byłoby wyłączanie z opodatkowania czynności, które i tak nie podlegałyby opodatkowaniu jako związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

    Unormowanie zawarte w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT nawiązuje do treści art. 5 ust. 6 Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EWG) (Dz. U. UE. L. Nr 145, poz. 1 ze zm.), zgodnie z którym wykorzystanie przez podatnika dóbr tworzących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych jego lub jego pracowników, lub też nieodpłatne ich przekazanie, albo, ogólnie rzecz biorąc, użycie ich dla celów innych niż prowadzona przez niego działalność, jeśli podatek od wartości dodanej od powyższych dóbr lub ich części podlegałby w całości lub części odliczeniu, będzie traktowane jako dostawa za wynagrodzeniem. Postanowienie to nie obejmuje jednakże powyższych czynności zrealizowanych dla celów działalności przedsiębiorstwa, stanowiących prezenty o małej wartości i próbki.

    Z regulacji tej wynika, że za dostawę towarów uważa się również wykorzystanie towarów stanowiących majątek przedsiębiorstwa:

    • do celów prywatnych podatnika,
    • do celów prywatnych pracowników podatnika,
    • nieodpłatne ich zbycie,
    • użycie ich do celów innych niż prowadzona przez podatnika działalność.

    Wskazane czynności tylko wówczas są uznawane za odpłatną dostawę towarów, jeśli podatnikowi przysługiwało przy ich nabyciu prawo do całkowitego lub częściowego odliczenia podatku naliczonego.

    Z powyższego przepisu nie wynika zatem, aby warunkiem uznania nieodpłatnego przekazania towarów za dostawę było przeznaczenie ich na cele całkowicie nie związane z przedsiębiorstwem. Także nieodpłatne przekazanie (zbycie) towarów na cele wiążące się z prowadzoną działalnością gospodarczą będzie uznane za odpłatną dostawę towarów.

    Również w świetle obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L. Nr 347, poz. 1 ze zm.), która zastąpiła Szóstą Dyrektywę, tego rodzaju nieodpłatne przekazania towarów podlegają opodatkowaniu.

    Z treści art. 16 ww. Dyrektywy 2006/112/WE Rady Unii Europejskiej, będącego odpowiednikiem art. 5 (6) Szóstej Dyrektywy Rady wynika, że wykorzystanie przez podatnika towarów stanowiących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, które przekazuje nieodpłatnie lub, w ujęciu ogólnym, które przeznacza do celów innych niż prowadzona przez niego działalność, gdy VAT od powyższych towarów lub ich części podlegał w całości lub w części odliczeniu, jest uznawane za odpłatną dostawę towarów. Za odpłatną dostawę towarów nie uznaje się jednakże wykorzystania do celów działalności przedsiębiorstwa podatnika towarów stanowiących prezenty o niskiej wartości i próbki.

    Analiza powołanych wyżej przepisów (art. 5 ust. 6 Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977r. oraz art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r.) pozwala stwierdzić, że swoją dyspozycją obejmują one każde nieodpłatne zbycie towarów, zarówno do celów innych niż prowadzona działalność gospodarcza, jak i do celów tej działalności.

    W związku z powyższym, aby zachować prowspólnotową wykładnię przepisów krajowych, należy przyjąć za właściwą interpretację, która jest zgodna z celami ww. Dyrektyw.

    Z powyższej regulacji wynika, iż również na gruncie Dyrektywy nieodpłatne zbycie towarów jest dostawą towarów (a w konsekwencji podlega opodatkowaniu) zarówno do celów innych niż prowadzona działalność gospodarcza, jak i do celów tej działalności.

    Potwierdził to ETS w wyroku w sprawie C-48/97 (Kuwait Petroleum (GB) Ltd. A Commisioners of Customs and Excise). W wyroku tym Trybunał stwierdził, że nie ma wątpliwości co do tego, iż mamy do czynienia z nieodpłatnym zbyciem towarów w ramach prowadzonej działalności, a także podkreślił, iż wynika w sposób oczywisty z brzmienia pierwszego zdania art. 5(6) VI Dyrektywy, że ta regulacja traktuje jako odpłatną dostawę towarów, a w konsekwencji podlegającą opodatkowaniu VAT, nieodpłatne rozporządzenie przez podatnika towarami, które stanowią część jego majątku związanego z działalnością gospodarczą, jeżeli podatek naliczony związany z tymi towarami został odliczony, przy czym jest, co do zasady, bez znaczenia czy to rozporządzenie zostało dokonane dla celów działalności gospodarczej. Drugie zdanie tego przepisu, które zapobiega opodatkowaniu przypadków przekazania próbek bądź upominków o niewielkiej wartości na cele prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej, nie miałoby sensu, gdyby pierwsze zdanie nie obciążałoby podatkiem VAT nieodpłatnego rozporządzenia tymi towarami przez podatnika nawet gdyby było to uczynione na cele prowadzonej działalności gospodarczej.

    Trybunał potwierdził więc, iż każde nieodpłatne przekazanie towaru, w tym także dokonywane na cele prowadzonej działalności gospodarczej podatnika, podlega, co do zasady, podatkowi. W świetle powyższego, zasadą generalną jest opodatkowanie przekazania towarów zarówno na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, jak i w innych celach.

    Przy interpretacji art. 7 ust. 2 ustawy, należy odróżnić cel czynności przekazania towarów przedsiębiorstwa od związku tej czynności z jego funkcjonowaniem. Celem bezpośrednim każdego nieodpłatnego przekazania towaru przedsiębiorstwa osobie trzeciej jest przede wszystkim zaspokojenie jej potrzeb konsumenckich (cel niezwiązany z przedsiębiorstwem ust. 2), lecz z punktu widzenia funkcjonowania i interesu przedsiębiorstwa podatnika zaspokojenie potrzeb osoby trzeciej może być obojętne, jako w ogóle niewiążące się z jego działalnością (np. przekazanie towarów na cele osobiste podatnika, pracowników itd.) lub też realizowane jest w związku z jego funkcjonowaniem i rozwojem działalności (np.: w związku z czynnościami reprezentacji i reklamy, sponsoringu, czy tzw. sprzedaży premiowej). To właśnie wskazuje, że celu przekazania towarów przedsiębiorstwa podatnika nie można utożsamiać ze związkiem tej czynności z jego działalnością, z którą może w ogóle nie być związana lub pozostawać w bezpośrednim związku, stanowiąc realizację zadań przedsiębiorstwa.

    Z cytowanych wyżej przepisów (art. 7 ust. 2 i art. 7 ust. 3) wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nie tylko nieodpłatne przekazanie towarów na cele niezwiązane z prowadzonym przedsiębiorstwem, ale także nieodpłatne przekazanie wszelkich towarów związanych bezpośrednio z prowadzonym przedsiębiorstwem, niestanowiących jednak próbek, prezentów o małej wartości, czy też drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych.

    Dla opodatkowania danej czynności nieodpłatnego przekazania istotne jest jednak to, czy podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności w całości lub w części.

    Przez odpłatną dostawę towarów należy więc rozumieć także przekazanie towarów bez wynagrodzenia, jeżeli przekazania dokonano na cele związane z przedsiębiorstwem, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu towarów za wyjątkiem druków reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości oraz próbek.

    Wobec powyższego, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w całości lub w części, przy nabyciu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne bądź spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki.

    Zatem czynność nieodpłatnego przekazania towarów na potrzeby promocji i umocnienia dobrego wizerunku firmy, przy nabyciu których Wnioskodawcy przysługiwało (przysługuje) w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w sytuacji, gdy nie stanowią one drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych oraz nie stanowią prezentów o małej wartości, należy uznać za podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

    W odniesieniu natomiast do przywołanych przez Wnioskodawcę wyroków NSA i WSA zauważa się, iż orzeczenia te zostały wydane w konkretnej sprawie i dotyczą wyłącznie tej sprawy, w której zapadły. Wyroki sądów nie mają charakteru powszechnie obowiązującego prawa.

    Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

    Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

    Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

    Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

    Wniosek ORD-IN

    Treść w pliku PDF

    Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach