Czy sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z pomieszczeniami przynależnymi, tj. piwnica, komórka lokatorska i miejsce postojowe w podziemnej hali garażowej... - Interpretacja - ITPP1/443-1477/11/JJ

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 31.01.2012, sygn. ITPP1/443-1477/11/JJ, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Temat interpretacji

Czy sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z pomieszczeniami przynależnymi, tj. piwnica, komórka lokatorska i miejsce postojowe w podziemnej hali garażowej winna być opodatkowana stawką 8% podatku od towarów i usług?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 października 2011 r. (data wpływu 31 października 2011 r.), uzupełnionym w dniu 16 stycznia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku na dostawę lokali mieszkalnych wraz pomieszczeniami przynależnymi oraz miejscem postojowym jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 października 2011 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 16 stycznia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku na dostawę lokali mieszkalnych wraz pomieszczeniami przynależnymi oraz miejscem postojowym.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług VAT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka na zakupionym gruncie wybudowała i buduje kolejny budynek mieszkalny wielorodzinny z miejscami postojowymi w hali garażowej. Po wybudowaniu budynku, wyodrębnione zostały i zostaną poszczególne lokale mieszkalne wraz z pomieszczeniami przynależnymi i sporządzany jest operat. W najniższej podziemnej kondygnacji budynku znajduje się hala garażowa. Jest to pomieszczenie, w którym za pomocą słupów konstrukcyjnych i numerów wydzielono poszczególne miejsca postojowe. Dla hali garażowej prowadzona jest jedna księga wieczysta. Hala garażowa połączona jest z częścią mieszkalną klatką schodową. Spółka sprzedaje lokale mieszkalne z pomieszczeniami przynależnymi (piwnica, komórka lokatorska i miejsca postojowe w hali garażowej). Z kupującym zawierana jest jedna umowa na lokal mieszkalny wraz z pomieszczeniami przynależnymi (piwnica, komórka lokatorska i miejsce postojowe w hali garażowej) i jest podpisywany jeden akt notarialny. W umowie jest podana jedna ogólna cena za lokal mieszkalny wraz z pomieszczeniami przynależnymi (piwnica, komórka lokatorska i miejsce parkingowe). W wyszczególnieniu podane są części składowe na ogólną cenę za lokal z podziałem na cenę za lokal z piwnicą i komórką lokatorską i ceną za miejsce postojowe w hali garażowej. Ponadto w uzupełnieniu do wniosku Spółka wskazała, iż na halę garażową z wyznaczonymi miejscami postojowymi będzie założona odrębna księga wieczysta.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z pomieszczeniami przynależnymi, tj. piwnica, komórka lokatorska i miejsce postojowe w podziemnej hali garażowej winna być opodatkowana stawką 8% podatku od towarów i usług...

Spółka wskazuje, iż zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu według stawki 8% podlega między innymi dostawa obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Obiekty budowlane objęte definicją społecznego programu mieszkaniowego zawiera ustęp 12a ww. artykułu. W myśl przepisu art. 29 ust. 1 ww. ustawy podstawą opodatkowania jest obrót. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

W myśl przepisu art. 5a ww. ustawy towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów i usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Według art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Od tej reguły ustawodawca ustanowił pewne wyjątki, tzn. przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, stosuje się w myśl ust. 12 wskazanego artykułu do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z ust. 12a tego artykułu, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale ex 1264 wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

  1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2;
  2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.

W myśl ust. 12c powołanego artykułu, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Według art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

W celu zastosowania prawidłowej stawki niezbędnym jest zatem określenie, czy dany obiekt jest obiektem wymienionym w art. 2 pkt 12 ustawy i jakie spełnia funkcje mieszkalne czy użytkowe. Z uwagi na fakt, iż ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niniejszej ustawy nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego, dlatego też należy posiłkować się w tym zakresie przepisami ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.).

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ww. ustawy samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne.

Spełnienie wymagań, o których mowa w ust. 2, stwierdza starosta w formie zaświadczenia (art. 2 ust. 3 ww. ustawy).

Stosownie natomiast do ust. 4 powołanego artykułu do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej pomieszczeniami przynależnymi.

A contrario nie jest lokalem mieszkalnym wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb nieprzeznaczona na stały pobyt ludzi i niesłużąca zaspokajaniu ich potrzeb.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na zakupionym gruncie wybudowała i buduje kolejny budynek mieszkalny wielorodzinny z miejscami postojowymi w hali garażowej. Po wybudowaniu budynku, wyodrębnione zostaną poszczególne lokale mieszkalne wraz z pomieszczeniami przynależnymi. Dla hali garażowej z wyznaczonymi miejscami postojowymi będzie założona odrębna księga wieczysta. Spółka sprzedaje lokale mieszkalne z pomieszczeniami przynależnymi (piwnica, komórka lokatorska i miejsca postojowe w hali garażowej). Z kupującym zawierana jest jedna umowa na lokal mieszkalny wraz z pomieszczeniami przynależnymi i jest podpisywany jeden akt notarialny. Jednocześnie z sytuacji przedstawionej we wniosku nie wynika, aby dochodziło do wyodrębnienia miejsca postojowego w ten sposób, aby mogło ono być przedmiotem odrębnej dostawy (Wnioskodawca nie wskazał, aby zamierzał wystąpić o wydanie zaświadczenia, o którym mowa w art. 2 ust. 3 ustawy o własności lokali), co oznacza, iż w przedmiotowym przypadku mamy do czynienia z dostawą pomieszczeń przynależnych do lokalu mieszkalnego.

Odnosząc powołane regulacje do przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że planowana dostawa lokali mieszkalnych wraz z pomieszczeniami przynależnymi, tj. piwnicą, komórką lokatorską oraz wyodrębnionym miejscem postojowym, jako udziałem w podziemnej hali garażowej (o ile faktycznie miejsca postojowe nie będą posiadały zaświadczenia, o którym mowa w art. 2 ust. 3 ustawy o własności lokali) korzystać będzie z preferencyjnej 8% stawki podatku od towarów i usług na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a w związku z art. 41 ust. 1 pkt 12 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy