Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 27.07.2005, sygn. D2-443/57/05, Pierwszy Urząd Skarbowy w Lublinie

Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 216, art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa /tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm./ - Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie postanawia uznać przedstawione stanowisko w złożonym wniosku o interpretację przepisów prawa podatkowego za nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 06.06.2005 r. wpłynął wniosek Sp. z o.o. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, w którym przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 01.04.2005 r. Spółka przyjęła do użytkowania samochód osobowy, na podstawie umowy najmu zawartej z osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej i nie będącą podatnikiem czynnym VAT
i przedstawiono pytanie:
"czy można odliczać w 100 % podatek VAT wynikający z faktur za parkingi, konserwacje i remonty wynikające z bieżącej eksploatacji wynajmowanego samochodu, czy pod określeniem "innych płatności" rozumie się takie wydatki?"
i zajęto następujące stanowisko:

Art. 86 ust. 7 ustawy o VAT mówi, że "kwotę podatku naliczonego stanowi 50 % kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Zdaniem Spółki można odliczać podatek VAT z faktur za parkingi i remonty wynajmowanego samochodu osobowego w 100 %, a określenie "innych płatności" nie dotyczy takich faktur.

Zgodnie z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa /tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm./ stosownie do swojej właściwości miejscowej naczelnik urzędu skarbowego na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa, albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

W związku z powyższym udzielam interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego następująco:

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz. U. Nr. 11, poz. 50 z późn. zm./ prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 88 ust. 1 pkt 2 powołanej wyżej ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego. Zgodnie z pkt. 3 tego przepisu obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 ustawy.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy z dnia z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 z późn. zm./ nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków, z zastrzeżeniem pkt. 30, z tytułu kosztów używania, dla potrzeb działalności gospodarczej, samochodów osobowych niestanowiących składników majątku podatnika - w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu dla celów podatnika oraz stawki za jeden kilometr przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra; podatnik jest obowiązany prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu.

Powołany przez stronę art. 86 ust. 7 ustawy o VAT dotyczy limitu odliczenia podatku naliczonego w przypadku usługobiorców użytkujących samochody na podstawie umowy najmu, dzierżawy leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze tzn. kwotę podatku naliczonego stanowi 50 % kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego Spółka przyjęła do użytkowania samochód osobowy na podstawie umowy najmu zawartej z osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej i nie będącą podatnikiem czynnym VAT. Tak więc powołany w piśmie art. 86 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług nie ma zastosowania, ponieważ właściciel pojazdu nie nalicza Spółce podatku od towarów i usług od opłaty za wynajem samochodu. Przepis ten nie reguluje również prawa do obniżania kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z kosztami eksploatacji pojazdu.

Mając na względzie powyższe przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy stwierdzić, że podatek naliczony związany z kosztami eksploatacji samochodu osobowego, za wyjątkiem zakupu paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, podlega odliczeniu na zasadach ogólnych pod warunkiem spełnienia przesłanek określonych w wyżej cytowanym art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług tj. zaliczeniu poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym tzn. do wysokości limitu określonego przez przepisy o podatku dochodowym.

POUCZENIE

Informuje się, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Zgodnie z art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.