Interpretacja indywidualna z dnia 26.01.2012, sygn. ITPP2/443-1607/11/AD, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Temat interpretacji

Opodatkowanie szkoleń dla rolników.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 listopada 2011 r. (data wpływu 17 listopada 2011 r.), uzupełnionym w dniu 16 stycznia 2012 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku szkoleń dla rolników dotyczących stosowania środków ochrony roślin jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 listopada 2011 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 16 stycznia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku szkoleń dla rolników dotyczących stosowania środków ochrony roślin.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług przygotowywania wniosków biznesplanów o dotacje z UE dla rolników i firm z branży rolniczej oraz szkoli rolników w zakresie stosowania środków ochrony roślin. Na przeprowadzenie szkoleń otrzymał zaświadczenie z Wojewódzkiego Inspektoratu Ochrony Roślin i Nasiennictwa upoważniające do prowadzenia wyżej wymienionych szkoleń. Szkolenia te reguluje ustawa z dnia 16 grudnia 2010 r. Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w sprawie szkoleń w zakresie ochrony roślin (Dz. U. Nr 256 poz. 1721). Powyższe szkolenia służą do nabycia umiejętności niezbędnych do wykonywania zawodu rolnika. Przy organizowaniu ww. szkoleń prowadzona jest dokumentacja: program szkolenia wraz z harmonogramem godzinowym szkolenia w zakresie poszczególnych tematów, lista obecności uczestników, protokół egzaminacyjny oraz rejestr wydanych zaświadczeń. Ubiegając się o zaświadczenie z WIORiN dokonał Pan opłaty do Urzędu Miasta z tytułu wpisania do rejestru działalności regulowanej w wysokości 616 zł. W ustawie o podatku od towarów i usług znaleźć można zapis, że ze zwolnienia podlegają usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach (odrębny przepis stanowi wyżej przywołana ustawa).

Firma, którą Pan prowadzi, nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu ustawy z września 1991 r. o systemie oświaty, nie uzyskał Pan wpisu do ewidencji działalności prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego zobowiązaną do prowadzenia odpowiedniego typu publicznych szkół i placówek. Szkolenia nie są finansowane ze środków publicznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy do tego typu szkoleń, przy wystawianiu dokumentu sprzedaży (faktury VAT, paragonu) za usługę, należy naliczyć podatek od towarów i usług, czy jest ona zwolniona od podatku...

Zdaniem Wnioskodawcy, tego typu szkolenie, które jest niezbędne do wykonywania zawodu rolnika oraz jest regulowane odrębnymi przepisami (ustawa z 2010 r. Dz. U. nr 256 poz. 1721), powinno podlegać zwolnieniu od podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku i przenoszą uregulowania dotyczące tej tematyki do treści ustawy. W odniesieniu do działalności edukacyjnej zasadnicze znaczenie ma dodanie do art. 43 ust. 1 ustawy punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku w tym zakresie.

Przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych, określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L. 347 ze zm.).

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym
- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Z kolei w świetle ust. 1 pkt 29 ww. artykułu, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych
- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane

Powyższe regulacje stanowią implementacje prawa unijnego, gdyż w świetle art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE Rady, zwolnione jest kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Cytowany przepis umiejscowiony został w rozdziale 2 tego aktu, zatytułowanym Zwolnienia dotyczące określonych czynności wykonywanych w interesie publicznym, co oznacza, iż usługi szkoleniowe na gruncie Dyrektywy VAT podlegają zwolnieniu od podatku wyłącznie, gdy są wykonywane w interesie publicznym, tzn. wypełniają obowiązki, jakie ciążą na danym państwie wobec jego obywateli. W żadnym przepisie Dyrektywy nie została jednak wskazana definicja interesu publicznego, nie zostały również określone podmioty, które mogą działać w interesie publicznym. Oznacza to, że zarówno komercyjne przedsiębiorstwa jaki i niekomercyjne organizacje mogą prowadzić działalność z zakresu interesu publicznego.

W tym kontekście wskazać należy - co wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej - że zakres zwolnień przewidzianych w Dyrektywie nie może być interpretowany w sposób rozszerzający. Czynności zwolnione zgodnie z Dyrektywą stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a ich ujednolicona interpretacja ma służyć unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku od wartości dodanej w poszczególnych państwach członkowskich. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 szóstej dyrektywy powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika (wyrok TSUE z dnia 19 listopada 2009 r. C-461/08 w sprawie Don Bosco Onroerend Goed BV).

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 288 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych Wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC ze zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i) obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz. U. L 347, str. 1 ze zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Jednocześnie wskazać należy, iż od dnia 1 lipca 2011 r. ww. rozporządzenie straciło moc a stosuje się rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 77/1).

Definicja zawarta w art. 44 tego rozporządzenia określa, iż usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. art. 132 ust. 1 lit. i dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 18 grudnia 2003 r. o ochronie roślin (t. j. Dz. U. z 2008 r. Nr 133, poz. 849 ze zm.), zabiegi przy użyciu środków ochrony roślin w produkcji rolnej i leśnictwie mogą być wykonywane przez osoby, które:

1. ukończyły szkolenie w zakresie stosowania środków ochrony roślin i posiadają aktualne zaświadczenie o ukończeniu tego szkolenia lub
2. ukończyły, nie wcześniej niż 5 lat przed wykonywaniem zabiegów przy użyciu środków ochrony roślin, szkolenie w zakresie, o którym mowa w pkt 1, w innym państwie członkowskim, państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, albo państwie, które zawarło ze Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi umowę regulującą swobodę przedsiębiorczości, na podstawie przepisów obowiązujących w tym państwie i posiadają zaświadczenie o ukończeniu tego szkolenia.

Stosownie do art. 75 ust. 1 ww. ustawy, działalność polegająca na prowadzeniu szkoleń, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 1, art. 64 ust. 4 pkt 1 lit. a, art. 66 ust. 1 pkt 1 i art. 74 pkt 1, zwanych dalej szkoleniami w zakresie ochrony roślin, jest działalnością regulowaną w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej i wymaga wpisu do rejestru przedsiębiorców wykonujących działalność w zakresie prowadzenia szkoleń w zakresie ochrony roślin.

Ustęp 7 tego artykułu stanowi, że przedsiębiorca wykonujący działalność w zakresie prowadzenia szkoleń w zakresie ochrony roślin jest obowiązany spełniać następujące warunki:

1. zapewnić warunki organizacyjno-techniczne prowadzenia szkoleń w zakresie ochrony roślin;
2. zapewnić prowadzenie szkoleń w zakresie ochrony roślin przez osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje;
3. informować wojewódzkiego inspektora, o którym mowa w ust. 2, o planowanych terminach i miejscach prowadzenia szkoleń w zakresie ochrony roślin, nie później niż na 14 dni przed ich rozpoczęciem;
4. prowadzić szkolenia w zakresie ochrony roślin zgodnie z programami takich szkoleń oraz w grupach zapewniających prawidłowy przebieg takich szkoleń;
5. dokumentować działania związane z prowadzeniem szkoleń w zakresie ochrony roślin;
6. udostępniać dokumenty dotyczące prowadzenia szkoleń w zakresie ochrony roślin na każde żądanie wojewódzkiego inspektora.

Jak wynika z art. 75a ust. 1 tej ustawy, podmiot, niebędący przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, może prowadzić szkolenia w zakresie ochrony roślin, po uzyskaniu wpisu do rejestru podmiotów prowadzących szkolenia, prowadzonego przez wojewódzkiego inspektora właściwego ze względu na siedzibę tego podmiotu.

Zgodnie z ust. 6 ww. artykułu, podmiot prowadzący szkolenia jest obowiązany:

1. spełniać warunki, określone w art. 75 ust. 7;
2. informować na piśmie wojewódzkiego inspektora, o którym mowa w ust. 1, o:

1. zmianie danych podlegających wpisowi do rejestru, w terminie 14 dni od dnia zajścia zdarzenia, które spowodowało zmianę tych danych,
2. zaprzestaniu wykonywania działalności polegającej na prowadzeniu szkoleń w zakresie ochrony roślin.

W myśl ust. 7 tego artykułu, wojewódzki inspektor sprawuje nadzór nad prowadzeniem szkoleń w zakresie ochrony roślin przez podmioty wpisane do rejestru, o którym mowa w ust. 1.

Działając na podstawie delegacji ustawowej, w dniu 16 grudnia 2010 r. Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi wydał rozporządzenie w sprawie szkoleń w zakresie ochrony roślin (Dz. U. Nr 256, poz. 1721).

W § 1 ww. rozporządzenie określa:

1. warunki organizacyjno-techniczne prowadzenia szkoleń w zakresie ochrony roślin;
2. kwalifikacje osób prowadzących szkolenia w zakresie ochrony roślin;
3. programy szkoleń w zakresie ochrony roślin;
4. maksymalną liczbę osób w grupie, dla jakiej prowadzi się szkolenia w zakresie ochrony roślin;
5. sposób dokumentowania działań związanych z prowadzeniem szkoleń w zakresie ochrony roślin;
6. wzór zaświadczenia o ukończeniu szkolenia w zakresie ochrony roślin oraz okres ważności tego zaświadczenia.

W myśl § 2 ww. rozporządzenia, podmiot prowadzący szkolenia w zakresie ochrony roślin:

1. zapewnia pomieszczenia umożliwiające prowadzenie zajęć, w tym wykorzystywanie w ich trakcie pomocy audiowizualnych;
2. udostępnia uczestnikom szkoleń w szczególności

1. pomoce audiowizualne, w tym prezentacje multimedialne, filmy szkoleniowe, zestawy foliogramów, przeźrocza,
2. materiały szkoleniowe.

Stosownie do § 3 tego rozporządzenia, podmiot prowadzący szkolenia w zakresie stosowania środków ochrony roślin, niezależnie od spełnienia warunków, o których mowa w § 2:

1. zapewnia miejsce do prowadzenia zajęć praktycznych z wykorzystaniem opryskiwaczy ciągnikowych polowych i ciągnikowych sadowniczych, wraz z ciągnikiem, lub sprzętu agrolotniczego;
2. udostępnia uczestnikom szkolenia

1. modelowy zestaw odzieży ochronnej stosowanej przy wykonywaniu zabiegów ochrony roślin w uprawach polowych, sadowniczych i pod osłonami, w tym w szklarniach, inspektach, namiotach foliowych i magazynach,
2. opryskiwacze ciągnikowe polowe i ciągnikowe sadownicze, wraz z ciągnikiem, lub sprzęt agrolotniczy,

Zgodnie z § 4 powołanego rozporządzenia, osoby prowadzące szkolenia w zakresie obrotu i konfekcjonowania środków ochrony roślin lub w zakresie stosowania środków ochrony roślin powinny mieć:

1. ukończoną szkołę ponadpodstawową lub ponadgimnazjalną prowadzącą kształcenie w zawodzie technik rolnik, technik ogrodnik, technik leśnik lub technik mechanizacji rolnictwa i uzyskać tytuł zawodowy w danym zawodzie lub
2. ukończone studia wyższe na kierunku rolnictwo, ogrodnictwo, leśnictwo lub technika rolnicza i leśna

- oraz posiadać co najmniej pięcioletni staż pracy na stanowiskach związanych z ochroną roślin.

Jak stanowi § 7 pkt 3 lit. a) tegoż rozporządzenia, program szkolenia w zakresie stosowania środków ochrony roślin przy użyciu opryskiwaczy jest określony w załączniku nr 4 do rozporządzenia.

W myśl § 8 ww. rozporządzenia, szkolenia w zakresie ochrony roślin są prowadzone w grupach nie większych niż 30 osób.

Kolejne przepisy tegoż rozporządzenia określają sposób dokumentowania działań związanych z prowadzeniem szkoleń w zakresie ochrony roślin (§ 9), wzór zaświadczenia o ukończeniu szkolenia w zakresie ochrony roślin oraz okres ważności tego zaświadczenia (§ 10 wraz z załącznikiem nr 7 do rozporządzenia).

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że prowadzi Pan szkolenia dla rolników w zakresie stosowania środków ochrony roślin, które reguluje rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w sprawie szkoleń w zakresie ochrony roślin z dnia 16 grudnia 2010 r. (Dz. U. Nr 256 poz. 1721). Na przeprowadzenie tych szkoleń otrzymał Pan zaświadczenie z Wojewódzkiego Inspektoratu Ochrony Roślin i Nasiennictwa upoważniające do prowadzenia wyżej wymienionych szkoleń. Powyższe szkolenia służą do nabycia umiejętności niezbędnych do wykonywania zawodu rolnika. Firma, którą Pan prowadzi, nie jest jednostką objętą systemem oświaty, nie uzyskał Pan wpisu do ewidencji działalności prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego. Szkolenia nie są finansowane ze środków publicznych.

Uwzględniając przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane regulacje ustawy o podatku od towarów i usług należy stwierdzić, iż do ww. usług nie będzie mieć zastosowania zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy, gdyż firma Pana nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Przeprowadzane przez Pana ww. szkolenia będą natomiast zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy, gdyż będą stanowić usługi w zakresie kształcenia zawodowego (rolników) i będą prowadzone w formie i na zasadach określonych w powołanych wyżej przepisach.

Końcowo informuje się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. W związku z tym niniejszą interpretację wydano w oparciu o zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku, a załączone do wniosku kserokopie dokumentów nie były przedmiotem merytorycznej analizy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 3 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy