Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 28.11.2005, sygn. P-I/443/117/EF/05, Podlaski Urząd Skarbowy

Temat interpretacji

Pismem z dnia 12.09.2005 r., Spółka zwróciła się o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w odniesieniu do następującego stanu faktycznego:

W Spółce w 2003 r. występowała zarówno sprzedaż opodatkowana (95%) jak i sprzedaż nie objęta obowiązkiem podatkowym (5%) jako sprzedaż towaru poza granicami kraju. Od związanych z nią zakupów nie odliczono podatku VAT. Natomiast zakupy, co do których nie można sprecyzować czy są związane ze sprzedażą opodatkowaną czy zwolnioną nie wystąpiły. Uwzględniając powyższe proporcja odnośnie obniżenia podatku należnego na rok 2004 wyniosła 95 %. W roku 2004 Spółka dokonywała wyłącznie sprzedaży opodatkowanej. Dlatego też wszystkie zakupy dokonane w roku 2004 zostały zakwalifikowane jako te, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

W tak przedstawionym stanie faktycznym Spółka zwróciła się o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w następującym zakresie:

Czy Spółka dokonująca w roku 2004 wyłącznie czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego była zobowiązana stosować w okresie 5-12/2004 proporcję obliczoną na podstawie obrotu dokonanego w roku 2003 ?

Według stanowiska Wnioskodawcy, ponieważ w Spółce w 2004 r. nie wystąpił obrót polegający na wykonywaniu czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego to nie należy stosować proporcji o której mowa w art. 90, art. 93 oraz art. 163 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Na podstawie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku Naczelnik Podlaskiego Urzędu Skarbowego w Białymstoku stwierdza co następuje:

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 późn. zm.; zmiana ostatnia: Dz. U. z 2005 r. Nr 90, poz. 756), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Najistotniejszym warunkiem umożliwiającym podatnikowi VAT skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego w całości, jest więc związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Natomiast art. 90 ust. 1 ustawy o VAT reguluje sytuację, gdy podatnik wykorzystuje zakupione przez siebie towary i usługi do wykonywania czynności, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności w związku z którymi takie prawo nie przysługuje. W takich przypadkach, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy o VAT, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku naliczonego, związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego tylko o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Proporcję tę na rok 2004 należało ustalić w sposób określony w art. 90 ust. 3-9 ustawy o VAT, z uwzględnieniem art. 163.

W świetle powyższego, jeżeli Spółka w 2004 r. zakupione towary i usługi wykorzystywała wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych, podatek naliczony podlegał odliczeniu w całości (Spółka nie miała obowiązku stosować zasad określonych w art. 90 ustawy o VAT).

Mając powyższe na uwadze, organ podatkowy podziela stanowisko Strony, stąd też postanowił jak w sentencji.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stosownie do art. 14b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej interpretacja nie jest wiążąca dla Wnioskodawcy, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej właściwe dla Wnioskodawcy ? do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Interpretacja niniejsza wiąże organ podatkowy do czasu zmiany przepisów prawa.

Na postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Białymstoku, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia (art. 14a § 4 oraz art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).

Zażalenie, zgodnie z przepisem art. 222 w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej, powinno określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać podstawy uzasadniające to żądanie.