Czy w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym z tytułu dokonywania transakcji polegających na udzielaniu pożyczek, spółka X jest podatnikiem podat... - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 15.06.2012, sygn. IPPP1/443-317/12-2/AP, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Temat interpretacji

Czy w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym z tytułu dokonywania transakcji polegających na udzielaniu pożyczek, spółka X jest podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, a obrót z tytułu odsetek stanowi czynność zwolnioną od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 2 kwietnia 2012 r. (data wpływu 10 kwietnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Spółkę za podatnika oraz opodatkowania obrotu z tytułu odsetek związanych z udzielanymi pożyczkami - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 kwietnia 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Spółkę za podatnika oraz opodatkowania obrotu z tytułu odsetek związanych z udzielanymi pożyczkami.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Sp. z o.o. (zwana dalej Spółką) jest to inkubator small e-biznesu. Spółka prowadzi projekt o nazwie X - pre- i inkubator komercjalizacji przedsięwzięć gospodarki elektronicznej. Projekt jest współfinansowany przez Unię Europejską z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego oraz budżet państwa w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka, Działanie 3.1.

Zgodnie z zawartą umową z PARP, Spółka X środki pozyskane z dotacji przeznacza m.in. na finansowanie realizacji innowacyjnych projektów poprzez tzw. wejścia kapitałowe w nowoutworzone podmioty. Wskutek powyższych transakcji X obejmuje do 50% udziałów w nowopowstałych spółkach (zwanych dalej spółkami preinkubowanymi). Spółki preinkubowane prowadzą działalność gospodarczą w zakresie usług e-biznesowych oraz technologii IT dla e-biznesu, których sprzedaż jest opodatkowana 23% stawką podatku od towarów i usług.

Zgodnie z zapisami umowy inwestycyjnej środki kapitałowe przekazywane są na wsparcie nowotworzonych podmiotów tytułem wpłaty na kapitał podstawowy za obejmowane udziały. Regres X, dotyczący wykorzystania na realizację przedsięwzięć środków publicznych wpłaconych na kapitał podstawowy spółek, jest zabezpieczany w formie udzielanych pożyczek dla X przez te spółki. Pożyczki te mają charakter odpłatny i krótkoterminowy. Zwrot środków, wraz z należnymi odsetkami, następuje zgodnie z zapotrzebowaniem spółek preinkubowanych określonym w budżecie przedsięwzięcia stanowiącym element umowy inwestycyjnej.

Ponadto Spółka X w przypadku posiadania nadwyżek finansowych udziela preinkubowanym spółkom, a także innym podmiotom pożyczek z własnych środków. Zgodnie z postanowieniami umów pożyczek odsetki stają się wymagalne w dacie spłaty kwoty głównej pożyczki określonej w umowie.

Należy podkreślić, że zarówno spółka X jak i spółki preinkubowane posiadają siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej i są czynnymi podatnikami podatku VAT. W chwili zawarcia umów pożyczek środki pieniężne znajdują się na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

Ponadto, udzielane pożyczki przez spółki preinkubowane dla X nie korzystają ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 9 ust. 10 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, gdyż pożyczki udzielane są przez podmiot który nie jest wspólnikiem pożyczkobiorcy.

Zgodnie z PKD podstawowym przedmiotem działalności X jest:

PKD 64.99.Z Pozostała finansowa działalność usługowa, gdzie indziej niesklasyfikowana, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych
PKD 64.92.Z Pozostałe formy udzielania kredytów.

Na chwilę obecną X nie osiąga żadnych przychodów opodatkowanych inną stawką VAT niż zwolniona, z wyjątkiem dokonywanych refaktur usług oraz opłat związanych z podnajmem lokalu.

Główne przychody jakie spółka osiąga i będzie osiągać z podstawowej działalności operacyjnej to: przychody z tytułu sprzedaży udziałów, ewentualnej otrzymanej dywidendy oraz z tytułu odsetek od udzielonych pożyczek.

Ponadto, zgodnie z zawartą umową z PARP dochody z tytułu wyjść kapitałowych w zainwestowane podmioty, Spółka jest zobowiązana przeznaczać na inicjowanie działalności innowacyjnej. Podkreślić również należy, iż spółka nie działa w celu osiągania zysków, a w celu realizacji usług ogólnego interesu gospodarczego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Zdaniem Wnioskodawcy, X z tytułu dokonywania transakcji polegających na udzielaniu pożyczek jest podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT. Obrót z tytułu należnych odsetek od udzielonych pożyczek stanowi usługę finansową zwolnioną od podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 8 ust. 1 przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami podatku od towarów i usług są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Za działalność gospodarczą uważa się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle powyższych regulacji, posiadanie statusu podatnika zależy od tego, w jakim charakterze określonego świadczenia spełniającego definicję dostawy towarów czy świadczenia usług dokonuje konkretny podmiot. Dla opodatkowania podatkiem VAT określonej czynności nie ma znaczenia fakt wykazania lub niewykazania danego rodzaju czynności w KRS lub w umowie.

Istotne jest natomiast to, czy dana czynność została wykonana w ramach podstawowej, zawodowej działalności podmiotu charakteryzującej się zorganizowaniem oraz ciągłością. O występowaniu w charakterze podatnika nie decyduje ilość dokonanych transakcji, lecz fakt, czy transakcje te wykonywane są w ramach prowadzonej działalności gospodarczej oraz z wykorzystaniem zasobów mających źródło w tej działalności.

Istota umowy pożyczki została zawarta w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 ze zm.). Zgodnie z art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

Udzielenie pożyczki spełnia definicję usług zawartą w art. 8 ust. 1 ustawy VAT. Beneficjentem świadczenia wykonanego przez Spółkę jest pożyczkobiorca mogący korzystać z kapitału udostępnionego mu na określony czas. Jednocześnie Spółka zobowiązana jest do udostępnienia kapitału. Ponadto, usługa ma charakter odpłatny, z uwagi na fakt, iż pożyczkodawca otrzyma wynagrodzenie w postaci odsetek od udostępnionego kapitału.

Ustawa o VAT uznaje za podatnika podmiot wykonujący czynność nawet jednorazowo, lecz w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania tej czynności w sposób częstotliwy.

Czynność udzielenia przedmiotowych pożyczek, zarówno na rzecz podmiotów powiązanych (spółek preinkubowanych) jak i pozostałych, w tym osób fizycznych, wypełnia dyspozycje przepisu art. 8 ust. 1 oraz art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, jako działalność prowadzona w ramach podstawowej działalności Spółki, tj. należy je uznać za odpłatne świadczenie usługi, podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Z uwagi jednak na fakt, iż powyższe usługi mieszczą się w zakresie czynności, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT - korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Bez znaczenia pozostaje zakres prowadzonej działalności gospodarczej zgłoszony do Polskiej Klasyfikacji Działalności. Zakres działalności wymieniony w PKD nie ma wpływu na zakres, w którym Spółka działa w charakterze podatnika VAT.

Prawidłowość zajętego przez Spółkę stanowiska potwierdzają m.in. następujące interpretacje prawa podatkowego:

interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 28 lutego 2012 r., sygn. IPPP1/443-1780/11-2/AP,
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 27 września 2011 r., sygn. IPPP1-443-893/11-6/BS,
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 10 sierpnia 2011 r., sygn. ILPP2/443-765/11-4/MR.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności sformułowany został odpowiednio w art. 7 oraz art. 8 ww. ustawy. I tak, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (). Natomiast na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

W myśl art. 15 ust. 1 cyt. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnik tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia zamiar. Zgodnie z definicją zawartą we Współczesnym słowniku języka polskiego (Wydawnictwo Langenscheidt, Warszawa 2007 r.), zamiar oznacza intencje zrobienia czegoś, zamysł, plan, projekt, chęć. Zatem przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje okres wykonywania czynności (tydzień, miesiąc, rok), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowoprawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie w ramach działalności producenta, handlowca lub usługodawcy.

Z powołanych przepisów wynika z kolei, że każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi co do zasady usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, iż oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem VAT wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega jednak opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Powołane wyżej regulacje wskazują, że w świetle definicji zawartej w cyt. art. 15 ustawy, dla uznania określonego podmiotu za podatnika podatku od towarów i usług istotne znaczenie ma zorganizowany charakter dokonywanych przez niego czynności. Zatem świadczenie usług w tym udzielanie pożyczek - będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tych czynności, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

Z przedstawionego w złożonym wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka udziela preinkubowanym spółkom, a także innym podmiotom pożyczek z własnych środków. Zgodnie z postanowieniami umów pożyczek odsetki stają się wymagalne w dacie spłaty kwoty głównej pożyczki określonej w umowie. Podstawowym przedmiotem działalności Wnioskodawcy zgodnie z PKD jest: PKD 64.99.Z - Pozostała finansowa działalność usługowa, gdzie indziej niesklasyfikowana, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych oraz PKD 64.92.Z - Pozostałe formy udzielania kredytów. Główne przychody jakie spółka osiąga i będzie osiągać z podstawowej działalności operacyjnej to: przychody z tytułu sprzedaży udziałów, ewentualnej otrzymanej dywidendy oraz z tytułu odsetek od udzielonych pożyczek.

Istota umowy pożyczki zawarta została w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 ze zm.). Zgodnie z art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług. Udzielenie pożyczki stanowi świadczenie na rzecz innego podmiotu, polegające na udostępnieniu kapitału na wskazany w umowie okres czasu. Czynność udzielenia pożyczki w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w zamian za wynagrodzenie (odsetki), stanowi zatem odpłatne świadczenie usług, co do zasady podlegające opodatkowaniu VAT. Zatem, odsetki otrzymane z tytułu udzielonej pożyczki stanowią wynagrodzenie z tytułu jej udzielenia.

W tym miejscu wskazać należy, iż na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Stosownie jednak do art. 146a pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Biorąc pod uwagę powyższe, stwierdzić należy, iż udzielanie przez Wnioskodawcę oprocentowanych pożyczek stanowi czynności mieszczące się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Z uwagi jednak na fakt, iż powyższe usługi mieszczą się w zakresie czynności, o których mowa w cyt. art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy, iż Spółka z tytułu dokonywania transakcji polegających na udzielaniu pożyczek jest podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, a otrzymane odsetki od udzielonych pożyczek korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Spółki, tj. w kwestii uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT oraz zwolnienia od podatku otrzymanych odsetek z tytułu udzielanych przez Spółkę pożyczek i nie rozstrzyga w kwestii opodatkowania pożyczek udzielanych Wnioskodawcy przez spółki preinkubowane.

Zaznacza się jednocześnie, że niniejsza interpretacja dotyczy przedmiotu złożonego w wniosku wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług. W zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Referencje

IPPB2/436-145/12-6/MZ, interpretacja indywidualna

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 688 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie