Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 22.11.2005, sygn. PP/443-185/05/KW-69373, Drugi Śląski Urząd Skarbowy w Bielsku-Białej

Temat interpretacji

Spółka w następujący sposób opisała stan faktyczny:

Zamierzmy zawrzeć z firmą z państwa unijnego, posiadającego nr NIPUE, umowę agencyjną, na podstawie, której chcemy powierzyć agentowi wyszukiwanie dostawców surowców, negocjowanie warunków dostaw oraz zawieranie w naszym imieniu i na naszą rzecz umów zaopatrzenia materiałowego na terenie całej Europy.

Dostawa surowców, których dotyczy umowa dokonywana jest do naszej spółki, na teren Polski.

Przewiduje się, że za wykonane czynności agent otrzyma % wynagrodzenie prowizyjne liczone od wartości materiałów zakupionych za jego pośrednictwem w danym miesiącu. Na wynagrodzenie to otrzymamy faktury agenta.

Agent nie jest zarejestrowany w Polsce dla celów podatku VAT i nie rozliczy podatku z tytułu wykonywanej umowy agencyjnej w Polsce.

Dla tej czynności podaliśmy świadczącemu usługę swój nr NIP VATUE.

Wątpliwości Spółki dotyczą momentu powstania ewentualnego obowiązku podatkowego w tym zakresie.

Zdaniem Spółki moment powstania obowiązku podatkowego dla tego rodzaju transakcji określony został w art. 19 ust. 4 ustawy. W związku z tym. że w opisywanym przykładzie nie będzie możliwości ustalenia daty wykonania usługi, obowiązek podatkowy w podatku należnym powstanie z chwilą wystawienia tej faktury przez agenta.

W odpowiedzi informuje się, że w myśl art. 19 ust. 19 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.)dla określenia momentu powstania obowiązku podatkowego w imporcie usług ustawodawca nakazuje odpowiednie stosowanie przepisów art. 19 ust. 1, 4, 5, 11, 13 pkt 1 lit b i c), pkt 2, 4 i 7-9 oraz ust. 14-16.

W praktyce oznacza to, że dla importu usług nie wprowadzono szczególnego momentu podatkowego - o jego powstaniu decyduje charakter usług a nie fakt, że usługa jest importowana. Co do zasady, powstaje on z chwilą wykonania usługi, a w przypadku gdy świadczenie usługi powinno być potwierdzone fakturą, obowiązek powstaje z chwilą jej wystawienia, nie później jednak niż w 7. dniu od dnia wykonania usługi.

Data wystawienia faktury przez kontrahenta zagranicznego, powinna być jednak weryfikowana w świetle polskich wymogów dotyczących terminów wystawiania faktur. Obowiązek podatkowy (dla importu usług opodatkowanych na zasadach ogólnych) powstaje z chwilą wystawienia faktury przez zagranicznego usługodawcę, o ile faktura ta została wystawiona w terminie 7 dni od dnia wykonania usługi. Jeżeli natomiast została wystawiona później, VAT z tytułu importu usług należałoby rozliczyć 7 dnia od wykonania usługi. Spółka powinna w takim wypadku precyzyjnie określić dzień zakończenia usługi i w 7 dniu, licząc od tej daty, zidentyfikować obowiązek podatkowy z tytułu importu usługi. Wynika z tego, że podatnik powinien zgromadzić stosowne dokumenty potwierdzające datę zakończenia usługi.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, według stanu prawnego obowiązującego w dniu złożenia wniosku.

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.