Informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 11.08.2004, sygn. U.S.7PP-443/45/RMII/04, Urząd Skarbowy w Grójcu

Temat interpretacji

Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, iż podatnik jest właścicielem środków transportowych (szczegółowo wymienionych w załączniku) co do których nie posiada świadectwa homologacji. Fakt ich nie posiadania uzasadnia tym, iż pojazdy te zostały wyprodukowane w latach, gdy świadectwo homologacji nie było wymagane.Jego zdaniem, samochód Żuk oraz samochody śmieciarki, szambówki, koparki, ciągniki rolnicze nie są samochodami osobowymi.Dla spełnienia warunku określonego w art.86 ust.3 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług posługuje się danymi wynikającymi z dowodów rejestracyjnych tych pojazdów.Zgodnie z art. 88 ust.1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz.535) obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art.86 ust.3 i 5. W myśl art. 86 ust. 3 i 5 tejże ustawy ograniczenia w odliczeniu podatku VAT dotyczą samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, których ładowność jest mniejsza niż wynikająca ze wzoru : 357kg + n x 68kg, gdzie "n" oznacza liczbę miejsc, łącznie z miejscem dla kierowcy.Powyższe oznacza, że podatnik nie może odliczyć podatku VAT od paliw nabywanych do samochodów osobowych oraz innych samochodów o ładowności mniejszej niż określona wzorem, przy czym dopuszczalną ładowność pojazdów samochodowych oraz ilość miejsc ustala się na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji.Z przepisów ustawy nie wynika, aby sam brak u podatnika odpisu świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, skutkował uznaniem pojazdu za samochód osobowy. Istotne jest bowiem, aby ze świadectwa homologacji wydanego dla danego typu samochodu wynikało uprawnienie, którego podatnik dowodzi tj. że ładowność tego samochodu jest wyższa niż określona powyższym wzorem.Obowiązek homologacji pojazdów oraz możliwość zwolnienia z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji wprowadzono dnia 1 stycznia 1984r., zgodnie z art.55 ustawy z dnia 1 lutego 1983r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 6, poz.35). Pierwsze świadectwa homologacji typu zostały wydane przez Ministra Komunikacji z datą 31 stycznia 1984r. Zarówno w okresie wcześniejszym, jak i obecnie świadectwa homologacji wydaje minister właściwy ds. transportu na podstawie wyników badań homologacyjnych. Świadectwa te są przechowywane w Ministerstwie Infrastruktury oraz przez podmiot - producenta, importera - dla którego zostało ono wydane. Od 1984r. producent lub importer nowych pojazdów obowiązany był dołączyć do sprzedawanych pojazdów wyciąg ze świadectwa homologacji, będący dla organu rejestracyjnego źródłem informacji o jego danych technicznych.Tak więc twierdzenie podatnika, że w stosunku do posiadanych przez niego pojazdów, a określonych w załączniku do pisma, nie było wymagane świadectwo homologacji nie jest prawdziwe, skoro pojazdy te (z wyjątkiem określonego w poz.6) wyprodukowano po 1984r. Uwzględniając wymienione stwierdzić należy, że prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z faktur dokumentujących zakup paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu będzie przysługiwać w przypadku, gdy z homologacji wydanej dla danego typu podatnik dowiedzie, że ładowność danego samochodu jest wyższa niż określona wzorem z art. 86 ust.3 ustawy. W rozpatrywanym wypadku dotyczy to środków transportu wymienionych w poz.1, 10, 15 - 17 załącznika.Wymienione w załączniku koparko - ładowarki, spychacz, piaskarka, pojazdy asenizacyjne, kontener i śmieciarka (poz. 2 - 5, 8, 9, 12,18), abstrahując od faktu, iż część z nich wg PKW i U nie jest pojazdami samochodowymi lecz maszynami budowlanymi, w zakresie w jakim poruszają się po drogach należałoby traktować je jako pojazdy specjalne i stosować art.86 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, w myśl którego przepis ust.3 nie dotyczy pojazdów specjalnych - jeżeli z wyciągu ze świadectwa homologacji lub z odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym, wynika, że jest to pojazd specjalny. W cytowanym wyżej art.86 ust.3 ustawodawca posługuje się pojęciem "samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych" , a jeżeli tak, to ograniczenia wynikające z powołanych przepisów nie dotyczą ciągników rolniczych (poz. 6, 7, 13, 14). Ciągniki rolnicze, zgodnie z Polską Klasyfikacją Towarów i Usług, nie są pojazdami samochodowymi (PKW i U 34.1) a maszynami rolniczymi (PKW i U 29.3). W myśl art. 2 pkt 33 i 44 ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2003r. Nr 58, poz.515 z późn. zm.) nie są one również pojazdami samochodowymi w rozumieniu tej ustawy.