Interpretacja indywidualna z dnia 03.01.2018, sygn. 0115-KDIT1-2.4012.873.2017.1.KSZ, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej
Temat interpretacji
Czy słuszne jest stwierdzenie, że Gmina nie będzie miała możliwości odzyskania podatku od towarów i usług VAT zapłaconego od kosztu realizacji zadania?
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 listopada 2017 r. (data wpływu 1 grudnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z realizacją zadania pn. jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 1 grudnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z realizacją zadania pn. .
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Gmina zamierza w 2018 r. zrealizować przedsięwzięcie pn. . Przedmiotowy budynek jest własnością Gminy, która 10 stycznia 2008 r. nieodpłatnie przekazała go do Gminnego Ośrodka Kultury.
Operacja dotyczy zachowania dziedzictwa lokalnego i jest zgodna z § 2 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 24 września 2015 r. w sprawie szczególnych warunków i trybu przyznania pomocy finansowej w ramach poddziałania Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 (Dz.U. z 2015 r., poz. 1570 z późn. zm.).
Realizacja inwestycji będzie służyć zaspokojeniu potrzeb społeczności lokalnej. W zadaniu planuje się przebudowę Gminnego Ośrodka Kultury, zlokalizowanego na działce nr 103/4. Grupą docelową operacji są mieszkańcy miejscowości L., uczestniczący w wydarzeniach - spotkaniach, imprezach, koncertach lokalnych zespołów folklorystycznych, orkiestry, zespołów wokalnych. Operacja będzie realizowana w okresie od 1 marca 2018 r. do 31 maja 2018 r. W ramach przedsięwzięcia przewiduje się:
- budowę podjazdu dla osób niepełnosprawnych,
- przebudowę kuchni oraz holu,
- zakup wyposażenia kuchni,
- wyposażenie w wentylację i klimatyzację Sali widowiskowej.
Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT).
Warunkiem zaliczenia podatku VAT do kosztów kwalifikowanych jest uzyskanie indywidualnej interpretacji podatkowej o braku możliwości odzyskania tego podatku w związku z realizacją powyższego zadania.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy słuszne jest stwierdzenie, że Gmina nie będzie miała możliwości odzyskania podatku od towarów i usług VAT zapłaconego od kosztu realizacji ww. zadania?
Zdaniem Wnioskodawcy, przystępując do ww. zadania Gmina działa w charakterze organu władzy, realizując zadania własne gminy. Przebudowa GOK, stanowiąca przedmiot zdarzenia przyczyni się do podniesienia jakości życia mieszkańców w zakresie rekreacji i wypoczynku. Nowa infrastruktura stworzy warunki do kultywowania tradycji i promowania dziedzictwa lokalnego. Przebudowa bazy rekreacyjnej i kulturalnej umożliwi organizację imprez i spotkań kulturowych, przyczyni się do zwiększenia liczby uczestników, integracji społeczeństwa, poprawi warunki funkcjonowania GOK-u oraz ułatwi dostęp dla osób niepełnosprawnych. Dzięki realizacji zaplanowanych działań wzrośnie liczba koncertów zespołów folklorystycznych, orkiestry dętej, zespołów wokalnych.
Realizowane przez Gminę zadanie nie będzie służyło działalności komercyjnej, działalności gospodarczej.
Gmina przystępując do realizacji zadania nie działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, tylko realizuje cele statutowe.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221), w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221), w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Z uregulowania zawartego w art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione jednocześnie warunki: odliczenia dokonuje podatnik a towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.
Należy podkreślić, iż warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest zaistnienie związku zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Przedstawiona zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystane do wykonania czynności opodatkowanych czyli w przypadku świadczenia czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.
W rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1686) przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.
Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 4 tego rozporządzenia.
Analiza przedstawionych we wniosku okoliczności oraz treść powołanych przepisów prowadzi do stwierdzenia, że Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z przebudową infrastruktury w Gminnym Ośrodku Kultury, ponieważ zakupione towary i usługi nie będą miały związku ze sprzedażą opodatkowaną, co jest warunkiem niezbędnym, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, do realizacji tego prawa. Ponadto nie będzie przysługiwać jej prawo do zwrotu podatku naliczonego, gdyż dofinansowanie, o którym mowa we wniosku, nie będzie stanowić środków wskazanych w powołanym rozporządzeniu.
W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.
Wskazać należy, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, bowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej