Interpretacja indywidualna z dnia 08.07.2016, sygn. ILPP5/4512-1-82/16-4/AK, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Temat interpretacji

Podatek od towarów i usług w zakresie uznania sfery działalności Wnioskodawcy w całości za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy oraz obowiązku stosowania art. 86 ust. 2a ustawy.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 16 marca 2016 r. (data wpływu 21 marca 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 czerwca 2016 r. (data wpływu 15 czerwca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania sfery działalności Wnioskodawcy w całości za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy oraz obowiązku stosowania art. 86 ust. 2a ustawy jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania sfery działalności Wnioskodawcy w całości za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy oraz obowiązku stosowania art. 86 ust. 2a ustawy. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 10 czerwca 2016 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Muzeum z siedzibą w A., jest samorządową instytucją kultury, posiadającą osobowość prawną i jest wpisane do Rejestru Instytucji Kultury prowadzonego przez organizatora pod numerem (). Organizatorem Muzeum jest Miasto. Obecnie względem Muzeum nie toczy się żadne postępowanie karno-skarbowe.

1. Muzeum działa na podstawie:

1. ustawy z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach,
2. ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej,
3. statutu Muzeum.

Muzeum jest czynnym podatnikiem podatku VAT, któremu Urząd Skarbowy nadał NIP w dniu ().

2. Muzeum wykonuje następujące zadania określone w statucie:

1. gromadzi zbiory i dokumenty w statutowo określonym zakresie,
2. inwentaryzuje, kataloguje i naukowo opracowuje zgromadzone muzealia,
3. uzupełnia zbiory poprzez nowe nabytki uzyskane drogą zakupów, darowizn, zapisów oraz przyjmuje depozyty,
4. przechowuje muzealia w warunkach zapewniających im pełne bezpieczeństwo i magazynuje je w sposób dostępny dla celów naukowych,
5. zabezpiecza i konserwuje muzealia,
6. organizuje i prowadzi badania naukowe w zakresie dziedzin reprezentowanych w muzeum,
7. udostępnia zbiory do celów naukowych i edukacyjnych,
8. organizuje wystawy stałe i czasowe,
9. prowadzi bibliotekę,
10. zarządza zabytkowymi fortami, do których posiada tytuł prawny,
11. prowadzi działalność wydawniczą,
12. współpracuje z odpowiednimi instytucjami, organizacjami i stowarzyszeniami, związkami twórczymi i fundacjami realizującymi podobne cele w kraju i poza jego granicami.

3. Źródłem finansowania działalności określonej powyżej w punktach od 2.1 do 2.12 jest:

1. dotacja podmiotowa z budżetu miasta,
2. dotacja celowa z budżetu miasta,
3. przychody ze sprzedaży biletów wstępu do obiektów muzealnych,
4. przychody ze sprzedaży wydawnictw i pamiątek,
5. przychody z tytułu najmu lokali i dzierżawy gruntów, do których posiada tytuły prawne.

Muzeum wykonuje czynności opodatkowane podatkiem od towarów usług, jak również organizuje nieodpłatne, ogólnodostępne imprezy kulturalne.

4. Muzeum osiąga następujące przychody z działalności opodatkowanej:

1. bilety wstępu do oddziałów Muzeum,
2. sprzedaż książek, wydawnictw i pamiątek,
3. najem lokali użytkowych i dzierżawa gruntów, do których muzeum posiada tytuły prawne.
4. Zgodnie z zapisami ustawy o muzeach z dnia 21 listopada 1996 r., w jednym dniu tygodnia wstęp na wystawy Muzeum jest nieodpłatny. Ponadto Muzeum organizuje tak zwaną Noc Muzeów jeden raz w roku i nie pobiera w tym dniu opłat za wstęp do oddziałów Muzeum. W niektórych przypadkach, za zgodą dyrektora Muzeum, nie pobiera się opłat za bilety wstępu (np. od kombatantów). Muzeum jest także organizatorem wystaw czasowych plenerowych poza oddziałami, np. w szkołach i innych instytucjach, jest organizatorem świąt i rocznic (), od których nie pobiera opłat.

Podatek VAT naliczony, zawarty w fakturach związanych bezpośrednio z organizacją imprez nieodpłatnych, Muzeum nie odlicza od podatku należnego. Podatek VAT naliczony od zakupów związanych bezpośrednio ze sprzedażą opodatkowaną obniża kwoty podatku VAT należnego.

Muzeum nie jest w stanie przyporządkować pośrednich, wspólnych kosztów utrzymania budynków i biur, w tym mediów, do poszczególnych rodzajów działalności (opodatkowanej i nieopodatkowanej), w związku z powyższym, VAT naliczony zawarty w fakturach dotyczących tych zakupów odlicza w 100%.

Mimo wprowadzenia do ustawy o podatku od towarów i usług art. 86 ust. 2a, od dnia 1 stycznia 2016 r., Muzeum nie wprowadziło innych zasad odliczania podatku VAT naliczonego od podatku VAT należnego niż opisano powyżej, uznając, że nabywane towary i usługi wykorzystuje się wyłącznie do celów wykonywanej przez Muzeum działalności gospodarczej wynikającej z ustawy o muzeach.

Pismem z dnia 10 czerwca 2016 r., będącym uzupełnieniem wniosku, Zainteresowany poinformował, że Noc Muzeów, wystawy czasowe plenerowe poza oddziałami, obchody świąt i rocznic () realizowane są na podstawie art. 2 ust. 5, 7, 7a, 8, 9 ustawy o muzeach. Muzeum organizując ww. działania, które skierowane są do szerokiej publiczności, popularyzuje działalność Muzeum. Podczas wskazanych imprez rozdawane są ulotki informacyjne i pracownicy Muzeum zapraszają do odwiedzania oddziałów w celu poszerzania grona zwiedzających, kupowania biletów na ekspozycje odpłatne. Wystawy plenerowe, które organizowane są bezpośrednio przed oddziałami zachęcają do zapoznania się w szerszym zakresie z wystawami stałymi (odpłatnymi) organizowanymi w oddziałach.

Nieodpłatna działalność wskazana w opisie sprawy skierowana jest wyłącznie do popularyzowania działalności Muzeum, w szczególności do zachęcania do większej aktywności w poznawaniu dóbr kultury, a przede wszystkim poszerzania grona zwiedzających w dni, w których obowiązuje odpłatność za wstęp do oddziałów Muzeum.

Muzeum poprzez wskazane działania realizuje postanowienia art. 2 ustawy o muzeach, który zobowiązuje do prowadzenia działalności edukacyjnej, udostępniania zbiorów do celów edukacyjnych i naukowych, zapewnienia właściwych warunków zwiedzania oraz korzystania ze zbiorów i zgromadzonych informacji.

Zgodnie z ustawą z dnia 21 listopada 1996 r. (z późn. zm.) o muzeach, Muzeum realizuje postanowienia art. 10 ust. 2 niniejszej ustawy, tj. w jednym dniu tygodnia wstęp na wystawy stałe muzeów jest nieodpłatny. Muzeum realizując wskazane postanowienia przestrzega jednocześnie art. 1 ustawy o muzeach, upowszechniając podstawowe wartości historii nauki i kultury poprzez umożliwienie zwiedzania Muzeum szerszej liczbie zwiedzających co sprzyja do odwiedzenia pięciu oddziałów w pozostałe dni tygodnia za odpłatnością. Jednocześnie w dzień, w którym Muzeum nie pobiera opłat za wstęp dokonuje w swoich oddziałach sprzedaży własnych wydawnictw, informatorów i innych publikacji książkowych oraz pamiątek tematycznie związanych z działalnością Muzeum.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sfera działalności Muzeum objęta jest w całości działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i 3 ustawy o VAT i w związku z tym, czy w świetle nowo dodanego do ustawy o VAT art. 86 ust. 2a, Muzeum jest zobligowane bądź zwolnione ze stosowania prewspółczynnika z dniem 1 stycznia 2016 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, działalność opisana w punktach 4 i 5 części opisu sprawy wynika w całości z ustawy z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach, w związku z powyższym wszystkie działania i sytuacje objęte są postanowieniami art. 15 ustawy o VAT. W świetle powyższego, w Muzeum nie występują zakupy towarów i usług służące celom innym niż działalność gospodarcza, tym samym Muzeum od 1 stycznia 2016 r. nie wprowadziło do rozliczania podatku VAT naliczonego prewspółczynnika, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Należy zauważyć, że od dnia 1 stycznia 2016 r. na podstawie art. 1 pkt 4 lit. a oraz pkt 9 ustawy z dnia 9 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2015 r., poz. 605) do ustawy dodane zostały m.in. przepisy art. 86 ust. 2a-2h oraz art. 90c.

Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej sposobem określenia proporcji. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1. zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
2. obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Zgodnie z art. 86 ust. 2c ustawy przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

1. średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;
2. średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;
3. roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;
4. średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.

Art. 86 ust. 2d ustawy stanowi, że w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy.

Na mocy art. 86 ust. 2e ustawy podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokołu.

W myśl z art. 86 ust. 2f ustawy przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne.

Na podstawie art. 86 ust. 2g ustawy proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio.

W przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji art. 86 ust. 2h.

Jak stanowi art. 86 ust. 22 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i warunkowania obrotu gospodarczego.

I tak, z dniem 1 stycznia 2016 r. weszło w życie rozporządzenie z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r., poz. 2193), wprowadzające wzory, według których będą wyznaczone sposoby określenia proporcji, uznane za najbardziej odpowiadające specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć.

Należy zauważyć, że wśród wymienionych w rozporządzeniu podmiotów w § 4 ust. 1 Minister Finansów wskazał samorządowe instytucje kultury. Zgodnie z tym przepisem, jako sposób określenia proporcji dla tych instytucji uznaje się sposób ustalony według wzoru:

X = A x 100 / P

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

X proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby całkowitej,

A roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez samorządową instytucję kultury,

P przychody wykonane samorządowej instytucji kultury.

Powołany wyżej art. 86 ust. 2a ustawy, wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Zgodnie z tą normą, w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy), w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i 3 ustawy. W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania podatkiem VAT. Towarzyszą one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą.

Przykładowo może to być:

1. otrzymanie odszkodowań umownych czy odsetek za nieterminowe dokonywanie płatności od kontrahentów,
2. otrzymanie dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze niemających bezpośredniego wpływu na cenę dostarczanych przez podatnika towarów lub usług przez niego świadczonych lecz wykorzystywanych w całości do wykonania działalności gospodarczej objętej podatkiem VAT,
3. działania pracodawcy polegające na dokonaniu zakupów od osób trzecich, których nabycie w całości następuje ze środków funduszu tworzonego na podstawie ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych w celu udostępnienia ich nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie osobom uprawnionym na zasadach wymienionych w tej ustawie,
4. obowiązki pracodawcy wynikające z ustawy o związkach zawodowych, np. udostępnianie pomieszczeń i urządzeń technicznych niezbędnych do wykonywania działalności związkowej w zakładzie pracy.

Za czynności zrównane z czynnościami wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej uznaje się także nieodpłatną dostawę towarów lub nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste, w przypadkach o których mowa w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy. Uzasadnia to fakt, że chociaż czynności te z definicji nie mają związku z działalnością gospodarczą, w przypadkach określonych w tych przepisach następuje obowiązek naliczenia VAT.

Natomiast przez cele inne rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i 3 ustawy (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową).

Z uwagi na powyższe w pierwszej kolejności należy wyjaśnić pojęcia działalności gospodarczej oraz podatnika w rozumieniu ustawy.

I tak, zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza według art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określenie działalności producenta, handlowca lub usługodawcy następuje każdorazowo w stosunku do odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnie świadczonych usług na terenie kraju, będących przedmiotem opodatkowania. Przez pojęcie producenta w takim razie będziemy rozumieli podmiot, który w zorganizowany sposób dokonuje produkcji towarów w celu ich dalszego zbycia. Handlowiec dokonuje w sposób zorganizowany zakupu towarów w celu ich odsprzedaży. Podobnie usługodawca, który świadczy usługi w celach zarobkowych. Płaszczyzna działalności podmiotów będących podatnikami podatku od towarów i usług, o czym świadczy zdanie drugie art. 15 ust. 2 ustawy, opierać się musi na działalności podejmowanej w szczególności w sposób ciągły w celach zarobkowych, w ramach prowadzonego przez nich profesjonalnego obrotu gospodarczego.

Stosownie do art. 15 ust. 3 ustawy za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:

1. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307, z późn. zm.);
2. (uchylony);
3. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Przy czym, samodzielność gospodarcza w prowadzeniu działalności gospodarczej oznacza możliwość podejmowania decyzji, a zarazem posiadanie odpowiedniego stopnia odpowiedzialności za podjęte decyzje, w tym za szkody poniesione wobec osób trzecich, jak również ponoszenie przez podmiot ryzyka gospodarczego. Natomiast nie stanowią samodzielnej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, tylko i wyłącznie te czynności, gdy pomiędzy zlecającym ich wykonanie i wykonującym zlecone czynności istnieją więzy tworzące stosunek prawny w zakresie warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich. Ponadto dla uznania, że wykonywane czynności nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, istotne jest spełnienie wszystkich warunków wymienionych w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy.

W tym miejscu dodatkowo wskazać należy, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również w świetle art. 7 ust. 2 ustawy przekazanie nieodpłatne przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek art. 7 ust. 3 ustawy.

W myśl natomiast art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Za odpłatne świadczenie usług na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Z powołanego przepisu wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, muszą być spełnione określone warunki:

• w przypadku użycia towarów stanowiących część przedsiębiorstwa użycie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika oraz istnienie prawa podatnika do odliczenia w całości lub w części podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów (warunki te muszą być spełnione łącznie),
• w przypadku świadczenia usług świadczenie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Zatem dla stwierdzenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

Wypełnienie warunku określonego w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Należy zatem stwierdzić, że opodatkowaniu podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością. Za usługi świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej.

Wskazać należy, że zasady prowadzenia działalności przez muzea określa ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach (Dz. U. z 2012 r., poz. 987, z późn. zm.) oraz ustawa z dnia 25 października 1996 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2012 r., poz. 406, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 1 ustawy o muzeach muzeum jest jednostka organizacyjna nienastawiona na osiąganie zysku, której celem jest gromadzenie i trwała ochrona dóbr naturalnego i kulturalnego dziedzictwa ludzkości o charakterze materialnym i niematerialnym, informowanie o wartościach i treściach gromadzonych zbiorów, upowszechnianie podstawowych wartości historii, nauki i kultury polskiej oraz światowej, kształtowanie wrażliwości poznawczej i estetycznej oraz umożliwianie korzystania ze zgromadzonych zbiorów.

Stosownie do art. 2 cyt. ustawy, muzeum realizuje cele określone w art. 1, w szczególności przez:

1. gromadzenie zabytków w statutowo określonym zakresie;
2. katalogowanie i naukowe opracowywanie zgromadzonych zbiorów;
3. przechowywanie gromadzonych zabytków, w warunkach zapewniających im właściwy stan zachowania i bezpieczeństwo, oraz magazynowanie ich w sposób dostępny do celów naukowych;
4. zabezpieczanie i konserwacje zbiorów oraz, w miarę możliwości, zabezpieczanie zabytków archeologicznych nieruchomych oraz innych nieruchomych obiektów kultury materialnej i przyrody;
5. urządzanie wystaw stałych i czasowych;
6. organizowanie badań i ekspedycji naukowych, w tym archeologicznych;
7. prowadzenie działalności edukacyjnej;
   • 7a) popieranie i prowadzenie działalności artystycznej i upowszechniającej kulturę;
8. udostępnianie zbiorów do celów edukacyjnych i naukowych;
9. zapewnianie właściwych warunków zwiedzania oraz korzystania ze zbiorów i zgromadzonych informacji;
10. prowadzenie działalności wydawniczej.

W myśl art. 9 ustawy o muzeach, muzeum może prowadzić, jako dodatkową, działalność gospodarczą w celu finansowania działalności określonej w art. 2.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. ustawy, wstęp do muzeów jest odpłatny, chyba że właściwy podmiot, o którym mowa w art. 5 ust. 1 ustawy, postanowi o nieodpłatnym wstępie do muzeów.

Na podstawie art. 10 ust. 2 cyt. ustawy, w jednym dniu tygodnia wstęp na wystawy stałe muzeów jest nieodpłatny.

W myśl art. 10 ust. 3 ww. ustawy, Dyrektor muzeum ustala i podaje do publicznej wiadomości, w sposób zwyczajowo przyjęty, wysokość opłat za wstęp do muzeum oraz dzień, o którym mowa w ust. 2. Dyrektor muzeum może zwolnić z opłat za wstęp.

Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, grupy osób, którym przysługuje ulga w opłacie lub zwolnienie z opłaty za wstęp do muzeów państwowych, oraz rodzaje dokumentów potwierdzających ich uprawnienia, uwzględniając przy tym odpowiednio przepisy obowiązujące w państwach członkowskich Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej oraz w państwach członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym (art. 10 ust. 4 ustawy o muzeach).

Stosownie do § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 czerwca 2008 r. w sprawie określenia grup osób, którym przysługuje ulga w opłacie lub zwolnienie z opłaty za wstęp do muzeów państwowych, oraz rodzajów dokumentów potwierdzających ich uprawnienia (Dz. U. Nr 160, poz. 994) zwolnienie z opłaty za wstęp do muzeów przysługuje:

1. osobom fizycznym odznaczonym Orderem Orła Białego, Orderem Wojennym Virtuti Militari, Orderem Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej, Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis;
2. pracownikom muzeów wpisanych do Państwowego Rejestru Muzeów;
3. członkom Międzynarodowej Rady Muzeów (ICOM) lub Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków (ICOMOS);
4. posiadaczom Karty Polaka, o których mowa w ustawie z dnia 7 września 2007 r. o Karcie Polaka (Dz. U. Nr 180, poz. 1280 oraz z 2008 r. Nr 52, poz. 305);
5. dzieciom do lat 7.

Z opisu sprawy wynika, że Muzeum jest samorządową instytucją kultury, posiadającą osobowość prawną i jest wpisane do Rejestru Instytucji Kultury prowadzonego przez organizatora. Organizatorem Muzeum jest Miasto. Muzeum jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Muzeum działa na podstawie:

1. ustawy z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach,
2. ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej,
3. statutu Muzeum.

Muzeum wykonuje następujące zadania określone w statucie: gromadzi zbiory i dokumenty w statutowo określonym zakresie, inwentaryzuje, kataloguje i naukowo opracowuje zgromadzone muzealia, uzupełnia zbiory poprzez nowe nabytki uzyskane drogą zakupów, darowizn, zapisów oraz przyjmuje depozyty, przechowuje muzealia w warunkach zapewniających im pełne bezpieczeństwo i magazynuje je w sposób dostępny dla celów naukowych, zabezpiecza i konserwuje muzealia, organizuje i prowadzi badania naukowe w zakresie dziedzin reprezentowanych w muzeum, udostępnia zbiory do celów naukowych i edukacyjnych, organizuje wystawy stałe i czasowe, prowadzi bibliotekę, zarządza zabytkowymi fortami, do których posiada tytuł prawny, prowadzi działalność wydawniczą, współpracuje z odpowiednimi instytucjami, organizacjami i stowarzyszeniami, związkami twórczymi i fundacjami realizującymi podobne cele w kraju i poza jego granicami. Źródłem finansowania działalności określonej powyżej są: dotacja podmiotowa i celowa z budżetu miasta, przychody: ze sprzedaży biletów wstępu do obiektów muzealnych, ze sprzedaży wydawnictw i pamiątek oraz z tytułu najmu lokali i dzierżawy gruntów, do których posiada tytuły prawne.

Muzeum wykonuje czynności opodatkowane podatkiem od towarów usług, jak również organizuje nieodpłatne, ogólnodostępne imprezy kulturalne. Przychody z działalności opodatkowanej są następujące: bilety wstępu do oddziałów Muzeum, sprzedaż książek, wydawnictw i pamiątek, najem lokali użytkowych i dzierżawa gruntów, do których Muzeum posiada tytuły prawne. Zgodnie z zapisami ustawy o muzeach z dnia 21 listopada 1996 r. w jednym dniu tygodnia wstęp na wystawy Muzeum jest nieodpłatny. Ponadto Muzeum organizuje tak zwaną Noc Muzeów jeden raz w roku i nie pobiera w tym dniu opłat za wstęp do oddziałów Muzeum. W niektórych przypadkach, za zgodą dyrektora Muzeum, nie pobiera się opłat za bilety wstępu (np. od kombatantów). Muzeum jest także organizatorem wystaw czasowych plenerowych poza oddziałami, np. w szkołach i innych instytucjach, jest organizatorem świąt i rocznic, od których nie pobiera opłat.

Noc Muzeów, wystawy czasowe plenerowe poza oddziałami, obchody świąt i rocznic realizowane są na podstawie art. 2 ust. 5, 7, 7a, 8, 9 ustawy o muzeach. Muzeum organizując ww. działania, które skierowane są do szerokiej publiczności, popularyzuje działalność Muzeum. Podczas wskazanych imprez rozdawane są ulotki informacyjne i pracownicy Muzeum zapraszają do odwiedzania oddziałów w celu poszerzania grona zwiedzających, kupowania biletów na ekspozycje odpłatne. Wystawy plenerowe, które organizowane są bezpośrednio przed oddziałami zachęcają do zapoznania się w szerszym zakresie z wystawami stałymi (odpłatnymi) organizowanymi w oddziałach. Nieodpłatna działalność wskazana w opisie sprawy skierowana jest wyłącznie do popularyzowania działalności Muzeum, w szczególności do zachęcania do większej aktywności w poznawaniu dóbr kultury, a przede wszystkim poszerzania grona zwiedzających w dni, w których obowiązuje odpłatność za wstęp do oddziałów Muzeum. Muzeum poprzez wskazane działania realizuje postanowienia art. 2 ustawy o muzeach, który zobowiązuje do prowadzenia działalności edukacyjnej, udostępniania zbiorów do celów edukacyjnych i naukowych, zapewnienia właściwych warunków zwiedzania oraz korzystania ze zbiorów i zgromadzonych informacji. Zgodnie z ustawą o muzeach, Muzeum realizuje postanowienia art. 10 ust. 2 niniejszej ustawy, tj. w jednym dniu tygodnia wstęp na wystawy stałe muzeów jest nieodpłatny. Muzeum realizując wskazane postanowienia przestrzega jednocześnie art. 1 ustawy o muzeach, upowszechniając podstawowe wartości historii nauki i kultury poprzez umożliwienie zwiedzania muzeum szerszej liczbie zwiedzających co sprzyja do odwiedzenia pięciu oddziałów Wnioskodawcy w pozostałe dni tygodnia za odpłatnością. Jednocześnie w dzień, w którym Muzeum nie pobiera opłat za wstęp dokonuje w swoich oddziałach sprzedaży własnych wydawnictw, informatorów i innych publikacji książkowych oraz pamiątek tematycznie związanych z działalnością Muzeum. Muzeum nie jest w stanie przyporządkować pośrednich, wspólnych kosztów utrzymania budynków i biur, w tym mediów, do poszczególnych rodzajów działalności (opodatkowanej i nieopodatkowanej), w związku z powyższym VAT naliczony zawarty w fakturach dotyczących tych zakupów odlicza w 100%. Mimo wprowadzenia do ustawy o podatku od towarów i usług art. 86 ust. 2a, od dnia 1 stycznia 2016 r., Muzeum nie wprowadziło innych zasad odliczania podatku VAT naliczonego od podatku VAT należnego, uznając, że nabywane towary i usługi wykorzystuje wyłącznie do celów wykonywanej przez Muzeum działalności gospodarczej wynikającej z ustawy o muzeach.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwości, czy opisana wyżej sfera działalności Muzeum może być uznana za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i 3 ustawy i czy Muzeum jest zobligowane, bądź zwolnione ze stosowania proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy.

Wskazać należy, że powołany art. 86 ust. 2a ustawy ma zastosowanie jedynie do sytuacji, w których nabywane towary i usługi, wykorzystywane są zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, w przypadku, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe. W takich okolicznościach kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Podstawową przesłanką warunkującą stosowanie przepisu art. 86 ust. 2a ustawy jest więc wykonywanie przez podatnika czynności innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy). Podkreślenia wymaga, że dla stwierdzenia czy działalność lub czynności stanowią cele inne niż związane z działalnością gospodarczą znaczenie ma, czy mieszczą się one w przedmiocie działalności danej jednostki. W przypadku więc wykonywania obok czynności, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, również czynności niegenerujących opodatkowania VAT w pierwszej kolejności należy dokonać oceny, czy czynności te można uznać za odrębny, obok działalności gospodarczej, przedmiot działalności podatnika, czy też czynności te towarzyszą działalności gospodarczej. W przypadku stwierdzenia, że czynności nieodpłatne świadczone przez Muzeum stanowią odrębny obok działalności gospodarczej przedmiot działalności Muzeum, wówczas w celu odliczenia podatku naliczonego (jeżeli nie będzie możliwe przypisanie go w całości do działalności gospodarczej) Muzeum będzie miało obowiązek stosować zasady, o których mowa w art. 86 ust. 2a-2h ustawy.

W rozpatrywanej sprawie w ramach prowadzonej działalności Muzeum wykonuje zarówno odpłatne czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług (bilety wstępu do oddziałów Muzeum, sprzedaż książek, wydawnictw i pamiątek, najem lokali użytkowych i dzierżawa gruntów), jak również organizuje nieodpłatne, ogólnodostępne imprezy kulturalne (tzw. Noc Muzeów, wystawy czasowe, obchody świąt i rocznic), a także nieodpłatny wstęp na wystawy w jednym dniu tygodnia, czy nieodpłatne bilety w niektórych przypadkach, za zgodą dyrektora Muzeum (np. dla kombatantów).

W związku z powyższym, w celu rozstrzygnięcia wątpliwości Wnioskodawcy w pierwszej kolejności ustalić należy, czy wykonywane nieodpłatnie przez Muzeum czynności stanowią odrębny, obok działalności gospodarczej, przedmiot działalności Muzeum, czy też czynności te towarzyszą działalności gospodarczej.

Wskazać należy, że przedmiot działalności Muzeum stanowią przede wszystkim czynności wyszczególnione w statucie i mieszczą się w granicach wyznaczonych przepisami ustawy o muzeach. Noc Muzeów, wystawy czasowe oraz obchody świąt i rocznic realizowane są na podstawie art. 2 ust. 5, 7, 7a, 8, 9 ustawy o muzeach. Natomiast nieodpłatny wstęp w jednym dniu tygodnia stanowi realizację obowiązków nałożonych na muzeum przepisem art. 10 ust. 2 ustawy o muzeach. Z kolei nieodpłatne bilety wstępu dla niektórych grup osób realizowane są w szczególności na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie określenia grup osób, którym przysługuje ulga w opłacie lub zwolnienie z opłaty za wstęp do muzeów państwowych, oraz rodzajów dokumentów potwierdzających ich uprawnienia w zw. z art. 10 ust. 4 ustawy o muzeach.

Nadmienić w tym miejscu należy, że z powołanego powyżej art. 1 ustawy o muzeach jednoznacznie wynika, że celem muzeów jest gromadzenie i trwała ochrona dóbr naturalnego i kulturalnego dziedzictwa ludzkości o charakterze materialnym i niematerialnym, informowanie o wartościach i treściach gromadzonych zbiorów, upowszechnianie podstawowych wartości historii, nauki i kultury polskiej oraz światowej, kształtowanie wrażliwości poznawczej i estetycznej oraz umożliwianie korzystania ze zgromadzonych zbiorów. Cel ten jest realizowany poprzez wykonywanie zadań wymienionych w art. 2 ustawy o muzeach.

Do celów związanych z działalnością gospodarczą Muzeum należy więc zaliczyć realizację obowiązków wynikających z przepisów art. 10 ust. 2 i ust. 4 ustawy o muzeach, polegających na wyznaczeniu jednego dnia w tygodniu z bezpłatnym wstępem do muzeum oraz przyznaniu ulgi lub zwolnienia z opłaty za wstęp do muzeów. Taki bowiem obowiązek na Muzeum został nałożony ustawą o muzeach i w żadnym razie nie świadczy o tym, że takie nieodpłatne wstępy odbywają się poza prowadzoną działalnością gospodarczą. Nieodpłatne wstępy podyktowane uregulowaniami ustawy o muzeach wpisują się więc w ogólną działalność gospodarczą prowadzoną przez Muzeum.

W konsekwencji uznać należy, że ww. nieodpłatne działania nie stanowią wyłączonej spoza VAT odrębnej działalności (obok działalności gospodarczej).

Odnosząc się natomiast do pozostałych nieodpłatnych czynności realizowanych przez Muzeum, tj. organizacji Nocy Muzeów, wystaw czasowych plenerowych poza oddziałami np. w szkołach i innych instytucjach, obchodów świąt czy rocznic, należy wskazać, że mają one pośredni związek z prowadzoną działalnością. Zauważyć bowiem należy, że forma nieodpłatnej oferty programowej realizowanej przez Muzeum skierowana jest nie tylko do popularyzowania działalności Muzeum, ale również jak wskazał Wnioskodawca do poszerzania grona zwiedzających w dni, w których obowiązuje odpłatność za wstęp do oddziałów Muzeum. Podczas wskazanych imprez rozdawane są ulotki informacyjne i pracownicy Muzeum zapraszają do odwiedzania oddziałów (w celu poszerzania grona zwiedzających) oraz kupowania biletów na ekspozycje odpłatne. Wystawy plenerowe, które organizowane są bezpośrednio przed oddziałami zachęcają do zapoznania się w szerszym zakresie z wystawami stałymi (odpłatnymi) organizowanymi w oddziałach. Ponadto w dzień, w którym Muzeum nie pobiera opłat za wstęp dokonuje sprzedaży własnych wydawnictw, informatorów i innych publikacji książkowych oraz pamiątek tematycznie związanych z działalnością Muzeum.

Powyższe czynności mają zatem wpływ na działalność odpłatną (opodatkowaną podatkiem VAT) i są wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W tym miejscu nadmienić należy, że z uregulowań ustawy o podatku od towarów i usług wyraźnie wynika, że dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług a prowadzoną działalnością opodatkowaną. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług, będących przedmiotem dostawy; bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o związku pośrednim można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa. Mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganymi przez podatnika przychodami. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości oraz przyczynia się do generowania przez dany podmiot obrotów.

Mając zatem na uwadze powyższe w kontekście przedmiotowej sprawy należy stwierdzić, że skoro jak wskazał Wnioskodawca ogólnodostępne imprezy kulturalne takie jak Noc Muzeów, wystawy czasowe, czy obchody świąt i rocznic, jak również pozostałe wymienione we wniosku nieodpłatne czynności mają na celu poszerzanie grona zwiedzających w dni, w których obowiązuje odpłatność za wstęp do oddziałów Muzeum, czy kupowanie biletów na ekspozycje płatne, to działania te mają związek z realizowaną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą (odpłatną).

W związku z powyższym uznać należy, że nieodpłatna działalność realizowana przez Muzeum jest ściśle związana z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Muzeum i nie mieści się w działalności innej niż działalność gospodarcza. Tym samym w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2016 r. Muzeum nie ma obowiązku określania kwot podatku naliczonego do odliczenia zgodnie ze sposobem określenia proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy.

Podsumowując należy stwierdzić, że sfera działalności Muzeum wskazana w opisie sprawy objęta jest w całości pojęciem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, tym samym Wnioskodawca nie ma obowiązku stosowania proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zauważa się, że stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając niniejszą interpretację tut. Organ oparł się na wynikających z treści wniosku informacjach. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego stanu faktycznego, wydana interpretacja traci swoją aktualność.

Ponadto, tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu