Decyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 28.06.2005, sygn. VO/4407-14-14/05/HB, Izba Skarbowa w Warszawie

Temat interpretacji

DECYZJA

Na podstawie art. 233 § l pkt l ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, póz.926 z późn.zm.), po rozpatrzeniu zażalenia Urzędu Miasta i Gminy na postanowienie z dnia 4.03.2005 r. nr US1418/25/443-10c/05/SG wydane przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w trybie art. 14 a § l Ordynacji Podatkowej, Dyrektor IzbySkarbowej

postanawia

utrzymać w mocy postanowienie organu pierwszej instancji.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia z dnia 26.01.2005 r. Urząd Miasta i Gminy zwrócił się zwnioskiem o udzielenie informacji dotyczącej kwestii opodatkowania podatkiem od towarówi usług opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego. Ze stanu faktycznegoprzedstawionego w piśmie wynika, iż z tytułu użytkowania wieczystego została naliczona w2003 r. opłata roczna, która obowiązywała w 2004 r. i nadal obowiązuje w roku 2005 r.
Pytanie Gminy brzmi: czy podatek od towarów i usług od opłaty rocznej powinien byćnaliczony od kwoty tej opłaty, bądź czy opłata ta powinna zawierać w sobie ten podatek?

Według Gminy pobieranie od użytkownika wieczystego opłaty rocznej w dotychczasobowiązującej wysokości i odprowadzenie przez Gminę podatku od towarów i usług, który"zawierałby się" w niej prowadziłoby do naruszenia zasad obliczania i aktualizacji opłat zaużytkowanie wieczyste zawartych w ustawie o gospodarce nieruchomościami, co zdaniemGminy prowadziłoby do faktycznego obniżenia tych opłat.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w postanowieniu z dnia 4.03.2005 r. nrUS1418/ZT7T443-10c/05/SG stwierdził, iż stanowisko Gminy przedstawione we wniosku niejest zgodne z obowiązującym stanem prawnym, gdyż opłata roczna za użytkowanie wieczystestanowi cenę za wykonaną usługę. Zgodnie z art. 3 ust. l pkt l ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. ocenach (Dz.U. Nr 97 póz.1050 z późn.zm.) cena jest to wartość wyrażona w jednostkachpieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę, wcenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy. W świetlepowyższego uzasadnione jest twierdzenie, iż opłata roczna z tytułu użytkowania wieczystegopowinna zawierać w sobie podatek od towarów i usług.

Urząd Miasta i Gminy wniósł do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawiezażalenie na w/w postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Piasecznie stwierdzając,iż zgodnie z ustawą o gospodarce nieruchomościami opłatą za użytkowanie wieczyste jestopłata za korzystanie z nieruchomości gminnej i jest ustalana jako procent od wartościnieruchomości. Zdaniem Gminy skoro ustawodawca w prawie podatkowym potraktowałopłatę za użytkowanie wieczyste jako cenę za usługę i objął tę usługę opodatkowaniem tooczywistym jest, że do ceny netto należy doliczyć podatek od towarów i usług i w taki sposóbustalić cenę brutto. Gmina stwierdza także, iż wyszacowana wartość nieruchomości jestpodstawą do naliczania opłat z tytułu użytkowania wieczystego i tylko z powodu zmianywartości nieruchomości można dotychczasową opłatę wypowiedzieć i zaoferować nową,zgodną z aktualną wartością nieruchomości, określoną przez rzeczoznawcę majątkowego. Wocenie Gminy przedstawiona w postanowieniu Naczelnika Urzędu Skarbowego interpretacja prowadziłaby do przerzucenia bez jakiejkolwiek podstawy prawnej obowiązkupodatkowego z tytułu podatku od towarów i usług na Gminę, co uszczupliłoby znacznie jejdochody.

Dyrektor Izby Skarbowej dokonując oceny prawnej przedstawionego przez NaczelnikaUrzędu Skarbowego stanowiska uznaje, iż stanowisko to jest prawidłowe.Prawo użytkowania wieczystego jest prawem rzeczowym, którego treść i granice określonezostały zasadniczo w przepisach ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarcenieruchomościami (tekst jednolity Dz.U. z 2000 r. Nr 46, póz.543 z późn.zm.). Zgodnie z art.232 kodeksu cywilnego, grunty stanowiące własność Skarbu Państwa a położone wgranicach administracyjnych miast oraz grunty Skarbu Państwa położone poza granicami,lecz włączone do planu zagospodarowania przestrzennego miasta i przekazane do realizacjizadań jego gospodarki, a także grunty stanowiące własność gmin lub ich związków, mogą byćoddawane w użytkowanie wieczyste osobom fizycznym i osobom prawnym.

Zgodnie z art. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54,póz.535) przez dostawę towarów rozumie się przeniesienia prawa do rozporządzaniatowarami jak właściciel Oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie nie mieści sięjednak w zakresie definicji dostawy zawartej w art. 7 ust. l cyt. ustawy, nie daje bowiempraw do rozporządzania gruntem jak właściciel , ani nie zostało wymienione pośród prawwskazanych w tym przepisie. Ponieważ oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowaniewieczyste jest świadczeniem na rzecz innego podmiotu i nie jest dostawą towarów, uznaćnależy, że jest świadczeniem usług, w rozumieniu przepisu art. 8 ust. l ustawy o podatku odtowarów i usług Zgodnie z art. 8 ust l tejże ustawy, przez świadczenie usług rozumie siękażde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej, które nie stanowią dostawytowarów. Natomiast zgodnie z art. 29 ust. l w/w ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót,z zastrzeżeniem ust.2-22, art. 30 -32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4. Obrotem jest kwota należnaz tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całośćświadczenia należnego od nabywcy. Obrotem jest także otrzymana dotacja, subwencja i innadopłata o podobnym charakterze związana z dostawą lub świadczeniem usług.

Przedmiotem zapytania Gminy jest opodatkowanie podatkiem od towarów i usług opłatyza prawo użytkowania wieczystego tj. ograniczonego prawa rzeczowego, którego treść igranice określono w przepisach kodeksu cywilnego oraz w przepisach ustawy z dnia 21sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn. Dz.U. z 2004 r. Nr 61, póz.2603)po wejściu w życie przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług(Dz.U. Nr 54, póz.535 z późn.zm.). Przepis art. 77 ust. l w/cyt. Ustawy o gospodarcenieruchomościami dopuszcza aktualizację opłat rocznych, nie częściej niż raz w roku, jeżeliulegnie zmianie wartość tej nieruchomości. Aktualizacji, o której mowa wyżej, dokonywaćmożna z urzędu albo na wniosek użytkownika wieczystego nieruchomości gruntowej, napodstawie wartości nieruchomości gruntowej określonej przez rzeczoznawcę majątkowego.Przepis art. 71 ust. l ustawy o gospodarce nieruchomościami konstytuuje prawo pobieraniapierwszej opłaty oraz opłat rocznych za oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowaniewieczyste. Zgodnie z treścią art. 78 ust. l w/cyt. ustawy o gospodarce gruntami, właściwyorgan zamierzający zaktualizować opłatę roczną z tytułu użytkowania wieczystegonieruchomości gruntowej powinien na piśmie wypowiedzieć wysokość dotychczasowejopłaty do 31 grudnia roku poprzedzającego przesyłając równocześnie ofertę jej nowejwysokości. Użytkownik wieczysty, stosownie do art. 78 ust. 2 cyt. ustawy, może w terminie30 dni od dnia otrzymania wypowiedzenia, złożyć do samorządowego kolegiumodwoławczego właściwego ze względu na miejsce położenia nieruchomości, wniosek oustalenie, że aktualizacja opłaty jest nieuzasadniona albo jest uzasadniona w innej wysokości.

Cytowane wyżej przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami, w związku z oddaniemgruntu w użytkowanie wieczyste, uprawniają do pobierania od użytkowników wieczystychokreślonych opłat (opłata pierwsza oraz opłaty roczne). W takich przypadkach podstawęopodatkowania stanowią opłaty pobierane z tego tytułu pomniejszone o kwotę podatku, cojest równoznaczne, że ustalone kwoty opłat za użytkowanie wieczyste są kwotami brutto,zawierającymi w sobie podatek od towarów i usług , bez względu na sposób ichskalkulowania. Stosownie do treści przepisu art. 3 ust. l pkt l ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. ocenach (Dz.U. Nr 97, póz. 1050), stanowiącego, że w cenie usługi uwzględnia się cenępodatek od towarów i usług, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż usług podlegaobciążeniu podatkiem od towarów i usług. Przepis art. l ust.2 pkt 2 wyłącza zastosowanieprzedmiotowej ustawy do cen ustalanych na podstawie odrębnych ustaw, w zakresieuregulowanym w tych ustawach. Należy także podkreślić, że kwestię skalkulowaniawysokości opłat za użytkowanie wieczyste regulują wskazane wyżej przepisy niepodatkowe -ustawa o gospodarce nieruchomościami oraz przepisy wydane w celu jej wykonania.

Reasumując, Dyrektor Izby Skarbowej stwierdza, iż zarzuty Urzędu zawarte w zażaleniusą bezpodstawne.