Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe - Interpretacja - null

shutterstock
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 czerwca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 9 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest spółką kapitałową z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wpisaną do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego. Spółka podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o CIT i tym samym jest podatnikiem CIT w rozumieniu wskazanego przepisu.

Struktura właścicielska Wnioskodawcy przedstawia się następująco:

-x %udziałów w kapitale zakładowym Spółki posiada X;

-y % udziałów w kapitale zakładowym Spółki posiada Y.

Y posiada 100% udziałów w kapitale zakładowym X, zatem Y pośrednio posiada 100% udziałów w kapitale zakładowym Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie jest członkiem podatkowej grupy kapitałowej, natomiast zarówno Y jak i X są członkami podatkowej grupy kapitałowej G.

Rok podatkowy Wnioskodawcy pokrywa się z rokiem kalendarzowym.

Wnioskodawca jest jedną ze spółek wchodzących w skład szerokiej grupy spółek, której podmiotem dominującym jest G. W skład tej grupy wchodzą zarówno spółki, będące podatnikami, o których mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o CIT (dalej: „polskie spółki”), jak i będące podatnikami, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy o CIT (dalej: „zagraniczne spółki”), w których G (bezpośrednio lub za pośrednictwem spółek zależnych, takich jak X) posiada przez cały rok podatkowy co najmniej 75% udziałów w kapitale zakładowym, kapitale akcyjnym lub udziałach kapitałowych.

Do spółek objętych tym poziomem zaangażowania należą obok Wnioskodawcy, różne polskie spółki oraz zagraniczne spółki np.: … a także zagraniczne podmioty takie jak …. i inne.

Spośród wszystkich spółek, w których G posiada przez cały rok podatkowy co najmniej 75% udziałów w kapitale zakładowym, kapitale akcyjnym lub udziałach kapitałowych, Wnioskodawca dokonał identyfikacji konkretnego zbioru polskich spółek, w których G posiada bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 75% udziałów, jako wchodzących w skład grupy spółek w rozumieniu art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT, na potrzeby zastosowania przedmiotowego wyłączenia. Rok podatkowy tych spółek obejmuje ten sam okres. Wnioskodawca potwierdza, że wszystkie spółki z tej grupy spełniają przesłanki wskazane w art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT.

Pytanie

Czy na potrzeby weryfikacji warunków, o których mowa w art. 24ca ust. 14 pkt 6 lit. a i b ustawy o CIT, Wnioskodawca powinien uwzględniać wszystkie spółki, będące podatnikami, o których mowa art. 3 ust. 1 ustawy o CIT, w których G posiada przez cały rok podatkowy bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 75% udział odpowiednio w kapitale zakładowym, kapitale akcyjnym lub udziale kapitałowym, czy też wyłącznie te spółki będące podatnikami, o których mowa art. 3 ust. 1 ustawy o CIT, które zostały wybrane przez Wnioskodawcę do grupy spółek, na potrzeby zastosowania przedmiotowego wyłączenia?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, na potrzeby weryfikacji warunków, o których mowa w art. 24ca ust. 14 pkt 6 lit. a i b ustawy o CIT, Wnioskodawca powinien uwzględniać wyłącznie te spółki będące podatnikami, o których mowa art. 3 ust. 1 ustawy o CIT, które zostały wybrane przez Wnioskodawcę do grupy spółek, na potrzeby zastosowania przedmiotowego wyłączenia.

UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKODAWCY

1.Podstawa prawna i uwagi ogólne

Zgodnie z art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT:

Podatek od spółek będących podatnikami w rozumieniu art. 3 ust. 1 oraz podatkowych grup kapitałowych, które w roku podatkowym:

1)poniosły stratę ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych albo

2)osiągnęły udział dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, określonych zgodnie z art. 7 ust. 1 albo art. 7a ust. 1, w przychodach innych niż z zysków kapitałowych w wysokości nie większej niż 2%,

- wynosi 10% podstawy opodatkowania (minimalny podatek dochodowy).

Następnie, w myśl art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT:

Przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników wchodzących w skład grupy co najmniej dwóch spółek, w której jedna spółka posiada przez cały rok podatkowy bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 75% udział odpowiednio w kapitale zakładowym, kapitale akcyjnym lub udziale kapitałowym pozostałych spółek wchodzących w skład tej grupy, jeżeli:

a)rok podatkowy spółek obejmuje ten sam okres oraz

b)obliczony za rok podatkowy, zgodnie z ust. 1 i 2, udział łącznych dochodów spółek w ich łącznych przychodach jest większy niż 2%

- przy czym przy ustalaniu warunków, o których mowa w lit. a i b, uwzględnia się wszystkie spółki z grupy będące podatnikami, o których mowa w art. 3 ust. 1, lub należące do podatkowej grupy kapitałowej;

Z kolei, zgodnie z art. 24ca ust. 15 ustawy o CIT:

Podatnicy, o których mowa w ust. 14 pkt 6, przekazują do urzędu skarbowego informację o spółkach wchodzących w roku podatkowym w skład grupy spełniającej warunki określone w tym przepisie, w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 27 ust. 1.

Z ww. przepisów wynika, że aby określić warunki niestosowania przepisu art. 24ca ust. 1 i 2 ustawy o CIT, w pierwszej kolejności podatnik powinien dokonać identyfikacji grupy spółek, o której mowa w art. 24ca ust. 14 pkt 6 tej ustawy, tj. grupy składającej się z co najmniej dwóch spółek, w której jedna ze spółek (spółka dominująca) posiada przez cały rok podatkowy bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 75% udziałów w kapitale zakładowym, akcyjnym lub udziałach kapitałowych pozostałych spółek wchodzących w skład tej grupy.

Dopiero po zdefiniowaniu takiej grupy - tj. po wskazaniu przez podatnika, które konkretne spółki wchodzą w jej skład - należy przystąpić do weryfikacji warunków formalnych i ekonomicznych, o których mowa w lit. a i b tego przepisu, tj.:

-czy rok podatkowy wszystkich spółek z grupy obejmuje ten sam okres (lit. a), oraz

-czy łączny udział dochodów w przychodach spółek z tej grupy - liczony zgodnie z art. 24ca ust. 1 i 2 - przekracza próg 2% (lit. b).

Zatem pierwszą z przesłanek, jaka musi zostać spełniona, by dana grupa co najmniej dwóch spółek (w których jedna spółka posiada przez cały rok podatkowy bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 75% udział odpowiednio w kapitale zakładowym, kapitale akcyjnym lub udziale kapitałowym pozostałych spółek wchodzących w skład tej grupy) mogła skorzystać z wyłączenia z minimalnego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT jest okoliczność, by rok podatkowy wszystkich tych spółek obejmował ten sam okres.

Natomiast drugą z przesłanek jaka musi zostać spełniona, by dana grupa co najmniej dwóch spółek została wyłączona z opodatkowania minimalnym podatkiem dochodowym jest konieczność posiadania wskaźnika dochodowości wszystkich spółek należących do grupy na poziomie wyższym niż 2%. Zatem przy założeniu, że dana grupa spółek przekroczy ww. wartość procentową wskaźnika dochodowości, będzie mogła skorzystać z wyłączenia od opodatkowania minimalnym podatkiem dochodowym od osób prawnych przewidzianego w art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT.

2.Zakres podmiotowy wskazany w art. 24ca ust. 14 pkt 6 - identyfikacja grupy spółek.

Biorąc pod uwagę brzmienie art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT, należy stwierdzić, że przepis ten zawiera dwa powiązane poziomy regulacyjne:

-definicję grupy spółek, która ma prawo do zastosowania wyłączenia z minimalnego podatku dochodowego;

-zasady ustalania warunków formalnych i ekonomicznych (lit. a i b), które należy spełnić w odniesieniu do tej grupy, aby faktycznie skorzystać z wyłączenia.

Część wstępna przepisu wskazuje, że warunkiem kwalifikacji danej grupy do reżimu wyłączenia jest to, by obejmowała co najmniej dwie spółki, z których jedna posiada bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 75% udziałów w pozostałych przez cały rok podatkowy. Jest to wyraźnie wskazany warunek kapitałowej dominacji, stanowiący podstawę do identyfikacji samej grupy.

Warto zauważyć, że Ustawodawca we wstępnej części przepisu nie posłużył się sformułowaniem „wszystkie spółki, w których spółka dominująca posiada wymagany udział”, lecz odniósł się do „grupy co najmniej dwóch spółek”. Z tego wynika, że zakres tej grupy - tj. jej skład podmiotowy - może zostać określony przez samego podatnika, pod warunkiem że między podmiotami występuje relacja 75% kapitałowego podporządkowania.

W konsekwencji, podatnik ma prawo samodzielnie określić skład grupy, spośród spółek, które spełniają wymóg udziałowy, niekoniecznie zaś muszą być to wszystkie możliwe spółki, które spełniają wymagane warunki określone w omawianym przepisie.

Powyższe stanowisko znajduje jednoznaczne potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z dnia 12 grudnia 2024 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.514.2024.1.AR, gdzie stwierdzono, że:

„Powyższy przepis nie wymaga, by podatnik musiał tworzyć grupę ze wszystkimi spółkami, w stosunku do których spełniony jest warunek posiadania 75% udziałów. Podatnicy mają swobodę wyboru, z których spółek - spełniających warunki określone w art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT - utworzyć grupę, a które zostawić poza grupą”.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że identyfikacja grupy stanowi pierwszy i niezależny etap zastosowania art. 24ca ust. 14 pkt 6, a warunki lit. a i b.

3.Interpretacja warunków wskazanych w lit. a i b art. 24ca ust. 14 pkt 6.

Konsekwentnie, skoro - jak potwierdził organ podatkowy w interpretacji indywidualnej z dnia 12 grudnia 2024 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.514.2024.1.AR - podatnik może sam dokonać wyboru, które spółki spośród spełniających kryterium 75% udziałów zaliczyć do grupy, o której mowa w art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT, to w ocenie Wnioskodawcy warunki wskazane w lit. a i b tego przepisu należy również odnosić wyłącznie do tych spółek, które zostały uprzednio wybrane przez podatnika do tej grupy.

Z literalnego brzmienia analizowanego przepisu wynika, że mowa jest o „grupie co najmniej dwóch spółek”, w której jedna spółka posiada przez cały rok podatkowy bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 75% udziałów w kapitale zakładowym pozostałych. Należy zwrócić uwagę, że w dalszej części przepisu, odnosząc się do warunków lit. a i b, ustawodawca używa sformułowania:

„przy czym przy ustalaniu warunków, o których mowa w lit. a i b, uwzględnia się wszystkie spółki z grupy będące podatnikami, o których mowa w art. 3 ust. 1.”

Zwrócenie przez ustawodawcę uwagi na „spółki z grupy” - a nie np. „wszystkie spółki, w których spełniony jest warunek 75% udziałów” - jednoznacznie potwierdza, że punkt odniesienia dla weryfikacji warunków lit. a i b wyznacza skład grupy uprzednio zidentyfikowanej przez podatnika. Ustawodawca nie wprowadził obowiązku automatycznego uwzględniania całego kręgu podmiotów kapitałowo powiązanych, lecz pozostawił podatnikowi swobodę w ustaleniu, które spółki stanowią tę grupę, przy czym analiza wspólnego roku podatkowego i wskaźnika rentowności dokonywana jest w odniesieniu do tej właśnie grupy.

Zatem, skoro wybór składu grupy należy do podatnika, to również analiza warunków lit. a i b musi zostać ograniczona do tej właśnie, wybranej grupy, a nie do wszystkich potencjalnie powiązanych podmiotów. Inne rozumienie prowadziłoby do wewnętrznej sprzeczności przepisu, w którym z jednej strony przyznaje się podatnikowi swobodę w definiowaniu grupy, a z drugiej strony nakazuje badanie warunków w odniesieniu do podmiotów wykraczających poza nią.

W ocenie Wnioskodawcy, takie podejście zapewnia spójność systemową jak również uwzględnia wykładnię literalną i celowościową art. 24ca ust. 14 pkt 6. Tym samym, Wnioskodawca - jako podmiot wchodzący w strukturę kapitałową kontrolowaną przez G- ma prawo do określenia zamkniętego kręgu spółek, w których występuje relacja dominacji i które będą analizowane pod kątem warunków art. 24ca ust. 14 pkt 6 lit. a i b ustawy o CIT.

4.Podsumowanie

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT należy interpretować w ten sposób, że: 

-   podatnik ma prawo samodzielnie zidentyfikować grupę spółek, o której mowa w pierwszym zdaniu tego przepisu, tj. grupę co najmniej dwóch spółek, w której jedna posiada bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 75% udziałów w pozostałych;

-   dopiero w odniesieniu do tak zdefiniowanej przez podatnika grupy należy dokonać weryfikacji warunków formalnych i ekonomicznych, tj. tożsamości roku podatkowego (lit. a) oraz wskaźnika dochodowości przekraczającego 2% (lit. b);

-   warunki z lit. a i b należy odnosić wyłącznie do spółek uprzednio wybranych przez podatnika do tej grupy, a nie do wszystkich podmiotów kapitałowo powiązanych;

W związku z powyższym, mając na uwadze brzmienie powołanych przepisów jak również stanowisko organów podatkowych, w ocenie Wnioskodawcy, na potrzeby weryfikacji warunków, o których mowa w art. 24ca ust. 14 pkt 6 lit. a i b ustawy o CIT, Wnioskodawca powinien uwzględniać wyłącznie te spółki będące podatnikami, o których mowa art. 3 ust. 1 ustawy o CIT, które zostały wybrane przez Wnioskodawcę do grupy spółek, na potrzeby zastosowania przedmiotowego wyłączenia.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytania przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytań). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) przepisy dotyczące tzw. minimalnego podatku dochodowego zawarte są w art. 24ca.

Zgodnie z art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT:

Podatek od spółek będących podatnikami w rozumieniu art. 3 ust. 1 oraz podatkowych grup kapitałowych, które w roku podatkowym:

1)poniosły stratę ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych albo

2)osiągnęły udział dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, określonych zgodnie z art. 7 ust. 1 albo art. 7a ust. 1, w przychodach innych niż z zysków kapitałowych w wysokości nie większej niż 2%

– wynosi 10% podstawy opodatkowania (minimalny podatek dochodowy).

W myśl art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT:

Przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników wchodzących w skład grupy co najmniej dwóch spółek, w której jedna spółka posiada przez cały rok podatkowy bezpośrednio lub pośrednio 75% udział odpowiednio w kapitale zakładowym, kapitale akcyjnym lub udziale kapitałowym pozostałych spółek wchodzących w skład tej grupy, jeżeli:

a)rok podatkowy spółek obejmuje ten sam okres oraz

b)obliczony za rok podatkowy, zgodnie z ust. 1 i 2, udział łącznych dochodów spółek w ich łącznych przychodach jest większy niż 2%

– przy czym przy ustalaniu warunków, o których mowa w lit. a i b, uwzględnia się wszystkie spółki z grupy będące podatnikami, o których mowa w art. 3 ust. 1, lub należące do podatkowej grupy kapitałowej.

Stosownie do art. 24ca ust. 15 ustawy o CIT:

Podatnicy, o których mowa w ust. 14 pkt 6, przekazują do urzędu skarbowego informację o spółkach wchodzących w roku podatkowym w skład grupy spełniającej warunki określone w tym przepisie, w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 27 ust. 1.

W pierwszej kolejności zauważyć należy, że warunkiem wyłączenia z obowiązku zapłaty podatku minimalnego w odniesieniu do podatników wchodzących w skład grupy jest spełnienie łącznie przesłanek wymienionych w art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT.

Art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT wskazuje, że przepisu art. 24ca ust. 1 nie stosuje się do podatników wchodzących w skład grupy co najmniej dwóch spółek, w której jedna spółka posiada przez cały rok podatkowy bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 75% udział odpowiednio w kapitale zakładowym, kapitale akcyjnym lub udziale kapitałowym pozostałych spółek wchodzących w skład tej grupy (...).

Ustawodawca jednocześnie nie sprecyzował w tym zakresie czy posiadanie udziału pośredniego co najmniej 75% ma się odbywać wyłącznie za pośrednictwem spółek polskich (rezydentów), czy też spółek zagranicznych (nierezydentów).

Jeżeli zamiarem ustawodawcy byłoby wyłączenie z grupy spółek posiadających pośredni udział przez spółki zagraniczne, to dałby temu wyraz bezpośrednio w przepisie, tak jak uczynił to w dalszej części tego przepisu odnoście ustalenia warunków, o których mowa w lit. a i b - gdzie wprost wskazał, że do ustalenia tego warunku uwzględnia się wszystkie spółki z grupy będące podatnikami, o których mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o CIT.

Biorąc powyższe pod uwagę, w przedstawionym przez Państwa opisie sprawy, na okoliczność wyłączenia, o którym, mowa w art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT, dla potrzeb określenia grupy spółek uwzględnia się wszystkie spółki z grupy będące podatnikami, o których mowa w art. 3 ust. 1 spełniające warunki, o których mowa w lit. a i b, w tym spółki które posiadają bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 75% udział w kapitale zakładowym, kapitale akcyjnym lub udziale kapitałowym spółki wchodzącej w skład grupy, w tym również za pośrednictwem spółek zagranicznych.

Odnosząc się do zagadnienia kryteriów oceny istnienia grupy spółek dla celów wyłączenia z minimalnego CIT na podstawie art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT, właściwa jest szeroka interpretacja pojęcia grupy, umożliwiająca skorzystanie z wyłączenia przez szeroką grupę podatników.

W konsekwencji, jako grupę spółek podlegającą wyłączeniu traktować należy tę część grupy kapitałowej, którą tworzą spółki będące polskimi rezydentami i w której spółka dominująca posiada przez cały rok podatkowy bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 75% udziału w innych spółkach. Jednocześnie, spółka dominująca może posiadać udziały w spółkach nie spełniających tych kryteriów, przy czym nie będą one objęte wyłączeniem. Wyłączenie z minimalnego CIT ma zastosowanie także w przypadku braku spełnienia warunków przez wszystkie spółki z całej grupy kapitałowej – wówczas grupę podlegającą wyłączeniu tworzą pozostałe spółki spełniające kryteria.

Nie ma podstaw do akceptacji stanowiska, w świetle którego istnieje możliwość wyboru składu grupy podlegającej wyłączeniu. Wyłączenie z opodatkowania minimalnym podatkiem dochodowym na podstawie art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT obejmuje bowiem wszystkie spółki z grupy spełniające kryteria wyłączenia. W konsekwencji, obowiązek informacyjny, wskazany w art. 24ca ust. 15 ustawy o CIT, obejmuje wszystkie spółki z grupy podlegające wyłączeniu.

Odnosząc przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego do przepisów prawa podatkowego cytowanych powyżej stwierdzić należy, że przepis jednoznacznie wskazuje, że dotyczy wszystkich spółek (będących polskimi rezydentami) wchodzących w skład grupy, w której jedna spółka posiada przez cały rok podatkowy zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio 75% udział kapitałowy.

Każdorazowo jednak przy określaniu grupy spółek korzystających z wyłączenia, o którym mowa w art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT należy brać pod uwagę jedynie spółki, które spełniają warunki określone w lit. a i b powołanego przepisu.

Tym samym Państwa stanowisko zgodnie z którym, na potrzeby weryfikacji warunków, o których mowa w art. 24ca ust. 14 pkt 6 lit. a i b ustawy o CIT, Wnioskodawca powinien uwzględniać wyłącznie te spółki będące podatnikami, o których mowa art. 3 ust. 1 ustawy o CIT, które zostały wybrane przez Wnioskodawcę do grupy spółek, na potrzeby zastosowania przedmiotowego wyłączenia - jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do przywołanej przez Państwa interpretacji indywidualnej wyjaśnić należy, że stanowisko zaprezentowane w niniejszej interpretacji odzwierciedla aktualny pogląd Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na ww. zagadnienie.

Zmiana stanowiska w konkretnych sprawach została przewidziana przez ustawodawcę, co znalazło wyraz w treści art. 14e Ordynacji podatkowej, a skorzystanie z tej instytucji służy w istocie realizacji zasady jednolitości interpretacji. Na podstawie art. 14e § 1 pkt 1 ustawy – Ordynacja podatkowa, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może bowiem z urzędu zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W sytuacji zaistnienia rozbieżnej interpretacji, wydanej w zbliżonych okolicznościach sprawy, organ dysponuje narzędziami prawnymi, by podjąć przewidziane w takich sytuacjach procedury w celu usunięcia istniejącej rozbieżności.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

-   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.