Temat interpretacji

Prawo do odliczenia podatku VAT od paliwa zużywanego do samochodu marki FIAT po wprowadzeniu zmian konstrukcyjnych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 20 sierpnia 2012 r. (data wpływu 24 sierpnia 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 listopada 2012 r. (data wpływu 12 listopada 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu zakupu paliwa do samochodu marki FIAT jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 sierpnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu zakupu paliwa do samochodu marki FIAT .

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 8 listopada 2012 r. w zakresie doprecyzowania zdarzenia przyszłego oraz o dokument wskazujący sposób reprezentacji Spółki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe. (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

20 maja 2005 r. Wnioskodawca zakupił samochód osobowy marki FIAT rok prod. 1991, pierwsza rejestracja w kraju 9 czerwca 2005 r. Zgodnie z fabryczną homologacją jest to samochód osobowy o masie całk. 1220 kg. z pięcioma miejscami do siedzenia. Zainteresowany zamierza dokonać w nim zmian konstrukcyjnych (m.in. zdemontować siedzenie z tyłu zamontować tzw. kratkę), w efekcie których zostanie zmieniony rodzaj pojazdu na ciężarowy z dwoma miejscami do siedzenia i Wnioskodawca uzyska zaświadczenie z okręgowej stacji kontroli pojazdów o przeprowadzonym badaniu VAT-1, spełnieniu warunków VAT-1 oraz zmianie rodzaju pojazdu z osobowego na ciężarowy.

W piśmie z dnia 8 listopada 2012 r. Wnioskodawca wskazał, że Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Po wprowadzeniu zmian konstrukcyjnych pojazd będzie spełniał kryteria, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 16.12.2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym. Spełnienie wymogów dla tego pojazdu będzie potwierdzone zaświadczeniem dokumentującym przeprowadzone badanie techniczne przez okręgową stację kontroli pojazdów oraz dowód rejestracyjny pojazdu będzie zawierał właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań zgodnie z art. 3 ust. 3 ustawy. Pojazd będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zakupy paliwa do tego pojazdu będą udokumentowane fakturami VAT wystawionymi na rzecz Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy będzie można odliczać VAT od paliwa zużywanego do samochodu marki FIAT po zaistnieniu ww. zdarzeń przyszłych...

Zdaniem Wnioskodawcy, po uzyskaniu wpisu do dowodu rejestracyjnego: rodzaju pojazdu ciężarowy, VAT-1 będzie można odliczać VAT od paliwa zużywanego do samochodu marki FIAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl postanowień art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust.17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Należy podkreślić, iż cytowany powyżej art. 86 ust. 1 ustawy o VAT reguluje podstawową zasadę odliczenia podatku naliczonego. Tak więc prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca przyznał podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Natomiast kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu samochodów oraz paliwa wykorzystywanego do ich napędu zostały uregulowane w przepisach ustawy dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652; zm. Dz. U. z 2011 r. Nr 102, poz. 585).

W myśl zatem przepisu art. 3 ust. 1 ww. ustawy, w okresie od dnia wejścia w życie ww. ustawy, tj. od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60 % kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

W ust. 2. ww. art. 3 wskazano, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwała przegroda i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50 % długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolna krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;
6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

W myśl ust. 3 ww. ustawy, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

W przepisie art. 4 wyżej cytowanej ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r wskazano, iż w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, tj. od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1 tej ustawy.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza dokonać zmian konstrukcyjnych w samochodzie osobowym marki FIAT (m.in. zdemontować siedzenie z tyłu, zamontować tzw. kratkę). Zainteresowany wskazał, że po wprowadzeniu zmian konstrukcyjnych zostanie zmieniony rodzaj pojazdu na ciężarowy z dwoma miejscami do siedzenia - pojazd będzie spełniał kryteria, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 16.12.2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym. Spełnienie wymogów dla tego pojazdu będzie potwierdzone zaświadczeniem dokumentującym przeprowadzone badanie techniczne przez okręgową stację kontroli pojazdów oraz dowód rejestracyjny pojazdu będzie zawierał właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań zgodnie z art. 3 ust. 3 ustawy. Pojazd będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zakupy paliwa do tego pojazdu będą udokumentowane fakturami VAT wystawionymi na rzecz Wnioskodawcy. Zainteresowany jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług

W oparciu o przedstawione we wniosku okoliczności oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny stwierdzić należy, iż po dokonaniu zmian konstrukcyjnych w samochodzie marki FIAT, Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu paliwa wykorzystywanego do napędu przedmiotowego pojazdu, gdyż jak wskazał Zainteresowany samochód ten będzie spełniał wymagania, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 1 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym, a Wnioskodawca będzie posiadał zaświadczenie i odpowiednią adnotację w dowodzie rejestracyjnym, o których mowa w art. 3 ust. 3 ustawy zmieniającej oraz wykorzystywanie tego pojazdu będzie związane z czynnościami opodatkowanymi. Niemniej prawo to będzie przysługiwać Zainteresowanemu pod warunkiem, iż w przedmiotowej sprawie nie wystąpią inne okoliczności, o których mowa w art. 88 ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 304 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi