Obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego z tytułu nabycia sprzętu medycznego przez Finansującego po przejęciu Finansującego przez Wnioskodawcę. - Interpretacja - IBPP2/443-1315/11/KO

shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 01.03.2012, sygn. IBPP2/443-1315/11/KO, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

Obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego z tytułu nabycia sprzętu medycznego przez Finansującego po przejęciu Finansującego przez Wnioskodawcę.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku, który wpłynął do tut. organu w dniu 1 grudnia 2011r. uzupełnionym pismem z dnia 15 lutego 2012r. (data wpływu 21 lutego 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego z tytułu nabycia sprzętu medycznego przez Finansującego po przejęciu Finansującego przez Wnioskodawcę jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 grudnia 2011r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego z tytułu nabycia sprzętu medycznego przez Finansującego po przejęciu Finansującego przez Wnioskodawcę.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 15 lutego 2012r. (data wpływu 21 lutego 2012r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 9 lutego 2012r. znak: IBPP2/443-1315/11/KO.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT prowadzącym działalność w zakresie m. in. ochrony zdrowia i życia ludzkiego. Spółka zamierza zawrzeć umowę leasingu ze spółką kapitałową z siedzibą w Polsce, prowadzącą działalność w zakresie leasingu sprzętu medycznego Finansujący").

Przedmiotem umowy będzie sprzęt medyczny o jednostkowej wartości przekraczającej 15.000 zł (sprzęt"). Sprzęt będzie wykorzystywany przez Spółkę do świadczenia usług z zakresu ochrony zdrowia i życia ludzkiego. Ze względu na przeznaczenie sprzętu do czynności zwolnionych z VAT, Spółce nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących poszczególne raty leasingowe.

Zawarta umowa leasingu w ocenie Spółki stanowić będzie umowę leasingu finansowego w rozumieniu art. 17f Ustawy CIT. Jej zapisy będą przewidywać, że:

  • umowa zostanie zawarta na czas określony,
  • suma ustalonych w umowie leasingu opłat pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiadać będzie co najmniej wartości początkowej sprzętu,
  • umowa będzie zawierać postanowienie, że odpisów amortyzacyjnych w podstawowym okresie umowy leasingu dokonywać będzie Korzystający.

Umowa nie będzie zawierała opcji wykupu ani innych postanowień, zgodnie z którymi własność sprzętu medycznego miałaby przechodzić na własność Spółki w następstwie zdarzeń przewidzianych w umowie lub z chwilą zapłaty ostatniej raty. W związku z tym wydanie sprzętu w związku z zawarciem umowy leasingu nie będzie stanowiło dla Finansującego dostawy towarów, lecz świadczenie usług w rozumieniu ustawy VAT.

W związku z przeznaczeniem Sprzętu przez Finansującego do oddania w leasing finansowy, sprzęt nie będzie u niego stanowił podlegającego amortyzacji środka trwałego.

W związku z rozwojem działalności Spółki, może dojść w przyszłości do przejęcia Finansującego przez Spółkę (połączenie przez przejęcie).

Spółka przewiduje, iż na moment ewentualnego połączenia, finansujący nadal (jako finansujący) będzie stroną umowy leasingu finansowego zawartego ze Spółką (jako korzystający).

W wyniku połączenia, na Spółkę przejdzie własność sprzętu. Po połączeniu sprzęt wykorzystywany będzie przez Spółkę do działalności zwolnionej z VAT.

Pismem z dnia 15 lutego 2012r. Wnioskodawca uzupełnił zdarzenie przyszłe w następujący sposób:

Finansujący jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług od 2012 roku. Finansujący nie nabył do dnia dzisiejszego sprzętu medycznego, o którym mowa we wniosku o wydanie interpretacji. Nabycie sprzętu medycznego ma zostać dokonane w przyszłości. Ponieważ, jak wskazano powyżej, Finansujący nie dokonał do dnia dzisiejszego nabycia sprzętu medycznego, z tego też względu nie miało miejsce odliczenie podatku naliczonego z tytułu nabycia ww. sprzętu. Zgodnie z umową spółki Finansującego jednym z przedmiotów jego działalności jest leasing finansowy (64.91.Z PKD). Działalność ta podlega opodatkowaniu VAT. Jak zostało wskazane we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej sprzęt, który Finansujący zamierza nabyć będzie następnie przedmiotem leasingu finansowego na rzecz Wnioskodawcy i nie będzie przez Finansującego wykorzystywany w żaden inny sposób. Oddanie sprzętu w leasing finansowy na rzecz Wnioskodawcy będzie podlegało u Finansującego opodatkowaniu VAT, w związku z tym ww. sprzęt będzie w przyszłości służył wyłącznie czynnościom opodatkowanym Finansującego. Umowa leasingu sprzętu medycznego nie została zawarta do dnia dzisiejszego. Finansujący oraz Wnioskodawca zamierzają zawrzeć umowę leasingu ww. sprzętu na czas określony. Czas trwania umowy nie został jeszcze ustalony, jednak nie będzie przekraczał 11 lat. Podpisanie oraz rozpoczęcie realizacji umowy leasingu finansowego planowane jest w pierwszej połowie 2012r. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług począwszy od 2008r. W związku z faktem, iż przedmiotem złożonego przez Wnioskodawcę wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego jest zdarzenie przyszłe, Wnioskodawca nie jest w stanie precyzyjnie wskazać daty połączenia Wnioskodawcy z Finansującym. Ponadto, zgodnie z art. 493 § 2 Kodeksu spółek handlowych, połączenie następuje z dniem wpisu połączenia do rejestru właściwego ze względu na siedzibę spółki przejmującej. Ponieważ data wpisu połączenia do rejestru jest okolicznością, na którą Wnioskodawca nie ma wpływu, nie jest możliwe wskazanie daty, w której nastąpi połączenie. Wnioskodawca może wskazać jedynie, że planowane połączenie nastąpi nie wcześniej niż po upływie 12 miesięcy od końca okresu rozliczeniowego, w którym rozpoczęto realizację umowy leasingu. Połączenie Wnioskodawcy z finansującym poprzez przejęcie Finansującego nastąpi w trybie art. 492 § 1 pkt 1 ustawy Kodeks spółek handlowych.

Ponadto Wnioskodawca pragnie wyjaśnić, iż w związku ze złożeniem ww. wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej nie oczekuje on wydania interpretacji w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych tj. ustawy z dnia 15 lutego 1992r. (Dz. U. z 2011 Nr 74, poz. 397 ze zm.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku połączenia Spółki z Finansującym poprzez przejęcie Finansującego, Spółka jako następca prawny Finansującego zobowiązana będzie do dokonania korekty VAT naliczonego w związku z nabyciem sprzętu, odliczonego uprzednio przez Finansującego...

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku gdyby doszło do przejęcia Finansującego przez Spółkę po upływie 12 miesięcy od końca okresu rozliczeniowego, w którym sprzęt został wydany do użytkowania, Spółka nie będzie zobowiązana do dokonania korekty VAT naliczonego odliczonego przez Finansującego w związku z nabyciem sprzętu.

Zgodnie z art. 494 § 1 i § 2 Kodeksu spółek handlowych, spółka przejmująca albo spółka nowo zawiązana wstępuje z dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejmowanej albo spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki. Na spółkę przejmującą albo spółkę nowo zawiązaną przechodzą z dniem połączenia w szczególności zezwolenia, koncesje oraz ulgi, które zostały przyznane spółce przejmowanej albo którejkolwiek ze spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji lub ulgi stanowi inaczej. Pełna sukcesja ma miejsce również na gruncie prawa podatkowego. Zgodnie z art. 93 § 2 pkt 1 w zw. z § 1 Ordynacji podatkowej, osoba prawna łącząca się przez przejęcie innej osoby prawnej wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przejmowanej osoby prawnej.

W świetle powyższego, po połączeniu Spółka stanie się sukcesorem Finansującego w zakresie praw i obowiązków związanych z odliczeniem VAT naliczonego w związku z nabyciem sprzętu.

Zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy VAT w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty VAT naliczonego, o której mowa w art. 91 ust. 1 ustawy VAT podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów w ciągu 10 lat licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy (art. 91 ust. 3 ustawy VAT).

Jak wskazuje się w orzecznictwie organów podatkowych, powyższe przepisy dotyczą zasadniczo podatników, którzy wykorzystują zakupione towary lub usługi jednocześnie do wykonywania czynności opodatkowanych, jak i zwolnionych od podatku. Nie odnosi się natomiast wprost do podatników, którzy zakupione towary lub usługi wykorzystują wyłącznie do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, po czym nabyte towary lub usługi sprzedają z zastosowaniem zwolnienia od podatku. Do tych podatników skierowany jest bowiem art. 91 ust. 7 ustawy. Nakazuje on odpowiednie stosowanie ust. 1-6 powołanego artykułu. Wskazane regulacje, zawarte w ust. 7a-7d ww. artykułu, mają charakter doprecyzowujący ust. 7 (tak stwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 2 grudnia 2010r. nr ITPP1/443-865b/10/JJ).

Zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy VAT, przytoczone powyżej uregulowania stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

W myśl art. 91 ust. 7a ustawy VAT, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w art. 91 ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczenia, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Zgodnie z art. 91 ust. 7b ustawy VAT w przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w art. 91 ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c. Art. 91 ust. 7c ustawy VAT stanowi, że jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

Jak wynika z przytoczonych uregulowań, jeżeli VAT naliczony w związku z nabyciem towarów przeznaczonych wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych, które na podstawie ustawy CIT są zaliczane przez podatnika do środków trwałych podlegających amortyzacji został odliczony, a w 5-cio letnim okresie korekty nastąpi zmiana sposobu wykorzystywania tych towarów (przeznaczenie wyłącznie do czynności zwolnionych z opodatkowania), podatnik jest co do zasady zobowiązany skorygować odliczony VAT. W zależności od tego, w którym roku nastąpi sprzedaż, korekta może wynosić od 80% (sprzedaż w pierwszym roku okresu korekty) do 20% (sprzedaż w ostatnim roku okresu korekty) kwoty odliczonego VAT (art. 91 ust. 7a ustawy VAT).

Jeżeli natomiast zmiana prawa do obniżenia podatku należnego dotyczy towarów innych niż te, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, które zostały zaliczone do środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nabywcy (których wartość przekracza 15.000 zł), korekty nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano te towary do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy (art. 91 ust. 7c ustawy VAT).

Spółka pragnie podkreślić, że ewentualna korekta VAT naliczonego związana ze zmianą przeznaczenia sprzętu po połączeniu Spółki i Finansującego dokonywana byłaby przez Spółkę działającą w charakterze następcy prawnego Finansującego. Zatem wybór trybu ewentualnej korekty powinien być dokonany z uwzględnieniem okoliczności dotyczących Finansującego, który nabył sprzęt i wykorzystywał go do wykonywania czynności opodatkowanych.

W przedstawionej w niniejszym wniosku sytuacji, sprzęt zostanie nabyty przez Finansującego z zamiarem udostępnienia go Spółce do korzystania na podstawie umowy leasingu Finansowego w rozumieniu ustawy CIT. Przez umowę leasingu rozumie się zgodnie z art. 17a pkt 1 umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej "finansującym", oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej korzystającym, podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, umowa leasingu Sprzętu pomiędzy Spółką a Finansującym będzie spełniała kryteria zdefiniowane w art. 17f ust. 1 ustawy CIT, dlatego będzie umową leasingu finansowego w rozumieniu ustawy CIT, a odpisów amortyzacyjnych będzie dokonywała Spółka.

Zgodnie z art. 16a ust. 2 pkt 3 ustawy CIT, amortyzacji podlegają niezależnie od przewidywanego okresu używania m.in. urządzenia i inne przedmioty niestanowiące własności lub współwłasności podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z prowadzoną działalnością na podstawie umowy określonej w art. 17a pkt 1, zawartej z właścicielem lub współwłaścicielami tych składników jeżeli zgodnie z przepisami rozdziału 4a odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający zwane dalej środkami trwałymi.

W analizowanym stanie faktycznym sprzęt oddany w leasing finansowy, na podstawie którego odpisów amortyzacyjnych będzie dokonywała Spółka będzie środkiem trwałym podlegającym amortyzacji" dla Spółki, a nie dla Finansującego (właściciela). Zdaniem Spółki, dla Finansującego sprzęt nie będzie zaliczał się do towarów, o których mowa w art. 91 ust. 7a ustawy VAT, tj. do towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez finansującego do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji".

W konsekwencji, zmiana przeznaczenia sprzętu (wykorzystywanie wyłącznie do czynności zwolnionych z opodatkowania) związana z przejęciem Finansującego przez Spółkę będzie podlegała uregulowaniom art. 91 ust. 7c ustawy VAT. Tym samym, jeżeli zmiana nastąpi po upływie 12 miesięcy od końca okresu rozliczeniowego, w którym sprzęt został wydany do użytkowania, obowiązek korekty nie powstanie.

Reasumując, Spółka jest zdania, że jeżeli ewentualna zmiana sposobu wykorzystywania sprzętu związana z połączeniem Spółki i Finansującego (przeznaczenie sprzętu wyłącznie do czynności zwolnionych z opodatkowania) nastąpi po upływie 12 miesięcy od końca okresu rozliczeniowego, w którym sprzęt zostanie oddany do użytkowania, Spółka jako następca prawny finansującego nie będzie zobowiązana do dokonania korekty VAT naliczonego w związku z nabyciem sprzętu, odliczonego uprzednio przez finansującego.

Biorąc powyższe pod uwagę, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie, że stanowisko Spółki w odniesieniu do zadanego pytania jest prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z podstawową zasadą dotyczącą prawa podatnika do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu towarów i usług wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zasady dotyczące obowiązku dokonywania korekt podatku naliczonego zostały określone w treści art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 91 ust. 1 ustawy o VAT, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Stosownie do art. 91 ust. 3 ustawy o VAT korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty (art. 91 ust. 4 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 91 ust. 5 ustawy o VAT w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

W myśl art. 91 ust. 6 ustawy o VAT w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

  1. opodatkowane w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
  2. zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy o VAT przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty (art. 91 ust. 7a ustawy o VAT).

W przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c (art. 91 ust. 7b ustawy o VAT).

Jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy (art. 91 ust. 7c ustawy o VAT).

Analiza powyższych przepisów pozwala na stwierdzenie, że art. 91 ust. 1 ustawy o VAT, zasadniczo dotyczy podatników, którzy wykorzystują zakupione towary lub usługi jednocześnie do wykonywania czynności opodatkowanych, jak i zwolnionych od podatku. Nie odnosi się natomiast wprost do podatników, którzy zakupione towary lub usługi wykorzystują wyłącznie do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, po czym nabyte towary lub usługi wykorzystują do wykonywania czynności zwolnionych od podatku. Do tych podatników skierowany jest bowiem art. 91 ust. 7 ustawy. Nakazuje on odpowiednie stosowanie ust. 1-6 powołanego artykułu. Wskazane regulacje, zawarte w ust. 7a-7d ww. artykułu, mają charakter doprecyzowujący ust. 7.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę leasingu finansowego z Finansującym. Umowa nie będzie zawierała opcji wykupu ani innych postanowień, zgodnie z którymi własność sprzętu medycznego miałaby przechodzić na własność Wnioskodawcy w następstwie zdarzeń przewidzianych w umowie lub z chwilą zapłaty ostatniej raty. Przedmiotem umowy będzie Sprzęt medyczny o jednostkowej wartości przekraczającej 15.000 zł. Wydanie sprzętu w związku z zawarciem umowy leasingu będzie stanowiło dla Finansującego świadczenie usług w rozumieniu ustawy VAT. W związku z przeznaczeniem Sprzętu przez Finansującego do oddania w leasing finansowy Sprzęt ten nie będzie stanowił u Finansującego środka trwałego podlegającego amortyzacji. W przyszłości może dojść do przejęcia finansującego przez Wnioskodawcę na podstawie art. 492 § 1 pkt 1 ustawy Kodeks spółek handlowych. Wnioskodawca przewiduje, iż na moment ewentualnego połączenia, finansujący nadal będzie stroną umowy leasingu finansowego zawartego z Wnioskodawcą. Planowane połączenie nastąpi nie wcześniej niż po upływie 12 miesięcy od końca okresu rozliczeniowego, w którym rozpoczęto realizację umowy leasingu. W wyniku połączenia, na Wnioskodawcę przejdzie własność Sprzętu. Po połączeniu sprzęt wykorzystywany będzie przez Wnioskodawcę do działalności zwolnionej z VAT.

Analizując treść złożonego wniosku oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, iż w sytuacji gdy w wyniku przejęcia przez Wnioskodawcę (tj. leasingobiorcę) Finansującego (tj. leasingodawcy) w trybie wskazanych we wniosku przepisów Kodeksu spółek handlowych, z momentem dokonania tego przejęcia, będący do tej pory przedmiotem leasingu finansowego, Sprzęt medyczny stając się własnością Wnioskodawcy, będzie wykorzystywany przez niego do działalności zwolnionej z VAT, spowoduje to u Wnioskodawcy, jako następcy prawnego Finansującego, obowiązek dokonania korekty kwoty podatku odliczonego w związku z nabyciem przedmiotowego Sprzętu. Sprzęt ten został bowiem nabyty w celu wykonywania czynności opodatkowanych (udostępnienie Wnioskodawcy do korzystania na podstawie umowy leasingu finansowego), natomiast Wnioskodawca, będąc w wyniku ww. przejęcia nowym właścicielem Sprzętu, będzie wykorzystywać go do działalności zwolnionej z opodatkowania, zatem bezsprzecznie należy przyjąć, że dalsze wykorzystanie nastąpi do czynności zwolnionej z podatku od towarów i usług.

Zatem w przypadku ww. przejęcia, a w jego konsekwencji objęcia na własność przez Wnioskodawcę przedmiotowego Sprzętu medycznego, skutkującego jednocześnie zmianą przeznaczenia, Wnioskodawca, jako następca prawny, będzie zobowiązany do dokonania korekty z uwzględnieniem 5-letniego okresu korekty. Korekcie będzie podlegała odpowiednia część podatku w zależności od tego, w którym roku w okresie korekty nastąpi przejęcie.

W omawianym przypadku fakt, że Finansujący nie wpisał ww. Sprzętu do ewidencji środków trwałych nie powoduje, że Sprzęt ten do takich środków trwałych nie należy. Jak bowiem wynika z przepisu art. 91 ust. 2 ustawy o VAT, dotyczy on towarów i usług, które co do zasady na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych podlegających amortyzacji. Ustawodawca użył bowiem zwrotu zaliczane, a nie zaliczone.

Nie można więc uznać, że nieujęcie przez Finansującego Sprzętu w ewidencji środków trwałych z tego powodu, że oddał go w leasing finansowy innemu podmiotowi, powoduje, że Sprzęt ten przestaje być towarem, który na podstawie przepisów o podatku dochodowym zaliczany jest przez podatnika do środków trwałych, o których mowa w art. 91 ust. 2 ustawy o VAT. Przepis ten odnosi się bowiem ogólnie do tego typu towarów, które z zasady są środkami trwałymi podlegającymi amortyzacji, a do tego typu towarów należy z pewnością sprzęt medyczny, którego jednostkowa wartość przekracza 15.000 zł. Jeżeli więc ww. czynność przejęcia pociągająca za sobą zmianę przeznaczenia (z opodatkowanej na zwolnioną) dotyczy sprzętu o wartości jednostkowej przekraczającej 15.000 zł, czyli towaru generalnie podlegającego zaliczeniu do środków trwałych, należy dokonać korekty na zasadach określonych w art. 91 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo należy podkreślić, iż zgodnie z art. 14b § 3 cyt. w sentencji ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślić wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Niniejsza interpretacja traci swoją aktualność także w przypadku zmiany stanu prawnego w okresie, w którym Wnioskodawca przejmie Finansującego na podstawie art. 492 § 1 pkt 1 ustawy Kodeks spółek handlowych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 3 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach