Temat interpretacji

Uznanie Fundacji za podatnika w myśl art. 28a ustawy o podatku od towarów i usług oraz miejsce opodatkowania usług świadczonych na rzecz Fundacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 16 listopada 2011 r. (data wpływu do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim 5 grudnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Fundacji za podatnika w myśl art. 28a ustawy o podatku od towarów i usług oraz miejsca opodatkowania usług świadczonych na rzecz Fundacji jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 listopada 2011 r. do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Fundacji za podatnika w myśl art. 28a ustawy o podatku od towarów i usług oraz miejsca opodatkowania usług świadczonych na rzecz Fundacji.

W związku z § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, pismem z dnia 1 grudnia 2011 r., przesłało ww. wniosek Dyrektorowi Izby Skarbowej w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim (data wpływu 5 grudnia 2011 r.), celem załatwienia zgodnie z właściwością miejscową.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (zwany dalej: Fundacją) jest organizacją pożytku publicznego. Fundacja prowadzi wyłącznie działalność statutową, nieodpłatną, polegającą m.in. na prowadzeniu warsztatów zajęciowych i zawodowych, kampanii społecznych oraz terapii dla dzieci niepełnosprawnych. Fundacja prowadziła wcześniej działalność gospodarczą (organizacja częściowo odpłatnych turnusów), jednak zrezygnowała z tej działalności. Od 25 października 2011 r. Fundacja jest wykreślona z Rejestru Przedsiębiorców. Fundacja była zarejestrowana wyłącznie na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych (VAT-UE), jednak dnia 13 września 2011 r. złożyła formularz VAT-R wraz z wnioskiem o wyrejestrowanie z rejestru podatników VAT-UE. W chwili obecnej Fundacja nie jest zarejestrowana ani na potrzeby VAT ani VAT-UE.

Fundacja na potrzeby swojej działalności statutowej nabywa usługi od zagranicznego podmiotu z siedzibą w Szwajcarii. Usługi te mają na celu pozyskiwanie dla Fundacji darczyńców poprzez organizowane kampanie mailingowe. Usługodawca zajmuje się m.in.: wyszukiwaniem potencjalnych darczyńców, wysyłaniem do nich listów od Fundacji oraz monitorowaniem dokonanych wpłat na konto Fundacji, aby ocenić efektywność przeprowadzanych kampanii mailingowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Fundacja jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2004 Nr 54, poz. 535 ze zm.), i czy w konsekwencji usługi świadczone przez podmiot zagraniczny z siedzibą w Szwajcarii na rzecz Fundacji podlegają opodatkowaniu w Polsce...

Zdaniem Wnioskodawcy, Fundacja nie jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a Ustawy o VAT, zwanej dalej Ustawą o VAT lub VATU, a zatem usługi świadczone dla niej przez nie będą podlegały opodatkowaniu VAT w Polsce, gdyż miejscem świadczenia tych usług jest kraj siedziby usługodawcy, czyli Szwajcaria.

Pojęcie podatnika dla celów ustalenia miejsca świadczenia usług zdefiniowano w art. 28a Ustawy o VAT.

Art. 28a pkt 1 lit. a VATU definiuje podatnika jako podmiot wykonujący działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 VATU, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności. Zgodnie z art. 15 ust. 2 VATU działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Ponadto obejmuje ona również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Fundacja nie ma na celu dokonywania transakcji gospodarczych, nie jest ani producentem, ani handlowcem ani usługodawcą, lecz prowadzi wyłącznie działalność statutową polegającą na pomocy dzieciom. Ponadto Fundacja nie wykorzystuje swojego majątku w celach zarobkowych, gdyż wszelka działalność, jaką podejmuje ma charakter nieodpłatny, charytatywny. Zatem prowadzona przez Fundację działalność nie spełnia warunków wymienionych w art. 15 ust. 2 VATU.

Zdaniem Wnioskodawcy należy przeanalizować, czy Fundacja nie wykonuje działalności gospodarczej odpowiadającej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 VATU. Ustawodawca nie precyzuje, co należy rozumieć przez sformułowanie działalności gospodarczej odpowiadającej..... Nie jest to działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 VATU. Zatem należy się odwołać do definicji działalności gospodarczej zawartych w innych ustawach.

Art. 3 ust. 9 Ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. 2005 Nr 8, poz. 60 ze zm.), dalej Ordynacja Podatkowa, stanowi, iż pod pojęciem działalności gospodarczej rozumie się każdą działalność zarobkową w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, w tym wykonywanie wolnego zawodu, a także każdą inną działalność zarobkową wykonywaną we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, nawet gdy inne ustawy nie zaliczają tej działalności do działalności gospodarczej lub osoby wykonującej taką działalność - do przedsiębiorców.

Natomiast zgodnie z art. 2 Ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t. j. Dz. U. 10.220.1447 ze zm.), zwanej dalej Ustawą o swobodzie działalności gospodarczej, działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły. Należy podkreślić, iż Sąd Najwyższy uznał, iż ta definicja powinna być traktowana jako powszechnie obowiązujące rozumienie tego pojęcia w polskim systemie prawnym, wiążące zarówno dla ustawodawcy, jak i organów wykonawczych oraz sądowniczych (Postanowienie SN z dnia 2 lutego 2009 r., sygn. V KK 330/08).

Obie zacytowane wyżej definicje kładą nacisk na zarobkowy charakter działalności gospodarczej. Działalnością zarobkową jest taka działalność, która służący uzyskiwaniu przychodów, nastawiona jest na zysk. Natomiast działalność prowadzona przez Fundację nie ma charakteru komercyjnego i służy wyłącznie celom charytatywnym. Ze swoich funduszy Fundacja organizuje szkolenia oraz terapie, które są nieodpłatne. Fundacja nie uzyskuje z tego tytułu żadnych przychodów. Tym samym nie można uznać działalności Fundacji za działalność zarobkową. W konsekwencji działalność Fundacji nie stanowi działalności gospodarczej ani w rozumieniu Ustawy o swobodzie działalności gospodarczej ani Ordynacji Podatkowej.

Skoro Fundacja nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej, to tym bardziej nie prowadzi działalności gospodarczej odpowiadającej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 VATU. W rezultacie nie może być uznana za podatnika w rozumieniu art. 28a pkt 1 lit. a VATU.

Zgodnie z art. 28a pkt 1 lit. b VATU podatnikiem na potrzeby ustalenia miejsca świadczenia usługi jest osoba prawna niebędąca podatnikiem na podstawie art. 28a pkt 1 lit. a VATU, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej. Ponieważ Fundacja nie jest zidentyfikowana dla celów VAT ani podatku od wartości dodanej, nie jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a pkt 1 lit. b VATU.

Z kolei podatnikiem na potrzeby ustalenia miejsca świadczenia usługi zgodnie z art. 28a pkt 2 VATU jest podatnik, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług. Jak już wspomniano wyżej, Fundacja nie jest podatnikiem VAT w rozumieniu art. 15 VATU, zatem nie spełnia wymogów z art. 28a pkt 2 VATU.

Reasumując Fundacja nie wypełnia żadnej z hipotez z art. 28a VATU, zatem nie jest podatnikiem w rozumieniu tego artykułu.

W konsekwencji przy ustalaniu miejsca świadczenia dla usług świadczonych na rzecz Fundacji należy zastosować art. 28c VATU, określający miejsce świadczenia usług dla podmiotów niebędących podatnikami. Miejscem tym jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania. Zatem usługi świadczone dla Fundacji przez z siedzibą w Szwajcarii nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1984r. o fundacjach (t. j. Dz. U. z 1991r. Nr 46, poz. 203 ze zm.) Fundacja może być ustanowiona dla realizacji zgodnych z podstawowymi interesami Rzeczypospolitej Polskiej celów społecznie lub gospodarczo użytecznych, w szczególności takich jak: ochrona zdrowia, rozwój gospodarki i nauki, oświata i wychowanie, kultura i sztuka, opieka i pomoc społeczna, ochrona środowiska oraz opieka nad zabytkami.

W myśl art. 4 ww. ustawy Fundacja działa na podstawie przepisów niniejszej ustawy i statutu. Fundator ustala statut fundacji, określający jej nazwę, siedzibę i majątek, cele, zasady, formy i zakres działalności fundacji, skład i organizację zarządu, sposób powoływania oraz obowiązki i uprawnienia tego organu i jego członków. Statut może zawierać również inne postanowienia, w szczególności dotyczące prowadzenia przez fundację działalności gospodarczej, dopuszczalności i warunków jej połączenia z inną fundacją, zmiany celu lub statutu, a także przewidywać tworzenie obok zarządu innych organów fundacji (art. 5 ust. 1 ustawy).

Z przepisu art. 3 wynika, że oświadczenie woli o ustanowieniu fundacji powinno być złożone w formie aktu notarialnego. W oświadczeniu woli o ustanowieniu fundacji fundator powinien wskazać cel fundacji oraz składniki majątkowe przeznaczone na jego realizację. Składnikami majątkowymi, o których mowa w ust. 2, mogą być pieniądze, papiery wartościowe, a także oddane fundacji na własność rzeczy ruchome i nieruchomości.

Natomiast ustawa z dnia 24 kwietnia 2003r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (t. j. Dz. U. z 2010r. Nr 234, poz. 1536 ze zm.) w art. 1 ust. 1 reguluje m.in. zasady prowadzenia działalności pożytku publicznego przez organizacje pozarządowe w sferze zadań publicznych, uzyskiwanie przez organizacje pozarządowe statusu organizacji pożytku publicznego oraz funkcjonowania organizacji pożytku publicznego.

W myśl art. 3 ust. 1 ww. ustawy działalnością pożytku publicznego jest działalność społecznie użyteczna, prowadzona przez organizacje pozarządowe w sferze zadań publicznych określonych w ustawie.

Organizacjami pozarządowymi są niedziałające w celu osiągnięcia zysku osoby prawne lub jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, którym odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, w tym fundacje i stowarzyszenia, z zastrzeżeniem ust. 4 (art. 3 ust. 2 ustawy).

Stosownie do art. 6 ww. ustawy działalność pożytku publicznego nie jest, z zastrzeżeniem art. 9 ust. 1, działalnością gospodarczą, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, i może być prowadzona jako działalność nieodpłatna lub działalność odpłatna.

Działalnością nieodpłatną pożytku publicznego jest działalność prowadzona przez organizacje pozarządowe i podmioty wymienione w art. 3 ust. 3, w sferze zadań publicznych, o której mowa w art. 4, za które nie pobierają one wynagrodzenia (art. 7).

Działalnością odpłatną pożytku publicznego jest zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:

• działalność prowadzona przez organizacje pozarządowe i podmioty wymienione w art. 3 ust. 3, w sferze zadań publicznych, o której mowa w art. 4, za które pobierają one wynagrodzenie;

• sprzedaż towarów lub usług wytworzonych lub świadczonych przez osoby bezpośrednio korzystające z działalności pożytku publicznego, w szczególności w zakresie rehabilitacji oraz przystosowania do pracy zawodowej osób niepełnosprawnych oraz reintegracji zawodowej i społecznej osób zagrożonych wykluczeniem społecznym, a także sprzedaż przedmiotów darowizny.

Ponadto z przepisu art. 10 ust. 1 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie prowadzenie przez organizacje pozarządowe i podmioty wymienione w art. 3 ust. 3 pkt 2-4:

1. nieodpłatnej działalności pożytku publicznego,
2. odpłatnej działalności pożytku publicznego lub
3. działalności gospodarczej

wymaga rachunkowego wyodrębnienia tych form działalności w stopniu umożliwiającym określenie przychodów, kosztów i wyników każdej z tych działalności, z zastrzeżeniem przepisów o rachunkowości.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Przepisy działu V, rozdziału 3 ustawy regulują kwestie związane z miejscem świadczenia przy świadczeniu usług.

Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania ww. rozdziału:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   >
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Powyższy artykuł wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Przy czym ustawodawca wskazując na działalność gospodarczą odnosi się do jej definicji ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Zgodnie z tym przepisem działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

W celu natomiast określenia, czy przedmiotowe usługi podlegają opodatkowaniu w Polsce, należy ustalić miejsce ich świadczenia.

Ogólna reguła dotycząca miejsca świadczenia usług określona została w art. 28b ustawy.

I tak, na podstawie art. 28b ust. 1 ustawy miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j i art. 28n.

Stosownie do ust. 2 w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

W brzmieniu art. 28b ust. 3 miejscem świadczenia usług w przypadku gdy podatnik będący usługobiorcą nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, o którym mowa w ust. 2, jest miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Z kolei zgodnie z art. 28b ust. 4 w przypadku świadczenia usług, które są przeznaczone wyłącznie na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych lub członków stowarzyszenia, do określenia miejsca świadczenia stosuje się odpowiednio przepisy art. 28c.

Pozostałe z zastrzeżeń wymienionych w art. 28b ust. 1 uregulowane są w art. 28e, art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j oraz 28n i związane są z rodzajem świadczonej usługi, tj. dotyczą usług związanych z nieruchomościami, usług transportu pasażerów, usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne oraz usług restauracyjnych i cateringowych, usług krótkotrwałego wynajmu środków transportu, oraz usług turystyki. Jednak te szczególne rodzaje usług nie dotyczą rozpatrywanego przypadku.

Należy podkreślić, iż wskazany przepis art. 28b ust. 1 ustawy odnosi się wyłącznie do sytuacji, kiedy przedmiotowe usługi są świadczone na rzecz podmiotów będących podatnikami.

Z kolei zgodnie z przepisem art. 28c ustawy miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 28d, art. 28e, art. 28f ust. 1, 2 i 3, art. 28g ust. 2 i art. 28h-28n.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zwany także Fundacją jest organizacją pożytku publicznego. Fundacja prowadzi wyłącznie działalność statutową, nieodpłatną, polegającą m.in. na prowadzeniu warsztatów zajęciowych i zawodowych, kampanii społecznych oraz terapii dla dzieci niepełnosprawnych. Fundacja prowadziła wcześniej działalność gospodarczą (organizacja częściowo odpłatnych turnusów), jednak zrezygnowała z tej działalności. Od 25 października 2011 r. Fundacja jest wykreślona z Rejestru Przedsiębiorców. Fundacja była zarejestrowana wyłącznie na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych (VAT-UE), jednak dnia 13 września 2011 r. złożyła formularz VAT-R wraz z wnioskiem o wyrejestrowanie z rejestru podatników VAT-UE. W chwili obecnej Fundacja nie jest zarejestrowana ani na potrzeby VAT ani VAT-UE. Fundacja na potrzeby swojej działalności statutowej nabywa usługi od zagranicznego podmiotu z siedzibą w Szwajcarii. Usługi te mają na celu pozyskiwanie dla Fundacji darczyńców poprzez organizowane kampanie mailingowe. Usługodawca zajmuje się m.in.: wyszukiwaniem potencjalnych darczyńców, wysyłaniem do nich listów od Fundacji oraz monitorowaniem dokonanych wpłat na konto Fundacji, aby ocenić efektywność przeprowadzanych kampanii mailingowych.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny należy jeszcze raz podkreślić, iż przepis art. 28a ustawy wprowadza odrębną definicję podatnika, która ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Istotą tego przepisu jest natomiast odróżnienie podmiotów znajdujących się w sferze aktywności gospodarczej od konsumentów.

Fundacja będąc zaś organizacją pożytku publicznego wykonuje czynności polegające m.in. na prowadzeniu warsztatów zajęciowych i zawodowych, kampanii społecznych oraz terapii dla dzieci niepełnosprawnych, tym samym świadczy usługi w sferze zadań publicznych. A zatem jest usługodawcą i mieści się wśród podmiotów wymienionych w art. 15 ust. 2 ustawy, do którego odnosi się przepis art. 28a pkt 1 lit. a ustawy. Ponadto jak wskazał ustawodawca w art. 28a pkt 1 lit. a ustawy podatnikami są podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel i rezultat tej działalności, co oznacza, że brak charakteru zarobkowego wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności nie może stanowić okoliczności wyłączającej Zainteresowanego z definicji podatnika określonej w tym przepisie.

Należy zatem wskazać, iż Wnioskodawca spełnia przesłanki wynikające z art. 28a pkt 1 lit. a ustawy i jest podatnikiem w rozumieniu tego przepisu. Tym samym analiza spełnienia przez Wnioskodawcę przesłanek z art. 28a pkt 1 lit. b oraz pkt 2 ustawy jest niezasadna.

Wobec powyższego miejscem świadczenia usług na rzecz Wnioskodawcy jest terytorium kraju, gdzie posiada on swoją siedzibę, zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy. W związku z czym usługi mające na celu pozyskiwanie dla Fundacji darczyńców poprzez organizowane kampanie mailingowe świadczone przez podmiot zagraniczny podlegają opodatkowaniu w Polsce.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Przy czym tut. Organ nadmienia, iż skoro ustawa o podatku od towarów i usług zawiera definicję legalną działalności gospodarczej, to tym samym brak jest podstaw do odwoływania się do definicji działalności gospodarczej zawartych w innych ustawach takich jak ustawa z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz ustawa z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (t. j. Dz. U. z 2010. Nr 220, poz.1447 ze zm.).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem oraz własnym stanowiskiem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi