Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 10.11.2005, sygn. 1471/ NTR2/443-467/05/MP, Pierwszy Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie

Temat interpretacji

P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku Spółki z o.o. z dnia 8 września 2005r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie - biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia:

• uznać stanowisko Strony za nieprawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Strona jest użytkownikiem wieczystym gruntu oraz właścicielem wybudowanych na nim budynków, które wraz z infrastrukturą towarzyszącą i wyposażeniem stanowią Jej jedyny majątek wykorzystywany w ramach działalności gospodarczej.

Strona zamierzając sprzedać zespół składników niematerialnych i materialnych wykorzystywanych do prowadzenia działalności gospodarczej, tj. wynajmu lokali, zawarła przedwstępną umowę sprzedaży przedsiębiorstwa. Zgodnie z nią przedmiot transakcji stanowić mają aktywa wykorzystywane dla potrzeb gospodarczych Strony takie jak: użytkowanie wieczyste gruntów wraz z budynkami, pozostałe rzeczowe aktywa (np. wyposażenie, umeblowanie), wierzytelności związane z aktualnymi umowami najmu, prawa własności intelektualnej oraz środki pieniężne w postacie kaucji wpłacanych przez najemców. W ramach transakcji nabywcy zostaną również przekazane pozwolenia na budowę oraz użytkowanie budynków, jak również ich dokumentacja techniczna. Wraz z powyższymi składnikami na nabywcę zostaną przeniesione także umowy najmu oraz umowy związane z eksploatacją budynków i działalnością polegającą na wynajmie lokali.

Na nabywcę nie przejdą zaś księgi rachunkowe i firma Strony, wierzytelności inne niż wynikające z umów najmu, należności publiczno- prawne związane z przedsiębiorstwem, przeterminowane wierzytelności od wybranych najemców, pozostałe długi i obciążenia związane z prowadzonym przez Stronę przedsiębiorstwem, prawa i obowiązki z określonych umów (umowy na prowadzenie rachunku bankowego, umowy pożyczki wewnątrzgrupowej), prawa do strony internetowej Strony, prawa do żądania zwrotu kosztów sądowych oraz kosztów zastępstwa procesowego związanych z roszczeniem zgłoszonym m.in. do nieruchomości Strony oraz środki pieniężne poza kaucjami wypłacanymi przez najemców.

W związku z powyższym Strona zwróciła się do o potwierdzenie stanowiska, iż opisana transakcja stanowi sprzedaż przedsiębiorstwa i w konsekwencji nie rodzi skutków podatkowych w podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, przy czym przez dostawę towarów rozumie się stosownie do art. 7 ust. 1 in initio ustawy - przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast przez świadczenie usług w myśl art. 8 ust. 1 ustawy każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy w rozumieniu art. 7, w tym również:

1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2) zobowiązanie się do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3) świadczenia usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług jej przepisów nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans. W/w ustawa nie definiuje przy tym pojęcia przedsiębiorstwa, jednakże zarówno ustawa z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) w art. 5a pkt. 3 oraz ustawa z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) w art. 4a pkt 3 na swoje potrzeby powołują się na definicję przedsiębiorstwa zawartą w Kodeksie cywilnym.

Według art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) przedsiębiorstwo stanowi zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, który obejmuje w szczególności:

1) oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części

2) własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3) prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4) wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5) koncesje, licencje i zezwolenia;

6) patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7) majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8) tajemnice przedsiębiorstwa;

9) księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Ponadto art. 552 Kodeksu cywilnego stanowi, iż czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo przepisów szczególnych.

Przede wszystkim należy zauważyć, iż ze względu na wspomniany wyżej wyjątkowy charakter art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług winien być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia przedsiębiorstwa w w/w rozumieniu lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans w rozumieniu przepisów o rachunkowości. Przy czym istotne jest, aby przedmiot transakcji w chwili jej dokonania stanowił przedsiębiorstwo lub zakład (oddział) samodzielnie sporządzającego bilans u zbywcy.

Wobec w zawartej w art. 552 Kodeksu cywilnego możliwości objęcia treścią czynności prawnej tylko niektórych składników przedsiębiorstwa wątpliwości może budzić, jakie składniki powinna objąć dokonywana czynność, aby stanowiła ona czynność "mającą za przedmiot przedsiębiorstwo".

Mając na uwadze stanowisko doktryny oraz ugruntowane orzecznictwo w tym zakresie stwierdzić można, iż w ramach czynności prawnej "mającej za przedmiot przedsiębiorstwo" konieczne jest przeniesienie na nabywcę składników niezbędnych do realizacji zadań gospodarczych danego przedsiębiorstwa. Wśród nich winny się przede wszystkim znaleźć składniki wymienione w art. 551 Kodeksu cywilnego. Jednakże, na co również zwracana jest uwaga w literaturze i orzecznictwie, zawarte w tym przepisie wyliczenie ma charakter przykładowy i nie zamyka katalogu składników, które mogą wchodzić w skład przedsiębiorstwa, a co za tym idzie stanowić element czynności mającej przedsiębiorstwo w w/w znaczeniu za przedmiot. Niemniej składniki expresis verbis wymienione w art. 551 Kodeksu cywilnego uznać należy za decydujące przy dokonaniu oceny w w/w zakresie.

W związku z tym, w ocenie Naczelnika Urzędu Skarbowego, ze względu na wyłączenie istotnych elementów (składników) przedsiębiorstwa, związanych z jego indywidualizacją, czy prowadzeniem działalności (tj. nazwa Strony, księgi rachunkowe, wierzytelności inne niż wynikające z umów najmu), przedstawiona czynność prawna nie stanowi zbycia przedsiębiorstwa. W konsekwencji nie podlega wyłączeniu z zakresu opodatkowania na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jednakże analiza cywilnoprawna nie mieści się w ramach określonych w 14a § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W związku z powyższym Naczelnik Urzędu Skarbowego nie jest uprawniony (ani obowiązany) do oceny stanowiska Strony, iż przedmiotowa transakcja stanowi zbycie przedsiębiorstwa w rozumieniu prawa cywilnego.

Powyższa okoliczność decyduje jednocześnie, czy przedstawiona czynność prawna będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak we wstępie.

Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.

P o u c z e n i e

Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Strony i jest wiążąca dla organów podatkowych oraz organów kontroli skarbowej właściwych dla Strony do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14b § 1 i 2 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Na niniejsze postanowienie służy Stronie zgodnie z art. 14a § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego, w terminie 7 dni od dnia jego otrzymania.